BUDOWA I FUNKCJE KOMÓREK I ELEMENTÓW CYTOLOGICZNYCH
Komórka zwierzęca
Błona komórkowa
Cytoplazma
Elementy cytoszkieletu ( białka, włókienkowe, centrosom)
Siateczka endoplazmatyczna( szkorstka→rybosomy₌matabolizm, synteza białek
Siateczka gładka
Aparat Golgiego
Lizosomy utworzone przez aparat Golgiego
Mitochondria
Peroksysom
Jądro komórkowe-zawarta jest w nim informacja genetyczna. Wewnątrz jądra może się znajdować 1 lub kilka jąderek.
WSPÓLNE CECHY WSZTYSTKICH ŻYWYCH KOMÓREK EUKARIOTYCZNYCH
Błona komórkowa- otacza komórkę, wyspecjalizowane odmiany otaczają wewnątrz cząstki-organelle
Płyn wewnątrzkomórkowy -CYTOZOL- zawiera enzymy, metabolity, elektrolity, węglowodany
- podzielony jest systemem błon wewnętrznych na wyspecjalizowane obszary czynnościowe(organelle)
- w systemie błon śródplazmatycznych i aparacie Golgiego zachodzi synteza nowych elementów strukturalnych.
Jądro komórkowe- otacza je błona komórkowa, zawiera materiał genetyczny(chromatynę lub chromosomy)
Mitochondria-siłownie komórki, generują energię konieczną dla utrzymywania czynności życiowych komórki.
Lizosomy- pęcherzyki trawienne, z enzymami hydrolitycznymi, rozkładają substancje z zewnątrz lub wewnątrz komórki
Cytoszkielet- wewnętrzne rusztowanie białkowe komórki-utrzymuje kształt komórki oraz większość ruchów wewnątrzkomórkowych.
Zróżnicowanie strukturalno-funkcjonalne komórek eukariotycznych-klasyfikacja komórek na podstawie ich funkcji
Nabłonkowe- budowa, absorpcja, sekrecja.
Wydzielające hormony(tarczyca, nadnercza), odpowiedzialne są za pośrednie komunikowanie się komórek(wydzielają informatory chemiczne)
Podporowe- organizacja i utrzymanie struktury ciała
Komórki krwi- transport O2, obrona organizmu
Komórki odpornościowe ( tk limfoidalna)- obrona organizmu
Kurczliwe-mięśnie, odpowiedzialne za ruch
Nerwowe-bezpośrednie komunikowanie się komórek
Płciowe-reprodukcja
Błona komórkowa
Struktura peryferyjna komórki umożliwia
-kształt komórki z otaczającym ją środowiskiem
-przyleganie wzajemne komórek lub do bezpośredniego podłoża
-transport różnych substancji do komórki z komórki
-odbieranie sygnałów(bodźców)zewnętrznych i przekazywanie ich do wnętrza komórki
Odrębność immunologiczną(antygeny powierzchniowe)
-dwuwarstwa lipidowa błony plazmatycznej stanowi 40-60%.Maksymalnie bogata błona w lipidy to komórka Schwanma (komórka glejowa)
FOSFOLIPIDY, GLIKOLIPIDY, CHOLESTEROL
W środowisku wodnym układają się w dwuwarstwy lipidowe
Warunkują: płynność błon-boczną, dyfuzję białek błony i ruchliwość komórki
Cholesterol ogranicza ruchliwość molekularną, płynność, przepuszczalność dwuwarstwy.
Decydują o zróżnicowanej przepuszczalności pewnych substancji:
- wysoka dla O2, CO2 i małych cząstek hydrofobowych rozpuszczalnych w lipidach(np. narkotyków)
- są nieprzepuszczalne dla jonów obdarzonych ładunkiem np. Na+, K+
* stanowią środowisko dla białek błonowych, które biorą czynny udział w transporcie, reakcjach enzymatycznych, adhezji komórek i komunikacji międzykomórkowej.
BIAŁKA BŁONY KOMÓRKOWEJ SPEŁNIAJĄ WIĘKSZOŚĆ WYSPECJALIZOWANYCH FUNKCJI BŁON KOMÓRKOWYCH:
Zawartość białek w błonie 40-60%, nawet 80% w błonie wewnątrz mitochondriom.
Przyczepiają fi lamenty cytoszkieletu do błony
Przyczepiają komórki do komórki
Transportują cząsteczki do komórki z komórki( białka nośnikowe, pomp błonowych, kanałowe)
Są receptorami w sygnalizacji między komórkami
Wykazują swoistą aktywność enzymatyczną
Zdolność do dyfuzji bocznej na całej powierzchni
Węglowodany błonowe- na powierzchni zewnątrzkomórkowej błony- GLIKOKALIKS
-specyficzność antygenową powierzchni komórki
- chroni przed niekorzystnym środowiskiem zewnętrznym
BIERNY TRANSPORT PRZEZ KANAŁY I Z UDZIAŁEM PRZENOŚNIKÓW BIAŁKOWYCH
Bierny transport- zgodny z gradientem stężeń bez nakładów energetycznych
Kanały- integralne białka błonowe z prześwitem w błonie dostarczają wodnych porów, którymi mogą przenikać niektóre jony zgodne z gradientem stężeń
Przenośniki- grupa białek integralnych błonowych –wysoce specyficznych wobec przenoszonych przez błonę substancji podlegających regulacji komórkowej
AKTYWNY TRANSPORT
Transport I rzędowy- przez przenośnik ATP-aza zasilany energią z hydrolizy ATP
Transport jonów lub cząsteczek wbrew gradientowi stężeń lub wbrew potencjałowi elektrycznemu
Na+/K+- ATP- aza
H+/K+- ATP- aza
Ca2+- ATP- aza
Transport II rzędowy jednej substancji wbrew gradientowi stężeń lub wbrew potencjałowi elektrycznemu- przenośniki nie zasilane energią z ATP, lecz uzależnione od przeniesienia innej substancji. TRANSPORT TEN ZASILANY JEST ENERGIĄ TRANSPORTU INNYCH SUBSTANCJI(przestrzeni zewnątrzkomórkowej)
ENDOCYTOZA- TRANASPORT DO WNĘTRZA KOMÓREK
Błona komórkowa pukla się do wnętrza, wprowadzając różne substancje z przestrzeni pozakomórkowej do komórki w postaci pęcherzyka- ENDOSOMA w procesie ENDOCYTOZY
Zarówno błona jak i substancja wprowadzająca w takim pęcherzyku podlegają następnie przetwarzaniu w obrębie komórki. Odmianą endocytozy PINOCYTOZA „picie przez komórkę”, wprowadzoną substancją jest płyn lub małe cząsteczki i pęcherzyki( są małe o średnicy <150 nm
Fagocytoza „jedzenie przez komórkę” wprowadzanie dużych cząstek(bakterii, szczątków komórek) i tworzą się duże fagosomy o średnicy większej niż 250 nm
TYPY PĘCHERZYKÓW UCZESTNICZĄCYCH W TRANSPORCIE SUBSTANCJI DO KOMÓREK
Odrębne 2 typy pęcherzyków, powstają z różnych wyspecjalizowanych obszarów błony komórkowej zwanych DOŁKAMI OKRYTYMI I KAWEOLAMI.
Dołek okryty- t, wypuklenie okryte białkiem KLATRYNĄ, która tworzy HEKSAGONALNĄ siatkę wokół błony dołka i zawiera receptory powierzchniowe
- podczas odrywania pęcherzyka , klatryna jest zarzucona i powraca do powierzchni, opuszczając nowe dołki.
TA FORMA TRANSPORTU TO ENDOCYTOZA Z UDZIAŁEM RECEPTORÓW, SŁUŻY NP. POBIERANIU FE3+(TRANSFERYNY), LIPOPRTOTEIN NISKIEJ GĘSTOŚCI LDL, NIEKTÓRYCH CZYNNIKÓW WZROSTOWYCH PRZEZ KOMÓRKĘ.
KAWEOLE
Zagłębienia błony otoczone białkiem- KAWEOLINĄ
Pełnią 3 funkcje podstawowe:
potocytoza- receptory w kaweolach skupiają substancję z przestrzeni zewnątrzkomórkowej, które mogą się przedostawać do cytozolu.
- kaweole pozostają przy powierzchni komórki w formie zagłębień, nie tworzą pęcherzyków
b) transcytoza- niektóre kaweole tworzą pęcherzyki i zamykają w nich materiał przenoszony przez komórkę i uwolniony po drugiej stronie komórki- zachodzi w płaskich komórkach śródbłonka wyścielającego naczynia krwionośne
c) przekazywanie-niektóre kaweole umożliwiają uruchamianie system wtórnych przekaźników komórkowych przez zjawiska działające na komorę z zewnątrz
- stanowią miejsca skupienia się receptorów powierzchniowych, które wpływają na wewnątrzkomórkowy system wtórnych przekaźników sygnały, czyniąc z kaweoli ważny element w przekazie sygnałów.
TRANSPORT NA ZEWNĄTRZNĄ KOMORĘ
egzocytoza- odwrócenie endocytozy, to jest fuzja pęcherzyków otoczonych błoną z powierzchnią komórki
- w celu wydalenia poza komórkę lub wbudowują w powierzchnię błonę komórki
to przeciwstawny proces do endocytozy
- zabezpiecza między innymi powrót błony endosomów na powierzchnię komórki
- umożliwia odnawianie błony komórkowej
- umożliwia transport na zewnątrz komórki( sekrecje) niektórych wydzielin (produktów) komórki
W ten sposób dochodzi do stałego dwukierunku przepływu błony między powierzchnią a wnętrzem komórki- do tzw. Ruchu błon.
ROLA BIAŁEK BŁONY W SYGNALIZACJI KOMÓRKOWEJ
receptory błonowe (integralne białko błonowe) wykrywają i wiążą poza komórką LIGAND= INFORMATOR I-rzędu=HORMON=NEUROPRZEKAŹNIK
aktywny receptor zapoczątkowuję odpowiedź komórki na sygnał WZROST lub PODZIAŁ komórki
Elektory- błonowe generatory wtórnego .Sygnały-tworzą informatory II rzędu wewnątrzkomórkową uczestniczące w komunikacji międzykomórkowej.
CYTOZOL
stanowi wodną macierz komórki, która zawiera:
- znaczną część maszynerwi enzymatycznej metabolizmu komórki i syntezy białek
- białka włókienkowe cytoszkieletu
- elektrolity organiczne i nieorganiczne
- magazyn produktów metabolizmu np. glikogen, lipidy
- liczne rybosomy → wolne polisomy związane z RER
SKŁAD RYBOSOMU EUKARIOTYCZNEGO I PROKARIOTYCZNEGO
CYTOSZKIELET
białka cytoszkieletu wspierają wewnętrzną strukturę komórki
wyróżnia się 3 rodzaje włókienek różnego rodzaju:
MIKROFILAMENTY zbudowane z białka AKTYNY
FILAMENTY pośrednie o średnicy 10 nm, zbudowane 6 głównych białek, odmiennych w różnych typach komórek
MIKROTUBULE średnicy 25 nm, zbudowane z 2 białek tubulinowych
FILAMENTY CYTOSZKIELETU PRZYCZEPIAJĄ SIĘ DO BŁONY KOMÓRKOWEJ I NAWZAJEM DO SIEBIE ZA POMOCĄ BIAŁEK ZAKOTWICZAJĄCYCH I LEŻĄCYCH, TWORZĄC DYNAMICZNE, TRÓJWYMIAROWE RUSZTOWANIE WEWNĄTRZ KOMÓRKI, KTÓRE JEST W STANIE USTAWICZNEGO MONTAŻU I DEMONTAŻU, A W OKRESACH STABILIZACJI SPEŁNIA SZCZEGÓLNE FUNKCJE t. j.
Podtrzymywanie ogólnej budowy komórki
Ułatwienie ruchu komórki
Łączenie komórek ze sobą
Ułatwienie transportu substancji w cytozolu
Podział komórki na czynnościowo odrębne rejony
MIKROKOSMKI
Jest to palczaste uwypuklenie błony komórkowej, wzmocnionej przez wiązki GILAMENTÓW AKTYNOWYCH- połączonych ze sobą poprzez białka wiążące aktynę. WIĄZKI AKTYNOWE NA BOCZNEJ POWIERZCHNI OTOCZONE PRZEZ SPIRALNIE UŁOŻONE CZĄSTECZKI MINIMIOZYNY.
- z jednej strony łączą się z aktyną a z drugiej z wewnętrzną powierzchnią błony komórkowej
- wiązki aktynowe w szczytowej części przylegają do amorficznej struktury białkowej, zapobiegającej depolimeryzacji filamentów aktynowych .
WIĄZKI AKTYNOWE W CZĘŚCI PODSTAWNEJ SĄ STABILIZOWANE PRZEZ UKŁAD AKTYNA- SPEKTRYNA
- występują np. na szczytowej powierzchni komórek nabłonka wyścielającego jelito.
STRUKTURA I FUNKCJE MIKROTUBUL ORAZ CENTRIOLI
Mikrotubule- podtrzymują wewnątrz organelle i nadają kierunek dla transportu środko - komórkowego w wielu komórkach z wyjątkiem erytrocytów.
Każda mikrotubula składa się z 13 PROTOFILAMENTÓW, zbudowanych z naprzemiennie układających się tubulin α i β- tworzących ścianę „rurki” w środku pustej
- są spolaryzowane → z polimeryzacją zachodzącą na jednym końcu, z depolimeryzacją na drugim
Mikrotubule wyrastają z centrum organizacji mikrotubul- CENTROSOMU, składającego się pary CENTRIOLI .Centriola pełni rolę obszaru, uporządkowującego rozmieszczenie MIKROTUBUL.
FUNKCJE MIKROTUBUL
Mikrotubule tworzą sieć, umożliwiająca transport śródkomórkowy za pośrednictwem białek wiążących, motorycznych.
Dyneiny- ruch w dół mikrotubul(-) do centrosomu z centrum komórki
Kinezyny- ruch w górę mikrotubul(+) od centrosomu do obwodu komórki.
BUDOWA RZĘSKI I WICI
Pojedyncza rzęska ma rdzeń z mikrotubul, wyrastający z ciałka podstawowego- organizacyjnego dla rzęski o budowie centrioli.
Rdzeń rzęski zbudowany jest z:
9 dubletów mikrotubul obwodowych, połączonych ze sobą NEKSYNĄ+2 mikrotubule centralne
- połączenie to warunkuje uginania się rzęski na skutek mechanizmu ślizgowego przesuwają się białka dyneiny wzdłuż par mikrotubul, dlatego rzęska porusza się ruchem podobnym do uderzenia batem.
Rzęskę otacza błona komórkowa
Funkcje rzęsek komórek:
Nabłonkowych dróg oddechowych >miliard/cm2, przesuwają śluz w kierunku gardła
Jajowodu powodują przepływ płynu, który pomaga przemieszczać jaja wzdłuż jajowodu
Wić będąca np. napędem plemników przypomina rzęskę strukturą wewnętrzną, ale jest większa
Wici przeznaczone są do ruchu całej komórki- dzięki ruchowi falo podobnemu wzdłuż całej długości wici-następuje przemieszczenie komórki w płynie
POŁĄCZENIA MIĘDZYKOMÓRKOWE-ROLA CYTOSZKIELETU
Połączenia zamykające( stałe, barierowe)- nieprzepuszczalne, uszczelniają sąsiednie komórki nabłonków. Oddzielają powierzchnie szczytowe od podstawowych komórki.
Zapobiegają wstecznej dyfuzji substancji w komórkach transportujących wbrew gradientowi stężeń
Połączenia zawierające- łączą się w wiązki aktyny w jednej komórce z podobnymi wiązkami w sąsiednich komórkach
Desmosomy – „miejsca spawania” mocno kotwiczące fi lamenty pośrednie pomiędzy sąsiednimi komórkami
Połączenia komunikacyjne(NEKSUS, SZCZELINOWE)- błony obu komórek leżą blisko, wąska szczelina nie jest pusta, jej brzegi są połączone wyrastającymi domenami identycznych białek tzw. KONEKSONAMI. Koneksony tworzą kanały w poprzek obu błon komórkowych
- pozawalają na przechodzenie małych, rozpuszczalnych w wodzie jonów, cząstek np. w mięśniu serca
Połdesmasomy – odpowiadają za kotwiczenie filamentów pośrednich komórki do błony podstawnej
ANALOGIEM SĄ PRZYCZEPY OGNISKOWE( KONTAKT LOKALNY), KTÓRE ZNAJDUJĄ SIĘ W MIEJSCACH, GDZIE KOMÓRKA NP. FIBROBLAST PRZYLEGA DO SUBSTANCJI MIEDZYKOMÓRKOWEJ ANGAŻUJĄC SWÓJ SZKIELET AKTYNOWY
MITOCHONDRIUM
Główne miejsce produkcji ATP w warunkach tlenowych
Otoczone podwójną błoną zewnętrzną i wewnętrzną- dwie przestrzenie[międzybłonowo i macierzy mitochondrialnej-CYKL KREBSA, β -OKSYDACJA, CYKL MOCZNIKOWY)
Błona zewnętrzna zawiera białka transportowe -PERYNY, umożliwiające swobodne przechodzenie cząstek ok. 10 kD do przestrzeni międzybłonowej
Błona wewnętrzna nieprzepuszczalna dla małych jonów, co ma podstawowe znaczenie dla funkcji mitochondriom-tworzenie gradientu elektromechanicznego i generowanie energii ATP- tworzy GRZEBIENIE, zwiększając swą powierzchnię ze składnikami łańcucha oddechowego( synteza ATP podjednostek fosforylujących wytwarza ATP)
W komórkach bardzo aktywnych metabolicznie- liczne i duże mitochondria
- są częściowo autonomiczne z własnymi rybosomami i własną syntezą białek
TRANSPORT PRZEZ WEWNĘTRZNĄ BŁONĘ MITOCHONDRIALNĄ
Aktywny transport poprzez wewnętrzną błonę mitochondrialną(pH) mianowicie- SYMPORT ATP- ADP przez przenośnik napędzany jest różnicą ładunków po obu stronach błony- powoduje wyjście z mitochondriami w sumie 1 ładunkiem ujemnego
Aktywny transport długołańcuchowych kwasów tłuszczowych- za pośrednictwem WAHADŁA KARNITYNOWEGO
- palmitoilotransferaza karnityna I ( CPT I) przenosi acyl na karnitynę A
-palmitoilotransferaza karnitynowa II (CPT II) przenosi na CoA za pośrednictwem nośnika TRANSLOKAZY(CACT)
- wolna karnityna wraca do przestrzeni międzybłonowej n wymianę z nową ACYLOKARNITYNĄ przechwytywaną przez TRANSLOKAZĘ.