POLSKI KOMITET NORMALIZACYJI, MIAR I JAKOŚCI	POLSKA NORMA	PN-87/B-02013
		Obciążenia budowli
				Grupa katalogowa 0702
		Obciążenia zmienne środowiskowe Obciążenie oblodzeniem
Actions on building structures Variable environmental actions Atmospheric icing action	Actions sur les bâtiments et les ouvrages d'art Actions variables environmentals Action de verglase	Нагрузки строительных конструкций Временные нагрузки окружающей средыГололедные нагрузки

UKD 624.042

Zgłoszona przez Ministerstwo Budownictwa, Gospodarki Przestrzennej i Komunalnej

Ustanowiona przez Polski Komitet Normalizacji, Miar i Jakości dnia 27 marca 1987 r. jako norma obowiązująca od dnia 1 stycznia 1988 r. (Dz. Norm. i Miar nr 5/1987, poz. 14)

Przedruk dozwolony tylko za zgodą Polskiego Komitetu Normalizacji, Miar i Jakości.

SPIS TREŚCI

1. WSTĘP

1.1. Przedmiot normy.

1.2. Zakres stosowania normy.

1.3. Określenia

1.4. Podstawowe oznaczenia

2. ZASADY OKREŚLANIA OBCIĄŻENIA OBLODZENIEM

2.1. Zasady ogólne.

2.2. Obciążenie charakterystyczne.

2.3. Obciążenie obliczeniowe.

3. OBCIĄŻENIE OBLODZENIEM W KOMBINACJACH OBCIĄŻEŃ

4. WARTOŚCI CHARAKTERYSTYCZNE GRUBOŚCI WARSTWY OBLODZENIA

5. WARTOŚCI WSPÓŁCZYNNIKA KSZTAŁTU

6. WARTOŚCI WSPÓŁCZYNNIKA WYSOKOŚCI NAD TERENEM

INFORMACJE DODATKOWE

1. WSTĘP

1.1. Przedmiot normy.

Przedmiotem normy jest obciążenie oblodzeniem, które należy przyjmować w obliczeniach statycznych budowli i ich części.

1.2. Zakres stosowania normy.

Normę należy stosować do metalowych konstrukcji cięgnowych i prętowych, z wyjątkiem takich, dla których obciążenie oblodzeniem jest określone innymi normami projektowania.

1.3. Określenia

1.3.1. oblodzenie

- produkt kondensacji pary wodnej w postaci sadzi lub gołoledzi.

1.3.2. współczynnik kształtu 

- współczynnik uwzględniający zależność grubości warstwy oblodzenia od kształtu przekroju elementu konstrukcyjnego.

1.3.3. współczynnik wysokości nad terenem 

- współczynnik uwzględniający wpływ wysokości nad terenem na grubość warstwy oblodzenia.

1.4. Podstawowe oznaczenia

b - wartość charakterystyczna grubości warstwy oblodzenia na wysokości 10 m nad terenem, m,

d - średnica elementu konstrukcyjnego o przekroju kołowym (w przypadku liny - średnica koła opisanego na jej przekroju), m,

g_k - wartość charakterystyczna obciążenia oblodzeniem, kN/m,

h - wysokość położenia rozpatrywanego elementu konstrukcyjnego nad terenem, m,

s - efektywna grubość warstwy oblodzenia, m,

u - obwód zewnętrznego konturu elementu konstrukcyjnego o przekroju innym niż kołowy, mierzony w połowie efektywnej grubości warstwy oblodzenia, m,

γ - ciężar objętościowy oblodzenia, kN/m³,

γ_f - współczynnik obciążenia,

 - współczynnik kształtu,

 - współczynnik wysokości nad terenem.

2. ZASADY OKREŚLANIA OBCIĄŻENIA OBLODZENIEM

2.1. Zasady ogólne.

Obciążenie oblodzeniem należy traktować jako obciążenie masą rozłożoną równomiernie wzdłuż elementu konstrukcyjnego.

Ustalając obciążenie oblodzeniem układu konstrukcyjnego należy rozważyć możliwość wystąpienia obciążenia niesymetrycznego i przyjąć do obliczeń obciążenie bardziej niekorzystne, symetryczne lub niesymetryczne.

2.2. Obciążenie charakterystyczne.

Wartość charakterystyczną obciążenia g_k, na jednostkę długości elementu konstrukcyjnego, należy obliczać w kN/m, wg wzorów:

- dla elementów o przekroju kołowym (rur, prętów, lin)

g_k =  γ s(d + s)

(1)

- dla elementów o innych przekrojach

g_k = γ s u

(2)

We wzorach (1) i (2) należy przyjmować γ = 7 kN/m³, a wartość s obliczać, w m, wg wzoru

s = b  

(3)

w którym: b - wg rozdz. 4,  - wg rozdz. 5,  - wg rozdz. 6.

2.3. Obciążenie obliczeniowe.

Wartość obliczeniową obciążenia oblodzeniem g, należy obliczać w kN/m, wg wzoru

g = g_k γ_f

(4)

w którym: γ_f = 1,5.

3. OBCIĄŻENIE OBLODZENIEM W KOMBINACJACH OBCIĄŻEŃ

Konstrukcje narażone na oblodzenie należy sprawdzać na dwa rodzaje kombinacji obciążeń: bez oblodzenia i z oblodzeniem.

Kombinacje obciążeń bez oblodzenia należy ustalać zgodnie z PN-82/B-02000.

Do kombinacji obciążeń z oblodzeniem należy przyjmować obciążenie stałe, obciążenia zmienne technologiczne oraz obciążenie oblodzeniem wraz z występującymi jednocześnie z nim obciążeniami: wiatrem i temperaturą.

Jednoczesne obciążenie oblodzeniem, wiatrem i temperaturą należy traktować jako jedno skorelowane obciążenie środowiskowe, wprowadzane do obliczeń ze współczynnikiem jednoczesności obciążeń ₀ = 1.

Na obciążenie to składa się:

a) obciążenie oblodzeniem wg rozdz. 2 niniejszej normy,

b) obciążenie wiatrem wg PN-77/B-02011, w którym należy przyjmować:

- wartość ciśnienia prędkości wiatru równą 0,25q_k,

- wartość współczynnika ekspozycji, bez zmian,

- wartości współczynników aerodynamicznych i wielkości powierzchni obciążonych wiatrem z uwzględnieniem wpływu warstwy oblodzenia na wymiary gabarytowe i stan powierzchni konstrukcji; powierzchnię oblodzoną uważa się za powierzchnię chropowatą,

- wartość współczynnika działania porywów wiatru  z uwzględnieniem wpływu zwiększonej przez oblodzenie masy konstrukcji na podstawowy okres drgań własnych;

c) obciążenie temperaturą wg PN-86/B-02015, w którym należy przyjmować:

- na obszarach położonych na wysokości nie większej niż 1000 m npm, gdy rozpatrywany element konstrukcyjny znajduje się na wysokości nad terenem:

,

;

- na obszarach położonych na wysokości większej niż 1000 m npm

t_e = -10°C.

We wszystkich rozpatrywanych przypadkach należy przyjmować wartość amplitudy dobowej temperatury powietrza zewnętrznego a = 0°C.

4. WARTOŚCI CHARAKTERYSTYCZNE GRUBOŚCI WARSTWY OBLODZENIA

Wartości charakterystyczne grubości warstwy oblodzenia b na wysokości 10 m nad terenem, należy przyjmować dla poszczególnych stref obciążenia oblodzeniem wg tablicy.

Na pograniczu stref, w pasach o szerokości nie większej niż 5 km po obu stronach granicy, można przyjmować wartości b z jednej lub drugiej strefy.

Wartości charakterystyczne grubości warstwy oblodzenia

Strefa	b, m
I	0,012
II	0,018
III	0,024

W strefie III, na obszarach położonych na wysokości ponad 1000 m npm, zaleca się określać wartość charakterystyczne grubości warstwy oblodzenia na podstawie danych Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej lub na podstawie wyników specjalnych badań.

5. WARTOŚCI WSPÓŁCZYNNIKA KSZTAŁTU

Wartości współczynnika kształtu należy przyjmować dla:

a) kształtowników  = 0,5,

b) profili zamkniętych, skrzynkowych  = 0,7,

c) elementów o przekroju kołowym, jeżeli

,

(5)

Mapa stref obciążenia oblodzeniem

6. WARTOŚCI WSPÓŁCZYNNIKA WYSOKOŚCI NAD TERENEM

Wartości współczynnika wysokości nad terenem należy przyjmować w zależności od wysokości h położenia elementu konstrukcyjnego nad terenem wg wzoru

(6)

lecz nie mniej niż 0,8,

Zamiast rozkładu wartości  zmiennego wg wzoru (6) można przyjmować rozkład o skokowo zmieniających się wartościach stałych, odpowiadających wysokości nad terenem połowy rozpatrywanego odcinka.

Odcinki o stałej wartości  nie mogą być dłuższe niż 10 m.

KONIEC

INFORMACJE DODATKOWE

1. Instytucja opracowująca normę

- Centralny Ośrodek Badawczo-Projektowy Budownictwa Ogólnego.

2. Normy związane

PN-82/B-02000 Obciążenia budowli. Zasady ustalania wartości

PN-77/B-02011 Obciążenia w obliczeniach statycznych. Obciążenie wiatrem

PN-86/B-02015 Obciążenia budowli. Obciążenia zmienne środowiskowe. Obciążenie temperaturą

3. Dokumenty międzynarodowe i normy zagraniczne

IEC Overhead line tower loadings, Draft 1982

ČSSR ČSN 730035 Zatiženi stavebnich konstrukci, 1976

ZSRR

NRD TGL 13480 Stahlbau. Stahlerne Antennentragwerke. Berechnung, Bauliche Durchbildung

4. Autorzy projektu normy

mgr inż. Andrzej Sobolewski, mgr inż. Jerzy Antoni Żurański - Centralny Ośrodek Badawczo-Projektowy Budownictwa Przemysłowego BISTYP.

5. Wydanie 2

- stan aktualny: grudzień 1993 - bez zmian.

Początek formularza

---