Ad 7 PUBLIC RELATION W KOMUNIKOWANIU POLITYCZNYM
. POLITYCZNE PUBLIC RELATIONS – obejmuje działania i komunikowanie aktorów politycznych, skierowanych do obywateli – wyborców. Jest to funkcja zarządzania instytucji politycznych, takich jak partia polityczna, organy administracji publicznej, instytucje władzy politycznej itd. która ma:
Pomóc w ocenie zachowań indywidualnych i zbiorowych aktorów politycznych;
Rozpoznawać stosowane przez nich polityki oraz procedury i konfrontować je z interesem publicznym;
Planować i realizować programy działania, tak aby pozyskać zrozumienie i akceptację obywateli;
Budować i podtrzymywać wzajemnie korzystne stosunki między instytucjami politycznymi i obywatelami.
Zadania public relations.
1. Zarządzanie tj. administrowanie i kierowanie personelem, budżetem i programami public relations.
Prowadzenie prac badawczych obejmującym swym zasięgiem analizę publiczności, diagnozowanie sytuacji kryzysowych, monitoring programów PR, studia nad ich efektywnością, ocena przebiegu kampanii i działań public relations w trakcie ich trwania oraz po ich zakończeniu.
Programowanie i doradztwo, czyli określenie potrzeb, priorytetów, celów, przedmiotu i strategii PR, współpraca z zarządzającymi instytucją i jej publicznością/klientami w celu rozwiązania problemu.
Utrzymywanie kontaktów z mediami, organizacja konferencji prasowych, wywiadów, odpowiedzi na pytania ze strony mediów, dostarczanie mediom gotowych materiałów do rozpowszechniania.
Aranżacja specjalnych wydarzeń, aranżacja i zarządzanie konferencjami prasowymi, wystąpieniami dla mediów np. wywiady, organizacja zjazdów, konwencji partyjnych, seminariów, wystaw, sesji, obchodów, rocznic i innych wydarzeń, które mogą być atrakcyjne dla mediów.
Redagowanie publicznych przemówień osób reprezentujących (dyrektora, prezesa, premiera, prezydenta, lidera partii, etc.)
Tworzenie pisemnych materiałów informacyjnych i promocyjnych w formie biuletynów informacyjnych, listów, prowadzenie korespondencji, przygotowywanie sprawozdań, raportów, pisanie przemówień dla osób reprezentujących instytucję na zewnątrz, teksty oświadczeń dla mediów, materiały techniczne, etc.
Działalność wydawnicza – publikacja specjalnych biuletynów, materiałów promocyjnych, ulotek, materiałów wewnętrznych i zewnętrznych.
Produkcja informacyjnych i promocyjnych materiałów audiowizualnych – zdjęcia, filmy, audycje radiowe, telewizyjne, reklamy, prezentacje audio – wizualne, tworzenie stron internetowych.
Prowadzenie treningu i szkoleń fachowego personelu współpraca i kształcenie personelu odpowiedzialnego za wykonywanie zadań PR, przygotowywanie do kontaktów z mediami, do publicznej prezentacji, do kontaktów z klientami/odbiorcami.
Utrzymywanie kontaktów niepublicznych z instytucjami i jednostkami tworzącymi otoczenie instytucji.
Instrumenty i techniki public relations.
PUBLICITY (REKLAMA NIEODPŁATNA)
Jest to najstarsza technika, która otworzyła epokę współczesnego public relations i do chwili obecnej nie straciła na atrakcyjności.
Przez stulecia public relations wypracowały długą listę technik, które pozwalają przebić się organizacji z informacją do mediów wpłynąć na jej rozpowszechnienie.
Konferencje prasowe mogą przyjmować różne rozmiary. Klasyczne konferencje prasowe zwoływane są, aby przekazać ważną informację o organizacji – dobrą lub złą, dotyczącą programu, nowych kierunków rozwoju, zmiany na stanowiskach, zawiązaniu koalicji, decyzji o usunięciu kogoś z gremiów kierowniczych etc. W praktyce PR popularne są briefingi, czyli krótkie odprawy dla prasy, prezentujące w skondensowanej formie najważniejsze informacje, zawierające krótkie wyjaśnienia. Przyjęcia prasowe, na których przedstawiciele kierownictwa spotykają się z dziennikarzami i reporterami, udzielają im odpowiedzi i wyjaśnień w mniej oficjalnej formie, z zasady w luźnej atmosferze.
Wywiady. To stara i sprawdzona technika PR. F. D. Roosevelt, który jako pierwszy polityk wprowadził ją na stałe do praktykowania komunikowania politycznego. Wywiady, zwłaszcza radiowe i telewizyjne, pozwalają na szybkie upowszechnienie informacji, na których zależy organizacji. Wywiad, szczególnie na żywo, jest wyzwaniem dla osoby go udzielającej i niesie dużo ryzyko.
Przemówienia i prezentacje. To wystąpienia publiczne, które mogą mieć bardzo różny charakter: orędzia prezydenckie, homilie prymasowskie, wyzwania, mowy polityczne i przemówienia w parlamencie, mowy inauguracyjne, odczyty, wystąpienia w sytuacji kryzysowej, mowy obrończe lub oskarżające, etc. Już od starożytności przywiązywano wielka wagę do zdolności retorycznych przywódców. Ci, którzy potrafili wygłaszać mowy publiczne zostawali przywódcami i mężami stanu. Dzisiaj brak wrodzonych talentów oratorskich pozwalają zniwelować specjalne kursy i treningi prowadzone przez trenerów mowy oraz technika medialna, dzięki której mówca nie musi znać na pamięć całego tekstu przemówienia, napisanego przez odpowiedniego pracownika zespołu piarowskiego.
Wydarzenia specjalne obejmują organizację różnego rodzaju imprez, takich jak konwencje partyjne, zjazdy, obchody i jubileusze, targi, wstawy, konferencje i seminaria i wiele inne, które z jednej strony mają zachęcić publiczność do bezpośredniego udziału, a z drugiej zainteresować i sprowokować je do zamieszczenia informacji o tych wydarzeniach.