Politechnika Opolska |
---|
LABORATORIUM
Przedmiot: | Materiałoznastwo elektryczne |
---|
Kierunek studiów: | Elektrotechnika | Rok studiów: | 2 |
---|---|---|---|
Semestr: | 3 | Rok akademicki: | 2011/2012 |
Temat: |
---|
Pomiary przenikalności elektrycznej względnej dielektryków. |
Projekt wykonali: |
---|
Nazwisko: |
1. |
3. |
Ocena za projekt: | Data: | Uwagi: |
---|---|---|
Cele ćwiczenia:
Celem ćwiczenia jest poznanie zjawisk fizycznych odpowiedzialnych za przenikalność elektryczną materiałów izolacyjnych, wpływu różnych parametrów na tę wielkość oraz problematyki metrologicznej związanej z jej pomiarami.
Wstęp teoretyczny:
Polaryzacja dielektryka - powstawanie elektrycznego momentu dipolowego dielektryka pod wpływem zewn. pola elektrycznego lub innych czynników (np. naprężeń mech., ogrzania); w dielektrykach zbudowanych z cząsteczek polarnych biegunowych polega na ich reorientacji w zewn. polu elektrycznym (polaryzacja zorientowana), z niepolarnych zaś — na deformacji powłok elektronowych atomów (polaryzacja elektronowa) lub przesunięciu całych atomów w cząsteczkach - polaryzacja atomowa, w kryształach jon. polaryzacja polega na przesunięciu dodatnich jonów sieci krystalicznej w kierunku zgodnym z kierunkiem zewn. pola elektrycznego, a jonów ujemnych w kierunku przeciwnym (polaryzacja jonowa); oprócz polaryzacji wymuszonej występuje Polaryzacja spontaniczna (ferroelektryki).
Przenikalność elektryczna – przenikalność elektryczną wyznacza się ze stosunku pojemności
$$\varepsilon_{w}\ = \ \frac{C}{C_{o}}$$
Wartość przenikalności zależy od mechanizmów polaryzacji, które występują w danym dielektryku, od stanu jego skupienia, temperatury oraz innych parametrów. Przenikalność cieczy zależy od jej budowy cząsteczkowej Wyróżniamy ciecze polarne i niepolarne, gdzie cząsteczka cieczy jest dipolem.
Zestawienie schematów pomiarowych, wraz ze wzorami na przenikalność dla poszczególnych układów:
Układy pomiarowe składają się z kondensatora, elektrod oraz próbek dielektryków namoczonych olejem parafinowym
Obliczenia:
a) Obliczona pojemność geometryczna kondensatora powietrznego:
$$C_{\text{gp}} = 0,0695 \times \frac{d^{2}}{g}\left\lbrack \text{pF} \right\rbrack$$
b) Pojemność rozproszona do otoczenia w powietrzu:
Cr = 0, 177 × d[pF]
c) powierzchnia elektrod:
$$P = \pi \times {(\frac{d}{2})}^{2}\ \left\lbrack \text{cm}^{2} \right\rbrack$$
Przykładowe obliczenia:
a) Pojemność geometryczna kondensatora powietrznego dla układu pomiarowego A:
$$C_{\text{gp}} = 0,0695\frac{{9,3}^{2}}{0,08} = 75,14\ \lbrack\text{pF}\rbrack$$
b) Pojemność geometryczna kondensatora powietrznego dla układu pomiarowego B i C:
$$C_{\text{gp}} = 0,0695\frac{{5,4}^{2}}{0,08} = 25,33\ \lbrack\text{pF}\rbrack$$
d) Pojemność rozproszona do otoczenia w powietrzu dla układu pomiarowego A:
Cr = 0, 77 × 9, 3 = 7, 16 [pF]
e) Pojemność rozproszona do otoczenia w powietrzu dla układu pomiarowego B i C:
Cr = 0, 77 × 5, 4 = 4, 15 [pF]
f) Pole powierzchni elektrod dla układu pomiarowego A:
$$P = \pi \times {(\frac{9,3}{2})}^{2} = 67,92\ \left\lbrack \text{cm}^{2} \right\rbrack$$
g) Pole powierzchni elektrod dla układu pomiarowego B i C :
$$P = \pi \times {(\frac{5,4}{2})}^{2} = 22,90\ \left\lbrack \text{cm}^{2} \right\rbrack$$
1.Obliczenia przenikalności:
$$\varepsilon_{w_{A}} = \frac{496 - \left( 0,058\lg\frac{1,5}{0,08} + 0,0185 \right) \times 67,93 - 7,16}{75,16} = 6,42\ \lbrack\frac{F}{m}\rbrack$$
$$\varepsilon_{w_{B}} = \frac{214 - 0,077 \times 22,9 \times \lg\frac{3,8}{0,08} - 4,15}{25,33 + 0,0405 \times 22,9} = 7,88\ \lbrack\frac{F}{m}\rbrack$$
$$\varepsilon_{w_{C}} = \frac{178 - 0,058 \times 22,9 \times \lg\frac{1,5}{0,08} - 4,15}{25,33 + 0,0185 \times 22,9} = 6,68\ \lbrack\frac{F}{m}\rbrack$$
Tabelaryczne zestawienie wyników pomiarów i obliczeń:
Materiał | Układ pomiarowy |
g | d | D | P | Cmd | Cr | Cgp | ε | εśr |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
[cm] | [cm] | [cm] | [cm2] | [pF] | [pF] | [pF] | - | - | ||
papierowo- fenolowaPeFkl.E |
A | 0,08 | - | 9,3 | 67, 93 |
496 | 7, 16 |
75, 14 |
6,42 | 7,0 |
B | 0,08 | 5,4 | - | 22, 90 |
214 | 4, 15 |
25, 33 |
7,88 | ||
C | 0,08 | 5,4 | - | 22, 90 |
178 | 4, 15 |
25, 33 |
6,68 | ||
bawełniano- fenolowaTcFkl.B |
A | 0,08 | - | 9,3 | 67, 93 |
535 | 7, 16 |
75, 14 |
6,94 | 7,68 |
B | 0,08 | 5,4 | - | 22, 90 |
237 | 4, 15 |
25, 33 |
8,75 | ||
C | 0,08 | 5,4 | - | 22, 90 |
195 | 4, 15 |
25, 33 |
7,70 | ||
szklano- epoksydowa TSEkl.B |
A | 0,05 | - | 9,3 | 67, 93 |
467 | 7, 16 |
120, 22 |
3,77 | 4,54 |
B | 0,05 | 5,4 | - | 22, 90 |
212 | 4, 15 |
40, 53 |
4,93 | ||
C | 0,05 | 54 | - | 22, 90 |
208 | 4, 15 |
40, 53 |
4,54 | ||
szklano- epoksydowa TSEkl.F |
A | 0,11 | - | 9,3 | 67, 93 |
243 | 7, 16 |
54, 65 |
4,21 | 5,16 |
B | 0,11 | 5,4 | - | 22, 90 |
118 | 4, 15 |
18, 42 |
5,74 | ||
C | 0,11 | 5,4 | - | 22, 90 |
110 | 4, 15 |
18, 42 |
5,16 | ||
warstwowa szklano-epoksydowa kl.H | A | 0,04 | - | 9,3 | 67, 93 |
515 | 7, 16 |
150, 28 |
3,33 | 3,73 |
B | 0,04 | 5,4 | - | 22, 90 |
231 | 4, 15 |
50, 67 |
4,32 | ||
C | 0,04 | 5,4 | - | 22, 90 |
187 | 4, 15 |
50, 67 |
3,73 | ||
szklano- silikonowa TSS kl.H |
A | 0,05 | - | 9,3 | 67, 93 |
261 | 7, 16 |
120, 22 |
2,05 | 2,50 |
B | 0,05 | 5,4 | - | 22, 90 |
118 | 4, 15 |
40, 53 |
2,66 | ||
C | 0,05 | 5,4 | - | 22, 90 |
120 | 4, 15 |
4, 53 |
2,50 |
Wnioski:
Zadanie polegało na zbadaniu przenikalności elektrycznej dielektryków dla różnych układów i rodzajów elektrod. Badaliśmy przenikalność dielektryków stałych, w których występują polaryzacje typu indukowanego i refleksyjnego. Przenikalność elektryczna dielektryków zależała głównie od takich czynników jak temperatura, częstotliwość oraz budowy dielektryka i mechanizmów polaryzacji. Przenikalność elektryczna dielektryków, który badaliśmy zawiera się w przedziale 4,5-20 a więc są to ciała o budowie amorficznej jonowej, lub krystalicznej 5-13. Obie grupy posiadaj dodatni współczynnik temperaturowy. Najlepszą przenikalnością elektryczną okazała się bawełniano-fenolowa 7,68$\lbrack\frac{F}{m}\rbrack$ z kolei najgorszą Szklano-sylikonowa TSS kl. H 2,5$\lbrack\frac{F}{m}\rbrack$