POJĘCIA – I

IDEALIZACJA - nadawanie danym elementom rzeczywistości cech niezgodnych z ich właściwościami i wyglądem, w celu uczynienia ich piękniejszymi, bardziej wartościowymi.

IMROWIZACJA – spontaniczna wypowiedź artystyczna, wyrażona bez przygotowania, prezentująca zdolności twórcze artysty i kreatywne możliwości jego wyobraźni.

INSTRUMENTALIZACJA GŁOSKOWA – polega na takim uformowaniu warstwy brzmieniowej wypowiedzi, by pewne głoski powtarzały się w niej z większą nić przeciętną częstotliwością. Nadfrekwencja tych głosek służy nadaniu tekstowi określonych walorów brzmieniowych i znaczeniowych.

IN STATU NASCENDI – „w trakcie stawania się” - to łacińskie sformułowanie pierwotnie używane w przyrodoznawstwie, przyjęło się w humanizmie na określenie uchwycenia przez artystę momentu przemiany jakiegoś zjawiska.

INWOKACJA - rozpoczynający utwór uroczysty apel do bóstwa o wsparcie w zamiarze opisania zapowiadanej historii. Dla poetów antycznych dawcami pamięci i natchnienia były Muzy albo bóstwa olimpijskie, od XVI wieku Maryja lub Bóg.

IRRACJONALIZM - pogląd, iż poznanie racjonalne jest niewystarczające i że istnieją wartościowsze od rozumu narzędzia dotarcia w głąb prawdy o świecie: uczucie, wyobraźnia, wiara religijna.

IRONIA - celowa niezgodność pomiędzy sensem dosłownym wypowiedzi, a jej znaczeniem zamierzonym, ukrytym. Tradycyjnie służy satyrze, ośmieszeniu. Ironia romantyczna określała postawę artysty manifestującego swój indywidualizm przez dystans wobec świata oraz siebie samego i swojej twórczości, traktowanej jako gra.