Rozwijanie zainteresowań dzieci
Człowiek rodzi się z różnymi zdolnościami, a rozwijanie talentu służy każdemu.
Według Wincentego Okonia zainteresowanie to „nabywanie przez człowieka w toku jego rozwoju względnie stałej skłonności do zajmowania się pewnymi przedmiotami i sprawami.”
Młodszy wiek szkolny określany jest jako okres zainteresowań wyraźnie obiektywnych, kiedy dziecko zaciekawia nie tylko sama czynność, ale i wytwór będący jej skutkiem. Dzieci w tym wieku stawiają przed sobą już cele.
Rozbudzone zainteresowania zajmują i ukierunkowują energię psychiczną dzieci, wpływają na pogłębienie wiedzy w danej dziedzinie, stają się ważną kategorią motywów działania. Silna aktywność i intensywność zainteresowań może przemijać, ale może tez poprzez utrwalanie nabrać cech stałych. Posiadanie zdecydowanych zainteresowań i ich utrwalanie ma duże znaczenie dla kształtowania się pozytywnych cech charakteru.
Możemy podzielić je na trzy ogólne grupy:
zainteresowania osobiste - dotyczą w sposób szczególny własnej osoby, np. .zainteresowanie się swoim wyglądem zewnętrznym i wyborem zawodu;
zainteresowania społeczne - ograniczają się do reakcji jednostki wobec grupy społecznej i uwidaczniają w rozmowach towarzyskich;
zainteresowania rozrywkowe - dotyczą tego rodzaju czynności np. sport, kolekcjonerstwo itp.
Zainteresowania warto kształtować, ale trudno jest określić jakie metody i formy są najskuteczniejsze. Na każdą jednostkę w różnym stopniu oddziaływują odmienne czynniki. Czynniki te można podzielić na dwie grupy:
warunki domowe, sytuacja mieszkaniowa, ekonomiczna, atmosfera domowa, tradycje oraz stosunek najbliższych do zainteresowań,
środowisko podwórkowe, organizacje dziecięce i młodzieżowe, działalność instytucji kulturalno- oświatowych i wychowawczych, domy kultury, kółka zainteresowań, szkoły, przedszkola.
O zainteresowaniach:
W pierwszych latach nauki zainteresowania dziecka są nietrwałe.
Zainteresowania dziecka trzeba pielęgnować stwarzając odpowiednie warunki do ich rozwoju
Rodzice powinni dziecko pochwalić, zachęcić, pomóc, dyskretnie dopingować.
Dziecko nie może mieć zbyt wielu zainteresowań
Rodzice powinni dobrze znać swoje dziecko
Co fascynuje dzieci w młodszym wieku szkolnym?
świat roślin i zwierząt,
chętnie grają w piłkę, jeżdżą na łyżwach, wrotkach,
skaczą, ścigają się,
zaczynają kolekcjonować znaczki pocztowe, pocztówki oraz inne zbiory.
mają też zainteresowania czytelnicze – zaczynają gromadzić własne książki i czasopisma dla dzieci,
lubią filmy, z zapałem rysują, malują,
grają w gry komputerowe.
Rodzice mogą poważnie przyczynić się do rozwinięcia nawet niewielkich uzdolnień, np. w kierunku artystycznym, gdy zachęcą do zajęć z rysunków w domu, zainteresują się pracami dziecka i stworzą mu odpowiednie warunki, aby mogło rysować kredą lub patykiem.
Rodzice mający zainteresowania czytelnicze na pewno potrafią przekazać je także swoim dzieciom. Początkowo będzie to wspólne przeglądanie książeczek, częste czytanie dziecku interesujących baśni i opowiadań. Stopniowo, w miarę coraz lepszego opanowywania przez dziecko techniki czytania, można czytać z nim na zmianę. Zainteresowanie czytelnicze przede wszystkim wzbogaca psychikę dziecka i wpływa na jego rozwój intelektualny.
Okres dzieciństwa musi być maksymalnie wykorzystany do rozwijania zainteresowań:
Zajęcia pozalekcyjne
Kółka zainteresowań
Spotkania z ciekawymi ludźmi
Wycieczki
Literatura, teatr, film
Zabawy, konkursy
Zagadki, ciekawostki, szukanie eksponatów
Bezpośrednia aktywność dziecka może przejawiać się w różnych zajęciach artystycznych, np. w twórczości plastycznej, w recytacji, w muzykowaniu, a także podczas słuchania audycji radiowych. Zajęcia te wymagają dużego zaangażowania wyobraźni. Łączy się z tym problem kształtowania twórczej wyobraźni w domu rodzinnym.
Uczęszczanie z dziećmi do teatru, uczenie dostrzegania piękna przyrody podczas podróży, wycieczek lub spacerów oraz dostarczanie ciekawej lektury wzbogaca ich świat wewnętrzny i rozwija wyobraźnię. Szczególnie cennymi prezentami dla dzieci są książeczki, komplety farb, kredek, flamastrów itp. Ekspresja plastyczna dziecka wyrażona w swobodnym rysunku czy malarstwie jest wyrazem jego wyobraźni - jego „widzenia świata".
Świetnym przykładem kształtowania wyobraźni dziecka może być próba dokończenia fabuły czytanej książki lub wymyślenie zakończenia do usłyszanego lub przeczytanego fragmentu opowiadania.
Wśród wielu ciekawych gier i zabawek, które kształtują wyobraźnię dziecka można wymienić również „teatrzyk kukiełkowy".
Jest wiele audycji radiowych, które pobudzają wyobraźnię małych słuchaczy. Postacie z baśni, bajek i opowiadań przemawiają do dzieci w sposób żywy i bezpośredni. Ale postaci tych ani scenerii nie można zobaczyć tak jak w telewizji czy w teatrze i trzeba je sobie wyobrazić.
Jednak trzeba pamiętać, że kontynuowanie zbyt wielu zajęć jednocześnie (np. zbiórki zuchów, pływalnia, kółko plastyczne, modelarstwo) nie da na pewno dobrych rezultatów i wcześniej czy później odbije się ujemnie na nauce szkolnej. Dziecko poświęcające zbyt dużo czasu na swe zainteresowania, będzie już zmęczone przed przystąpieniem do lekcji.
Podsumowanie
Zainteresowanie pomaga w pokonaniu trudności. Pod wpływem zainteresowania podejmujemy różne działania i zainteresowanie nadaje temu działaniu pewne piętno: działamy łatwiej, szybciej, sprawniej.
Zainteresowania czynią każde działanie przyjemniejszym dla osoby, która je podejmuje, co zwiększa osiągnięcia.