A jeśli droga otwarta do nieba, tym co służą ojczyźnie

Cicho, milczy leśne echo

Nie powtarzaj, że spłonęli żywcem w stodole.

Oni zginęli na p o l u c h w a ł y.

Z daleka szli

z buntem

przeciw wojennej zawiei.

Czujnie i bacznie

z karabinami w dłoniach

mierzyli bojowy szlak.

Szli prosto w noc,

ku stodole

co jeszcze wczoraj

była im przyjaznym domem.

Ciężki ich sen,

przerwał niemiecki nalot.

Stoczyli krwawy bój.

Nie udało się !

W kupkę popiołu zetlały ich krzyki, ból i marzenia.

Spłonęli jak na starożytnym placu,

bo wiarą ich była P o l s k a.

Jakże tej wiary nie bronić ?

Spłonęli żywcem

a dotąd są i żyć będą

w naszych sercach

i naszej pamięci.

Grzegorz Łaskawski

Klasa III a