PAŃSTWOWA WYŻSZA SZKOŁA ZAWODOWA W LESZNIE |
---|
Ćwiczenia z metrologii |
Temat ćwiczenia: Wpływ rezystancji woltomierza na dokładność pomiaru napięcia. |
Rok akademicki: 2009/2010 Rodzaj studiów: DZIENNE Grupa: B |
Data wykonania ćwiczenia: 25.11.2009.r. godz. 1215 |
Omówienie zagadnienia:
Każdy woltomierz rzeczywisty ma swoją rezystancję wewnętrzną Rv , która wartość narzucona jest przez producentów. W ćwiczeniu badamy 3 woltomierze. Jeden z nich jest woltomierzem wskazówkowym, w którym jego rezystancja wewnętrzna zależy od zakresu pomiaru napięcia przez ten woltomierz. Pozostałe dwa woltomierz to cyfrowe, w których rezystancja jest wartością stałą niezależnie do zakresu pomiaru (wyniki pomiarów Rv zostały zapisane w pkt. 2).
Badany układ:
Wyniki pomiarów:
Pomiar wartości rezystancji wewnętrznych Rv woltomierzy:
Woltomierz wskazówkowy V1 |
Woltomierz cyfrowy V2 |
Woltomierz cyfrowy V2 |
---|---|---|
Zakres | Pomiar [kΩ] |
Zakres |
1,5 | 0,749 | każdy |
3 | 1,497 | |
7,5 | 3,75 | |
15 | 7,49 | |
30 | 14,97 | |
75 | 37,5 | |
150 | 74,8 | |
300 | 149,5 | |
750 | 374 |
Pomiar napięcia każdym z woltomierzy dla podanych wartości rezystancji R badanego układu:
Rw [Ω] | Miernik 1 | Miernik 2 | Miernik 3 |
---|---|---|---|
UV1 | δUgr | δUs | |
[V] | [%] | [%] | |
0 | 10,1 | 0,297 | 0 |
10 | 10,1 | 0,297 | 0,133 |
100 | 9,9 | 0,303 | 1,318 |
1000 | 8,9 | 0,337 | 11,779 |
10000 | 4,3 | 0,698 | 57,176 |
100000 | 0,7 | 4,286 | 93,032 |
Obliczenia:
Błąd względny graniczny δUgr obliczyliśmy ze wzoru:
Dla miernika 1:
$$\text{δU}_{\text{gr}} = \ \frac{\delta_{\text{kl}}*\ W_{\max}}{W_{\text{wsk}}}$$
Gdzie:
δkl – klasa miernika, która wynosi w naszym przypadku 0,2
Wmax – maksymalne wychylenie wskaźnika na mierniku
Wwsk – wartość pomiaru wskazana przez miernika.
Dla miernika 2:
Δgr = |±(0,9% w.w. +2C)|
$$\text{δU}_{\text{gr}} = \ \frac{\Delta_{\text{gr}}}{W_{\text{wsk}}}*100\ $$
Gdzie:
Wwsk , w.w – wartość pomiaru wskazana przez miernika
C – rozdzielczość na danym zakresie, dla miernika 2 wynosi 0,1 [V]
Δgr – błąd bezwzględny graniczny.
Dla miernika 3:
Δgr = |±(0,3% w.w. +2C)|
$$\text{δU}_{\text{gr}} = \ \frac{\Delta_{\text{gr}}}{W_{\text{wsk}}}*100\ $$
Gdzie:
Wwsk , w.w – wartość pomiaru wskazana przez miernika
C – rozdzielczość na danym zakresie, dla miernika 3 wynosi 0,1 [V]
Δgr – błąd bezwzględny graniczny.
Błąd systematyczny δUs obliczyliśmy ze wzoru:
$$\text{δU}_{s} = f\left( R,R_{V} \right) = \ \frac{I*R_{V} - \ I*(R + R_{V})}{I*(R + R_{V})} = \ \frac{R_{V} - (R + R_{V})}{R + R_{V}}$$
Wnioski:
Podczas badania rezystancji wewnętrznej RV woltomierzy zauważyliśmy, że dla woltomierza wskazówkowego (miernik 1) rezystancja zmienia się w zależności od zakresu pomiaru prądu, a woltomierze cyfrowe (miernik 2 i 3) mają stałą rezystancję.
Można także stwierdzić, że wraz ze wzrostem rezystancji wejściowej RW napięcie mierzone przez woltomierze maleje.
Ten fakt można zapisać wzorem matematycznym:
UV = E − UR
Gdzie:
E – siła elektromotoryczna (SEM),
UR – spadek napięcia na rezystancji wejściowej,
UV – pomiar napięcia przez woltomierz.
To równanie pokazuje nam, że napięcie na woltomierzu Uv jest równe sile elektromotorycznej E pomniejszonej o spadek napięcia na rezystancji UR.
Dla mierników cyfrowych charakterystyka jest liniowa ponieważ mają stałą rezystancje wewnętrzną w porównaniu z miernikiem wskazówkowym.