If + podmiot + I-sza forma czasownika + podmiot + I-sza forma czasownika
Zerowy okres warunkowy budujemy za pomocą czasu Present Simple, co oznacza użycie czasownika w I-szej formie (infinitive) w obydwu zdaniach składowych.
Zerowy okres warunkowy jest używany do mówieniach o prawdach ogólnych, prawach, fizycznych i naukowych faktach, innymi słowy o rzeczach i zdarzeniach, które zawsze mają miejsce jeśli tylko spełnione są odpowiednie warunki. Podkreślany jest tutaj fakt uzyskania zawsze tego samego rezultatu.
Przykładowe zdania z użyciem zero conditional:
If you spend too much time without air, you die. [Jeśli spędzisz zbyt wiele czasu bez powietrza, umrzesz.]
If you cool the water down to less than 0 degrees, it freezes. [Jeśli schłodzisz wodę poniżej 0 stopni, zamarznie.]
If it's raining, I never go outside. [Jeśli pada, to nigdy nie wychodzę na dwór.]
Uwaga: Zerowy okres warunkowy nie jest uznawany przez wszystkie podręczniki i opracowania gramatyczne za właściwy, i czasami można się spotkać z sytuacją, kiedy jest on połączony z pierwszym okresem warunkowym.
If + podmiot + I-sza forma czasownika + podmiot + will + I-sza forma czasownika
Pierwszy okres warunkowy przypomina budową okres zerowy. Jedyna różnica polega na umieszczeniu czasownika posiłkowego will przed czasownikiem głównym w main clause. If clause przyjmuje postać identyczną jak w zero conditional czyli wykorzystuje po prostu czas Present Simple wraz ze słowem if.
Pierwszy okres warunkowy wykorzystujemy do mówianiu o zdarzeniach, które możliwe są do zrealizowania w teraźniejszości lub przyszłości (jest duże prawdopodobieństwo, że dane zdarzenie będzie miało miejsce). Rozważamy po prostu realną możliwość zaistnienia pewnej sytuacji.
Uwaga: Jeśli rozważamy sytuacje nierealne i czysto hipotetyczne, używamy nie pierwszego okresu warunkowego, lecz drugiego (więcej na ten temat w części o second conditional).
Przykładowe zdania z użyciem First Conditional:
If I find your glasses, I will let you know. [Jeśli znajdę twoje okulary, dam ci znać.] - Wierzymy, że rzeczywiście istnieje możliwość odnalezienia okularów.
If you do your homework, I'll go to the cinema with you. [Jeśli odrobisz lekcje, to pójdę z tobą do kina.]
If she admits that she was wrong, I'll reconcile with her. [Jeśli przyzna się do błędu to pogodzę się z nią.]
Uwaga: Częstym błedem jest użycie will w obydwu zdaniach składowych. Jest to nieprawidłowe, czasownik posiłkowy pojawia się tylko w main clause i nie występuje po if.