RYSUNEK W POZNANIU DZIECKA


RYSUNEK W POZNANIU DZIECKA  

Rysunek to potocznie zarys , obrys czegoś , podobizna , przeobrażenie. Najczęściej wykonywany jest ręcznie , chociaż niektórzy posługują się przy rysowaniu linijką.

Można rysować  z pamięci , wyobraźni   lub przedstawiać realny świat.

Jest to najprostsza a zarazem najbardziej pierwotna forma ekspresji twórczej człowieka.

Z analizy rysunków możemy dowiedzieć się jak na przestrzeni wieków przeobraził się świat .

Autorzy informują nas o bytności , pracy , o codziennych zwyczajach , pięknie natury o tajemniczych zwyczajach , zabawie , wypoczynku itp.

Rysowanie to też wyższy stopień dziecięcej zabawy. Wymaga nie tylko udziału wyobraźni ale uczy myśleć i przewidywać .

Twórczością plastyczną człowieka interesują się od dawna psycholodzy i pedagodzy. Prowadzą oni analizy i porównania wytworów.

Możemy postawić pytanie czym jest dla tych osób działanie plastyczne ?. Odpowiedzi może być wiele. Rysowanie , malowanie , rzeźbienie lub inne techniki plastyczne dają możliwość uzewnętrznienia swoich marzeń , pragnień , a także lęków , obaw . Jest działaniem w której świat wyobrażeniowy miesza się z rzeczywistością.

Psycholodzy i pedagodzy badający rozwój rysunkowy dziecka wydzielili kilka faz  w zależności od wieku :

Należy pamiętać , że nie wszystkie dzieci przechodzą z jednego stadium do drugiego dokładnie w tym samym czasie. Wszystko cokolwiek będzie narysowane , będzie się różniło w zależności od autora - jego wieku , świadomości oraz wiedzy o otoczeniu . W zależności od płci zaznacza się zróżnicowanie tematyki.

  WYKORZYSTANIE RYSUNKU W DIAGNOZIE 

Rysunek stosowany był najpierw jako test inteligencji. Zauważono , że rysunek wskazuje nie tylko na poziom rozwoju umysłowego , ale jest projekcją widzenia samego siebie i innych.. Powstawały projekcyjne tematy rysunkowe : „Rysunek drzewa” , „ Dom - drzewo- człowiek”,  „ Postać ludzka”.

Każdy rysunek możemy poddać analizie formalnej i treściowej . Analiza treściowa informuje nas , jakie sytuacje wyzwalają u pacjenta lęk , poczucie zagrożenia, radość , poczucie bezpieczeństwa itp. Od strony formalnej możemy analizować kolory , poziom staranności rysunku , dynamikę kreski. Dynamika kreski przydatna nam jest w diagnozowaniu osobowości . Osoba która kreśli linie swych rysunków mocno , gwałtownie , często jest nadpobudliwa , zaś zahamowana kreśli linie ledwo widoczne , słabe , niewyraźne. Przykładowo : kolor  czerwony , oranż i żółć - nałożone w postaci dominujących plam pozwala wnioskować o wysokim poziomie agresji, czerń - lęk ( jest to symbol według  PIRAMID BARWNYCH PFISTER- WEISA) . Pacjenci neurotyczni mało starannie wykonują swoje prace . Spowodowane to jest silnym napięciem psychicznym . 

Badanie z wykorzystaniem rysunku jest łatwe . Należy jednak zachować potrzebne warunki dotyczące nawiązaniu kontaktu, rozmowy z badanym i przygotowania potrzebnych pomocy.

W diagnozie z wykorzystaniem rysunku można wyróżnić kilka faz:

NAWIĄZANIE KONTAKTU  - należy dążyć do tego ,aby pozyskać zaufanie pacjenta i wprowadzić korzystny do badania nastrój.

    1. INSTRUKCJA - prosimy badanego o narysowanie . Polecenia mają być proste i zwięzłe np. „Narysuj człowieka” , „ Wyobraź sobie i narysuj rodzinę” . Wyjaśniamy przy tym że się rysuje wszystko, co się chce związane z danym tematem .

    2. POMOCE DO BADAŃ - to kartka papieru , kredki , ołówek . Badany siedzi wygodnie przy stole biurku tak aby mógł swobodnie rysować.

    3. OBSERWACJA W CZASIE RYSOWANIA - należy prowadzić ją dyskretnie . Trzeba wzięć pod uwagę :

     e)  ROZMOWA O RYSUNKU - badany sam najlepiej objaśni to co narysował .Rozmowę podtrzymujemy pytaniami , nie powinno to jednak mieć charakteru kwestionariusza lecz swobodnej wymiany zdań.  

W literaturze wyróżnia się dwa typy rysunku :            -  sensoryczny (emocjonalny) - linie są krzywe zaokrąglone , dynamiczne a postacie na rysunku ujęte są w jakimś działaniu i interakcjach ,     

         -  racjonalny - linie proste i sztywne , postacie są nieruchome i wyizolowane , nieraz stereotypowo reprodukowane , często z dbałością o szczegóły .  

Analiza samego sposobu rysowania dużo mówi o badanym . Zwrócić należy uwagę na rozmach i siłę kreski. Kreska  „rozmachowa” , długa , powstająca od jednego pociągnięcia , zajmująca znaczną część kartki mówi o energii , odwadze i łatwości uzewnętrzniania swoich tendencji . Przecinanie kreska krótka , wahająca się dłuższa złożona z krótkich elementów , wskazuje na zahamowania.

Silny nacisk kredki na papier mówi o silnym napięciu , odwadze czasem gwałtowności. Przy nieproporcjonalnej sile - można sądzić o brutalności. Słaby nacisk kredki mówi

o nieśmiałości , łagodności czasem nerwicy i wysokim niepokoju .     

 

SYMBOLIKA BARW

     Kolory użyte w rysunku mówią o emocjonalności badanego. Możemy przypisywać im znaczenie podobne ,jak barwom  przedstawionym w teście Luschera i analizować znaczenie kolorów , którymi narysowane są poszczególne osoby , przedmioty.

Orientacyjne znaczenie barw wg testu Luschera :(Braun- Gałkowska ,1985)

Szara

Jest neutralna : ani jasna , ani ciemna , wyprana z wszelkich tendencji psychologicznych . Osoby ją wybierające nie chcą się angażować, podlegać wzruszeniom, są ostrożni, umiarkowani, chcą by się nimi opiekowano.

Niebieska

Jest to kolor nieba w nocy , kiedy słabnie wszelka aktywność . Oznacza spokój , wrażliwość , pragnienie miłości , zacisznego i uporządkowanego środowiska , potrzebę uczucia , harmonii.

Zielona

Mówi o zdecydowaniu , o tendencji do konserwatyzmu, trwałości i byciu niezależnym od wpływów zewnętrznych . Wyraża postawę obronna , przypisywanie znaczenia swojego „ja”    i chęci utwierdzenia się.

Czerwona

Barwa krwi i intensywności . Wybierają ja ludzie zdobywczy , agresywni , aktywni. Mówi się o chęci pełni życia , działania , sukcesu , o sile woli i o pragnieniach seksualnych.

Żółta

Kolor światła dziennego i słońca . Mówi o spontaniczności , pogodnym rozluźnieniu, swobodzie , otwartości . osoby wybierające go szukają rozwiązań , które otwarłyby nowe możliwości im pozwoliły na zrealizowanie oczekiwań i nadziei.

Brązowa

Reprezentuje uczucia związane z ciałem , umiarkowanie. Osoby wybierające ją dążą do zakorzenienia i osiągnięcia poczucia bezpieczeństwa w prostym środowisku ( rodzinnym , zmysłowym) nie są indywidualistami.

Fioletowa

Barwa fioletowa jest mieszanina czerwonej i niebieskiej - wyrażających tendencje przeciwstawne . Symbolizuje niezdecydowanie , wahanie , gotowość do kontaktów niezobowiązujących.

Czarna

Barwa najciemniejsza , właściwie jest to negacja koloru - wyraża nicość , koniec , zaprzeczenie . Osoby , które ją wybierają poszukują sytuacji trudnych    i wymagających . Odrzucają wszystko co mogłoby wpływać na ich punkt widzenia , sprzeciwiają się temu co nie jest zupełnie tak jak być powinno. Protestują z poczucia niedocenieni. 

.  SYMBOLIKA PRZESTRZENI 

     Rozmieszczenie rysunku bywa różnorodne. Najnormalniejsze jest wykorzystanie całej kartki . Rozplanowanie i zagospodarowanie kartki dostarcza wiele informacji dla badającego. Autorzy swoich prac przesuwają rysunek w prawo , w lewo , w górę , w dół lub zarysowują tylko część kartki. Przesuniecie istotnej części rysunku może wskazywać na określone tendencje. Można to przedstawić za pomocą schematycznego rysunku:    

     Rogi kartki zostały nazwane czterema żywiołami : woda, powietrze, ogień i ziemia. Woda symbolizuje początek życia . Rysowanie w tym rogu mówi o zajęciu się sobą, zatrzymaniu w rozwoju, regresji, chęci cofnięcia się do wcześniejszego etapu życia, który wydaje się bardziej szczęśliwy ( było się pod czujną i ciepła opieką). Powietrze jest niewidoczne, puste . Z ta przestrzenią wiąże się bierność życiowa, niechęć do angażowania się , brak odwagi do działania, postawa obserwatora. Ogień jest symbolem życia. Rysowanie w tej ćwiartce mówi o aktywności , sile projektów , nastawieniu na cel , zaangażowaniu. Ziemia symbolizuje ciężar , przytłoczona materie , porażkę, pogrzebane marzenia.  

     Rysowanie u góry kartki mówi o idealiźmie lub marzeniach , wyobraźni. Umieszczenie rysunku w środku kartki mówi , że osoba rysująca nie chce się ujawnić , nie chce się odsłonić. Przesuniecie rysunku w dół wskazuje na nerwice , depresje. Lewa strona mówi o przeszłości i bierności a prawa o przyszłości i aktywności .

W interpretacji ważne są również wolne przestrzenie ( części puste) , mówią one                     o problemach wypartych , stłumionych.

   INTERPRETACJA RYSUNKU

     Poniższe przykładowe omówienie znaków i symboli , stanowić może próbę interpretacji rysunku. Daje ogólne wyobrażenie o tworzeniu hipotez na temat badanego. Oster i Gould (2001) zaproponowali następującą interpretacje wybranych elementów rysunku.    

OSOBA:

1) Ręce - służą do zmiany lub kontrolowania otaczającego środowiska

      a) założone na piersiach -   wrogość lub podejrzliwość

      b) trzymane za plecami - pragnienie kontrolowania złości , niechęci do kontaktów personalnych

      c) brak - nieprzystosowanie , bezradność

2) Stopy - poziom aktywności interpersonalnej

     a) duże- dążenie do bezpieczeństwa lub męskości

     b) małe - zależność , stłumione odczuwanie

     c) brak - brak niezależności

3) Palce

  1. długie i spiczaste - agresywność i wrogość

  2. zaznaczone pętelkami lub pojedynczą kreską - pragnienie stłumienia agresywnych impulsów

4)Głowa

  1. duża - zaabsorbowanie światem wyobraźni , koncentracja na aktywności umysłowej

  2. mała - osobowość obsesyjno- kompulsywna, poczucie niższości intelektualnej

  3. odwrócona tyłem - tendencje paranoidalne lub schizoidalne

5)Nogi

  1. brak - stłumienie , lęk przed kastracją

  2. różnice w wielkości - sprzeczne uczucia dotyczące niezależności

  3. długie - dążenie do autonomii

  4. krótkie - upośledzenie życia emocjonalnego

6)Usta

  1. przesadnie podkreślone - niedojrzałość , agresywność oralna

  2. bardzo duże - erotyzm oralny

7)Ramiona

  1. nierówne - niestabilność emocjonalna

  2. szerokie- zaabsorbowanie odczuwana potrzebą siły

  3. kwadratowe- nadmierna defensywność , wrogość w stosunku do innych ludzi.

 

Inne elementy interpretacji osoby w rysunku(Oster, Gould, tamże)                                     

   I - Słabo zintegrowane części ciała - niska tolerancja frustracji i impulsywność

  II - Zaczernienie pustych pól - niepokój ( im większy stopień zaczernienia , tym bardziej intensywny)

  1. zaczernienie twarzy - poważnie zaburzony , negatywny wizerunek siebie

  2. zaczernienie rąk - przejawy agresji

  III- Nachylenie postaci przekraczającej 15 stopni - niestabilność brak równowagi psychicznej

   IV- Niewielkie wymiary postaci - skrajny brak poczucia bezpieczeństwa, wycofanie , depresja, poczucie nieprzystosowania

   V - Duże wymiary postaci - ekspansywność , słaba kontrola wewnętrzna

   VI - Przeźroczyste elementy rysunku - niedojrzałość , impulsywność , skłonność do wyładowywania się

   VII - Zęby - agresywność (oralna)

   VII - Krótkie ręce - tendencje do wycofywania się , zwracania do wewnątrz , próby hamowania impulsów

   IX - Długie ręce - pragnienie zdobywania lub gromadzenia , sięganie w kierunku innych

   X - Długie dłonie - zachowanie „ acting-out” ( wyładowanie się)

XI - Brak dłoni - zakłopotanie , poczucie nieprzystosowania

XII- Brak rąk - poczucie winy z powodu odczuwalnej wrogości lub seksualności

XIII- Spoglądanie w bok - podejrzliwość i skłonności paranoidalne.

DOM

1) Szczegóły

a)Podstawowe ( dla normalnego rysunku ) - co najmniej jedne drzwi  , jedno okno,

   jedna ściana , dach komin                                                                                            

  1. Dodatkowe (np. krzaki , kwiaty, ścieżka) - potrzeba dokładniejszego uporządkowania środowiska , która jest czasami związana z brakiem poczucia bezpieczeństwa lub pragnienia sprawowania kontroli w kontaktach interpersonalnych

2) Komin - symbol ciepłych , intymnych związków ; czasami związany z symboliką falliczną

  1. Brak komina - brak ciepła w sferze psychicznej lub konflikty z ważną osobą płci męskiej

  2. Przesadnie duży - nadmierne zainteresowanie  sferą seksualną czy też możliwe tendencje ekshibicjonistyczne

  3. Dużo dymu - wewnętrzne napięcie

3) Drzwi

  1. Ponad podstawą domu bez schodów - niedostępność w kontaktach interpersonalnych

  2. Brak drzwi -skrajne trudności w kontaktach z innymi ludźmi

  3. Otwarte- silna potrzeba doświadczania ciepła od świata zewnętrznego

  4. Bardzo duże - nadmierna zależność od innych

  5. Z zamkiem lub zawiasami - defensywność

4) Płot wokół domu - potrzeba ochrony emocjonalnej

5) Rynny - podejrzliwość

6) Rysunek przylegający do dolnej krawędzi kartki  - brak podstawowego poczucia bezpieczeństwa w życiu rodziny lub intymnym

7) Dom przedstawiony w perspektywie , widok z dołu - odrzucenie domu lub poczucie , że

      osiągnięcie pożądanej sytuacji domowej jest niemożliwe

8) Dom przedstawiony w perspektywie , widok z góry - odrzucenie sytuacji domowej

9) Dach

  1. Płaski (pojedyncza linia łącząca dwie ściany) - brak wyobraźni lub zahamowania

emocjonalne

  1. Przesadnie duży - poszukiwanie satysfakcji w fantazjach

10) Okiennice

  1. Zamknięte - skrajna defensywność i wycofanie

  2. Otwarte - zdolność do przystosowania w kontaktach interpersonalnych

11) Ścieżka

  1. Bardzo długa - ograniczona dostępność

  2. Wąska w pobliżu domu , szeroka na końcu - osoba powierzchownie przyjazna

12) Ściany ( ich solidność) - bezpośrednio związana z siłą „ego” 

13) Okno ( okna)

  1. Brak okien - wrogość lub wycofanie

  2. Tylko na parterze , na piętrze brak - rozziew miedzy rzeczywistością a fantazją

  3. Z firankami - rezerwa , kontrolowanie siebie

  4. d)Bez zasłon - zachowanie otwarte , bezpośrednie. 

 

DRZEWO

1) Wyjątkowo duże drzewo - skłonność do agresji

  2) Małe drzewko - poczucie niższości i braku znaczenia

  3) Cienka kreska - poczucie nieprzystosowania , niezdecydowanie

  4) Drzewko składające się tylko z dwóch linii oznaczających pień i z kółka wyobrażającego

      koronę - impulsywność zmienność

  5)   Przesadnie podkreślenie pnia - niedojrzałość emocjonalna

  6)   Przesadnie podkreślenie korony - zahamowania emocjonalne, myślenie analityczne

   7)Przesadnie podkreślenie korzeni - płytkie reakcje emocjonalne , ograniczona zdolność do  rozumowania

   8) Szrama , dziupla ,złamana gałąź - związek z urazem , tzn. wypadkiem , chorobą ,    gwałtem ( czas wydarzenia odpowiada położeniu znaku)

   9)  Brak linii przedstawiającej ziemię - podatność na stres

   10) Zaznaczona linia ziemi , brak korzeni - tłumione emocje

   11)  Zaczernione płaszczyzny , bardzo ciemne lub mocno zaznaczone - defensywna    wrogość lub zachowania agresywne

   12) Cienka przerywana kreska - wyraźny niepokój

13) Dziupla- symbolika seksualna

     a)    Mała lub w kształcie rombu - skojarzenie z pochwą

  1. Mała i okrągła przeżycia napastowania seksualnego lub wczesne doświadczenia seksualne

  2. Mocno zaznaczony kontur - świadczy o większym wpływie urazu

  3. Koncentryczne kręgi wewnątrz - zepchnięcie doświadczenia w przeszłość i „zaleczenie”

  4. Zaczerniona - wstyd związany z doświadczeniem

  5. Duża - zaabsorbowanie kwestią prokreacji

  6. Z małym zwierzątkiem w środku - ambiwalencja dotycząca ojcostwa lub macierzyństwa

   

     Naukowcy uwzględnili wiele rodzajów projekcji jak : motywacyjną i emocjonalną cech osobowości czy poznawczo- adaptacyjną.

Wytwór plastyczny dziecka rozpatrywany w takim kontekście staje się szczególną formą podglądu jego świata. Widoczne to jest podczas wykonywania rysunków tematycznych np. „Zaczarowana rodzina” - który prowokuje dziecko do wyrażenia trudności związanych            z adaptacją w środowisku rodzinnym.

„Rysunek sny“(Boron 1997), „Smoka“(Aubin1970), „Samochodu”(Loney1971),

„Słońca” (Iten 1974), oraz rysunki dziadków , miasta , szkoły, szpitala. (D. Engelhart 1993)

Według M.Braun- Gałkowskiej - „Rysunek rodziny pozwala na zebranie bardzo wielu informacji o badanym i jego relacjach rodzinnych , dociera do motywów nieświadomych sposobów radzenia sobie  w sytuacjach trudnych”.

Rysunek projekcyjny pokazuje nam , jak dziecko organizuje swe doświadczenia i przedstawia ja na płaszczyźnie .

     Tworzy w ten sposób swój własny świat i w procesie projekcji przenosi go na kartkę papieru. Materiał na którym rysuje staje się jak gdyby ekranem , na którym pacjent „wyświetla” to, co wie i co czuje.

Elementy wytworu plastycznego mogą być rozpatrywane jako możliwość kreowania wnętrza poprzez środek ekspresji, oraz jako forma terapeutyczna

w kontekście podświadomości. 

     Obok rysunków na określony temat pacjenci chętniej wykonują pracę na dowolny temat. Dostarczają oni wiele informacji o osobie badanej. Pomocne jest to często w odniesieniu do osób , które wzbraniają się przed rysowaniem . Najczęściej mają ochotę kreślić na kartce to co lubią , nie chcą się podporządkować instrukcji. Człowiek rysując swobodnie wyraża siebie w pewnym stopniu swoja osobę oraz sposób spostrzegania świata. Przy omawianiu tych rysunków , można wykorzystać wyżej wymienione znaki, symbole i interpretacje barw.      

   



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Rysunek w poznaniu dziecka mat dodatkowe do wykładu
RYSUNEK W POZNANIU DZIECKA, Rozwoj, Pedagogika
Rysunek w poznaniu dziecka mat dodatkowe do wykładu
RYSUNEK W POZNANIU DZIECKA, Rozwoj, Pedagogika
Rozwoj dziecka, Obserwacja jako Metoda Poznania Dziecka
Scenka dzieci, Obserwacja jako Metoda Poznania Dziecka
Obserwacja - sposobem na poznanie dziecka., Pedagogika
Metody poznania dziecka i relacji w grupie rówieśniczej
RYSUNEK DZIECKA W WIEKU PRZEDSZKOLNYM
rysunek ogniwa wystemu opieki nad dzieckiem
RYSUNEK DZIECKA ODBICIEM JEGO ROZWOJU
Rysunek dziecka jako element diagnostyki klinicznej, Materiały nieposegregowane, NAUKA DZIECKA
Czytamy rysunki naszych dzieci , rysunek dziecka

więcej podobnych podstron