Politechnika Wrocławska Wrocław 12.09.2007

Wydział Geoinżynierii

Górnictwa i Geologii

Rok IV semestr 8

Specjalność: GI

Referat z Wentylacji i Pożarów III

--> „Dyssypacja energii w bocznicy sieci [Author:FR] wentylacyjnej”

Wykonał: Prowadzący:

Małgorzata Salamońska dr inż. Franciszek Rosiek

nr indeksu 130438

mail: [e-mail]

1.	Wstęp	3
2.	Dyssypacja energii w bocznicy istniejącej	4
3.	Dyssypacja energii w bocznicy projektowanej	5
4.	Opór bocznicy sieci wentylacyjnej. Liczba i współczynniki oporu	7
5.	Literatura	22
6.	Spis tabel i rysunków	23

1. Wstęp

Dyssypacja energii jest to praca tarcia powietrza przy jego przepływie wyrobiskiem kopalnianym bądź w urządzeniu wentylacyjnym. Rozróżnia się [6]:

• dyssypację energii jednostkową, tj. pracę tarcia przypadająca na 1 kg masy powietrza,

• dyssypację energii przypadającą na jeden umowny m³ powietrza,

• dyssypację energii przypadającą na 1 m³ powietrza.

Podczas jednowymiarowego i ustalonego przepływu powietrza w bocznicy sieci wentylacyjnej zachowana jest zasada ciągłości strumienia masy. Wynika z niej, że masa powietrza zawarta między dwoma dowolnie dobranymi przekrojami poprzecznymi I i II szczelnej bocznicy (rys.1) w dowolnej chwili jest taka sama. Ponieważ parametry termiczne

(p, T) powietrza znajdującego się między tymi przekrojami również nie zmieniają się w miarę przepływu czasu, energia zawarta w masie powietrza znajdującego się między dwoma przekrojami I i II jest wielkością niezmienną.

Chcąc zestawić bilans energijny dla odcinka bocznicy sieci wentylacyjnej, zawartej między przekrojami I i II (rys.1), przyjmujemy, że przekroju I o polu powierzchni A entalpia właściwa powietrza wynosi i, jego prędkość średnia w, środek pola A leży na wysokości z od obranego poziomu odniesienia. W przekroju II, oddalonym od przekroju I o element drogi ds odpowiednie wielkości wynoszą (A + dA) (i + di), (w + dw) oraz (z + dz). Do masy powietrza, zawartej między przekrojami I i II, dopływa ciepło dq, o które uboższe są źródła zewnętrzne. Powietrze zawarte między przekrojami I i II nie wykonuje żadnej pracy zewnętrznej [5].

Rys.1. Przepływ powietrza w bocznicy sieci wentylacyjnej [5]

2. Dyssypacja energii w bocznicy istniejącej

Wychodząc z równania ruchu gazów (cieczy) rzeczywistych w szczelnych przewodach, w których nie występują opory lokalne i źródła energii [1]:

, (1)

możemy wyprowadzić równanie różniczkowe charakteryzujące przepływ powietrza w bocznicy sieci wentylacyjnej w następującej postaci:

(2)

gdzie:

-->
- dyssypacja energii (praca tarcia) przypadająca na 1m³ powietrza o gęstości
, przy czym:

- gęstość średnia masy powietrza bocznicy sieci, kg/m³. [Author:FR]

Całkując równanie (2) wzdłuż zmiennej s od przekroju dopływu (d) do przekroju wypływu (w), otrzymujemy wzór określający dyssypację energii
(wyrażoną w J/m³) w bocznicy sieci przypadającą na 1 m³ powietrza o gęstości
:

(3)

gdzie:

--> p_d, p_w - ciśnienie (statyczne, bezwzględne) w przekroju dopływu (d) i przekroju wypływu (w), Pa

w_d, w_w -średnie prędkości w tych przekrojów, m/s

z_d, z_w - wysokości (niwelacyjne) środków tychże przekrojów, m

-średnia gęstość masy powietrza dana wzorem: [Author:FR]

(4)

Zazwyczaj dyssypację energii wyrażana w
, tj. jako pracę tarcia przypadającą na 1 m³ powietrza o gęstości średniej
w bocznicy sieci aktywnej. Dyssypację tę wyznaczamy korzystając z relacji:

(5)

przy czym

(6)

Wzory (3) i (5) nadają się do stosowania tylko wtedy, gdy można zmierzyć ciśnienie powietrza
oraz prędkości w_d, w_w, tj. --> w kopalni istniejącej[Author:FR] .

3. Dyssypacja energii w bocznicy projektowanej

Rys.2. Przepływ powietrza w bocznicy sieci [4]

Jeżeli w bocznicy sieci wentylacyjnej występuje ustalony stan dynamiczny i termiczny, to prędkość średnia powietrza w dowolnie obranym przekroju poprzecznym tej bocznicy jest wielkością niezmienną, niezależną od czasu (w_m = w = idem).Wówczas przepływ burzliwy uważa się za ustalony. Podczas tego przepływu jednostkowa praca tarcia
jest wyrażona równaniem Darcy'ego [5]:

(7)

gdzie:

-liczba oporu bocznicy wentylacyjnej,

-średnia równoważna bocznicy sieci, m.

Wstawiając do prawej strony równania (7) w miejscu w i D_e następujące wielkości [1]:

(8)

oraz

(9)

otrzymamy:

--> (10)[Author:FR]

Wielkość zdefiniowaną --> wzorem[Author:FR] [5]:

(11)

nazywamy współczynnikiem oporu właściwego,
.

Natomiast --> jednostkowy opór właściwy r_f [Author:FR] jest dany wzorami:

(12)

lub

(13)

Ze skojarzenia wzorów (10) i (13) --> wynika równanie[Author:FR] :

(14)

z którego po scałkowaniu wzdłuż drogi s, od przekroju dopływu (d) do przekroju wypływu (w), otrzymujemy [1]:

(15)

Między jednostkowym oporem właściwym bocznicy
a oporem właściwym R_f tej bocznicy zachodzi zależność:

(16)

gdzie:

- długość wyrobiska, m.

U uwzględniając we wzorze (15) zależność (16) otrzymujemy wzór na dyssypację energii
nadający się do stosowania w kopalni projektowanej:

(17)

gdzie:

- dyssypacja energii przypadająca na 1m³ powietrza o gęstości średniej

Na podstawie wzorów (16) i (17) --> dostajemy[Author:FR] :

(18)

Przy czym uwzględniając zasadę ciągłości strumienia masy powietrza w szczelnym przewodzie, z którego wynika wzór:

(19)

Uzyskujemy związek:

(20)

Wielkość zdefiniowana przez wzór:

(21)

nazywana jest oporem normalnym bocznicy sieci wentylacyjnej.

Kojarząc związki (20) i (21) uzyskujemy zależność:

(22)

umożliwiającą wyznaczenie dyssypacji energii w bocznicy tzw. sieci aktywnej [1].

4. Opór bocznicy sieci wentylacyjnej. Liczba i współczynniki oporu

Z przytoczonych w punkcie 3 wzorów wynika, że znając współczynnik oporu właściwego
wyrobiska, jego długość L =
, pole przekroju poprzecznego A i jego obwód B, opór właściwy tego wyrobiska
możemy wyznaczyć z zależności [1]:

(23)

Znając natomiast liczbę oporu
wyrobiska górniczego, jego długość pola przekroju poprzecznego A i obwód B, opór właściwy
tego wyrobiska wyznaczymy na podstawie związku:
(24)

Opór właściwy bocznicy sieci możemy także wyznaczyć korzystając z oporu stumetrowego odcinka wyrobiska [1]:

(25)

gdzie:

r_f - opór właściwy,

Między współczynnikiem oporu właściwego
wyrobiska górniczego, jego polem przekroju A, obwodem B i oporem właściwym 100
stumetrowego odcinka wyrobiska zachodzi relacja:

(26)

Natomiast między liczbą oporu
wyrobiska górniczego a współczynnikiem oporu

tego wyrobiska zachodzi związek:

(27)

W rozwiązaniu zagadnień wentylacyjnych związanych z projektowaniem kopalń korzysta się z średnich oporów określonych elementów sieci uzyskanych na podstawie wielu pomiarów dla podobnych elementów.

Na podstawie badań, ustalono wzory empiryczne umożliwiające wyznaczenie oporów właściwych 100
stumetrowych odcinków szybów i szybików oraz otworów wielkośrednicowych w zależności od ich średnicy D, przy czym uzyskano [1]:

Tab.1. Opory właściwe 100
stumetrowych odcinków szybów i szybików oraz otworów wielkośrednicowych w zależności od ich średnicy D oraz wyrobisk korytarzowych jako funkcje pól przekrojów poprzecznych A [1]

Wzór	Wykorzystywany dla:
	szybów i szybików o przekroju kołowym w obudowie murowej lub betonowej z pełnym wyposażeniem,
	nie zarurowanych otworów wielkośrednicowych
	zarurowanych otworów wielkośrednicowych
Wyrobiska
	wyrobisk korytarzowych w obudowie murowej lub betonowej
	kanałów wentylatorów głównych w obudowie murowej lub betonowej
	wyrobisk korytarzowych w obudowie ŁK
	ścian zmechanizowanych z obudową stalowo-członową
	wyrobisk korytarzowych torkretowanych (bez obudowy)
	wyrobisk korytarzowych bez obudowy i bez torkretu

We wstępnych obliczeniach wentylacyjnych można korzystać z następujących orientacyjnych wartości
współczynników oporu właściwego (Tab.2):

Tab.2. Orientacyjne wartości współczynników oporu właściwego[1]

Wartość współczynnika oporu właściwego	Stosowany dla:
	szybów i szybików o przekroju kołowym w obudowie murowej lub betonowej z pełnym wyposażeniem
	wyrobisk korytarzowych w obudowie murowej lub betonowej
	wyrobisk korytarzowych w obudowie ŁK
	zarurowanych otworów wielkośrednicowych
	nie zarurowanych otworów wielkośrednicowych
	kanałów wentylatorów głównych w obudowie murowej lub betonowej
	szybików (dukle) z pełnym wyposażeniem
	szybików (dukle) bez wyposażenia
	wyrobisk korytarzowych w obudowie mieszanej
	wyrobisk korytarzowych w obudowie stalowej (szynowej)
	ścian zmechanizowanych z obudową stalową
	ścian nie zmechanizowanych z obudową drewnianą.

--> Wyprowadzając zależność na dyssypację energii w oporze miejscowym przyjmujemy [Author:FR] założenie upraszczające, że przepływ powietrza jest diatermiczny, tj. ciepło dq, o które uboższe są źródła zewnętrzne, równa się zeru [5]:

(28)

Zestawiając bilans energijny układu z oporem miejscowym, objętego osłoną diatermiczną kreska-kreska oraz biorąc za podstawę pierwszą zasadę termodynamiki (energia E_d dopływająca do układu jest równa energii E_w wypływającej z układu ), po uwzględnieniu założenia (28), uzyskamy [5]:

(29)

Korzystając z zależności [5]:

(30)

gdzie:

-jednostkowa energia kinetyczna J/kg,

- jednostkowa energia potencjalna j/kg,

- jednostkowy strumień energii J/s,

i- entalpia właściwa, J/kg.

Otrzymamy:

(31)

gdzie:

- entalpia właściwa powietrza w przekroju dopływu d oporu miejscowego, J/kg,

- entalpia właściwa powietrza w przekroju dopływu w, J/kg.

Z zależności (29) otrzymujemy:

(32)

skąd po uwzględnieniu równania (30) otrzymamy[5]:

(33)

Uwzględniając (29) w równaniu:

(34)

otrzymujemy:

(35)

Kojarząc równania (33)oraz (35)uzyskujemy równanie

(36)

Miedzy jednostkową pracą tarcia
i pracą tarcia
przypadającą na 1m³ przepływającego powietrza zachodzi związek [5]:

. (37)

Wprowadzając relacje:

(38)

gdzie:

v- objętość właściwa, m³/kg,

ρ- gęstość, kg/m³,

oraz relację (37)i (38):

(39)

do równania (36), otrzymujemy [5]:

(40)

Równanie (40) można zapisać w postaci [5]:

(41)

Całkując równanie (40)według zmiennej s od przekroju dopływu d, oporu miejscowego, do jego przekroju wypływu w, otrzymujemy wzór nadający się do stosowania w kopalni istniejącej

(42)

Jeżeli wysokość niwelacyjna z₁ i z₂ środków pól przekrojów krańcowych (d, w) są jednakowe oraz prędkości średnie powietrza w tych przekrojach są sobie równe, to z zależności (42)wynika

(43)

Chcąc wyprowadzić wzór na pracę tarcia
w oporze miejscowym nadającym się do stosowania w kopalni projektowanej, przeprowadzamy następujące równanie[5]:

Wzajemna odległość (s_w-s_d) przekrojów krańcowych oporu miejscowego jest mała wobec długości bocznicy kopalnianej sieci wentylacyjnej.

Odległość (s_w-s_d) zazwyczaj wynosi kilkadziesiąt metrów, a nawet kilka metrów, a długość bocznicy - kilkadziesiąt metrów, a nawet kilka kilometrów. Traktując więc opór miejscowy jako układ ciał skupiony w jego przekroju dopływu d bądź w przekroju wypływu w, możemy przyjąć upraszczające założenie, że współrzędna oporu miejscowego wynosi

ogólnie
(44)

Praca tarcia
w oporze miejscowym przypadająca na 1m³ powietrza można określić z wzoru [5]:

(45)

gdzie:

- liczba oporu, wyznaczana eksperymentalnie dla obranego oporu (w kopalni istniejącej lub na modelu),

- średnia prędkość powietrza w przekroju dopływu d bądź wypływu w tego oporu miejscowego, m/s.

Tab.3. Liczby oporu
dla najczęściej występujących w kopalniach oporów miejscowych [5]

Opór właściwy 100 r_u stumetrowego odcinak wyrobiska w obudowie stalowe (ŁP) o polu przekroju poprzecznego A wyznacza się z zależności [3]:

-->
(46)[Author:FR]

Wymienione opory stumetrowych odcinków wyrobisk w obudowie ŁP można wyznaczyć również z nomogramu (rys.3) [3].

Zależność zachodząca między oporem 100 r_u stumetrowego odcinka kanału wentylacyjnego a polem przekroju poprzecznego A tego kanału ujmuje związek [3]:

(47)

Opór właściwy stumetrowego odcinka kanału w obudowie murowej bądź betonowej dla dowolnie obranego prostokątnego pola przekroju poprzecznego można wyznaczyć także z monogram (rys.4) [3].

Rys.3 (z lewej). Zależność oporu 100-metrowego odcinka wyrobiska w obudowie murowej (betonowej) lub w obudowie ŁK od pola A przekroju wyrobiska [3]

Rys.4 (z prawej). Zależność oporu 100-metrowego odcinka kanału wentylacyjnego w obudowie murowej lub betonowej od pola A przekroju kanału [3]

Dla szybów (szybików) wyposażonych tylko w przedziały drabinowe (bez wyciągów, belek itp.) wartości oporu 100 r_u są niższe o 30%, a dla rur szybowych bez uzbrojenia są niższe o 70% od wartości oporu stumetrowego odcinka szybów (szybików) z pełnym wyposażeniem [3].

Zależność między oporem właściwym 100 r_u stumetrowego odcinka niezarurowanego otworu wielkośrednicowego a jego średnicą D ujmuje wzór:

(48)

Natomiast między oporem 100 r_u zarurowanego otworu wielkośrednicowego a jego średnicą D zachodzi relacja [3]:

(49)

Opory dla otworów wielkośrednicowych zarurowanych i nie zarurowanych można również wyznaczyć z monogramów (rys.5 i rys.6) [3].

Rys.5 (z lewej). Zależność oporu 100-metrowego odcinka nie zarurowanego otworu wielkośrednicowego od jego średnicy [3]

Rys.6 (z prawej). Zależność oporu 100-metrowego odcinka zarurowanego otworu wielkośrednicowego od jego średnicy D [3]

W tablicach 4 do 11 zestawiono współczynniki oporu właściwego α_u, opory właściwe stumetrowych odcinków 100 r_u i liczby oporu dla wyrobisk górniczych o różniej obudowie i wyposażeniu [3].

Tab.4. Współczynniki oporu, opory 100-metrowych odcinków oraz liczby oporu szybów i szybików o przekroju kołowym w obudowie murowej lub betonowej z pełnym wyposażeniem [2]

Średnica szybu (szybika) D [m]	Współczynnik oporu wyrobiska Α [Ns^2/m^4]	Opór 100-metrowego odcinka wyrobiska 100 r [Ns^2/m^9]	Liczba oporu wyrobiska λ
4,5	0,056346	0,0198	0,375658
4,6	0,055637	0,0175	0,370933
4,8	0,054290	0,0138	0,361951
5,0	0,053028	0,0110	0,353539
5,5	0,050196	0,0065	0,334654
6,0	0,047742	0,0040	0,318295
6,6	0,045191	0,0023	0,301292
6,8	0,044421	0,0020	0,296155
7,0	0,043685	0,0017	0,291251
7,2	0,042982	0,0014	0,286563
7,3	0,042642	0,0013	0,284296
7,5	0,041984	0,0011	0,279904
8,0	0,040451	0,0008	0,269690

--> Rys.7. Zależność współczynnika oporu wyrobiska od średnicy szybu D, m[Author:FR]

--> Tab.5. Współczynniki oporu, opory 100-metrowych odcinków i liczby oporu wyrobisk korytarzowych w obudowie ŁP [2], [3][Author:FR]

Pole przekroju wyrobiska A [m²]	Współczynnik oporu wyrobiska αu [Ns^2/(um^3·m)]	Opór 100-metrowego odcinka wyrobiska 100 ru [Ns^2/(um^3·m^6)]	Liczba oporu wyrobiska λ	Uwagi
6,1	0,007583	0,0343	0,050551	Wartości oporów dotyczą wyrobisk poziomych lub nachylonych (wyposażonych w: tory, rurociągi, kable elektryczne lecz bez urządzeń odstawczych), w których odległość między kolejnymi odrzwiami wynosi od 0,9 do 1,2 m, a wykładkę stanowią bentonity, okrąglaki, siatka MM, rury, liny stalowe itp.
7,0	0,007640	0,0245	0,050936
7,7	0,007757	0,0196	0,051712
8,7	0,007368	0,0137	0,049120
9,3	0,007461	0,0118	0,049742
10,9	0,007675	0,0081	0,051166
12,8	0,007738	0,0055	0,051588
14,5	0,007927	0,0041	0,052845
18,0	0,007453	0,0023	0,049687

Rys.8. Zależność oporu wyrobiska od jego pola przekroju

Dla szybików (dukli) w obudowie murowej lub betonowej można przyjmować następujące średnie współczynniki oporu [3]:

• szybiki (dukle) z wyposażeniem (klatka, przedział drabinowy itp.)

α_u = 0,0294 [Ns²/(um³·m)] (50)

• szybiki (dukle) bez wyposażenia

α_u = 0,0147 [Ns²/(um³·m)] (51)

Tab.6. Współczynniki oporu, opory 100-metrowych odcinków i liczby oporu wyrobisk korytarzowych w obudowie murowej lub betonowej [2],[3]

Pole przekroju wyrobiska A [m²]	Współczynnik oporu wyrobiska αu [Ns^2/(um^3·m)]	Opór 100-metrowego odcinka wyrobiska 100 ru [Ns^2/(um^3·m^6)]	Liczba oporu wyrobiska λ	Uwagi
5,2	0,004070	0,0275	0,027133	Wartości oporów dotyczą wyrobisk: Poziomych lub nachylonych wyposażonych w: tory, rurociągi wodne, powietrza sprężonego, kable elektryczne lecz bez urządzeń odstawczych
5,5	0,004097	0,0240	0,027315
5,6	0,004024	0,0225	0,026825
7,6	0,004504	0,0118	0,030030
7,8	0,004406	0,0108	0,029374
8,2	0,004539	0,0098	0,030260
8,3	0,004445	0,0093	0,029632
8,8	0,004603	0,0083	0,030688
9,5	0,004590	0,0069	0,030602
11,3	0,005059	0,0049	0,033729
12,2	0,004902	0,0039	0,032681
14,7	0,005078	0,0026	0,033853
32,5	0,0006388	0,00044	0,0425851

Rys.9. Zależność liczby oporu wyrobiska od średnicy szybu D,m²

Tab.7. Współczynniki oporu, opory 100-metrowych odcinków i liczby oporu kanałów wentylatorów głównych w obudowie murowej lub betonowej [2],[3]

Pole przekroju wyrobiska A [m²]	Współczynnik oporu wyrobiska αu [Ns^2/(um^3·m)]	Opór 100-metrowego odcinka wyrobiska 100 ru [Ns^2/(um^3·m^6)]	Liczba oporu wyrobiska λ	Uwagi
9,5	0,034387	0,051426	0,229249	Wartości oporów dotyczą kanałów wentylacyjnych o prostokątnych przekrojach poprzecznych, wyposażonych w zasuwy podnoszone lub obrotowe, nadajniki ciśnień i karty żelazne zabudowane przy ujściu kanału do szybu wydechowego
12,0	0,031750	0,026478	0,211667
12,2	0,031570	0,025262	0,210466
12,6	0,031232	0,023055	0,208217
13,0	0,030912	0,021103	0,206081
14,0	0,030150	0,017102	0,201003
14,8	0,029559	0,014592	0,197058
15,0	0,029438	0,014053	0,196250
15,3	0,029248	0,013288	0,194986
16,4	0,028552	0,010905	0,190349
17,3	0,028048	0,009373	0,186990

Rys.10. Zależność współczynnika oporu wyrobiska od jego przekroju

--> Tab.8. Współczynniki oporu, opory 100-metrowych odcinków i liczby oporu ścian zmechanizowanych [2][Author:FR]

Pole przekroju poprzecznego ścian A [m²]	Współczynnik oporu ściany α [Ns^2/m^4]	Opór 100-metrowego odcinka ściany 100 rf [Ns^2/m^9]	Liczba oporu ściany λ
3,00	0,025445	0,679029	0,169632
3,60	0,032395	0,548049	0,215969
4,35	0,041624	0,438750	0,277495
4,50	0,043536	0,421610	0,290240
6,52	0,071147	0,272666	0,474313
7,80	0,090214	0,220866	0,601424
12,15	0,162268	0,131186	1,081788
16,20	0,237535	0,093548	1,583565

Rys.11. Zależność współczynnika oporu ściany od jego przekroju poprzecznego

Tab.9. Współczynniki oporu, opory 100-metrowych odcinków i liczby oporu torkretowanych wyrobisk górniczych w obudowie kotwowej [2]

Pole przekroju poprzecznego wyrobiska A [m²]	Współczynnik oporu wyrobiska α [Ns^2/m^4]	Opór 100-metrowego odcinka wyrobiska 100 r [Ns^2/m^9]	Liczba oporu ściany λ
8,7	0,00745	0,01383	0,04969
9,0	0,00755	0,01285	0,05034
10,0	0,00775	0,01020	0,05165
10,8	0,00794	0,00863	0,05296
11,0	0,00794	0,00824	0,05296
11,5	0,00814	0,00755	0,05427
12,0	0,00824	0,00687	0,05492
12,5	0,00834	0,00628	0,05557
13,0	0,00834	0,00569	0,05557
13,5	0,00853	0,00530	0,05688
14,0	0,00863	0,00490	0,05753
14,7	0,00863	0,00441	0,05884
14,8	0,00873	0,00432	0,05819
15,4	0,00883	0,00392	0,05884
15,8	0,00892	0,00373	0,05950
16,0	0,00892	0,00363	0,05950
16,2	0,00892	0,00353	0,05950
17,0	0,00902	0,00314	0,06015
17,5	0,00932	0,00304	0,06211
18,6	0,00951	0,00265	0,06342
19,0	0,00932	0,00245	0,06211
20,0	0,00971	0,00226	0,06473
21,4	0,01100	0,00196	0,06669
22,0	0,00961	0,00177	0,06407

Rys.12. Zależność oporu 100-metrowego odcinka od pola przekroju wyrobiska

Tab.10. Współczynniki oporu, opory 100-metrowych odcinków i liczby oporu nie zarurowanych otworów wielkośrednicowych [2]

Średnica otworu D [m]	Współczynnik oporu wyrobiska α [Ns^2/m^4]	Opór 100-metrowego odcinka wyrobiska 100 r Ns^2/m^9]	Liczba oporu wyrobiska λ
0,3	0,005928	1581,813	0,039517
0,4	0,004723	299,102	0,031488
0,6	0,004510	37,608	0,080065
0,8	0,004162	8,237	0,027749
1,0	0,003932	2,550	0,026216

--> Rys.13. Zależność oporu wyrobiska od średnicy otworu D[Author:FR]

Tab.11. Współczynniki oporu, opory 100-metrowych odcinków i liczby oporu szybów i szybików o przekroju kołowym w obudowie murowej lub betonowej z pełnym wyposażeniem [3]

Średnica szybu (szybika) D [m]	Współczynnik oporu wyrobiska αu [Ns^2/(um^3·m)]	Opór 100-metrowego odcinka wyrobiska 100 ru [Ns^2/(um^3·m^6)]	Liczba oporu wyrobiska λ	Uwagi
4,5	0,1222850	0,0431	0,819001	Wartości oporu dotyczą szybów z pełnym wyposażeniem (wyciąg klatkowy lub skipowy, przedział drabinowy, rurociągi, kable, belki itp.)
4,6	0,118422	0,0373	0,789482
4,8	0,111806	0,0284	0,745373
5,0	0,104024	0,0216	0,693493
5,5	0,091381	0,0118	0,609206
6,0	0,082360	0,0069	0,549065
6,6	0,075795	0,0039	0,505300
6,8	0,065997	0,0029	0,439982
7,0	0,063576	0,0025	0,423838
7,2	0,058554	0,0020	0,390357
7,3	0,059598	0,0019	0,397317

--> Rys. 14. Zależność oporu wyrobiska od średnicy szybu D[Author:FR]

--> xxxxxxxxxxxxxxxxxx[Author:FR]

Literatura:

[1] Strumiński A.: „Aerodynamika górnicza”, Wydawnictwo Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 1984

[2] Strumiński A.: „Optymalizacja rozpływów powietrza w projektowanych sieciach wentylacyjnych kopalń głębinowych, cz. I,”, Wrocław 1985

[3] „Poradnik górnika tom 3”, Wydanie drugie wydawnictwo,,Śląsk”, Katowice 1974

[4] Rosiek F. Wykłady z wentylacji, Rok akademicki 2005/2006 oraz 2006/2007.

[5] Nędza Z., Rosiek F.: „Wentylacja kopalń, cz. II”, Wrocław 1981

[6] http://www.teberia.pl/leksykon.php?a=ArtShow&ArtId=4373.

Spis tabel i rysunków

Tab.1.	Opory właściwe 100 stumetrowych odcinków szybów i szybików oraz otworów wielkośrednicowych w zależności od ich średnicy D oraz wyrobisk korytarzowych jako funkcje pól przekrojów poprzecznych A	8
Tab.2.	Orientacyjne wartości współczynników oporu właściwego	8
Tab.3.	Liczby oporu dla najczęściej występujących w kopalniach oporów miejscowych	11
Tab.4.	Współczynniki oporu, opory 100-metrowych odcinków i liczby oporu szybów i szybików o przekroju kołowym w obudowie murowej lub betonowej z pełnym wyposażeniem	14
Tab.5.	Współczynniki oporu, opory 100-metrowych odcinków i liczby oporu wyrobisk korytarzowych w obudowie ŁP	15
Tab.6.	Współczynniki oporu, opory 100-metrowych odcinków i liczby oporu wyrobisk korytarzowych w obudowie murowej lub betonowej	16
Tab.7.	Współczynniki oporu, opory 100-metrowych odcinków i liczby oporu kanałów wentylatorów głównych w obudowie murowej lub betonowej	17
Tab.8.	Współczynniki oporu, opory 100-metrowych odcinków i liczby oporu ścian zmechanizowanych	18
Tab.9.	Współczynniki oporu, opory 100-metrowych odcinków i liczby oporu torkretowanych wyrobisk górniczych w obudowie kotwowej	19
Tab.10.	Współczynniki oporu, opory 100-metrowych odcinków i liczby oporu nie zarurowanych otworów wielkośrednicowych	20
Tab.11.	Współczynniki oporu, opory 100-metrowych odcinków i liczby oporu szybów i szybików o przekroju kołowym w obudowie murowej lub betonowej z pełnym wyposażeniem	20
Rys.1.	Przepływ powietrza w bocznicy sieci wentylacyjnej	3
Rys.2.	Przepływ powietrza w bocznicy sieci	5
Rys.3.	Zależność oporu 100-metrowego odcinka wyrobiska w obudowie murowej (betonowej) lub w obudowie ŁK od pola A przekroju wyrobiska	12
Rys.4.	Zależność oporu 100-metrowego odcinka kanału wentylacyjnego w obudowie murowej lub betonowej od pola A przekroju kanału	12
Rys.5.	Zależność oporu 100-metrowego odcinka nie zarurowanego otworu wielkośrednicowego od jego średnicy D	13
Rys.6.	Zależność oporu 100-metrowego odcinka zarurowanego otworu wielkośrednicowego od jego średnicy D	13
Rys.7.	Zależność współczynnika oporu wyrobiska od średnicy szybu D	14
Rys.8.	Zależność oporu wyrobiska od jego pola przekroju	15
Rys.9.	Zależność liczby oporu wyrobiska od średnicy szybu D	16
Rys.10.	Zależność współczynnika oporu wyrobiska od jego przekroju	17
Rys.11.	Zależność współczynnika oporu ściany od jego przekroju poprzecznego	18
Rys.12.	Zależność oporu 100-metrowego odcinka od pola przekroju wyrobiska	19
Rys.13.	Zależność oporu wyrobiska od średnicy otworu D	20
Rys.14.	Zależność oporu wyrobiska od średnicy szybu D	21

Dyssypacja energii w bocznicy sieci wentylacyjnej

15

Ocena: F = 3,5, M = 4,0, I = 0, Ł = 4,0 18-09-2007

wcięcie

wcięcie

przydałby się w tym miejscu przykład pokazujący jak w oparciu o powyższe wzory wyznaczyć dyssypację energii

do prawej numery wzorów, a wzory centrować

nie widzę przejścia ze wzoru (10) do (11). Skąd wzięto ron? Jak jest w moich wykładach?

nigdzie nie napisano jego jednostki

sprawdzić poniższe równanie

dlaczego nad V taka kropka, a nie napisano tego tak, jak w wytycznych

nie miała Pani w temacie oporów miejscowych. To robi ktoś inny

co z tym wzorem? Trudno się zorientować . Pewnie za dużo grzybów w barszczu. Jak widzę dalej te same uwagi dotyczą również dalszych wzorów

w tej części nie ma żadnego komentarza do tabel i rysunków. Wszystkie te tabele, rysunki oraz tekst wymagają ponownego formatowania, żeby stworzyć zwięzły tekst i sprawiać pozytywniejsze wrażenia estetyczne. Na razie wygląda to tak jakby drwal zabrał się za robienie mebli

czcionka 10 we wszystkich tytułach tabel. Potem wiersz pusty o wysokości np. 4 pkt

tytuły tabel i rysunków, zgodnie z wytycznymi miały być piane czcionką 10. W tabelach też czcionka 10 jak poprawiłem w poniższej tabeli

tytuł rysunku nie odpowiada opisowi na osi y

to samo

jakieś przykłady wyznaczania oporów

---