INWESTYCJE. Nakłady inwestycyjne pokrywa inwestor. Inwestycję będzie realizowała firma wykonawcza.

Inwestycja – nakłady gospodarcze przeznaczone na stworzenie lub powiększenie zasobów majątku trwałego. Inwestycją jest więc każdy nowo nabyty lub wytworzony środek trwały. Nie każdy zakup jest inwestycją, jedynie taki który jest środkiem trwałym.

Środek trwały: 1.wartośc początkowa >3500zł; 2. Okres używalności dłuższy niż rok; 3.musi być sprawny technicznie; 4.musi być naszą własnością, abyśmy mogli nim gospodarować.

Środki trwałe są elementem majątku trwałego, w skład majątku trwałego wchodzą akcje, które kupimy, ale największe.

Wszystko to co nie jest majątkiem trwałym jest automatycznie majątkiem obrotowym.

Majątek przedsiębiorstwa są to aktywa przedsiębiorstwa. Dzieli się na majątek trwały i majątek obrotowy.
Źródła finansowania majątku to pasywa (kredyty, kapitał własny)

Leasing – dzierżawa, jeżeli bierzemy jakiś środek trwały w leasing to nie jesteśmy jego właścicielem.

Środki trwałe podlegają zjawisku amortyzacji – co miesiąc można dopisywać do kosztów funkcjonowania działalności firmy pewną część wartości początkowej środka trwałego.

Środki trwałe dzieli się na 8 grup rodzajowej i jedna grupa zerowa (nie podlegają amortyzacji)

charakteryzuje je stopa amortyzacji (s).
s=30% -komputery i programy (największa);
s=20% - środków transportowych(np. wywrotka)
s=1,5% (najmniejsza)

Przychody – koszty = zysk brutto.

Przychody – pieniądze od inwestorów
Koszty – pieniądze na materiały potrzebne do wykonania, koszty własne
Zysk brutto – podatek dochodowy CIT
Zysk netto – z zysku netto kupujemy środek trwały.

Np. kupujemy wywrotkę 300 000zł: 60 000zł/rok, 5 000 zł/miesiąc. 100/20=5lat.

Koszty amortyzacji -> koszty kalkulacyjny – nie ponosimy w momencie gdy go naliczamy, jest ponoszony przez pewien okres lat.
Urząd Skarbowy może sprawdzić koszty do 3 lat wstecz.
Odsetki dzienne = 0,11%
Do kosztów nie wliczamy całej wartości środka trwałego, lecz wartość kosztów amortyzacji.
Środki trwałe kupuje się z zysku netto. Można te pieniądze odzyskać dodawając do kosztów koszty amortyzacji.

Wydatek jest to każde celowe wykorzystanie środków finansowych bez względu na cel i poniesienia.

Podatek dochodowy oraz zakup środka trwałego nie jest kosztem, jest wydatkiem.

Kosztem jest koszt amortyzacji.
Rata kapitałowa – kwota kredytu przez okres raty
Opłata dodatkowa – odsetki, ubezpieczenia (można ją wstawić w koszty)
Spłata kredytu (rata kapitałowa) nie jest kosztem, jest wydatkiem, płacimy ją z zysku netto.
Koszty eksploatacji nie mają nic wspólnego z kosztem amortyzacji.
Koszty amortyzacji nie zależą od eksploatacji środka trwałego.
Koszty amortyzacji koszt stały – nie zmienia się przez okres amortyzacji.
Stopę amortyzacji podnieść do 50% (z 20% ->30%) jeżeli będzie eksploatowana w trudnych (wyjątkowych) warunkach.

Środki trwałe podlegają:

Zużycie techniczne-ma miejsce wtedy gdy urządzenie jest jeszcze sprawne technicznie, opłaca się wymienić na nowe urządzenie tego samego typu

Zużycie fizyczne- ma miejsce wtedy gdy środek trwały jest niesprawny i nie opłaca się go remontować

Zużycie ekonomiczne- to zużycie moralne, ma miejsce gdy środek trwały jeszcze sprawny opłaca się wymienić na urządzenie nowego typu

1.Inwestycja brutto 2.Inwestycja netto

Kp=Kb+I*r+I*s n=1/s (n-lata, s-stopa amortyzacji)

Jeżeli inwestujemy poniżej kosztów amortyzacji to doprowadzamy do dekapitalizacji majątku.

Doprowadzamy do reprodukcji prostej majątku trwałego jeżeli inwestujemy na poziomie kosztów amortyzacji. Jeżeli powyżej kosztów amortyzacji – reprodukcja rozszerzona .

Inwestycje netto- różnica pomiędzy poziomem inwestowania a kosztem amortyzacji

Klasyfikacja inwestycji z punktu widzenia przeznaczenia i efektów ekonomicznych:

-produkcyjne –nakłady gospodarcze przeznaczone na stworzenie lub powiększenie zasobów majątku trwałego służącego do produkcji dóbr lub usług.

-nieprodukcyjne-nakłady gospodarcze przeznaczone na stworzenie zasobów trwałych służących do produkcji dóbr długotrwałej konsumpcji (teatr, opera, szpital, przychodnia)lub usług niematerialnych

Klasyfikacja inwestycji z punktu widzenia roli jaką odgrywają w procesie produkcji inwestycje odtworzeniowe i inwestycje rozwojowe

-inwestycje odtworzeniowe-restytucyjne maja na celu odtworzenie ,zastąpienie wyeksploatowanych maszyn i urządzeń

-inwestycje rozwojowe :

• zwiększające stan wyposażenia -polegające na zakupie maszyn i urządzeń w celu usprawnienia produkcji

• modernizacyjne-usprawnienie bazy technicznej przedsiębiorstwa

• nowe inwestycje-budowa nowych powierzchni inwestycyjnych w ramach nowych lokalizacji

• rozbudowa -doprowadzają do zwiększenia powierzchni produkcyjnej a jednocześnie do zdolności produkcyjnej w ramach istniejących lokalizacji lub w bezpośrednim ich sąsiedztwie

Nakłady inwestycyjne-są to wyrażone w formie pieniężnej nakłady poniesione na pracę żywą i uprzedmiotowioną, poniesione na stworzenie określonych elementow majątku trwałego i obrotowego :

-prace projektowe

-prace przygotowawcze

-roboty budowlano-montażowe

-umaszynowienie

-szkolenia pracowników

-rozruch i obrót

Klasyfikacja inwestycji ze względu na zakres rzeczowy:

1. Przedsięwzięcia inwestycyjne- najszerszy zakres stosowania, obejmuje inwestycje o kompleksowo określonym zakresie rzeczowym

2. Zadania inwestycyjne : obiekty inwestycyjne, część zakresu rzeczowego przedsięwzięcia możliwa do wyodrębnienia, stanowiącą technologiczna całość, która po oddaniu do eksploatacji Może podjąć samodzielną działalność produkcyjną, pomimo iż przedsięwzięcie jako całość nie zostało jeszcze ukończone

3. Największy zakres inwestycyjny np. budynek, budowla

Proces inwestycyjny (zaczyna się od pomysłu, kończy się na uzyskaniu zdolności produkcyjnej)

• Cykl inwestycyjny

Faza I-etap projektowania , etap programowania

Faza II- faza realizacji :etap robót budowlanych , umaszynowienie inwestycji, szkolenie, rozruch , odbiór

Programowanie

Projektowanie część I (ZZK,ZTE)

Projektowanie techniczne II

Projektowanie terenu budowy

Przekształcenie terenu budowy w plac budowy

Roboty budowlane

Umaszynowienie

Rozruch

Odbiór

Dochodzenie do docelowej zdolności produkcji.

Koszty produkcji są to nakłady pracy poniesione w celu wytworzenia konkretnego wyrobu lub usługi. Koszty produkcji dzielimy na: zmienne(bieżące, zależne od wielkości produkcji: a) koszty bieżące robocizny Kbr, materiałowe Kbm, usług Kbu) B) stałe (kapitału Ir, amortyzacji Is)

Wdr= Zc+Ir+Kbr Zp=Kbm+Kbw Kb=Kbr+Kbm+Kbw

Zb=Zc+Ir Wdb PKB=Ir+Kbr+Kbm+Kbw+Is

Wp=Zc+Ir+Kbr+Kbm+Kbw+Is Wdr- Czysty zysk

Zb- zysk brutto Wp-wartość produkcji

Kb-koszty produkcji

PKB- produkt kajowy brutto (suma wartoci dodanych brutto, wytworzone we wszystkich działach i sekcjach gospodarki narodowej.

Podstawowe kryteria wyboru dla kierunku amortyzacji. zakreskowane pola to maksimum efektów, a niezakreskowane minimum nakladów

Kryteria wyboru dla kierunku amortyzacji:

-maksymalizacja efektów:

1. Zc≥0 2.Zb≥Is 3.Dcz≥Ir

4.Db≥Ir+Is 5.Wdn≥Ir+Kbr

6. Wdb≥I(r+s)+Kbr

-minimalizacja nakładów

1.Ir+Kb+Is→min

Kp→min

2. Ir+Kb→min 3. Is+Kb→min 4. Kb→min 5.Zp+Is→min 6.Zp→min

Ocena względna wariantów techniczno-technologicznych w rachunku rocznym. -ocena wzgl.-oceniam jeden wariant względem drugiego

-srednioroczne – Malo dokładne

-warianty tech.-technolog.- zakup maszyny

Różnice w wariantach tech.-technolog.

-nakład inwestycji I(I1>I2)

-resort efektywności n (n1=n2)

-koszty bieżące Kb (Kb1>Kb2)

-wydajność efektu użytkowego Vm (Vm1=Vm2)

ΔI=I1-I2

ΔKb=Kb2-Kb1

ΔKb*n+Kb*n→min

(I+I*r*n+Kb*n)/n=I/n + I*r+Kb= Is+Ir+Kb=I(s+r)+Kb→min

[I(r+s)+K]/Vm →min

[I(r+s)+K]/Ve →min→wielkość na którą jest popyt na rynku.

Ocena względna wariantów inwestycyjno-produkcyjnych w rachunku rocznym

-zamrożenie nakładów inwestycyjnych jest zjawiskiem nieuniknionym i wynika z występowania fazy budowy inwestycji. Dopóki nakłady inwestycyjne są w fazie budowy nie przyczyniają się do wzrostu produkcji,a zatem nie przyczyniają się do wzrostu efektów ekonomicznych. Nieosiągnięcie efektów ekonomicznych w fazie budowy należy liczyć. Z=I*b*r [zł], gdzie

Z-zamrożenie nakładów; b- okres realizacji inwestycji wysokość w latach

Modele inwestycyjne:

1-Na początku duże nakłady 2-większe nakłady występują poźniej

I jakiś wzór, nie bardzo wiem do czego, nie mam podpisanego go:

J=I+Z=I+J*(b*r/2)=I(1+b*r/2)=I*Z

Określenie nakładów inwestycyjnych z zamrożenia:

$$J = I*(1 + \frac{b*r}{2})$$

Współczynnik nakładów zamrożenia:

$Z = 1 + \frac{b*r}{2}$ ; J=Z*I

b - okres realizacja inwestycji w latach

r - stopa oprocentowania nakładów

Określenie wariantów produkcyjno-inwestycyjnych (dłuższy okres czasu)

$$E = \frac{J*\left( r + s \right) + K_{b}}{p}$$

s- stopa amortyzacji (średnia ważona stopa amortyzacji ważona udziałem wartości określonej grupy trwałej w środkach trwałych ogólnych)

Koszt amortyzacji firmy:

A =  ∑(I₁ * s₁ + I₂ * s₂ + … + I_n * s_n

$$s = \frac{I_{1}*s_{1} + I_{2}*s_{2} + I_{3}*s_{3} + I_{4}*s_{4}}{I_{1} + I_{2} + I_{3} + I_{4}}$$

Ocena bezwzględna wariantów inwestycyjnych w rachunku rocznym.

Warianty:

1) Porównanie wskaźnika efektywności bezpośredniej z ceną

C - cena
A - koszt równy cenie rynkowej (brak zysku i straty)

Pe - postulowana wielkość produkcji (ma wpływ popyt)

Przychody - koszty = zysk brutto

Cena x wielkość produkcji = Przychody

Ekonomiczne rozwiązanie

E_b ≤ C

E_b - koszt produkcji

C - cena jednostkowa

2) Określenie wskaźnika efektywności rynkowej

• gdy znamy cenę rynkową

W = C * P

W- wartość produkcji

C- cena

P - wielkość produkcji

Współczynnik efektywności rynkowej

$$E_{r} = \ \frac{I\ \left( r + s \right) + K_{s}}{P*C} \leq 1\ \ (\text{op}l\text{acalna}\ \text{produkcja})$$

E_r= $\frac{J\left( r + s \right) + \text{ks}}{w}$ ≤1

3) podliczenie zysku

Z= P*C-J(r+s)-kb ˃0

Czyli wartość produkcji – koszty produkcji= im wiecej tym lepiej

4) określenie Pgr.

W=J(r+s)+Kb (wartość produkcji równa pełnym kosztą produkcji)

Pgr. *C= J(r+s)+Pgr.*Kbj

Kb= Pgr. *Kbj

Pgr.*C-Pgr*Kbj=J(r+s)

Pgr.(C-Kbj)=J(r+s)

Pgr.=$\frac{J(r + s)}{C - \text{Kbj}}$

5) obliczanie granicznego kosztu produkcji

W=J(r+s)+Kb /*p

C=$\frac{J\left( r + s \right) + \text{Kb}}{P}$

Cena jest granicznym kosztem produkcji

6)Graniczne nakłady inwestycji

W=J(r+s)+Kb

K=$\frac{\text{kb}}{J}$ => Kb=k*J W=J(r+s+k) Jgr.=$\frac{W}{r + s + k}$ //P

Wskaźnik kapitałochłonności Wk=$\frac{C}{r + s + k}$

Dochód, który przynosi nam fundusz nazywamy odsetkami. Odsetki od x zł. to stopa procentowa. Jeżeli odsetki następnych odstępach czasu nie zwiększają się to jest to oprocentowanie proste. Jeżeli odsetki w następnych odstępach czasu zwiększają się to jest to oprocentowanie składowe.

Np. po roku I1=I(1+r)^1

Po 2 latach I2= I(1+r)^2

Po t latach It= (1+r)^t

(1+r)^t – czynnik oprocentowania

Dyskontowaniem nazywamy określenie wartości początkowej funduszu na podstawie jego wielkości końcowej

Dyskonto działa odwrotnie niż czynnik oprocentowujący. Jest to różnica między wartościa końcową i początkową funduszu.

$${I_{r} = {I\left( 1 + r \right)}^{t} \rightarrow I = \frac{I_{r}}{\left( 1 + r \right)^{t}} = \ I_{t}\frac{1}{\left( 1 + r \right)^{t}} = I_{t} \bullet a_{t}\backslash n}{a_{t} = \frac{1}{{(1 + r)}^{t}}\text{\ \ \ \ \ \ \ }a \leq 1}$$

a_t- wsp. Dyskontujący

Dyskonto zmniejsza wartość pieniądza w czasie. Doprowadza do porówania jaka wartość ma dla nas kwota x dziś, a jaką 20 lat wcześniej lub póżniej.

$$E = \frac{\sum_{t = 0}^{m}{a_{t}(I_{t} + K_{\text{BR}})}}{\sum_{t = 0}^{m}{a_{t} \bullet P_{t}}}$$

$$E = \frac{I\left( r + s \right) + K_{b}}{P}$$

t- kolejne lata okresu obliczeniowego, 1-rok to jest wyjście wykonawcy na plac budowy

I_t- nakłady poniesione w kolejnych latach okresu obliczeniowego

K_bt- koszty bieżące eksploatacji

P_t- wielkość produkcji w kolejnych latach

$$E = \frac{W + K_{t}}{I\left( r + s \right) + B*r} \geq 1$$

$$E = \frac{\sum_{t = 0}^{m}{a_{t}(W_{t} - K_{\text{bt}}})}{\sum_{t = 0}^{m}{a_{t}I_{t}}} \geq 1$$