1. Ciekły azot - właściwości, otrzymywanie i wykorzystanie.

Zastosowanie:
- Używany w laboratoriach naukowych jako czynnik termostatyczny i chłodzący oraz źródło azotu gazowego do atmosfery ochronnej, syntezy amoniaku w procesie Habera

N2 + 3H2 = 2NH3

- Może być stosowany w krioterapii i do kriogenicznego zamrażania tkanek
- Używany w kriochirurgii, przy drobnych zabiegach dermatologicznych, ginekologicznych i chirurgicznych

Właściwości:
- W otwartym naczyniu w warunkach normalnych czysty azot wrze w temperaturze -195,8°C
- ulega zestaleniu przy -210,0 °C

Otrzymywanie:

- skraplanie i parowanie frakcjonujące powietrza atmosferycznego

2. Sposób produkcji szkła typu "float"

W trakcie procesu produkcyjnego szkła za pomocą technologii float, płynne szkło o temperaturze około 1100°C przelewane jest w sposób ciągły z pieca do dużej wanny wypełnionej płynną cyną. Szkło rozlewa się po cynie pokrywając równomiernie jej powierzchnię. W kontrolowanym procesie produkcyjnym płynne szkło rozlewa się do szerokości 300-360 cm w zależności od planowanej grubości szkła. Grubość szkła float kontrolowana jest poprzez regulacje prędkości, z jaką wolno krzepnący strumień szkła przesuwany jest po powierzhni wanny. Po przejściu ok. 120 m przez chłodzącą odprężarkę tunelową, szkło float osiąga postać ciągłej "wstążki" szkła i pokojową temperaturę. Produkt jest idealnie płaski, a jego powierzchnie są niemal idealnie równoległe. Brzegi produktu wyrównywane są za pomocą automatycznego noża. To samo urządzenie stosuje się do poprzecznego przecięcia ruchomej szklanej "wstążki". W ten sposób szkło float uzyskuje rozmiar umożliwiający jego transport lub dalszą obróbkę.

3. Wyjaśnić co oznaczają: CAS, FDA, ICH.

CAS

Numer CAS – oznaczenie numeryczne przypisane substancji chemicznej przez amerykańską organizację Chemical Abstracts Service(CAS), pozwalające na identyfikację substancji.

Numer CAS jest jednym z najpowszechniej stosowanych sposobów identyfikacji substancji chemicznych. Nie stanowi on unikatowej cechy produktu (np. różne bezwodne odmiany kwasu cytrynowego mają ten sam numer CAS), choć np. związki chemiczne o różnym uwodnieniu mogą być oznaczone różnymi numerami CAS (kwas cytrynowy monohydrat ma inny numer niż bezwodny).

Przykłąd kilku substancji CAS:

nazwa substancji	oznaczenie numeryczne (numer CAS)
woda	7732-18-5
tlen	7782-44-7
kwas dezoksyrybonukleinowy (DNA)	9007-49-2
alkohol etylowy (etanol)	64-17-5
kofeina	58-08-2
paracetamol	103-90-2
benzyna	86290-81-5
dietyloamid kwasu lizergowego (LSD)	50-37-3

FDA

FDA - Agencja Żywności i Leków (ang. Food and Drug Administration, w skrócie FDA) – amerykańska agencja rządowa utworzona w 1906^[1]. Wchodzi w skład Departamentu Zdrowia i Usług Społecznych i jest odpowiedzialna za kontrolę żywności (dla ludzi i zwierząt), suplementów diety, leków (dla ludzi i zwierząt), kosmetyków, urządzeń medycznych i urządzeń emitujących promieniowanie (w tym także niemedycznych), materiałów biologicznych i preparatów krwiopochodnych w Stanach Zjednoczonych.

FDA jest znana z rygorystycznych przepisów dotyczących wydawania zezwoleń na dopuszczenie do obrotu leków. Przepisy te nakazują producentom stosowanie się do procedur oraz informowanie pacjentów o zagrożeniach związanych ze stosowaniem leków.

Pozytywna opinia wydana przez FDA dla danego produktu spożywczego lub leku jest uznawana także poza Stanami Zjednoczonymi za wyznacznik jakości i potwierdzenie braku negatywnego wpływu na zdrowie

ICH

Międzynarodowa Konferencja ds. Harmonizacji (ICH) (ang. International Conference on Harmonisation of Technical Requirements for Registration of Pharmaceuticals for Human Use) – wspólny projekt Organów Regulacyjnych Wspólnoty Europejskiej, Japonii i Stanów Zjednoczonych oraz ekspertów przemysłu farmaceutycznego mający na celu ujednolicenie naukowych i technicznych aspektów rejestracji produktów leczniczych. Rezultatem prac Konferencji są zasady Dobrej Praktyki Klinicznej^[1].

Celem ICH jest zmniejszenie lub wyeliminowanie konieczności powtarzenia testów przeprowadzonych w trakcie badań nad poszukiwaniem i rozwojem nowych leków, poprzez zalecanie sposobów osiągnięcia większej harmonizacji w zakresie interpretacji i stosowania wytycznych technicznych oraz wymagań dotyczących rejestracji produktu. Harmonizacja ma na celu doprowadzenie do bardziej oszczędnego wykorzystania ludzi, zwierząt i środków, oraz eliminacji zbędnych opóźnień w globalnym rozwoju i dostępności nowych leków, przy zachowaniu gwarancji jakości, bezpieczeństwa i skuteczności oraz poszanowaniu regulacji ochrony zdrowia publicznego.

Wytyczne ICH zostały przyjęte jako prawa w wielu krajach, natomiast w Stanach Zjednoczonych stanowią jedynie zalecenie dla Agencji Żywności i Leków.

4. Omówić skalę twardości Mohsa.

Skala twardości Mohsa − dziesięciostopniowa skala twardości minerałów charakteryzująca odporność na zarysowania materiałów twardszych przez materiały bardziej miękkie. Została stworzona w 1812 roku przez niemieckiego mineraloga Friedricha Mohsa. Twardość poszczególnych minerałów nie jest ułożona proporcjonalnie i liniowo, lecz ma charakter porównawczy. Minerały są ustawione od najbardziej miękkiego do najtwardszego. Każdy minerał może zarysować minerał poprzedzający go na skali (bardziej miękki) i może zostać zarysowany przez następujący w skali po nim (twardszy). Jest to jedynie skala orientacyjna, a klasyfikacja polega na tym, że jeżeli badany minerał będzie w stanie zarysować powierzchnię minerału wzorcowego, będzie zaklasyfikowany z jego twardością. Przykładowo jeżeli minerał badany zarysuje powierzchnię kwarcu, będąc jednocześnie rysowany przez niego, będzie miał taką samą twardość. Jeżeli minerał badany będzie w stanie zarysować np. kwarc, a ten nie będzie w stanie zarysować materiału badanego, to twardość próbki jest uznawana za co najmniej 7,5 (porównanie z topazem mówi, czy nie jest większa).

Twardość minerałów jest własnością kierunkową tzn., że może być odmienna w różnych kierunkach (przykładem takiej anizotropii twardości jest minerał kyanit (zwanym dawniej dysten co znaczy dwie twardości) o wzorze chemicznym Al^VIAl^IV[SiO₅]. Wzdłuż osi krystalograficznej Z wykazuje twardość ok. 3,5 w skali Mohsa, natomiast prostopadle do tej osi twardość zwiększa się do około 7.

Obecnie w warunkach laboratoryjnych twardość absolutną można mierzyć za pomocą sklerometrów, które zapewniają dużo dokładniejsze i bardziej miarodajne wyniki. Jednak skala Mohsa wciąż cieszy się dużą popularnością ze względu na możliwość szybkiego wyznaczenia przybliżonej twardości minerałów (również w warunkach polowych), przy pomocy łatwo dostępnych narzędzi.

Twardość	Minerał wzorcowy	Twardość absolutna	Test
1	talk (Mg3Si4O10(OH)2)	1	minerał daje się zarysować z łatwością paznokciem
2	gips (CaSO4·2H2O)	2	minerał daje się zarysować paznokciem
3	kalcyt (CaCO3)	9	minerał daje się zarysować z łatwością miedzianym drutem
4	fluoryt (CaF2)	21	minerał daje się zarysować z łatwością ostrzem noża
5	apatyt (Ca5(PO4)3(OH-,Cl-,F-)	48	minerał daje się zarysować z trudem ostrzem noża
6	ortoklaz (KAlSi3O8)	72	minerał daje się zarysować stalą narzędziową (np. pilnikiem)
7	kwarc (SiO2)	100	rysuje szkło
8	topaz (Al2SiO4(OH-,F-)2)	200	rysuje szkło z łatwością
9	korund (Al2O3)	400	Tnie szkło, daje się zarysować diamentem
10	diament (C)	1600	Rysuje korund, daje się zarysować tylko innym diamentem