Agnieszka Malawska, środa godz. 14:00

Sprawozdanie

Identyfikacja składników lecytyny i liczba jodowa

1. Identyfikacja składników lecytyny

a) Wykrywanie kwasu fosforowego

Wykonanie:

Do 0,5 ml 1% etanolowego roztworu lecytyny dodano 1 ml 10% roztworu NaOH i ogrzewano, następnie po oziębieniu dodano 1 ml stężonego HNO₃ i pozostawiono pod dygestorium. Po jakimś czasie dodano molibdenianu amonu.

Obserwacje i wnioski:

Roztwór zabarwił się na żółto. Wolny kwas fosforowy w obecności HNO₃ reaguje z molibdenianem amonu i produktem tej reakcji jest fosfomolibdenian amonu.

b) Wykrywanie choliny

Wykonanie:

Do 0,5 ml 1% etanolowego roztworu lecytyny dodano 2 ml 30% roztworu NaOH i ogrzewano do wrzenia.

Obserwacje i wnioski:

Zaczyna wydzielać się charakterystyczny zapach solanki śledziowej. Za zapach odpowiedzialna jest trimetyloamina- jeden z produktów rozpadu choliny (poza glikolem etylenowym).

c) Wykrywanie glicerolu. Reakcja z wodorotlenkiem miedzi II

Wykonanie:

Do 0,5 ml 1% roztworu etanolowego roztworu lecytyny dodano 4 ml 30% roztworu NaOH i ogrzano do wrzenia. Po oziębieniu dodano 0,7 ml roztworu CuSO₄.

Obserwacje i wnioski:

Wystąpiło niebieskie zabarwienie roztworu. Glicerol tworzy z Cu(OH)₂ połączenie kompleksowe, które nadało kolor roztworowi.

d) Wykrywanie kwasów tłuszczowych

Wykonanie:

Do 0,5 ml 1% etanolowego roztworu lecytyny dodano 1 ml 10% roztworu NaOH i ogrzano do wrzenia. Po oziębieniu dodano 2 ml wody destylowanej, probówkę zamknięto i wstrząśnięto.

Obserwacje i wnioski:

Roztwór się pieni oraz pojawia się osad. Piana jest wynikiem pojawienia się mydła rozpuszczalnego w wodzie natomiast osad- nierozpuszczalnego . Mydła są produktami reakcji hydrolizy wyższych kwasów tłuszczowych.

e) Wykrywanie nienasyconych kwasów tłuszczowych

Wykonanie:

Do 0,5 ml 1% roztworu lecytyny dodano 2 ml etanolu i 2 ml wody bromowej i dobrze wymieszano. Równocześnie wykonano próbę kontrolną.

Obserwacje i wnioski:

Próbka ślepa pozostaje żółta natomiast właściwa odbarwia się i zabarwienie jest białe. Woda bromowa odbarwia się w obecności nienasyconych kwasów tłuszczowych, gdyż następuje addycja chlorowca w miejsce podwójnych wiązań kwasów tłuszczowych.

2. Liczba jodowa

Wykonanie:

Przygotowano 3 suche kolby z korkami o pojemności 200 ml. Do pierwszej odważono 0,7 g smalcu, do drugiej odmierzono 0,8 ml oleju co odpowiada 0,7 gramom oleju, trzecia kolba była próbą kontrolną bez tłuszczu. Do każdej dodano 25 ml odczynnika Hanusa, zamknięto je korkami i odstawiono na 30 min w ciemne miejsce wstrząsając co pewien czas. Następnie dodano 15 ml 10% wodnego roztworu KI, dokładnie wymieszano i miareczkowano 0,1 M roztworem NA₂S₂O₃ dodając pod koniec, gdy barwa roztworu zrobiła się słomkowa, około 1ml roztworu skrobi i kontynuowano miareczkowanie aż do zniknięcia barwy niebieskiej.

Wyniki:

Próba ślepa- 50,5 ml NA₂S₂O₃

Smalec- 23,2 ml NA₂S₂O₃

Olej- 5,4 ml NA₂S₂O₃

Obliczenia:

LJ= 1,269x (a-b)/m

a- objętość 0,1 M NA₂S₂O₃ zużytego na miareczkowanie próby kontrolnej [ml]

b- objętość 0,1 M NA₂S₂O₃ zużytego na miareczkowanie próby badanej [ml]

m- masa tłuszczu [g]

126,9 gramrównoważnik jodu ( we wzorze przeliczony na 100g tłuszczu)

Smalec:

LJ= 1,269x (50,5-23,2)/ 0,7

LJ= 49,49

Olej:

LJ= 1,269x(50,5- 5,4)/0,7

LJ= 81,76

Wnioski:

Liczba jodowa dla oleju jest dużo wyższa niż dla smalcu ponieważ olej zawiera dużo więcej nienasyconych kwasów tłuszczowych niż smalec. Liczba jodowa to liczba gramów chlorowca w przeliczeniu na jod, która w określonych warunkach ulega addycji do atomów węgla połączonych wiązaniem podwójnym, zawartych w 100 gramach badanego tłuszczu. Tak więc liczba jodowa określa stopień nienasycenia tłuszczu.