BADANIA WŁAŚCIWOŚCI MECHANICZNYCH
Celem próby rozciągania jest ocena badanych metali pod względem wytrzymałościowym.
Próbki wykorzystane do ćwiczenia
Okrągłe- o średnicy 10mm i wysokości 15mm (stali C10)
Płaskie- o długości 100mm
Pomiar metodą
Próba twardości metodą Rockwella opiera się na pomiarze głębokości h odcisku, który powstał wskutek dwustopniowego wciskania wgłębnika w płaską dostatecznie gładką powierzchnię badanego materiału. oznaczenia twardości Rockwella przyjmuje się HRB gdzie oznaczenie B stosuje się do stali węglowych, brązów, mosiądzów i innych stopów nieżelaznych
Odczyt ze Skali twardości metali Brinella Twardość w skali Brinella oznacza się HB i leży w zakresie od 3 do 600. W naszym przypadku HBW gdzie W oznacza kulkę wykonaną z węglików
Z wykresu wynika że wraz z wydłużeniem badanej próbki rośnie jej twardość (próbka się umacnia)
Dla wszystkich trzech próbek ε wynosił 30%, więc spadek twardości spowodowany jest różną wartością temperatury w procesie rekrystalizacji, która prowadzi do znacznego zmniejszenia defektów punktowych i dyslokacji i w konsekwencji wiele własności fizycznych materiału zostaje poważnie zmodyfikowanych (twardość, ciągliwość, opór elektryczny)
Trzeba też dodać, że oprócz czasu i temperatury nagrzewania kilka innych czynników określa skłonność materiału do rekrystalizacji. Wśród nich najważniejszy jest stopień odkształcenia, którego doznał materiał. Temperatura rekrystalizacji jak i wielkość uzyskanych ziaren zależą bardzo wyraźnie od stopnia wcześniejszego odkształcenia