49. Mocowanie rur w ścianach sitowych - szkice

Otwory w ścianie sitowej mogą być rozmieszczone kilkoma różnymi sposobami. Najczęściej stosowane jest rozmieszczenie otworów na wierzchołkach trójkątów równobocznych. W ten sposób można równomiernie rozmieścić ich największą ilość na określonej powierzchni.

50. Sprawdzanie „mostka” w ścinanie sitowej

Ściana sitowa jest ważnym elementem pojemnościowego wymiennika ciepła. Grubość ściany sitowej oblicza się ze wzoru:

Średnice D przyjmuję się w zależności od sposobu zamocowania ściany sitowej. Współczynnik wytrzymałościowy ściany sitowej ϕ jest funkcją największej liczby otworów n rozłożonych wzdłuż średnicy lub w rzędzie bliskim średnicy, średnicy tych otworów d_o oraz podziałki t.

W przypadku rozwalcowywanych rurek w ścianie sitowej wielkość podziałki można obliczyć przyjmując przekrój mostka między otworami:

dla stalowych ścian sitowych

q_min = 15 + 3,4 ⋅ d_o mm²

dla ścian miedzianych i mosiężnych

q_min = 25 + 9,0 ⋅ d_o mm²

52. Obliczanie grubości rzeczywistej ścianki walcowej zbiornika ciśnieniowego.

Wzór na grubość obliczeniową grubości blachy zbiornika ciśnieniowego:

[mm]

Do obliczenia rzeczywistej grubości blachy na ściankę zbiornika niezbędna jest znajomość naddatków:

1) c₁, uwzględniającego odchyłkę minusową grubości wyrobu hutniczego; jest on dla blachy, z której będzie wykonany zbiornika

2) c₂, którego wartość zależy od szybkości korozji ścianki zbiornika, a jego średnia wartość wynosi s=0,02 ÷ 0,5 mm/rok

Wielkość tego współczynnika zależy od:

- materiału zastosowanego do konstrukcji (stal, żeliwo, stal stopowa itp.),

- rodzaju czynników mających kontakt z konstrukcją

W przypadku przewodów stalowych, przez które przepływa woda, duży wpływ na naddatek na korozję s mają następujące czynniki:

- temperatura wody

- zawartość tlenu w wodzie

- zawartość soli (np. NCL, Na₂SO₄) w wodzie: c₂ = s ⋅τ

gdzie τ założony czas pracy zbiornika.

3) c₃, naddatek grubości ścianki ze względu na występowanie w nim naprężeń związanych z ciśnieniem c₃ = 20%⋅(c₁+c₂)

53. Wzmacnianie otworów w częściach walcowych zbiorników.

Warunek wzmacniający liczymy ze wzorów:

[mm]

gdzie:

d₂ = 0,35 ⋅ D_z [mm]

d₃ = 200 [mm]

d_n ≤ d (d₁, d₂, d₃)

Otwór nie wymaga wzmocnienia. W przeciwnym razie blachę w okolicy otworu należy dodatkowo wzmocnić

Jeżeli prostokąty wzmocnienia dwóch sąsiednich otworów częściowo pokrywają się, daje się wspólne wzmocnienie.

Elementy wzmacniające powinny być tak umieszczone, aby jak najwięcej materiału wzmacniającego znajdowało się w okolicach otworu.