Anna Buss, Dagmara Klos, Barbara Czapiewska

Grupa nr 2, termin laboratorium: piątek 10:00

I Utlenialność jest to umowny wskaźnik, przy pomocy którego określa się zdolność wody do pobrania tlenu z nadmanganianiu (VII) potasu. Następuje to w roztworze kwaśnym lub alkaicznym i jest spowodowane obecnością substancji o właściwościach redukujących, głównie organicznych, które zostają utlenione. Utlenialność daje jedynie przybliżoną zawartość związków organicznych. Wysoką utlenialność wody może spowodować obecność w niej związków organicznych pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego. Pomaga ona określić stopień zanieczyszczenia wody. Utlenialność wody wynosi od 4 mg O/dm dla wód czystych do kilkuset mg O/dm dla wód zanieczyszczonych. Oznaczając utlenialność, można wykorzystać metodę w środowisku kwaśnym i zasadowym na gorąco lub w środowisku kwaśnym na zimno.

II Badanie:

1) Przygotowano dwie kolby stożkowe o pojemności . Do pierwszej odmierzono badanej próbki, a do drugiejwody destylowanej.

2) Do obu kolb dodano roztworu , roztworu 0,01M oraz parę ziaren pumeksu.

3) Obie próbki gotowano i utrzymywano w stanie wrzenia przez 10 minut

4) Po upływie wskazanego czasu do obu kolb dodano kwasu szczawiowego. Obie próbki uległy odbarwieniu.

5) Następnie do obu kolb miareczkowano roztworem 0,01M do uzyskania słabego różowego zabarwienia, uzyskując poniższe wyniki:

a) próbka badana

b) próbka kontrolna

6) Do próbki kontrolnej zawierającej wodę destylowaną, w celu wyznaczenia współczynnika molowości (f), dodano nadmiar kwasu szczawiowego w ilości i ponownie miareczkowano roztworem 0,01M do uzyskania różowego zabarwienia. Ilość zużytego roztworu 0,01M wyniosła .

7) Obliczenia:

a) współczynnik molowości f:

b) Utlenialność próbki badanej

III Wnioski:

Utlenialność określa ilość tlenu z nadmanganianu potasowego (KMnO4) potrzebną do utlenienia na drodze chemicznej związków organicznych i niektórych łatwo utleniających się związków nieorganicznych (np. soli żelazawych, azotanów (III), siarkowodoru) znajdujących się w 1 litrze wody.

Wody zanieczyszczone osiągają utlenialność nawet do kilkuset miligramów O2/dm³, (wody pochodzenia bagiennego400 mg O2/dm³). Podwyższona utlenialność wody wskazuje na jej zanieczyszczenia i może być powodowana przez substancje organiczne jak i np. przez dopływ ścieków.

Najwyższa dopuszczalna utlenialność z KMnO4 dla wody pitnej wynosi 5 mg O2/dm³ .

Oznacza to, że badana przez nas woda o utlenialności 30.752 jest stosunkowo zanieczyszczona i według obowiązujących przepisów niezdatna do spożycia.