Dzieje Stanisława Wokulskiego
1.Praca jako subiekt u Hopfera.
2. Nauka w Szkole Przygotowawczej, a później Szkołe Głównej.
3. Porzucenie studiów i udział w powstaniu styczniowym.
4. Zesłany na Syberię.
5. Powrót do Warszawy. (1870)
6. Praca u wdowy Minclowej.
7. Ślub z wdową.
8. Śmierć Minclowej i odziedziczenie sklepu i majątku.
9. Wyjazd do Turcji.
10. Powrót z Turcji.
11. Zauroczenie w Izabeli.
12. Medytacje.
13. Ofiarowanie pieniędzy na rzecz ubogich.
14. Przyjęcie u hrabiny.
15. Otwarcie nowego sklepu.
16. Pojedynek pomiędzy Stanisławem a hrabią Krzeszowskim.
17. Obiad u Łęckich.
18. Znajduje pracę i zapewnia mieszkanie pannie Marii.
19. Wykupuje kamienice Łeckich.
20. Reguluje długi Łęckich.
21. Wyjazd do Paryża.
22. Refleksje w Paryżu.
23. Powrót do Warszawy.
24. Przybycie na dworek prezesowej.
25. Grzybobranie, powrót uczuć.
26. Sprzedaż kamienicy baronowej Krzeszowskiej.
27. Wyjazd wraz z Łęckimi i Starskim do Krakowa.
28. Nieudana próba samobójstwa. (Wysoki – kolejarz, ratuje go)
29. Powrót do Warszawy, wpada w apatię.
30. Wycofuje się ze spółki.
31. Wyjazd do Moskwy.
32. Zamiar wyjazdu do Ameryki.
3 Pokolenia w Lalce
Prus przedstawił dogłębną analizę człowieka - jednostki, epoki romantyzmu, pozytywizmu, oraz przełomu tych epok. POKOLENIE ROMANTYKÓW - Ignacy Rzecki (idealista polityczny), przyjaciel Wokulskiego, zarzadca sklepu, stary kawaler. Byl czlowiekiem niezwykle skrupulatnym i pracowitym.. Jego ojciec umierajac, nakazuje mu wziac udzial w wypadkach politycznych i poswiecic sie dla zwyciestwa na swiecie. I tak tez sie dzieje. Z pamietników, które pisze dowiadujemy sie, ze byl uczestnikiem walk podczas Wiosny Ludów w 1848 roku, służąc idei "za wolnosc nasza i wasza" oraz bral udzial w powstaniu styczniowym. Przez caly okres swojego zycia interesuje sie polityka, sledzi zycie i dzialalnosc rodu Bonapartych. Napoleon Bonaparte byl dla niego symbolem wodza, walki o Polske, nadzieja na wolność był zagorzałym patriota i przez cały czas chciał służyć ojczyźnie. POKOLENIE ROMANTYKÓW - POZYTYWISTÓW - Stanislaw Wokulski (idealista w milosci). Na jego postac skladaja sie dwie osobowosci - romantyk sprzed roku 1863 i pozytywista lat 70 - tych. Posiada cechy zarówno jednej epoki, jak i drugiej - z jednej strony to zapracowany kupiec realizujacy zalozenia pracy spolecznie uzytecznej, a z drugiej strony nieszczesliwie zakochany w Izabeli Leckiej czlowiek. Los ciagle plata mu przykre niespodzianki - Wolulski musi ciezko pracowac, nie ma mozliwosci samorealizowania sie. Dopiero zeslany na Sybir daje upust swoim zainteresowaniom, jest doceniany jako naukowiec. Jednak tęskni za ojczyzna, dlatego powraca. Jak kazdy idealista ponosi kleske - milosc do Izabeli Leckiej zostaje nieodwzajemniona, co doprowadza go niemal do zalamania psychicznego. Ponosi kleske takze jako pozytywista - społeczeństwo polskie ma przestarzala strukture, jest chore na antagonizmy klasowe i międzyludzkie. W tej sytuacji program pracy organicznej nie ma szans powodzenia, zaś wszelkie twórcze i myślące jednostki skazane są na klęskę. POKOLENIE POZYTYWISTÓW - Julian Ochocki oraz studenci (idealista w nauce), arystokrata, kuzyn Izabeli Leckiej. Jest dozgonnie oddany haslom nauki, chce budowac maszyny latajace. Swoje doswiadczenia i eksperymenty przeprowadza nie tylko dla slawy, czy rozglosu, lecz dla wiernosci swoim ideom. Ochocki nie lubil zabaw ani kobiet, dla niego najwazniejsza byla nauka. Jest to typowy pozytywista, dla którego wyksztalcenie oraz sluzenie narodowi to najwazniejsze wartosci.
Motywy zabicia Lichwiarki przez Raskolnikowa Nie, było to ani żądza pieniędzy, ani instynkt mordercy, wiemy , że nie jest on osobą zdeterminowaną czy bezwzględną. Co było motywem zbrodni? Oczywiście świadomość biedy, niższego statusu społecznego, poczucie niesprawiedliwości społecznej i jak sam określa: „ Nie zabiłem człowieka, tylko zasadę”. Zasada, którą miał na myśli, do tej pory pozwala, aby wyzyskiwać biednych, pogłębiać między nimi, a resztą społeczeństwa różnice wykształcenia. To okrutne społeczeństwo winne jest popełnienia zbrodni, a Raskolnikow był jedynie narzędziem w rękach ogółu. Jedyną „zbrodnią” , którą popełnił była chęć odmienienia rzeczywistości.
Sonia Marmieładow
Sonia miała osiemnaście lat. Dziewczyna była prostytutką, gdyż w jakiś sposób musiała utrzymać matkę chorą na suchoty oraz swoje rodzeństwo. Społeczeństwo poniżało Sonię i odrzuciło ją od siebie. Mimo to dziewczyna wierzyła w Boga i ufała mu bezgranicznie. Gdy Raskolnikow zwierza się jej ze swojej tajemnicy, dziewczyna postanawia wspierać go. Sonia obiecuje, że go nie opuści. Mimo to nie popiera czynu Rodiona i uważa, że nikt nie ma prawa zabijać, bo tak nakazuje Bóg i tak jest powiedziane w przykazaniach. Sonia chce, żeby Raskolnikow przyznał się do winy i przeprosił Boga za swój czyn. Dziewczyna miała bardzo duży wpływ na duchową przemianę bohatera. Dzięki niej bohater duchowo dojrzał. Sonia wspierała go i dawała mu siłę swoją miłością i wiarą. Ona sprawiła, że Rodion z powrotem zaczął wierzyć w Boga i nie zwariował. Dzięki Soni w Raskolnikowie zaczęły górować cechy pozytywne. Bohaterka sprawiła, że Rodion zaczął znów żyć. Pomogła mu w zrozumieniu piękna miłości i w doświadczeniu jej.