Wpływ stylów kierowania
na motywację
pracowników
Grupa Biała
Plan prezentacji
• Definicja „styl kierowania”
• Klasyfikacje stylów kierowania
• Siatka stylów kierowniczych Blake’a
i Mountona
• Style kierowania Likerta
• Podsumowanie
Styl kierowania
Względnie trwały i powtarzalny sposób,
w jaki przełożony oddziałuje na
podwładnych w celu pobudzenia i
koordynacji ich działania w zespole, a
przez to - osiągania celów stojących
przed organizacją.
Potencjalny styl kierowania
Rzeczywisty styl kierowania
Klasyfikacja stylów
kierowania
D. McGregor
(1960)
• styl kierowania X
• styl kierowania Y
J. A. Brown (1962)
• kierownik – autokrata
• autokrata surowy
• autokrata życzliwy
• autokrata nieudolny
• kierownik – demokrata
• kierownik bierny
R.R. Blake,
J. S. Mouton (1964)
• styl liberalny
• styl bierny
• styl kompromisowy
• styl pragmatyczny
• styl autokratyczny
Klasyfikacja stylów
kierowania
R. Likert (1967)
• Autokratyczno –
despotyczny
• Autokratyczno – życzliwy
• Konsultatywny
• Demokratyczny
G. S. Sergie (1970)
• Osobisty
• Impulsywny
• Bezosobowy
• Zbiorowy
• Spokojny
Siatka stylów kierowaniczych
wg Blake’a i Mountona
Leksykon zarządzania, (red.) M. Adamska, Difin, Warszawa 2004, s. 564.
Style kierowania wg R.
Likerta
• Autokratyczno – despotyczny:
członkowie grupy
nie komunikują się z kierownikiem swobodnie;
system nagród i kar jest wyraźnie określony; nowe
pomysły członków grupy rzadko są akceptowane;
pracownicy powinni być kontrolowani.
• Autokratyczno – życzliwy:
kierownik stara się
być dobrym kolegą i interesuje się sprawami swoich
podwładnych tylko dlatego, że tak trzeba; uważa,
że jeżeli pracownicy są zadowoleni to są
efektywni; nie dąży do współpracy i partnerstwa
z podwładnymi.
Style kierowania wg R.
Likerta
• Konsultatywny:
kierownik jest rzeczywiście
zainteresowany tym co sądzą o problemie jego
podwładni, często bierze ich opinię pod uwagę
przy podejmowaniu decyzji.
• Demokratyczny:
kierownik pragnie aby
uczestnicy grupy uczestniczyli w procesie
podejmowania decyzji oraz chce aby była ona
całkowicie podporządkowania i oddana celom
organizacji.
Podsumowanie
Kierownik jako reprezentant interesów
organizacji odgrywa bardzo ważną rolę. Sposób
sprawowania przez niego władzy ma istotne
znaczenie dla efektywności wykonywania zadań
przez jego podwładnych. Groźby, kary są
środkami silnie motywującymi, jednakże na
dłuższy czas powodują brak zaufania i spadek
motywacji do pracy.
Dobry kierownik:
• Daje pracownikom poczucie siły, a nie niemocy
• Sprawia, że podwładni czują się odpowiedzialni
za swoje zachowanie
• Wykorzystuje swoją władzę, aby wzbudzić
zaufanie podwładnych do swojej osoby
JAKI JEST STYL KIEROWANIA
TWOJEGO SZEFA?
BLOK 1
a) Z godnością reprezentuje własne stanowisko.
b) Z trudem przystosowuje się do realizacji nowych zadań.
c) Cechuje go umiejętność przekonywania innych.
d) Narusza formalną dyscyplinę pracy.
e) Powierza podwładnym coraz bardziej odpowiedzialne
zadania.
f) Nie potrafi egzekwować poleceń.
g) Najczęściej mówi: „Tak trzeba", „Tak być musi" itp.
h) Wszystko wykonuje w terminie.
i) Wykazuje brak zainteresowania potrzebami
podwładnych.
j) Interesuje się jedynie pracą zawodową podwładnych.
k) Wykazuje niezwykłą pomysłowość w realizowaniu zadań.
l) Z zainteresowaniem odnosi się do potrzeb i trosk
pracowników.
Blok 2
a) Potrafi kontrolować pracę podwładnych.
b) Wyraźnie interesuje go własna praca.
c) Traktuje podwładnych jak „zasoby", jedynie z punktu
widzenia ich roli organizacyjnej.
d) Doradza nawet natarczywie, gdy nie jest o to proszony.
e) Jest ceniony ze względu na wiedzę.
f) W stosunku do podwładnych zachowuje się jak kolega.
g) Traci głowę w trudnych sytuacjach,
h) Łatwo ulega wpływom otoczenia.
i) Jest przyjaźnie ustosunkowany wobec podwładnych.
j) Gra rolę „ojca" podwładnych.
k) Często stosuje groźby.
l) W razie konfliktu udaje, że go nie dostrzega.
Blok 3
a) Reprezentuje przeciętną wiedzę specjalistyczną.
b) Dyktuje podwładnym, co mają robić, i oczekuje
natychmiastowego wykonania.
c) W nagłych sytuacjach podejmuje bezzwłocznie
decyzję.
d) Dąży do dokonania czegoś nowego, lepszego niż
dotychczasowe.
e) Zawsze chętnie współpracuje.
f) Zachęca podwładnych do uczenia się nowości.
g) Nie zależy mu na ocenie otoczenia,
h) Udaje, że nie dostrzega konfliktu.
i) Jego dyspozycje mają charakter nakazu.
j) Ukrywa niedociągnięcia podwładnych.
k) Dostarcza podwładnym dużo swobody.
l) Jasno i jednoznacznie formułuje swoje decyzje.
Blok 4
a)
Potrafi szybko dostrzec błędy.
b)
Niechętnie angażuje się w zbyt łatwe zadania.
c)
Ceni nade wszystko święty spokój.
d)
Podporządkowuje się całkowicie propozycjom
podwładnych.
e)
Formalizuje stosunek władzy względem podwładnych.
f)
Nie pyta o zdanie podwładnych.
g)
Pracuje wyjątkowo starannie, bez błędów.
h)
Przedstawia problem i pozwala podwładnym podjąć
decyzję.
i)
Potrafi samodzielnie rozwiązywać bardzo skomplikowane
problemy.
j)
Nie lubi karać podwładnych.
k)
Boi się ingerować w momencie zaistnienia spraw
drażliwych.
l)
Niechętnie angażuje się w zbyt trudne zadania.
Klucz
a) A+ 1
b) A- 2
c) D+ 2
d) D- 1
e) K+ 1
f) D- 2
g) A- 1
h) A+ 2
i) K- 2
j) K- 1
k) K+ 2
l) D+ 1
a) A+ 2
b)K+ 1
c) K- 2
d)A- 1
e) K+ 2
f) D+ 1
g)D- 2
h)D- 1
i) D+ 2
j) A+ 1
k) A- 2
l) K- 1
a) D- 1
b)A- 1
c) A+ 1
d)K+ 2
e) D+ 2
f) K+ 1
g)K- 1
h)K- 2
i) A- 2
j) D- 2
k) D+ 1
l) A + 2
a) A+ 2
b)K+ 1
c) K+ 1
d)D- 1
e) A- 1
f) A- 2
g)A+ 1
h)D+ 2
i) K+ 2
j) D+ 1
k) K- 2
l) D- 2
Sposób obliczania wyników
Policz, ile punktów zebrałeś dla liter A, D i K. Policz, ile
punktów zebrałeś dla A- oraz dla A+, dla D- oraz dla D+, a
także dla K- oraz K+.
• Przewaga A — styl autokratyczny.
• Przewaga D — styl demokratyczny.
• Przewaga K — styl konsultatywny.
Przewaga A+: styl autokratyczny, paternalistyczny.
Przewaga A-: styl autokratyczny, despotyczny.
Przewaga D+: styl demokratyczny, ukierunkowany na
ludzi i ich współpracę.
Przewaga D-: styl demokratyczny, towarzyski i
nieformalne relacje w pracy.
Przewaga K+: styl konsultatywny, ukierunkowany na
osiągnięcia i sukcesy zespołowe.
Przewaga K-: styl konsultatywny, ukierunkowany na
sukces indywidualny i rywalizację.
Bibliografia
• Leksykon zarządzania, (red.) M. Adamska, Difin,
Warszawa 2004.
• B. Kożusznik, Zachowania człowieka w
organizacji, PWE, Warszawa 2011.
• Prezentacja płk dr. inż. M. Strzody.