Kinezjologia 2 kolos


Kinezjologia

  1. mięśnie prostujące i skręcające szyję w swoją stronę jednocześnie + unerwienie

  1. mięśnie zginające i nawracające jednocześnie przedramię + unerwienie

  1. jak zbadać przykurcz prostego uda

Przykurcz m. prostego uda badamy testem Thomasa. W celu stabilizacji miednicy kładziemy pacjenta na plecach. Następnie wykonuje on maksymalne zgięcie w stawach biodrowych. Przytrzymujemy jedną z kończyn w tej pozycji, natomiast drugą nakazujemy swobodnie opuścić. Powinna ona zgięta w stawie kolanowym do 90 stopni opaść do jednego poziomu z resztą tułowia. Jeśli zaś udo jest w zgięciu lub ucieka w rotację, podejrzewamy przykurcz psoas major. Aby to zbadać, wykonujemy zgięcie boczne kręgosłupa lędźwiowego pacjenta w stronę nogi opuszczanej. Jeśli po zgięciu tym noga opuści się do pożądanego poziomu, był to psoas major. Jeśli nie, powracamy do pozycji poprzedniej i prostujemy nogę w kolanie. Jeśli po wyproście w stawie kolanowym udo opadnie, oznacza to przykurcz rectus femoris.

  1. mięśnie wdechowe dodatkowe i kiedy działają

Pochyłe przedni, środkowy i tylny (mm. Scalenius anterior, medius et posterior), m. Zębaty tylny górny (m. Serratus posterior superior)

Działają zawsze, bo mają ustabilizowany przyczep. Przy pogłębionym oddechu ich działanie wzmaga się.

  1. jakie mięśnie hamują przodopochylenie miednicy, ich unerwienie, co się dzieje jak są słabe

Jeśli są słabe, zwiększa się oczywiście przodopochylenie miednicy, czyli ujmując to bardziej naukowo, kąt między płaszczyzną wchodu miednicy, a płaszczyzną poziomą z 65 stopni (norma od 50 do 80 stopni), staje się większy, np. 85 stopni.

Mięśnie hamujące przodopochylenie miednicy:

  1. porażenie nerwu piszczelowego - skutki

Skutkiem porażenia nerwu piszczelowego (n. tibialis) jest brak czucia na tylnej powierzchni podudzia, podeszwie oraz bocznej krawędzi stopy. Poza tym porażone są następujące mięśnie: brzuchaty łydki (m. gastrocenemius), płaszczkowaty (m. soleus), piszczelowy tylny (m. tibialis posterior), podeszwowy (m. plantaris), zginacz długi palucha (m. flexor hallucis longus), zginacz długi palców (m. flexor digitorum longus), podkolanowy (m. popliteus). W skutek porażenia ww. mięśni niemożliwe staje się zgięcie podeszwowe stopy czy wspięcie na palce oraz odwodzenie i przywodzenie palców. Występujesz szponiaste ustawienie palców, wtórnie rozwija się stopa piętowa - ustawiona w wyproście.

  1. zginające i przywodzące w stawie ramiennym i unerwienie

2 zginające podudzie i rotujące je do wewnątrz i nerwy

3 jak zbadać przykurcz grupy kulszowo goleniowej

W celu stabilizacji miednicy kładziemy pacjenta na plecach. Następnie wykonuje on zgięcie w stawach kolanowych i biodrowych. Zgięcie w biodrze powinno wynieść 90 stopni. Gdy już osiągnie tę wartość, pacjent prostuje kończyny dolne w stawach kolanowych. Jeśli jest w stanie to zrobić, z grupą kulszowo-goleniową wszystko ok. Jeśli natomiast nie może wyprostować kolan, lub prostuje je, ale przy okazji kompensuje to sobie zmniejszeniem kąta zgięcia w stawach biodrowych, to diagnozujemy przykurcz grupy kulszowo-goleniowej.

4 praca przepony w torze piersiowym

Środek ścięgnisty opada, stabilizuje się na wątrobie. Mięśnie brzucha są napięte, kopuły przepony spłaszczają się rozszerzając wymiar poprzeczny klatki piersiowej. Tworzy się podciśnienie i następuje wdech.

5 ustawienie stawu ramiennego podczas wysunięcia obręczy kończyny górnej, przy ustabilizowanej kości ramiennej

Występuje protrakcja - zgięcie

6 porażenie nerwu łokciowego

Skutkiem porażenia nerwu łokciowego jest zanik czucia na przyśrodkowej części dłoniowej strony ręki oraz na palcach IV i V. Do tego porażenie dotyka mięśni: zginacza łokciowego nadgarstka (flexor carpi ulnaris), cz. przyśrodkową zginacza głębokiego palców (flexor digitorum profundus), mm. międzykostnych, mm. glistowatych III i IV, mm. kłębu palca V oraz mm. przywodziciel kciuka (adductor pollicis) oraz głowa głęboka zginacza krótkiego kciuka (flexor pollicis profundus). W wyniku tego dochodzi do powstania tzw. „ręki szponiastej”. Osłabione zgięcie ręki, osłabione funkcje kciuka, problemy z małym palcem. Głównie z powodu porażenie mm. międzykostnych i glistowatych ograniczone funkcje palców IV i V. Mięśnie te zginają stawy śródręczno-paliczkowe, a prostują międzypaliczkowe. W ręce szponiastej jest na odwrót, stawy międzypaliczkowe są zgięte, a stawy śródręczno-paliczkowe pozostają w wyproście.

  1. cofające obręcz k. górnej i obracające łopatkę

  1. zginające i odwracające goleń

  1. chwyt cylindryczny

Nadgarstek w lekkim wyproście, stawy śródręczno paliczkowe palców II - V w wyproście, stawy międzypaliczkowe palców II - V w zgięciu. Staw między paliczkowy kciuka w zgięciu, staw śródręcznopaliczkowy kciuka w wyproście lub lekkim zgięciu. Kciuk przeciwstawiony. Chwyt do trzymania np. butelki.

  1. tłocznia brzuszna i jej funkcje

Mięśnie tworzące tłocznie brzuszną:

Gdy miednica i klatka piersiowa są ustalone, przepona, mm. dna miednicy i mm. powłok brzucha kurczą się. Następuje zmniejszenie objętości jamy brzusznej, ciśnienie w niej wzrasta tworząc tłocznie brzuszną. Tłocznia brzuszna jest wykorzystywana np. przy wydalaniu czy porodzie.

  1. porażenie nerwu mięśniowo - skórnego

Porażenie to prowadzi do zaniku czucia w bocznej części przedramienia. Porażeniu ulegają także mięśnie: dwugłowy ramienia (m. biceps brachii), kruczo-ramienny (m. coracobrachialis) oraz ramienny (m. brachialis). W wyniku tego porażenia bardzo osłabione jest zgięcie ramienia z powodu porażenie dwóch bardzo ważnych zginaczy oraz słabsze jest również zgięcie przedramienia z powodu porażenie m. ramiennego.

    1. miesnie zginajace grzbietowo i nawracające stope

    1. mięsnie zginające i nawracające w st ramiennym

    1. pozycja dla sprawdzenia przykurczy w st ramiennym (jak usadzić pacjenta, dlaczego tak, jakie mięsnie są przykurczone)

Pacjenta w celu stabilizacji miednicy sadzamy pod ścianą, tak by całymi plecami od barków do miednicy dotykał ściany. Nogi muszą być ugięte w stawach biodrowych i kolanowych, najlepiej podkulone, co pozwoli uniknąć kompensacji ewentualnego przykurczu przez lordozowanie w kręgosłupie. W takie pozycji nakazujemy wznos ramion przez zgięcie. Zakres ruchu powinien wynosić 180 stopni, czyli ręce powinny dotykać ściany. Jeśli pacjent nie jest w stanie wykonać ruchu w tym zakresie, oznacza to przykurcz w stawie ramiennym.

Przykurczone mięśnie to:

    1. opisz oddychanie przy leżeniu tyłem

Oddychanie jest utrudnione. W pozycji tej trzewia opadają na przeponę, co sprawia, że utrudniony jest wdech, a ułatwiony wydech.

    1. porazenie nerwu zasłonowego (jakie miesni i skutki)

Porażenie n. zasłonowego (n. obturatorius) powoduje zanik czucia na skórze przyśrodkowej powierzchni uda w jego dolnej 1/3 - ½. Porażeniu ulegają także mięśnie:

Powoduje to niemożność złączenie kolan. „Rozjeżdżają” się one. Brak funkcji przywiedzenia w st. biodrowym. Chodzenie i stanie są niepewne. Zginanie i prostowanie w st. biodrowym osłabione. Niemożliwe założenie k. dolnej chorej na zdrową.

6)ćwiczenia na wzmocnienie m. brzucha, gdy pacjent ma zwiększona lordozę lędźwiową

Leżenie na plecach, nogi ugięte. W ten sposób stabilizujemy miednicę i sprawiamy, że nie będzie się pogłębiała lordoza lędźwiowa. Z tej pozycji wykonujemy skłony w przód, ale niepełne. Najlepiej jakieś 30 - 45 stopni. Można dołączyć skręty tułowia, wyprost ramion, ewentualnie przytrzymania gdy tułów jest wzniesiony.

  1. Mięśnie prostujące i odwodzące udo

  1. Opisać prawidłowe pochylenie miednicy. Jakie mięśnie zabezpieczają przed przodopochyleniem.

Prawidłowe przodopochylenie miednicy wynosi 65 stopni (norma od 50 do 80 stopni). Kąt ten zachodzi między płaszczyzna wchodu miednicy, a płaszczyzną poziomą.

Mięśnie zabezpieczające przed przodopochyleniem:

  1. Opisać pozycje dla pracy ekscentrycznej mięśni przywodzących horyzontalnie ramię.

Leżenie bokiem, kończyna górna zwieszona z leżanki w maksymalnym przywiedzeniu horyzontalnym. Dajemy ciężarek do ręki i wykonujemy powolne odwiedzenie kończyny do boku. Inna pozycja, pacjent siada, opiera plecy o ścianę, by nie „bujać się”, a pracować tylko konkretnymi mięśniami. W obie ręce bierze gumy i trzymając je w dłoniach przed sobą, wykonuje odwiedzenia ramion do boku. Jeszcze inne ćw., leżenie tyłem, ręce w górze, ciężarki w dłoniach. Pacjent wykonuje jednoczesne powolne odwiedzenie obu ramion do poziomu.

Mięśnie przywodzące horyzontalnie to:

wymień odcinki drzewa oskrzelowego

Oskrzela płatowe oskrzela segmentowe oskrzela podsegmentowe oskrzelka końcowe oskrzelka oddechowe (I, II i III rzędu) przewodziki pęcherzykowe pęcherzyki płucne

cwiczenie rozciagajace miesień prosty uda w lezeniu przodem

Wykonujemy maksymalne zgięcie w stawie kolanowym. Do tego możemy dołączyć np. chwyt za kostki i wykonanie wyprostu w stawach biodrowych bez odrywania miednicy od podłoża.

kaletki st.ramiennego

miesnie przywodzace i zginajace udo

miesnie odwodzace i zgnajsce reke

porażenie nerwu strzałkowego wspólnego

Porażenie to prowadzi do zaniku czucia na skórze przedniej i bocznej powierzchni goleni. Dodatkowo porażone zostają mięśnie: strzałkowy długi i krótki (mm. peroneus longus et brevis), piszczelowy przedni (m. tibialis anterior), strzałkowy trzeci (m. peroneus teritus), prostownik długi palców (m. extensor digitorum longus), prostownik długi palucha (m. extensor hallucis longus). W wyniku porażenie tych mięśni, wykształca się tzw. stopa opadająca, a wtórnie stopa końsko-szpotawa, ustawiona w zgięciu podeszwowym, tak, że chodzimy na palcach. Brak ruchów zgięcia grzbietowego i nawracania z odwodzeniem stopy.

1.obracające łopatkę i wysuwające

2.zginające udo i nawracające

4.opisz działanie przepony w różnych pozycjach, kiedy działa najgorzej

Przepona jest przystosowana do pracy w pozycji stania obunóż w wyproście. Wtedy może działać w torze piersiowym, jej środek ścięgnisty opada stabilizując się na wątrobie, mm. brzucha są napięte, kopuły spłaszczają się, rozszerza się wymiar poprzeczny klatki piersiowej, tworzy się podciśnienie i następuje wdech. Może też działać w torze brzusznym. Wtedy to mięśnie brzucha są rozluźnione, przepona opada na dół, wypycha trzewia, tworzy się „duży brzuch”, zwiększa się wymiar długościowy klatki piersiowej i następuje wdech.

Utrudnione jest działanie przepony w pozycji leżenia tyłem, gdy opadają na nią trzewia. Wtedy to ułatwiony jest wydech, a utrudniony wdech.

W pozycji leżenia bokiem przepona pracuje intensywniej po stronie boku, na którym leżymy, gdyż unieruchomione są tam żebra i przepona musi to nadrobić. Natomiast po stronie przeciwległej pracuje normalnie. W pozycji Trendelenburga (zwis głową w dół) wydech jest ułatwiony, natomiast jest to najtrudniejsza pozycja do wdechu.

6.kąt szyjkowo-trzonowy i nieprawidłowości (szpotawość, koślawość)

Kąt zawarty miedzy szyjką kości udowej, a trzonem kości udowej. Jego prawidłowa rozwartość wynosi 126 stopni. Zmniejszenie tego kąta (80 - 120 stopni) nazywamy szpotawością, natomiast zwiększenie (do 145 stopni) koślawością.

  1. Wymień mięśnie jednocześnie zginające i odwodzące ramię.

  1. Wymień mięśnie jednocześnie przywodzące i prostujące udo (rzecz jasna z łacinką, polszczyzną i unerwieniem).

  1. Różnica w zakresie ruchu stawów promieniowo-nadgarstkowego i śródnadgarstkowego.

Staw promieniowo-nadgarstkowy to staw eliptyczny o 2 stopniach ruchomości. Wykonywane są w nim ruchy zgięcia dłoniowego i grzbietowego ręki oraz przywodzenia dopromnieniowego i dołokciowego ręki. Staw śródnadgarstkowy jest zaś stawem złożonym pogłębiającym zakres ruchu stawu promieniowo-nadgarstkowego. W wyproście zakres ruchu st. bliższego wynosi 25 stopni, a z pogłębieniem przez staw dalszy 45 stopni. W zgięciu odwrotnie. (Czyli jak?)

  1. Pozycja oceniająca przykurcz m. brzuchatego łydki (czyli o pozycjach różnicujących).

Pacjent z przykurczem brzuchatego łydki przychodzi na placach. By zróżnicować czy jest to właśnie brzuchaty łydki, każemy mu usiąść na krześle czy stołku, tak by stawy kolanowe ugięły się powiedzmy do 90 stopni. W tym momencie przybliżamy przyczepy brzuchatego łydki i stopy pacjenta powinny się „opuścić”. Tzn. nie powinny już być w zgięciu podeszwowym, a normalnie ustawione całymi podeszwami na podłożu. Jeśli to nie nastąpi, tzn. że nie był to przykurcz brzuchatego łydki, a płaszczkowatego, podeszwowego, lub torebki stawu skokowego.

  1. Podaj przykład koncentrycznego działania mm. brzucha przy ustabilizowanej kl. piersiowej.

Stabilizacja klatki piersiowej np. przez leżenie tyłem. Koncentryczne działanie mm. brzucha to np. wznosy ugiętych w kolanach kończyn dolnych. Zgięcie w kolanach wykonujemy, by pacjent nie lordozował zbytnio kręgosłupa lędźwiowego, co mogłoby mieć miejsce w przypadku nóg prostych.

  1. Skutek porażenny n. kulszowego. Wymień niedziałające mm.

Skutek porażenny n. kulszowego jest, że tak to ujmę „porażający” ;] Brak czucia skórnego na tylnej powierzchni uda i praktycznie całych podudziach i stopach. Porażone mięśnie to:

Składnik piszczelowy:

Składnik strzałkowy powierzchowny:

Składnik strzałkowy głęboki:

W wyniku porażenie tych mięśni wyłączone zostają wszystkie funkcje stopy. Zgięcie podudzia jest wyraźnie osłabione, pronacja i supinacja również. W biodrze wyraźnie słabsze są wyprost i przywodzenie.

  1. m zginajace i odwracajace w lokciowym

  1. m zginajace i rotujace do wewnatrz w PODUDZIU

  1. Zaproponuj 3 pozycje rozciągające ograniczony wznos kończyny górnej ponad poziom poprzez zgięcie. W jakich stawach zachodzi ten ruch i jakie mięśnie rozciągamy.

Rozciągane mięśnie to:

Pozycja 1: Pacjent siada na piętach w celu stabilizacji miednicy. Wykonuje maksymalny skłon w przód, ramiona natomiast ma wyciągnięte w górę i oparte na czymś (np. krzesło). W ten sposób jakby zwiesza się i ciało jest ciągnięte w dół przez grawitację, a opad powstrzymują ramiona. W ten sposób rozciągają się ww. mięśnie.

Pozycja 2: Pacjent siada plecami do ściany tak by całymi plecami od miednicy po barki się opierać. W ten sposób stabilizuje się miednicę, a w celu wyeliminowania kompensacji przez lordozowanie kręgosłupa, pacjent podkula nogi (zgięcie w stawach kolanowych i biodrowych). Głowa również opiera się o ścianę. Zadaniem pacjenta jest dotykanie jakiegoś punktu na ścianie ponad nim grzbietową stroną ręki. Nakazujemy wykonywanie tego ćw. przy prostych łokciach.

Pozycja 3: Pacjent siada plecami do ściany tak by całymi plecami od miednicy po barki się opierać. W ten sposób stabilizuje się miednicę, a w celu wyeliminowania kompensacji przez lordozowanie kręgosłupa, pacjent podkula nogi (zgięcie w stawach kolanowych i biodrowych). Głowa również opiera się o ścianę. Zadaniem pacjenta jest tym razem wznieść w górę obie kończyny górne, ułożyć dłonie na kręgosłupie i starać się zejść nimi jak najniżej po kolejnych kręgach. W miarę tego ramiona będą się zbliżały do głowy i coraz bardziej będą się rozciągały mm. ograniczające ruch pełnego wznosu przez zgięcie. Pacjent nie odchyla się od ściany więcej, niż na szerokość ręki, którą ma na kręgosłupie, a gdy osiągnie najdalszy możliwy zakres ruchu, opiera się na tej ręce i tak przytrzymuje.

Stawy w jakich zachodzi ten ruch: staw ramienny, staw mostkowo-obojczykowy, staw barkowo-obojczykowy

  1. Kąt przodopochylenia miednicy - jaki zakres, gdzie on jest i mięśnie zapobiegające przed jego zwiększeniem.

Porażone mięśnie to:

Skutkiem tego porażenia ręka opada, bo nie ma prostowników. Brak czynnego wyprostu, ale jest bierny. Nie ma także czynnego wyprostu przedramienia, a ramienia jest osłabiony.

Porażenie wiotkie - uszkodzony neuron obwodowy w drogach piramidowych. Porażenie spastyczne - uszkodzony neuron ośrodkowy. W rogu przednim rdzenia kręgowego leżą komórki gama kontrolujące napięcie mięśniowe. Nie można wykonywać regresji przy przykurczach. Trzeba zastosować izometryczną relaksację, rozluźnianie. (nie wiem czemu w notatkach ten akapit jest przy porażeniu n. promieniowego. Chyba nie trzeba tego pisać, ale skoro jest, na wszelki wypadek zapodaję).

  1. mięśnie zginające i odwracające udo

Objaw Trendelenburga

Wynika z uszkodzenia nerwu pośladkowego górnego (n. gluteus superior). W skutek tego uszkodzenia działać przestają mm. pośladkowe mały i średni (mm. gluteus minimus et medius) oraz naprężacz powięzi szerokiej (m. tensor fasciae latae). Następuje zniesienie odwodzenia kończyny w st. biodrowym. Jednostronne porażenie nazywamy objawem Trendelenburga, obustronne umownie nazywa się chodem kaczkowatym. Przy objawie Trendelenburga w staniu na jednej nodze, biodro po stronie nogi odciążonej opada, gdyż nie ma mięśnie mogących utrzymać je w odwiedzeniu.

Skutki porażenia nerwów pośladkowych, wypisz mięśnie.

To co powyżej plus uszkodzenie nerwu pośladkowego dolnego (n. gluteus inferior):

Osłabienie ruchów prostowania w st. biodrowym, które jest najbardziej widoczne przy wchodzeniu po schodach i podnoszeniu się z pozycji siedzącej.

I objaw Dishera:

Pochylenie ciała w stronę nogi obciążonej przy uszkodzonych mm. pośladkowych (tylko których?)

  1. Pozycja oceniająca przykurcz mięśni zginacza głębokiego i powierzchownego nadgarstka.

Różnicowanie, czy przykurcz zginaczy palców czy nadgarstka

W przypadku porażenia zginaczy nadgarstka niemożliwe stanie się zgięcie grzbietowe ręki. Jeśli zaś będą to zginacze palców, zgięcie grzbietowe ręki nastąpi, ale palce złożą się w pięść. Czy tam coś? Jak ktoś wie jak to ostatnie zrobić, niech da znać

Nie jestem do końca pewien tego ostatniego. Chodzi chyba generalnie o porażenie spastyczne z tego co rozumiem. Nie wiem czy na bank jest ok., ale lepsze to niż nić, si?

Powtarzające się pytania usunąłem.

Pozdrawiam


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
KINEZJOLOGIA 2
wykład kinezjologia 1 7 11 07
przemyslowe kolos 1 id 405455 Nieznany
kolos 1
bezp kolos id 83333 Nieznany (2)
Kolos ekonimika zloz II 2 id 24 Nieznany
BOF kolos 2
Kolos Nano id 242184 Nieznany
Mathcad TW kolos 2
pytania na kolos z klinicznej, psychiatria i psychologia kliniczna
salicylany, V ROK, TOKSYKOLOGIA, notatki, kolos 1
Maszynoznawstwo ogolne, Automatyka i Robotyka, Semestr 1, Maszynoznastwo, kolos, ściągi
ćwiek -kolos spawalność (1), Studia, SEMESTR 5, MIZEISM, Kolokwium Ćwiek
Pytania ze sprawdzianow z satki, gik VI sem, GiK VI, SAT, kolos 1GS
1-28, Kinezjologoa, sterowanie slajdy,testy
Immunologia kolokwium 2 termin I, biologia, 3 semestr, immunologia, immuno kolos 2
stata kolos, statystyka matematyczna(1)
Materiały Kolowium Nauka o Państwie Kolos, Stosunki Międzynarodowe Rok 1, Semestr 1, Nauka o Państwi

więcej podobnych podstron