Histony
Histony są konserwatywne i u T brucei są takie same jak u ludzi. Geny kodujące histony są zgrupowane w grupach tandemowych na różnych chromosomach. Ekspresja tych genów jest zależna od replikacji i warunkuje prawidłowy przebieg mitozy. Strukturalne zmiany w chromatynie są prawdopodobnie powodowane przez modyfikacje histonu H1. Defekty w tym białku prowadzą do problemów w mitozie. Ostatnie badania dowodzą że demetylacja H3 jest markerem mitozy, zaburzenia demetylacji prowadzą do powstania haploidów. Najwyższy poziom mRNA z histonami występuje w fazie S. Ciekawym spostrzeżeniem jest wyższy poziom ekspresji histony H2B u form dzielących się niż u niedzielących. Wyjątkiem u T brucei jest to że jego mRNA jest poliadenylowane co zapewnia stabilność, aczkolwiek znowu stabilność zależy od replikacji.
Modyfikacje histonów
Histony regulują transkrypcję poprzez blokowanie dostępu do DNA. Histony mogą być metylowane, fosforylowane i ubikwitynowane, te modyfikacje powodują zmianę konformacji białka i w rezultacie zmianę punktów dostępu dla innych substancji, całość modyfikacji jest okreslana jako „kod histonu”.
W toku cyklu życiowego chromatyna nie tworzy chromosomów, co może być wytłumaczone brakiem substratu fosforyzującego (nie daje nazwy bo nie jest potrzebna). Ale fakt że nie ma wyższych form organizacji chromatyny nie oznacza że nie ma zmian w samej strukturze. W niedzielących się formach T brucei występuje wzrost ilości gęstszej elektronowo chromatyny. W formie w której T brucei jest w krwi występuje bardziej skupiona forma chromatyny niż gdy jest u owada.
Sam Alsford and David Horn, Molecular Microbiology (2004) 53(2), 365–372
Stabilność mRNA
Domena LII negatywnie wpływa na regulację stablności mRNA
Pozytywnie wpływają tzw. procyclic acidic repetitive proteins (PARPs), czyli procyklowe kwasowe powtórzeniowe białka, ponadto sekwencje VSG również stabilizują mRNA
A. Furger Mol. Cell. Biol. August 1997 vol. 17 no. 8 4372-4380
Granule stresu i ciałka P
Pojawiają się w momencie gdy ten robak znajdzie sie pod wpływem szoku termicznego, następuje zredukowanie ilości mRNA i powstanie granuli stresu zawierających DHH1, SCD6 and XRNA i zlokalizowanych na obwodzie komórki. Ciałka P to cytoplazmatyczne granule które są uważane za miejsce degradacji mRNA zawierają z grubsza te same substancje co granule stresu ale ponadto mają enzym DCP1/2
Susan Kramer, Rafael Queiroz J Cell Sci. 2008 September 15; 121(Pt 18): 3002–3014.
Parker R, Sheth U Mol Cell. 2007 Mar 9; 25(5):635-46.
Synteza mRNA
Synteza mRNA jest atypowa, gdyż geny są transkrybowane z pojedynczego promotowa a następnie w procesie trans-splicingu, capowania 5’, poliadenylacji 3’. Własciwie regulacja ekspresji genów zachodzi po transkrypcji. W przeciwieństwie do przebiegu syntezy mRNA, inicjacja i elongacja translacji wydają się być podobne do eukariota
Susan Kramer, Rafael Queiroz J Cell Sci. 2008 September 15; 121(Pt 18): 3002–3014.
Inicjacja transkrypcji
Transkrypcja w T. brucei zachodzi w tzw. SSR (strand-switch regions) czyli w miejcach w których układ wygląda następująco:
Na nici wiodącej znajduje się PTU(policistronic transcription unit)
Na nici opóźnionej na wysokości PTU jest SSR sflankowane przez 2 PTU
Sorry nie pamiętam skąd brałem
slRNA- sekwencja promotorowa
Promoter genu kodującego slRNA(sepliced leader RNA) rekrutuje polimerazę II I zawiera dwuczęściowy element który składa się z sekwencji która koduje zgodnie z przebiegiem reakcji i drugiej która znajduję się blisko miejsca inicjacji transkrypcji. SL-RNA jest potrzebne w dużej ilości, gdyż koduje ekspresję genów
Bernold Schimanski, Gabriele Laufer Nucleic Acids Res. 2004; 32(2): 700–709.
variant surface glycoprotein (VSG)-promotor
Transkrybowane przez polimerazę I, co jest mega wyjątkiem gdyż Trypanosomidy są w stanie użyć Poli I i do transkrypcji i do syntezy rRNA. Każdy trypanosom ma 1000 genów kodujących VSG ale tylko jeden jest poddawany ekspresji w danym momencie w tzw. miejscu telomerazowym . W genomie występuje około 20 promotorów VSG. Rolą VSG jest opłaszczanie błony komórkowej co chroni pasożyta przed działaniem czynników immunologicznych żywiciela
Bernold Schimanski, Gabriele Laufer Nucleic Acids Res. 2004; 32(2): 700–709.
Diagnostyka bezposrednia
KREW
W świeżym preparacie z krwi można między krwinkami znaleźć pierwotniaki, które ruszają się ruchem świderkowatym. W utrwalonym preparacie wdać trypomastigota jasnoniebieskie z fioletowym jądrem w centrum, kinetoplastem na biegunie tylnym i błoną falującą
Płyn mózgowo-rdzeniowy
W drugiej fazie pobiera się płyn mózgowo-rdzeniowy i po odwirowaniu szuka się trypomastigora. Ale ważne jest badanie składu w tym przypadku sprawdza się IgM i spadem stężenia chlorków i glukozy.