Część 1 - Zaangażowanie w proces terapii

1.Terapeuta podczas terapii pozostaje w kontakcie będąc uważny i wrażliwy dzieli sie własnym punktem widzenia, szanując wszelkie reakcje Klienta.

2.Terapeuta aktywnie modeluje u Klienta przyjęcie : ambiwalentnych treści, posiadanie sprzecznych lub trudnych myśli, uczuć, wspomnień, fantazji, itp.

3.Terapeuta pomaga Klientowi nawiązać kontakt z bezpośrednim doświadczeniem , nie próbuje ratować Klienta przed doświadczaniem bolesnych przeżyć, myśli, uczuć

4.Terapeuta nie dyskutuje , nie prowadzi wykładu, ani nie zmusza Klienta aby ten zaakceptował jego punkt widzenia.

5.Terapeuta jest odpowiedzialny za stworzenie przestrzeni, tak aby Klient mógł doświadczać wszelkich ćwiczeń , eksperymentów, metafor, itp.

6.Terapeuta jest gotowy odsłonić swoją prywatność i jeśli to służy terapii opowiedzieć w swoim osobistym doświadczeniu

7.Terapeuta unika korzystania z „podstawowego pakietu technik ACT” . Jest gotowy zmienić lub stworzyć nową interwencje, która będzie zgodna z doświadczeniem Klienta.

8.Terapeuta przygotowując techniki , ćwiczenia, zadania i dostosowuje je do Klienta oraz kontekstu w jakim żyje (język, normy społeczne, etyczne, kulturowe, itp.)

9.Terapeuta może korzystać z każdej dostępnej przestrzeni do celów terapeutycznych.

Najbardziej efektywną terapią pedagogiczną dla dzieci dyslektycznych w szkole jest terapia indywidualna, bądź też z dwoma uczniami, prowadzona dwa lub trzy razy w tygodniu po jednej godzinie lekcyjnej.

Z kolei kierujący nią pedagog-terapeuta powinien:

•posiadać kwalifikacje terapeuty pedagogicznego (ukończony kurs kwalifikacyjny, studia magisterskie, bądź studia podyplomowe z zakresu terapii pedagogicznej);

•mieć doświadczenie pedagogiczne, terapeutyczne;

•stale poszerzać swoje kompetencje zawodowe, poszukiwać coraz to nowych metod terapeutycznych, sposobów wieloaspektowej pomocy;

•wzmacniać samoocenę uczniów, wzbudzać w nich wiarę we własne siły;

•motywować dzieci do pracy, ukazywać im ich dobre strony i potencjały do wykorzystania;

•ściśle współpracować z rodzicami uczniów, wyjaśniać zadania do wykonania w domu, wspierać w trudnych chwilach;

•systematycznie konsultować z nauczycielami metody pracy z uczniami;

•akceptować i szanować uczniów oraz ich rodziców, być dla nich wyrozumiały;

•wzbudzać zaufanie, zapewniać dyskrecję dzieciom, jak i dorosłym;

•wytwarzać na zajęciach atmosferę pełną bezpieczeństwa, tolerancji, szczerości;

•być opanowany i konsekwentny w działaniach terapeutycznych;

•być ciepłą, przyjazną, życzliwą, komunikatywną osobą;

•a przede wszystkim – lubić swoją pracę!