7. Przerzutnik
Przerzutnikiem nazywa się układ elektroniczny charakteryzujący się istnieniem dwóch stanów równowagi trwałej, przy czym w każdym z tych stanów przerzutnik może pozostawać dowolnie długo, natomiast przejście z jednego z stanów równowagi do drugiego następuje tylko pod wpływem zewnętrznego sygnału wyzwalającego. Zmiana stanu przerzutnika następuje skokowo, gdy sygnał wyzwalający osiągnie określoną wartość.
Rys. 7.1. Przerzutnik
Przerzutnik ma pewną ilość wejść i z reguły dwa wyjścia. Na wejście informacyjne podaje się odpowiednie stanu stosownie do przesyłanej informacji. Wejście taktujące (nazywane też zegarowym) służy do podawania sygnałów taktujących, wyzwalających działanie przerzutnika w układzie synchronizowanym. Wejścia przygotowujące (wpisujące i zerujące) służą do ustalenia stanu przerzutnika niezależnie od stanów wejść informacyjnych, a także stanu wejścia taktującego. Wyjścia przerzutnika Q tworzą przeciwstawną parę komplementarną Q i Q
jeżeli Q = 1, to Q = 0,
jeżeli Q = 0, to Q = 1.
Rys. 7.2. Przykład ogólny przerzutnika
7.1. Przerzutnik synchroniczny
Synchronicznym - nazywamy przerzutnik mający wejście synchronizujące, reagujące na informacje podawane na wejście informacyjne tylko w obecności sygnału taktującego.
Rys. 7.3. Symbol graficzny przerzutnika synchronicznego
7.2. Asynchroniczny przerzutnik RS
Przerzutnik RS powstaje przy połączeniu bramek logicznych NAND lub NOR. Przerzutnik ma dwa wejścia R i S oraz dwa wyjścia, przy czym sygnały obu wyjść muszą być wzajemną negacją.
Wejście S (od set - wstawić) powoduje ustawienie na wyjściu przerzutnika Q poziomu H.
Wejście R (od reset - kasować) służy do ustawiania na wyjściu sygnału L.
Rys. 7.4. a - Schemat logiczny bramki NOR lub NAND, b - symbol przerzutnika utworzonego z bramek NOR lub NAND
Bramka NAND zmienia stan po doprowadzeniu sygnału „0” na wejścia
R-S. Bramka NOR - zmienia stan przy doprowadzeniu do wejścia sygnału „1”.
Własności przerzutnika opisuje się podając tzw. tablicę prawdy, gdzie zapisuje się:
stan wejść w chwili poprzedniej, oznaczonej tn,
stan wyjścia w chwili następnej, oznaczonej tn+1.
Stanem aktywnym na wejściach przerzutnika zbudowanego z bramek NAND jest stan 0, czyli przerzutnik zmienia swój stan po podaniu na wejście R lub S sygnału logicznego 0, odwrotnie jest w przypadku przerzutnika utworzonego z bramek NOR, który jest wyzwalany stanem 1.
Dla przerzutnika zbudowanego z bramek NAND jest zabroniona kombinacja stanu wejść S = R = 0, a dla przerzutnika wykonanego z bramek NOR wyklucza się kombinację S = R = 1.
a) b)
|
tn |
tn+1 |
|
|
|
|
tn |
tn+1 |
Rn |
Sn |
Qn+1 |
|
|
|
Rn |
Sn |
Qn+1 |
0 |
0 |
Qn |
|
|
|
0 |
0 |
- |
0 |
1 |
0 |
|
|
|
0 |
1 |
0 |
1 |
0 |
1 |
|
|
|
1 |
0 |
1 |
1 |
1 |
- |
|
|
|
1 |
1 |
Qn |
Rys. 7.5. Tablice przejść (prawdy) przerzutnika RS zbudowanego z bramek
a - NOR, b - NAND
Sygnały S = R = 1 dla przerzutnika zbudowanego z bramek NAND i sygnały S = R = 0 dla przerzutnika zbudowanego z bramek NOR pozostawiają przerzutnik w stanie poprzednim.
7.3. Przerzutnik JK
Przerzutnik JK może być uważany za rozwiniętą wersję przerzutnika RS. Wejścia J i K spełniają analogiczną funkcję jak R i S (J = set, K = reset i umożliwiają wcześniejsze przygotowanie stanu wyjść. Wejście C to wejście zegarowe (taktujące).
b)
Rn |
Sn |
Qn+1 |
0 |
0 |
Qn |
0 |
1 |
0 |
1 |
0 |
1 |
1 |
1 |
Qn |
Rys. 7.6. Przerzutnik JK
a - symbol, b - tablica prawdy
W przerzutniku tym jest możliwe jednoczesne doprowadzenie do obu wejść zarówno sygnału 1, jak i 0. Przy J = K = 0 przerzutnik JK zachowuje stan poprzedni, przy J = K = 1 zmienia stan na przeciwny.
Rys. 7.7. Schemat przerzutnika JK z bramką NAND
Przerzutnik JK znajduje zastosowanie przede wszystkim w budowie liczników i dzielników dziesiętnych.
Przerzutnik D
Przerzutnik D ma wejście C i wejście D (od angielskiego delay - opóźniać). Sygnał na wejściu D decyduje o tym, czy przy pojawieniu się impulsu zegarowego na wejściu C na wyjściu Q ustali się i zostanie zapamiętany poziom H czy L.
a) b)
D |
Qn+1 |
0 |
0 |
1 |
1 |
Rys. 7.8. Przerzutnik typu D
a - symbol, b - tabela prawdy
Zasadniczą funkcją tego typu przerzutnika jest przekazywanie informacji z wejścia D na wejście Q, gdy na wejściu C pojawia się wartość logiczna 1. Informacja przekazywana jest tak długo, jak długo na wejściu C występuje stan 0. Przerzutnik wyzwalany jest przez poziom napięcia.
Rys. 7.9. Schemat przerzutnika D
Przerzutnik T
Przerzutnik T powstaje przez połączenie razem wejścia J i K przerzutnika JK w jedno wejście.
a) b)
T |
Qn+1 |
0 |
Qn |
1 |
Qn |
Rys. 7.10. Przerzutnik T
a - symbol, b - tabela prawdy
Taki przerzutnik zmienia stan na wyjściu przy każdej zmianie sygnału na wejściu C z H na L, jeżeli na wejściu T jest stan wysoki. Znajduje on zastosowanie w dzielnikach binarnych.
7.6. Multiwibrator astabilny
Multiwibratory astabilne pracują w zakresie samowzbudzenia i nie mają stanów stabilnych. Mają one dwa stany niestabilne. Zadaniem multiwibratora astabilnego jest wytwarzanie nieprzerwanego ciągu impulsów prostokątnych lub o kształcie zbliżonym do prostokątnego o współczynniku wypełnienia 0,5 do 0,95.
Rys. 7.11. Symbol multiwibratora astabilnego
Multiwibrator astabilny jest to najczęściej dwustopniowy wzmacniacz oporowy o silnym dodatnim sprzężeniu zwrotnym.
Rys. 7.12. Generator astabilny multiwibrator
Multiwibratory są to bramki sprzężone kondensatorami.
Rys. 7.13. Wykres sygnału na wyjściu multiwibratora
Jeżeli R1 = R2 = R C1 = C2 = C
Częstotliwość drgań multiwibratora astabilnego można zmieniać sposobami:
zmianą napięcia, do którego ładuje się kondensator,
zmianą parametrów obwodu, przez które następuje rozładowanie,
zmianą napięcia i parametrów obwodu jednocześnie.
7.7. Multiwibrator asymetryczny - przerzutnik Schmitta
Przerzutnik Schmitta należy do układów niesymetrycznych, których głównym przeznaczeniem jest kształtowanie impulsów prostokątnych z sygnałów o różnych kształtach.
Rys. 7.14. Symbol przerzutnika Schmitta
Przerzutniki Schmitta wykonuje się bądź jako inwentery, umieszczając je w jednym układzie scalonym, bądź jako bramki wielowejściowe NAND.
Rys. 7.15. Schemat układu przerzutnika Schmitta
Rys. 7.16. Działanie przerzutnika Schmitta
Jeżeli stosuje się przerzutnik Schmitta, to łatwo zbudować generator fali prostokątnej. O częstotliwości generacji decydują wartości R i C.
Rys. 7.17. Generator fali prostokątnej
7.8. Przerzutnik monostabilny
Przerzutnik monostabilny (mono - flop, single shot) posiada jeden stan stabilny i po przełączeniu przechodzi do drugiego stanu, który jest niestabilny.
Przerzutnik ten może być zewnętrznym źródłem sterującym, wprowadzonym ze stanu stabilnego tak, że na jego wejściu Q pojawi się w określonym czasie sygnał o poziomie przeciwnym do poziomu stabilnego.
Czas utrzymania się stanu niestabilnego zależy od wartości rezystancji i pojemności dołączonych na zewnątrz układu.
a) b)
Rys. 7.18. Symbol przerzutnika monostabilnego
a - jedno wyjście, b - dwa wyjścia
Przerzutnik monostabilny może być zbudowany z tranzystorów lub też z bramek NAND lub NOR.
Rys. 7.19. Przerzutnik monostabilny z dwóch bramek NAND
7.9. Kwarcowe generatory taktujące
Częstotliwość sygnału wytwarzanego przez generator taktujący musi być stabilizowana z określoną dokładnością. Możliwe jest to z zastosowaniem generatora kwarcowego z tzw. stabilizacją termiczną (termostatem kwarcu).
Układy generatorów kwarcowych mogą być wykonane jako dyskretne (z zastosowaniem tranzystorów) lub też z użyciem cyfrowych układów scalonych.
Na wyjściu generatora umieszcza się stopień formujący, który ma za zadanie ukształtowanie sygnału wyjściowego w falę prostokątną wymaganą do sterowania układów cyfrowych.
Rys.7.20. Zegar kwarcowy
Zegar kwarcowy stanowi jedno z rozwiązań generatora kwarcowego. Zastosowano w tym układzie trzy bramki NAND, przy czym dwie pierwsze służą jako właściwy generator, natomiast trzecia jako układ odsprzęgający. Za pomocą trymera CT1, koryguje się częstotliwość drgań, a kondensator C uniemożliwia powstawanie oscylacji o częstotliwości większej od podstawowej. Rezystory tworzą obwody sprzężenia zwrotnego w każdej z bramek NAND i dzięki nim charakterystyki są liniowe, a wzmocnienie zmniejszone.
Generatory kwarcowe umieszczone w termostatach charakteryzują się dużą stabilnością, małą wrażliwością na zmiany temperatury, lepszymi własnościami szumowymi.