Kontroler arytmii. Metody pozyskiwania i prezentacji informacji w arytmii

Arytmia, czyli zaburzenia rytmu serca, nie jest chorobą sama w sobie, lecz objawem różnych czynnościowych lub organicznych zmian w sercu, albo zaburzeń ogólnoustrojowych.

Medycyna dysponuje wieloma "narzędziami" diagnostyki, umożliwiającymi rozstrzygnięcie wymienionych wyżej kwestii.
Pierwszym, podstawowym, jest osłuchanie serca pacjenta i zbadanie tętna, następnym - badanie ekg. Jeżeli zaburzenia rytmu występują niezbyt często i lekarz nie uchwyci ich w trakcie badania, zleca 24-godzinną rejestrację ekg metodą Holtera. Badanie holterowskie jest "nieinwazyjne" i można je powtórzyć nawet wielokrotnie. Pozwala ono zliczyć skurcze dodatkowe pojawiające się w ciągu całej doby, sprawdzić, czy zdarzyły się pobudzenia gromadne lub częstoskurcze.

W pewnych szczególnych sytuacjach można wyjaśnić rodzaj i podłoże zaburzeń rytmu, wykonując badanie elektrofizjologiczne. Robią to tylko wyspecjalizowane ośrodki, a badanie takie wiąże się z cewnikowaniem serca i pomiarem potencjałów wewnątrzsercowych.

Leczenie objawowe - w leczeniu stosuje się leki antyarytmiczne lub tzw. kardiowersję elektryczną specjalnym urządzeniem (kardiowerterem). Zabieg wykonuje się w krótkotrwałej narkozie i chory nie ma przykrych doznań związanych z umiarowieniem za pomocą prądu elektrycznego.

Rola odcinka ST w identyfikacji arytmii.

Odcinek stanowi fragment linii izoelektrycznej łączącej sąsiadujące załamki.

Aby stwierdzić patologię na odcinaku ST należy przeprowadzić analizę sygnału w funkcji czasu. Badamy kąt nachylenia tego fragmentu wykresy EKG do linii izoelektrycznej. W ten sposób stwierdzimy czy jest opadający, uniesiony czy prawidłowy. Dodatkowo możemy określić zmianę jakości odcinka ST na podstawie obliczenia pola powierzchni pod krzywa EKG w interesującym nas obszarze. Na rysunkach poniżej mamy przykładowe patologie odcinka ST. Rysunek 1 przedstawia uniesienie odcinka ST, co jest objawem zawału. Rysunek 2 pokazuje obniżenie odcinka ST, co jest objawem odwracalnego niedotlenienia mięśnia sercowego. Łatwo zauważyć dlaczego analiza patologii tego odcinka jest przeprowadzana w funkcji czasu. Ponieważ patologie można wykryć około 0,8s po wystąpieniu zespołu QRS.

Rysunek 1 Uniesienie odcinka ST.

Rysunek 2 Trzy typy patologii na odcinku ST – obniżenie.