Budownictwo to dział techniki traktujący o zasadach projektowania, wykonywania i konserwacji obiektów budowlanych.Podział budownictwa ze względu na przeznaczenie obiektów budowlanych:- mieszkaniowe- użyteczności publicznej (urzędy, szpitale)
- komunikacyjne (drogi, wiadukty)- sanitarne (sieci przesyłowe, zbiorniki) i ochrony środowiska (obiekty oczyszczania ścieków)- energetyczne (linie przesyłowe)
- rolnicze (obory, chlewnie, kurniki)- Wojskowe
Obiekt budowlany:+ budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi
+ budowla stanowiąca całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami
+ obiekt małej architektury
Budynek to obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Za szczególny rodzaj budynku uważa się wiatę, która stanowi pomieszczenie naziemne, nie obudowane ścianami ze wszystkich stron lub nawet w ogóle ścian pozbawione.
Budynki mieszkaniowe są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. Pobyt ludzi w takim budynku narzuca pewne wymagania odnośnie konstrukcji (obciążenia stropów), klimatyczne ( temperatura i wilgotność), bezpieczeństwa (ochrona przeciwpożarowa, zabezpieczenia przed kradzieżą).
Budynki dzieli sięa) w zależności od adresu użytkowania na jaki przewidziana jest eksploatacja:- stałe – obiekt budowlany przeznaczony do użytkowania w okresie jego trwałości technicznej.- tymczasowe – obiekt budowlany przeznaczony do czasowego użytkowania w okresie krótszym od jego trwałości technicznej, przewidziany do przeniesienia w inne miejsce lub rozbiórki, a także obiekt budowlany nie połączony trwale z gruntem.b) w zależności od wysokości:
- niskie – o wys. do 12 m n.p. terenu; budynki mieszkalne o wys. do 4 kondygnacji
- średniowysokie – o wys. większej niż 12 m n.p. terenu, lecz nie większej niż 25 m; budynki mieszkalne o wys. do 9 kondygnacji- wysokie – o wys. większej niż 25 m, lecz nie wyższe niż 55 m- wysokościowce – o wys. ponad 55 m n.p. terenu
Obiekt małej architektury – niewielkie obiekty kultu religijnego (kapliczki, krzyże przydrożne, figury), obiekty architektury ogrodowej (posągi, wodotryski), obiekty użytkowe służące rekreacji (piaskownice, huśtawki), obiekty służące utrzymaniu porządku (śmietniki).
Budowla – każdy obiekt budowlany nie będący budynkiem lub obiektem małej architektury.
Każdy obiekt budowlany należy projektować, budować i użytkować w sposób zapewniający spełnienie następujących wymagań:+ bezpieczeństwa konstrukcji
+ bezpieczeństwa pożarowego+ bezpieczeństwa użytkowania
+ odpowiednich warunków higienicznych i zdrowotnych oraz ochrony środowiska
+ ochrony przed hałasem i drganiami+oszczędności energii i odpowiedniej izolacyjności przegród.Oszczędność energii i odpowiednia izolacyjność przegród:
Budynek i jego instalacje ogrzewcze, klimatyzacyjne i wentylacyjne powinny być zaprojektowane i wykonane w taki sposób, aby ilość energii cieplnej, potrzebnej do użytkowania budynku zgodnie z jego przeznaczeniem.
Świadectwo charakterystyki energetycznej budynku – określa wielkość energii ważona w kWh/m2/rok niezbędnej do zaspokojenia różnych potrzeb związanych z użytkowaniem budynku. Konstrukcję budynku stanowi zespół elementów powiązanych ze sobą w taki sposób, aby całość budynku mogła bezpiecznie i bez nadmiernych odkształceń przeciwstawiać się działającym obciążeniom i przenosić je na grunt.
Ze względu na rodzaj pionowych elementów konstrukcyjnych budynki dzieli się na:
- budynki ze ścianami nośnymi podłużnymi- budynki ze ścianami nośnymi poprzecznymi
- budynki ze ścianami nośnymi krzyżowymi Ze względu na rodzaj pionowych elementów:
+ o konstrukcji szkieletowej+ o konstrukcji mieszanej
Podstawowe elementy budynku: ściany, stropy, dachy, posadzki i podłogi, fundamenty, okna i drzwi. Elementy budynku: ściana wewnętrzna ściana zewnętrzna fundamentowa
- ściana działowa - ściana wewnętrzna konstrukcyjna- nadproże- pion wentylacyjny
- strop- podłoga- dach- fundament- stolarka dzienna i drzwiowa
Ściany – przegrody pionowe (zewnętrzne i wewnętrzne), przenoszące na fundament lub inne elementy konstrukcji, ciężar własny, obciążenie innych, wyżej położonych elementów i ustrojów budynku (stropy, dach) jego wyposażenia i użytkowników także od odparcia wiatru i gruntu lub też wprowadzające podział funkcjonalny budynku.
Stropy – przekrycia kondygnacji przegrody poziome dzielące budynek na kondygnacje i usztywniające go. Przenoszą ciężar własny oraz obciążenie (od ścian działowych, mebli, ludzi) na niższe kondygnacje. Dach – górne przekrycie budynku, zazwyczaj składa się z konstrukcji nośnej i ułożonej na niej wodoszczelnego przykrycia chroniącego przed wpływami atmosfery i przenoszące obciążenie na niżej położone kondygnacje.
Przykrycia – słoma, trzcina, dachówka, łupek, blacha, papa, płyty włókno-cementowe.
Nachylenie połaci dachowych jest zależne od materiału pokryciowego. Podajemy kąt nachylenia (stopnie) lub spadek (procenty).
Stropodach – przegroda zamykająca budynek od góry, spełnia jednocześnie rolę stropu i dachu pod względem konstrukcji i funkcji, przenosi obciążenia i chroni przed opadami atmosferycznymi i zmianami temperatury.
Elementy dachu:- kalenica – górna krawędź dachu- kosz – wklęsłe połączenia połaci dachowej- łukarna – wystające elementy doświetleń- naczółek – ścięcie połaci dachowej
- naroże – wypukła krawędź połączenia- okap – dolna krawędź dachu- szczyt
- trójnik – połączone połacie dachowePołać dachowa to górny element dachu (z koszem, okapem itd.)Kształt dachu może być uwarunkowany klimatem lub względami estetycznymi.
Rodzaje dachu:dach jednospadowy (pulpitowy) – 1 kalenica, 1 okap, dach dwuspadowy – 1 kalenica, 2 okapy, dach czterospadowy , dach z półszczytem górny, dach z półszczytem dolnym (naczółkowy), dach mansardowy
Dach płaski: nachylenie połaci od 2º do 15º (3,5% do 26,7%); krokwie dachu są jednocześnie belkami stropowymi, mają one zdecydowanie większy przekrój niż krokwie dachu spadzistego.
Dach jednospadowy pulpitowy:o jednej skośnej połaci; osobne konstrukcje dla stropu i dla dachu; izolowany w płaszczyźnie stropu z wentylacją całej powierzchni poddasza.
Dach dwuspadowy (siodłowy):2 połacie, 2 okapy, 1 kalenica; forma ocieplenia lub niedocieplenia.Dach czterospadowy:4 połacie, 4 okapy, 1 kalenica, 4 naroża
Dach naczółkowy:o ściętych narożnikach, tworzących naczółki.
Dach namiotowy:ma tyle połaci i okapów co budynek boków, tyle samo naroży zbiegających się w jednym punkcie, bez kalenicy; ograniczona przestrzeń, najczęściej nieużytkowe.
Pełne pokrycie:właściwe pokrycie, łaty, kontr łaty, deski, płyty OSB, papa podłogi
Folie dachowe – para wodna może się wydostać, ale woda nie przejdzie na drugą stronę.
Parametr Sd – dyfuzyjne równoważna grubość powietrza.
Sd dla folii do kilku cm do kilku metrów. Sd ≤ 0,1 m – folie wysokoparoprzepuszczalne
Sd > 0,1 m – folie paroprzepuszczalne lub niskoparoprzepuszczalne.
Izolacja dachów: 18-22 cm
Paroizolacja – zawsze po cieplejszej stronie (cienka, kolorowa, przezroczysta)
Podsufitka – z desek, płyt OSB, płyt gipsowo-kartonowych; na ruszcie – wykończenie od strony pomieszczenia.
Materiały termoizolacyjne w dachu:
- rodzaje wełny mineralnej- materiały drewnopochodne m.in. płyty pilśniowe
- materiały ze swobodną dyfuzją pary wodnej- styropianu się nie stosuje, bo w połączeniu z drewnem istnieje zbyt duże niebezpieczeństwo pożaru.Gdy nie można zastosować odpowiedniej grubości izolacji, układa się ją w dwu warstwach, a druga warstwa nie przekracza ¼ ilości zużytego materiału izolacyjnego.
Dobrze skonstruowany dach powinien zabezpieczyć warstwę ocieplenia przed zawilgoceniem, aby nie straciła właściwości izolacyjnych.
I – warstwa wstępnego krycia chroniąca przed wilgocią zewnętrzną.
II – folia paroizolacyjna, która odcina dopływ wilgoci z wnętrza budynku.
Nad folią następnego pokrycia musi być wolna przestrzeń
Materiały izolacyjne – cechy (dachy skośne):
a) Wysoka izolacyjność cieplna, jak największy opór cieplny R warstwy izol. term., zależnych od grubości i od współczynnika przewodzenia ciepła.
b) Szczelność izol. term. czyli brak mostków termicznych, materiał izol. powinien wypełniać dokładnie izolowaną przestrzeń, a odcinki izolacji powinny ściśle do siebie przylegać.
Wentylacja połaci dachowej zależy od sposobu zagospodarowania poddasza i rodzaju zastosowanych warstw wstępnego krycia.
W poddaszu nieużytkowym – termoizolacja umieszczana jest na stropie górnej kondygnacji. Naturalną przestrzeń wentylacyjną tworzy kubatura poddasza nieużytkowego między termoizolacją a warstwą wstępnego krycia. Przestrzeń ta powinna mieć zapewniony swobodny przepływ powietrza poprzez nawiewanie przez otwory wentylacyjne usytuowane pod okapami oraz otwory wywiewne w kalenicy dachu i w górnej części ścian szczytowych.
Wentylacja jednokanałowa – przepływająca przez połać dachu para wodna jest usuwana na zewnątrz przez powietrz przepływające w jednej szczelinie utworzonej ponad warstwą wstępnego krycia pomiędzy kontrłatami. Wyeliminowanie dolnej szczeliny wentylacyjnej możliwe jest tylko w przypadku zastosowania warstwy wstępnego krycia ze specjalnej wysokoparoprzepuszczalnej włókniny.
Otwory nawiewne do szczelin wentylacyjnych znajdują się pod okapem dachu. Otwory wywiewne umieszczane są w kalenicy. Wentylację liniową można dodatkowo wspomagać punktowo poprzez zastosowanie specjalnych dachówek wentylacyjnych. Zalecane jest umieszczanie dachówek wentylacyjnych w miejscach przerwania ciągłości szczeliny wentylacyjnej, np. przy oknach połaciowych
Więźby dachowe:-wiązary krokwiowe: Elementy wiązara:
1)belka wiązarowa (w niektórych konstrukcjach belka stropowa)
2)krokiew
-wiązary jętkowe: (tak samo jak wyżej tylko występuje jętka łącząca dwie krokwie)
-wiązary płatwiowo-kleszczowe (z płatwą kalenicową)
-wiązary płatwiowo-kleszczowe (z płatwiami pośrednimi)
-wiązary płatwiowo-kleszczowe (w dachach jednospadowych)
Ściany- przegrody pionowe (zewnętrzne i wewnętrzne) przenoszące na fundament lub inne elementy konstrukcyjne ciężar własny i obciążenia od innych, wyżej położonych elementów i ustrojów budynku (dach, strop) jego wyposażenie i użytkowników, także od parcia wiatru i gruntu
Ściana- jest to element konstrukcyjny służący do przenoszenia obciążeń (głównie pionowych) oraz stanowiący przegrodę oddzielające pomieszczenia między sobą (ściany wew.) lub od środowiska zewnętrznego (ściany zew.)
Ucieczka ciepła- ściany 30-40%, komin 10%, dach 20-30%, okna 20%, piwnica 10%
Zadania ścian zewnętrznych:1.Przeniesienie obciążeń 2.ochrona pomieszczeń przed wpływami atmosferycznymi 3.zabespieczenie pomieszczeń przed utratą ciepła w zimie i od przegrzania w okresie letnim 4.izolowanie od hałasów zew. i wew.
Zadania ścian wewnętrznych:1.ochrona pomieszczeń przed utratą ciepła jeżeli rozgraniczają one pomieszczenia ciepłe od zimnych 2.izolowanie pomieszczeń od przenoszenia hałasów
Podział ścian:1.Ściany konstrukcyjne (nośne)-przenoszą obciążenia od ciężaru własnego oraz przekazywane ze stropów, dachów 2.Ściany niekonstrukcyjne-w obliczeniach uważa się za nie przyjmujące obciążeń od innych elementów budynku, do których należą: samonośne, odsłonowe, działowe Wymiary ścian ustala się na podstawie obliczeń wytrzymałości oraz dodatkowych wymagań jak np.: w zakresie izolacji termicznej bądź akustycznej.
Oddziaływania na ściany zewnętrzne:-wilgoć -opady atmosferyczne
-wilgoć technologiczna pochodząca od np.: wilgotności materiałów, wody zarobowej
-wilgoć eksploatacyjna - wywołana wilgotnością powietrza w użytkowanym wnętrzu i wynikające stąd różnice ciśnień pary wodnej we wnętrzu i otoczeniu budynku
-temperatura zew. i zmiany temp. zew. -temperatura w czasie lata i zimy
-promieniowanie słoneczne -zmiany temperatury zew.: sezonowe, dzienne, krótkotrwałe wynikające z tych zmian zmiany długości przegrody
Klasyfikacja ścian:-ze względu na usytuowanie- podziemne i nadziemne
-ze względu na sposób wykończenia- monolityczne, murowane, prefabrykowane, szkieletowe-na rodzaj materiału-drewniane, betonowe, ceramiczne, silikatowe, z ABK
Beton komórkowy- 43% Ceramika- 37% Silikaty- 6% Monolityczne- 4% Beton- 4%
Ściany z kamienia naturalnego: a)mur warstwowy b )mur z ciosów kamiennych
Ściany murowane-z elementów łączonych spoiwami. Sposób łączenia elementów tworzących mur nazywany jest wiązaniem
Ściany z elementów ceramicznych-w ścianach zewnętrznych pustaki ceramiczne należy ustawiać dieceniami pionowo, ale tak aby dłuższe boki przekroju poziomego szcelin były równolegle do lini muru Ściany z bloków z betonu komórkowego
Ściany z cegły i bloków silikatowych Ściany drewniane:
Zalety:-znaczna izolacyjność ciepła-stosunkowo mała grubość-niski ciężar objętościowy-lekka konstrukcja-łatwość wykonania możliwość użytkowania bezpośrednio po zakończeniu obróbki
Wady:-mała odporność na działanie ognia-podatność na korozje biologiczną, atmosferyczna i chemiczną-znaczne zmiany objętości w wyniku zmian wilgotności środowiska
Ściany monolityczne (najczęściej piwnice):-z betonu, zazwyczaj nośne zewnętrzne i wewnętrzne-z lekkiego betonu kruscywowego, w budownictwie mieszkaniowym zewnętrzne i wewnętrzne Ściany prefabrykowane:-z betonu zwykłego, zazwyczaj nośne zewnętrzne i wewnętrzne (systemowe)-z lekkiego betonu kruscywowego w budownictwie mieszkaniowym zew. i wew.-gipsowane ścianki działowe-z drewna i materiałów drewnopodobnych
Ściany dwuwarstwowe- tego rodzaju ściany zewnętrzne są złożone z warstwy nośnej (wykonanej z ceramiki, gaznobetonu, elementów silikatowych itp.) wykonanej od zewnątrz odpowiednio przymocowanej, warstwy izolacji termicznej
Ocieplenie budynku należy rozpocząć po wykonaniu stanu surowego konstrukcji pokrycia i obróbek blacharskich oraz po montażu stolarki drzwiowej i okiennej
Ściana dwuwarstwowa (technologia „lekka-mokra”-BSO)-tynk wewnętrzny-warstwa konstrukcyjna-zaprawa klejowa-termoizolacja-zaprawa klejowa z wklejoną siatką zbrojącą
-tynk cienkowarstwowy
Ściana dwuwarstwowa z elewacją wentylowaną:-tynk wewnętrzny-warstwa konstrukcyjna
-termoizolacje na kotwach regulowanych-okładzina zewnętrzna(np. kamienne płyty)
Ściany dwuwarstwowe metoda lekka-mokra ocieplanie ścian-ilość kołków 6szt/m2 (w obszarze przyrożnikowym do 1,5m od krawędzi 9szt/m2). Odległość zewnętrznego kotła od krawędzi ściany min. 5cm
Ściany nośne zewnętrzne - ochrona przed:Od zewnątrz:-deszczem-słońcem-mroze-hałasem
-wiatremOd wewnątrz:-utrzymanie zimna –lato-utrzymanie ciepła –zima
Warstwa okładzinowa->EPS50 EPS70(warstwa termoizolacyjna)->warstwa konstrukcyjna
Ściany szczelinowe ze szczelinami całkowicie wypełnioną izolacją termiczną(trójwarstwowe, pełne)
1.warstwa wewnętrzna konstrukcyjna 2.warstwa zewnętrzna osłonowa 3.kotew 4.izolacje termiczne 5.krążek dociskowy
Liczba kotwi nie powinna być mniejsza niż 4 na 1m2 ściany. Wzdłuż wszystkich krawędzi swobodnych warstwy zewnętrzne (wokół otworów, przy poziomej przerwie dylatacyjnej) należy przewidzieć dodatkowe kotwie w liczbie nie mniejszej niż 3 na 1m krawędzi ściany
Wentylacja:Av<=500mm2/1m bieżący ->szczelnie zamknięta 500<AV<1500 -> słabo wentylowane Av>=1500 -> dobrze wentylowane
Ściana trójwarstwowa ze szczelina powietrzną:-tynk wewnętrzny-warstwa konstrukcyjna
-termoizolacja-szczelina powietrzna - wyspoinowane cegły elewacyjne
Wewnętrzne ściany nośne: -wymagania dotyczące izolacji elewacyjnej (możliwie duże grubości i gęstości stosowanego materiału)->52dB-wymagania dotyczące bezpieczeństwa przeciwpożarowego-standardowa grubość 25cm-w zasadzie ->jednowarstwowe
Elementy konstrukcyjne w ścianach:-wieniec-nadproża
Stropy w budynkach spełniają trzy podstawowe zadania:
1. przenoszą obciążenia użytkowe, własne oraz niekiedy od ścian działowych
2. usztywniają budynek 3. spełniają rolę przegród ciepło i dźwiękochłonnych
Stropy:a) konstrukcja- belkowe- płytowe- z żebrami
b) wykonanie- monolityczne- prefabrykowano-monolityczne- prefabrykowane
c) materiał- drewniane- drewniano-stalowe- żelbetowe- żelbetowo-styropianowe
- stalowo-żelbetowe- stalowo-betonowe- stalowo-ceramiczne- żelbetowo-ceramiczne
Strop drewniany – jest odmianą stropu belkowego. Jego konstrukcja składa się z belek opartych na ścianach. Powyżej belek układana jest podłoga, od spodu przybita podsufitka.
Drewniane stropy tradycyjne wykonane są z opartych na ścianach bali i ułożonej na nich podłogi z desek. Przy dużych rozpiętościach stosuje się również podciągi na których opierają się żebra. Podstawowe dane:
- dopuszczalna rozpiętość belek w stropie drewnianym, liczona w świetle ścian, wynosi 6,00 m.- zalecany rozstaw osiowy belek stropowych powinien wynosić 80-120 cm (min. 60 cm)
- belki odsunięte od wewnętrznej ściany przewodu dymowego– min. 25 cm
- wymiary belek stosowanych w drewnianych stropach belkowych, wynoszą zależnie od obciążenia i rozpiętości od 8x15 do 19x28 cm. Optymalne proporcje przekroju belki to około5:7. Maksymalne ugięcie belek drewnianych nie powinno przekroczyć 1/300 ich rozpiętości.- Legary powinny być wykonane z łat 4x6 cm lub 6x10 cm a listwy do mocowania ślepego pułapu z łat 3x4 cm.
- Stropy na belkach drewnianych projektuje się wp PN-B-03150.
Stropy na belkach stalowych:
Strop ceramiczny – wykonywane z cegieł lub pustaków, bardzo rzadko występują jako ceramiczne płyty podparte bezpośrednio na ścianach. Najczęściej są to: strop stalo-ceramiczny, w których elementem nośnym są belki stalowe, na których opierają się płyty ceramiczne. Stropy z płytami Kleina są łatwe w wykonaniu, jednak przy większych rozpiętościach belek okazują się droższe ze względu na znaczny ciężar belek stalowych. Płyty Kleina ciężkie i półciężkie mają znacznie większy ciężar od stropów prefabrykowanych, co jest ich poważną wadą. Stropy płytowe z cegieł były bardzo rozpowszechnione w budownictwie pierwszych lat powojennych ze względu na dostępny materiał z rozbiórek.
Z wypełnieniem płytami WPS (dla rozstawów 1,2 i 1,5 m) Głębokość oparcia belek na murze: a ≤ 15+h/3 Dodatkowo 2÷3 warstw cegieł pod końcem belki opartym na murze zaleca się wykonać na zaprawie mocniejszej niż reszta muru.
Stropy żelbetowe monolityczne Płyty pracujące jednokierunkowo, tj. płyty utwierdzone na jednej krawędzi, oparte na równoległych podporach ciągłych, np. ścianach, belkach itp., a także podparte na trzech lub czterech krawędziach, jeżeli stosunek długości krawędzi dłuższej do krótszej jest większy od 2. Stropy żelbetowe prefabrykowane
prefabrykowany → wykonuje się z gotowych płyt żelbetowych dostarczanych na budowę w formie elementów o pełnej nośności konstrukcyjnej. Płyty te mogą być drążone lub pełne. Płyty te łatwo i szybko się montuje (bez konieczności wylewania dodatkowej warstwy betonu). Można je obciążać zaraz po ułożeniu. Wadę tego typu rozwiązania stanowi duży ciężar płyt, który zmusza do korzystania ze specjalistycznego sprzętu. Inną niedogodność mogą stanowić rysy, jakie powstają w miejscach styku elementów.
Strop płytowo-belkowy – elementem nośnym jest płyta oparta na belkach równoległych do siebie i oparta na ścianach lub płyta oparta na ruszcie z belek.
Stropy płytowo-żebrowe mogą być monolityczne, czyli wykonywane na budowie oraz częściowo prefabrykowane. Stropy gęstożebrowe – jako gęsto żebrowe określa się stropy, których żebra są rozstawione nie rzadziej niż co 900 mm. W stropach tych elementy wypełniające, którymi są najczęściej pustaki ceramiczne, żużlo-, gruzo-, bądź żwirobetonowe, gipsowe itp. nie pełnią funkcji wytrzymałościowej, a więc nie współpracującymi z konstrukcją stropu w przenoszeniu obciążeń.
Do tej grupy należą m.in. stropy Akermana, Ceram, Fert, Baumat, Teriva, DZ, Rector i inne.
Strop Akermana:- wysokość stropu: h ≥ (1/35)xl- deskowanie ażurowe, jedynie pod żebrami
- pustaki stanowią wyłącznie wypełnienie stropu i nadają kształt żebrom- żebra zbroi się pojedynczymi prętami o średnicy do 20 mm Stropy TERIVA przeznaczone są do stosowania w: budownictwie mieszkaniowym (Teriva I Teriva Nova oraz Teriva I bis) zaprojektowane jako swobodnie podparte przy uwzględnieniu wartości charakterystycznej obciążenia zmiennego wynoszącej 1,50 kN/m2, budownictwie ogólnym, zaprojektowane jako swobodnie podparte przy uwzględnieniu wartości charakterystycznej obciążenia zmiennego równej 3,00 kN/m2 (Teriva II) i 5,00 kN/m2 (Teriva III).Strop CERAM jest wykonywany na budowie z gotowych elementów tj. belek stalowo-ceramicznych i pustaków ceramicznych. Do wykonania stosowane są pustaki ceramiczne o wysokości 20 cm zalane betonem C12/15 o grubości 3 cm stanowiącym górną płytę stropową gdzie całkowita wysokość konstrukcyjna stropu wynosi 23 cm. Belki stropowe mają długość 2,37-5,97 m ze stopniowaniem co 0,3 m ułożone w rozstawie 45 cm. Stropy mają zastosowanie w obiektach budownictwa