Pytanie:

podstawowe zasady układania mieszanki betonowej

Odpowiedź:

Mieszankę betonową można układać:

a) warstwami poziomymi ciągłymi - metoda ta polega na tym, że mieszankę układa się od razu na całej powierzchni betonowanego elementu. System ten jest bardzo korzystny, zwłaszcza przy elementach o niezbyt dużych wymiarach w rzucie poziomym. W zależności od wysokości elementu, można układać mieszankę od razu na pełną wysokość lub warstwami 20 do 30 cm. Grubsze warstwy można stosować przy betonach o konsystencji bardziej ciekłych. Okres pomiędzy ułożeniem jednej i drugiej warstwy nie powinien przekroczyć momentu rozpoczęcia wiązania cementu w mieszance betonowej.

b) warstwami poziomymi ze stopniami - stosuje się gdy szybkość układania nie pozwala na zachowanie warunków z metody a), wtedy należy rozpocząć układanie warstwy nadległej przed zakończeniem układania warstwy podległej. Czynności powinny być tak zsynchronizowane, aby nakładanie warstwy odpowiadało dopuszczalnym długościom okresów.

c)warstwami pochyłymi - stosuje się w przypadku elementów bardzo długich (np. fundamenty ławowe), betonowanych mieszanką o konsystencji plastycznej lub półciekłej. Mieszankę układa się wtedy na całą wysokość elementu, starając się, żeby rozpływała się ona po stoku mniej więcej 1:3.

26. NIENISZCZĄCE METODY BADANIA WYTRZYMAŁOŚCI BETONU

W przypadkach, w których nie ma możliwości przeprowadzenia pełnych badań niszczących, możemy stosować tzw. metody nieniszczące. Metody te są szczególnie przydatne w sytuacjach, gdy konieczna jest ocena stanu granicznego nośności istniejącej konstrukcji, o którym decydować może wytrzymałość betonu. W praktyce stosowane są najczęściej metody:

sklerometryczna - oparta na zależności pomiędzy powierzchniową twar¬dością betonu a jego wytrzymałością na ściskanie.

ultradźwiękowa - wykorzystująca relacje między prędkością rozchodzenia , się fali ultradźwiękowych w betonie a wytrzymałością betonu.

Badania nieniszczące poza oceną jakości oraz wytrzymałości betonu mogą mieć szersze zastosowanie. Stosując je można np. określić wilgotność i ciężar objętościowy betonu, a także cechy zbrojenia. Można wykrywać wady betonu – rysy i spękania. Pozwalają też kontrolować wypełnienie kanałów kabli w konstrukcjach z betonu sprężonego. Do tego służą takie metody, jak: rezonansowa, radiologiczna lub też metody elektryczne i magnetyczne

23. Skurcz betonu – zmiana objętości betonu, niezależna od naprężeń, zachodzi w suchym środowisku.

Rozróżniamy skurcz autogeniczny i skurcz spowodowany wysychaniem. Skurcz autogeniczny jest kilkakrotnie mniejszy od skurczu wywołanego wysychaniem. Najważniejszymi czynnikami wpływającymi na skurcz betonu są: klasa betonu, wilgotność środowiska RH, rodzaj cementu.

Badanie skurczu betonu polega na określeniu różnicy pomiędzy długością próbki zmierzonej bezpośrednio po rozformowaniu a długością, jaką ma ta próbka w następstwie wysychania w okresie jej przechowywania.

Badanie przeprowadza się w Aparacie Amslera.

15 Sposób pomiaru konsystencji mieszanki betonowej

metodą Ve-be polega na pomiarze czasu zmiany kształtu

probki mieszanki betonowej ze stożkowego w walcowy

po poddaniu jej wibracją. Czas ten liczony od chwili

rozpoczęcia wibracji do chwili ustalenia się poziomu

mieszanki w cylindrycznym naczyniu pomiarowym jest

wskaźnikiem konsystencji. Kolejne etapy badania:

- ułożenie części mieszanki betonowej w formie

stożkowej w trzech warstwach zagęszczając każdą z nich

przez 25-krotne pręta

- usunięcie nadmiaru mieszanki

- usunięcie formy

- oparcie krążka na stożku mieszanki i wibrowanie jej do

chwili zetknięcia się całej powierzchni krążka z mieszanką

w naczyniu

- czas wibrowania z dokładnością do 1 sekundy jest

wskaźnikiem konsystencji V1, V2

Sposób pomiaru konsystencji mieszanki betonowej

metodą stopnia zagęszczalności

Walec o wysokości 40 cm wypełniony mieszanką

betonową umieszczamy na wstrząsarce i utrząsamy aż

objętość zmniejszy się i dalej nie będzie następował jej

spadek. C1, C2 – konsystencja, h – wysokość walca, srożnica

między wysokościami walca mieszanki betonowej

przed i po utrząsaniu

C=h/h-s

Sposób pomiaru konsystencji mieszanki betonowej

metodą opadu stożka

Badanie obejmuje następujące czynności (stożek wysoki

na 30 cm):

- wypełnienie formy mieszanką betonową w trzech

warstwach zagęszczając każdą z nich rzez 25-krotne

zagłębienie pręta

- usunięcie nadmiaru mieszanki

- podniesienie formy i postawienie tuż obok stożka

utworzonego z mieszanki

- pomiar rożnicy wysokości formy stożkowej i

odkształconego stożka mieszanki

Rożnica wysokości formy i stożka zwana opadem stożka,

wyznaczona z dokładnością do 1 cm jest wskaźnikiem

konsystencji. (S1=10-40mm, S2=50-90 mm, S3=100-150

mm, S4 powyżej 160 mm)

Sposób pomiaru konsystencji mieszanki betonowej

metodą stolika rozpływowego

Formujemy stożek o wysokości 20 cm składający się z

dwoch warstw mieszanki betonowej. Każdą z warstw

zagęszczamy przy użyciu drewnianego drąga. Nastepnie

umieszczamy uformowany stożek na stoliku i uderzamy

15 razy stolikiem w odstępach co sekundę po czym

mierzymy srednicę rozpływu mieszanki betonowej F1,

F2..

Obliczanie ilości składników mieszanki betonowej

Ilość zaprawy

Zawartość frakcji poniżej 0,125 mm

Obliczanie metodą punktu piaskowego składu kruszywa

Tabelka: Frakcje, Kp, Kż, Kż*X, Kp+Kż*X, zawartoś frakcji

%, wskaźniki wodne wf, wodo żądność(% * wf

28. Mieszarki wolnospadowe mają oś obrotu nachyloną (pod zmiennym kątem) do poziomu, a mieszanie składników następuje wskutek wynoszenia ich do góry bębna pod działaniem siły odśrodkowej oraz listew wewnątrz bębna, a następnie swobodny spadek w dół. Załadunek i wyładunek odbywa się od góry. Betoniarki wolnospadowe mają pojemności od 30 do 500 litrów i są przeznaczone głównie do mieszanek plastycznych i półciekłych. W mieszalnikach przeciwbieżnych oś bębna jest pionowa, a ruch bębna wokół osi odbywa się w kierunku przeciwnym do ruchu mieszadła wewnątrz bębna. Załadunek składników odbywa się od góry, a wyładunek mieszanki dołem. Betoniarki przeciwbieżne mają pojemności do 2 m3. Są one przydatne dla wszystkich konsystencji mieszanek.

29. Rozróżniamy transport bliski (odległość od placu budowy nie więcej niż 250 m) i transport daleki (nawet do kilkudziesięciu kilometrów)

Środki transportu bliskiego:

- taczki,

- wózki ręczne,

- koleby,

- transportery taśmowe

Środki transportu dalekiego:

- betoniarki na podwoziu samochodowym,

- wywrotki samochodowe z udoskonalonymi skrzyniami do transportu mieszanek betonowych,

- zwykłe wywrotki samochodowe.

Ponadto stosuje się transport pompowy (tylko na terenie budowy) oraz transport metodą rynnową. W transporcie pompowym mieszanka przesuwa się ruchem laminarnym, a więc nie ulega mieszaniu wewnątrz przewodów. Zachodzić to może tylko wówczas, gdy powierzchnie przewodów pokryte są warstwą zaczynu cementowego oraz konsystencje betonu jest plastyczna (przy bardziej suchej – korkowanie, przy bardziej ciekłej – segregacja i w konsekwencji korkowanie). Idea transportu rynnami polega na tym, że mieszanka betonowa nie może się toczyć, lecz musi się zsuwać pod wpływem własnego ciężaru, wówczas bowiem nie podlega rozdzieleniu składników. Mieszanka betonowa musi więc utrzymać swoją konsystencję w ciągu co najmniej 1 godziny. W tym celu dodajemy bentonit, popiół lotny, plastyfikator, środki napowietrzające, proszek aluminiowy.

31. Podstawowe sposoby zagęszczania:

- - dziobanie

- - ubijanie

- - wibrowanie

- - prasowanie

- - walcowanie

- - utrząsanie

- - wirowanie

- - próżniowanie

- - samozagęszczanie

- Ponadto stosuje się metody mieszane (np. wibroprasowanie, prasoodpowietrzanie, itd.)

33. Wirowanie - jest to zagęszczanie układanej mieszanki betonowej, spowodowane siłą odśrodkową, występującą w czasie szybkiego ruchu obrotowego formy. Ciśnienie prasujące wywołane siłą odśrodkową powoduje jednocześnie odprowadzanie części wody zarobowej z zawieszonymi w niej wysoko dyspersyjnymi cząstkami. Następuje wiec zmniejszenie stosunku w/c w trakcie zagęszczania. Metodę te stosuje się wyłącznie przy formowaniu elementów rurowych.

34. Prasowanie - polega na poddawaniu formy wypełnionej mieszanką betonową działaniu znacznego nacisku (statycznego lub występującego w ruchu). Działanie nacisku powoduje przemieszczenie cząstek mieszanki betonowej w celu zajęcia przez nie jak najmniejszej objętości w formie. Najlepsze rezultaty otrzymuje się przy prasowaniu mieszanek betonowych o niskim stosunku w/c i znacznym przepełnieniu zaprawą cementową stosu okruchowego grubszego wypełniacza.

37. Rrodzaje wibratorów

- - wibratory pogrążalne,

- - wibratory powierzchniowe,

- - wibratory przyczepne

40. Można wyróżnić trzy metody betonowania pod wodą:

* Betonowanie podwodne w workach

* Betonowanie w kubłach, czyli przy użyciu nosideł

* betonowanie podwodne ciśnieniowe

Zaczynając od pierwszego rodzaju, czyli od betonowania podwodnego w workach musimy pamiętać, że masa betonowa musi być mało wilgotna. Taką mało wilgotną masę umieszczamy w workach za pomocą odpowiedniego sprzętu, takiego jak na przykład skrzynie z otwieranym dnem i wkładamy te worki opuszczając je pod wodę z pontonów. Aby było to prawidłowo wykonane należy opuszczać skrzynie z workami, w których znajduje się masa betonowa za pomocą dźwigów.

Kolejną metodą betonowania pod wodą jest betonowanie w kubłach, skrzyniach. W tej metodzie używa się nosideł. Przygotowaną mieszankę betonową dzielimy na zgodne z wymaganiami porcje i umieszczamy je w naczyniu. Taka mieszanka betonowa jest transportowana, a następnie opuszczana do miejsca, które jest wyznaczone. Ważną rolę tutaj odgrywa nurek, który opróżnia tą mieszankę, która znalazła się pod wodą. Aby ta czynność była prawidłowo wykonana, nurek musi znajdować się w wyznaczonym miejscu. Droga, którą przebywa mieszanka jest bardzo krótka i w ten sposób betonowanie w kubłach, skrzyniach niweluje taki problem jak segregacja składników. Jak każda metoda także i ta ma cechy pejoratywne. Jedną z takich wad jest to, że woda i cement mogą być wypłukiwane z mieszanki przez co beton może nie być wystarczająco trwały. Również zauważa się niską efektywność jeśli chodzi o pracę jak i wydajność.

Ostatnią metodą jest betonowanie podwodne ciśnieniowe. Ogólnie określa się, że ta metoda może przypominać metodę PPR. Jednak istnieją pomiędzy nimi różnice. Przede wszystkim różnią się tym, że w metodzie ciśnieniowej mieszankę betonową dostarcza się przy pomocy rurociągu, który znajduje się pod ciśnieniem, a w metodzie PPR po pierwsze w miejscu, w którym ma nastąpić betonowanie układa się kruszywo po czym uszczelnia się poprzez wibrowanie, a mieszanka betonowa dostarczana jest przez lej. Aby móc precyzyjnie wykonać metodę ciśnieniową należy spełnić kilka warunków. Pierwszym z nich jest to, że zakończenie rurociągu powinno być ciągle umieszczone w mieszance betonowej na odpowiedniej głębokości. W tym przypadku ta głębokość powinna wynosić 1 metr. Gdy wykonujemy czynność betonowania musimy pamiętać, że gdy ilość mieszanki wzrasta należy podnieść rurę, przez którą wprowadzany jest świeży beton.

Gdy już zapoznaliśmy się z trzema metodami betonowania pod wodą pamiętajmy o tym, że gdy układamy i zagęszczamy mieszankę betonową musimy wykonać wszystkie warunki, które zapewnią nam precyzyjne i dokładne ułożenie mieszanki. Pamiętajmy o tym, że świeża mieszanka betonowa może ulegać segregowaniu składników, a my nie możemy dopuścić żeby tak się stało. Przy zagęszczaniu mieszanki używajmy specjalistycznego sprzętu, który zapewni nam dokładność zagęszczania oraz odpowiednie grubości warstwy.

deskowanie aktywne umozliwia usowanie nadmiaru wody, w deskach wykonuje sie otwory, od strony betonu umieszcza sie np " wloknine aby mieszanka nie wyciekala otworami dzieki temu wlokniną przechodzi woda otworami na zewnatrz

Cementy powszechnego uzytku

CemI portlandzki

CemII wielkosladnikowy : zuzlowy krzemionkowy lupkowy wapienny popiolowy pucolanowy

CemIII hutniczy

Cem IV pucolanowy

Cem V wieloskladnikowy

ze wzgledu na wytrzymalosc na sciskanie 32 .5 N i R 42 .5 N i R 52.5 N i R

co to sa dodatki pucolanowe " cement pucolanowy cem IV/A32.5 R Dodatek pucolanowy do cementu zmiejsza skurcz i pelzanie a takze cieplo twardnienia. Sa to korzystne wlasciwosci gdyz samoogrzewanie sie betonu ma szkodliwy wplyw na wytrzymalosc betonu po 28 dniach twardnienia. Betony sa wykonane z uzyciem cementow z dodatkiem popiolow wykazuja wyzszy stopien odpornosci na czynniki agresywne. Cement ten ma bowiem bardzo dobry wplyw na szczelnosc betonu jak rowniez poprawia urabialnosc mieszanki betonowej.

Czyniiki ograniczajace czas transportu i wbudowania mieszanek " getosc betonu zbyt niska a takze zbyt wysoka temepratura i wilgotnosc powietrza

Warunki dojrzewania betonu

Warunki naturalne

wymuszonego przyspieszonego dojrzewania

obnizonej temepratury

laboratoryjne

Na czym polega modul sprezystosci betonu

Wyznacza sie go na probkach walcowych srednica 15 i wysokosc 30 cm mierzac odksztalcenia probki w zakresie naprezen od 0.5 mpa do 1/3 wytrzymalosci na sciskanie. Modul sprezystosci betonu zalezy od klasy betonu oraz od zawartosci w betonie kruszywa grubego i modulu sprezystosci sklady z ktorej wykonano kruszywo. Ze zwrostem zawartosci kruszywa grubego rosnie modul sprezystosci betonu.

Wibroprasowanie jest jedną z najnowocześniejszych metod zagęszczania mieszanek betonowych, która zapewnia wysoką szczelność betonu przy niskim współczynniku wodno-cementowym (mieszanki betonowe wymagają konsystencji wilgotnej). Uzyskanie właściwego stanu zagęszczenia mieszanki betonowej wymaga zastosowania odpowiednich drgań i obciążenia zagęszczającego. Obciążenia te powodują wypchnięcie z mieszanki betonowej nadmiaru powietrza, które jest zastąpione jej składnikami stałymi. Metoda wibroprasowania jest połączeniem dwóch procesów zagęszczania mieszanki betonowej – wibrowania i prasowania. Wibracja powoduje zmniejszenie tarcia wewnętrznego pomiędzy cząsteczkami i lepkości mieszanki betonowej. Dobór odpowiedniej częstotliwości oraz amplitudy drgań powoduje chwilowe kontrolowane upłynnienie zaprawy oraz pożądane zagęszczenie mieszanki betonowej. Natomiast prasowanie pokonuje tarcie wewnętrzne mieszanki przez przyłożenie wysokiego ciśnienia.

Prasowanie- polega na poddawaniu formy wypełnionej mieszanką betonową działaniu znacznego nacisku (statycznego lub występującego w ruchu). Działanie nacisku powoduje przemieszczenie cząstek mieszanki betonowej w celu zajęcia przez nie jak najmniejszej objętości w formie. Najlepsze rezultaty otrzymuje się przy prasowaniu mieszanek betonowych o niskim stosunku w/c i znacznym przepełnieniu zaprawą cementową stosu okruchowego grubszego wypełniacza.

Wirowanie-jest to zagęszczanie układanej mieszanki betonowej, spowodowane siłą odśrodkową, występującą w czasie szybkiego ruchu obrotowego formy.Ciśnienie prasujące wywołane siłą odśrodkową powoduje jednocześnie odprowadzanie części wody zarobowej z zawieszonymi w niej wysoko dyspersyjnymi cząstkami. Następuje wiec zmniejszenie stosunku w/c w trakcie zagęszczania. Metodę te stosuje się wyłącznie przy formowaniu elementów rurowych

6. Zagęszczanie przez odwadnianie próżniowe

Ten sposób zagęszczania umożliwia w pewnym stopniu rozwiązanie konfliktu wymagań dobrej urabialności i dobrej jakości (wytrzymałości i trwałości), dotyczących zawartości

wody w mieszance betonowej. Wytwarzana, transportowana, pompowana i układana jest

mieszanka o zawartości wody wynikającej z warunku dobrej urabialności (odpowiedniej

konsystencji). Następnie, by spełnić warunek dobrej jakości betonu, poddaje się mieszankę

odwadnianiu przez próżniowanie powierzchniowe, obniżając w ten sposób stosunek w/c

Betony wysokowartosciowe Klasyfikacja betonów, a tym samym zaliczenie do danej grupy normowej, jest najczęściej oparta na uzyskanej wytrzymałości na ściskanie choć coraz częściej odchodzi się od tego typu klasyfikowania, uwzględniając inne cechy betonu: urabialność, szczelność oraz trwałość. Za beton wysokiej wytrzymałości uznaje się kompozyt cementowo-kruszywowyowo-kruszywowy osiągający RbG? 60 Mpa. Górną granicę wytrzymałości betonu osiagnieto na poziomie 200MPa, choć badania dowodza ze zaczyny cementowo-krzemionkowe mogą przekraczac te wartości.Betony wysokiej wytrzymałości mają większą wczesną oraz końcową wytrzymałość na ściskanie w porównaniu z wytrzymałością betonów zwykłych. Charakteryzują się niższą ścieralnością ? w niektórych wypadkach porównywalną ze ścieralnością granitu.

Wytrzymałość charakterystyczna - powinna być określona na próbkach o kształcie sześcianu o boku a=15cm (fck, cube) albo walca o wymiarach D=15cm i H=30cm (fck, cyl) po 28 dniach twardnienia w temp. 20oC.

fck, cyl w [N/mm2] Minimalna wytrzymałość charakterystyczna oznaczana na próbkach sześciennych

Wytrzymałość na ściskanie według PN-EN 206-1:2003 - wytrzymałość betonu na ściskanie wyrażana jest wytrzymałością charakterystyczną zdefiniowaną jako wartość, poniżej której może się znaleźć nie więcej niż 5% wyników wszystkich pomiarów wytrzymałości danego betonu.

cieplo hydratacji

Proces wiązania cementu jest typową reakcją egzotermiczną tzn. przebiega z wydzieleniem ciepła. Wielkość tego wydatku jest uzależniona od składu mineralnego cementu, jego klasy oraz zawartości dodatków (np. popiołu lub żużla). Znajomość ciepła hydratacji jest istotna przy wykonywaniu dużych masywów betonowych. Powstające na skutek różnicy temperatur pomiędzy rdzeniem betonu, a jego powierzchnią naprężenia, mogą być powodem spękań lub zarysowań, obniżając tym samym trwałość betonu.

EFEKT SCIANY

Istota efektu ściany

Efekt ściany – wpływ na struktury betonu wszelkich powierzchni ograniczających objętość betonu. Jest to wzrost jamistości spowodowany punktowym opadaniem ziaren. Przy deskowaniu jamistość dochodzi do 100%. Po zdjęciu deskowania występują ubytki zaprawy. Minimalizacja efektu – zmniejszenie max wymiaru ziarna; zwiększenie ilości zaczynu lub zaprawy aby gęstość wzrosła z 1,1 do 1,2 lub 1,3.

czynikki wplywajace na wytzymalosc betonu na sciskanie

wytrzymalosc stwardnialego zaczynu -> mialkosc i sklad chemiczny -> wspolczynik w/c stopien zageszczenia stopien hydratacji

Porowatosc stwardnialego zaczynu

wytrzymalosc skaly z ktorej pochodzi kruszywo

przyczepnosc zaczynu do kruszywa-> mechaniczne chemiczne kapilarne-> chropowatosc powierzchni ziaren skurcz zaczynu

Betonowanie pod woda - betonowanie przez rure stale zanurzona w wodzie. W miare podnoszenia sie mieszanki w deskowaniu nastepuje podciaganie rury tak aby stale byla zanurzona w mieszance Metody: kontraktor - Rura nieprzesowna

podobna rura przesowna

dwuetapowego betonowania

pojemnik wypelniony folia

13.Metody bad. Wytrz. Bet. Na ściskanie

Metoda młotka Schmidta

nieniszczące określenie wytrz. Bet. na ścis. na podstawie pomiaru twardości powierzchniowej. Młotek uderza w beton z określoną

energią. Jego odbicie

zależy od twardości betonu

i jest mierzone za pomocą

przyrządu testowego.Można określić wytrzymałość

na ściskanie na podstawie

liczby odbicia.

Skalowanie próbnikiem ultradźwiękowego

Polega na emitowaniu fal utra. Fala wnika w beton i głowica z drugiej strony liczy odstęp czasu.

Za pomocą prasy

Metoda Pull-off

Polega na wykonanie otworu w betonie, osadzenie kotwy oraz jej wyrwanie.

15.Metody badania konsystencji mieszanki betonowej

Stożek

Badanie polega na umieszczeniu mieszanki w formie w kształcie stożka (Abramsa), a następnie zdjęciu tej formy. Różnica wysokości formy i opadłej mieszanki jest miarą konsystencji.

Ve-be

polega na ustaleniu czasu w s. koniecznego do rozpłynięcia się mieszanki do określonego stopnia w wyniku poddania jej drganiom w aparacie Ve-Be

Stolik rozpływowi

Obliczamy pomiar jej rozpływu na płaskiej płycie poddawanej wstrząsom.

16, Porowatość mieszanki betonowej

Wpływają bezpośrednio na wytrzymałość betonu, czym więcej porów tym mniejsza wytrzymałość.

17. Beton wysokowartościowy

Beton o wytrzymałości na ściskanie min 60 MPa. Do jego produkcji używany jest cement o wysokiej wytrzymałości (klasy 52,5) oraz kruszyw łamanych ze skał o dużej wytrzymałości (np. granit, bazalt, sjenit) Charakteryzuje się dobrą urabialnością, wysoką mrozoodpornością, niską przepuszczalnością cieczy i gazów, wysoką trwałością i odpornością na ścieranie. Projektowanie: celem jest osiągniecie kompozytu o niższej porowatości i o porach możliwie najmniejszej wielkości oraz dążenie do całkowicie równomiernego przestrzennego rozkładu ziarn kruszywa, dodatków mieneralnych, cementu i jego hydratów i porówwykonać beton o minimalnej ilości wody pozostajacej w strukturze i doskonałym zagęszczeniu mieszanki. W związku z niskim W/C należy stosować superplastyfikatory np. pył krzemionkowy.

18.Dodatki pucolanowe

Dodatek pucolanowy do cementu zmniejsza skurcz i pełzanie, a także ciepło twardnienia, wykazują wyższy stopień odporności na czynniki agresywne. Cement ten ma bowiem bardzo dobry wpływ na szczelność betonu, jak również poprawia urabialność mieszanki betonowej. Zastosowanie w produkcji betonu towarowego w klasie B7,5 do B35. Przykłady klinkier portlandzki, popioły lotne i pyły krzemionkowe,

19.Podział domieszek uplastyczniających

środki uplastyczniające (redukujące ilość wody), czyli plastyfikatory, pozwalające na zmniejszenie ilości wody zarobowej w granicach 5–12%,

środki upłynniające (znacznie redukujące ilość wody), tzw. superplastyfikatory, pozwalające na zmniejszenie ilości wody o więcej niż 12% (domieszki nowej generacji – nawet powyżej 30%).

20.Działanie domieszek napowietrzających

Domieszki te, wytwarzają dużą ilość mikropęcherzyków w świeżej mieszance betonowej. Mikropęcherzyki te, zmniejszają nasiąkliwość i podwyższają mrozoodporność betonu. Powoduje to utrudnienie podciągania kapilarnego wody i zmniejszają nasiąkliwość betonu.

21. Mikrowypełniacze

Są to substancje mające postać

bardzo drobnych proszków o uziarnieniu poniżej 80 μm, np. mączki mineralne z przemiału skał kwarcowych. Mikrowypełniacz wapniowy powoduje większa wydzielanie się ciepła hydratacji i zwiększa wytrz.już w początkowym okresie twardnienia i wpływa na jego trwałośc. Dodatek popiołów lotnych w mieszance betonowej działa uplastyczniająco, wydłuża czas wiązania, zmniejsza ciepło hydratacji, zmniejsza skurcz.

Mikrowypełniacze krzemionkowe

Pyły krzemionkowe mają wielka aktywności pucolanową korzystnie wpływającej na cechy betonów

22.Metody podwyższania mrozoodporności

Za pomocą plastyfikatorów zwiększyć napowietrzenie mieszanki. Za pomoca włókien polipropylenowych.

jak ktos moze to niech sproboje ogarnac pytania na sposoby doboru optymalnego uziarnienia stosu okruchowego kruszywa

jakimi wlasciwosciami powinno charakteryzowac sie optymalne uziarnienie stosu okruchowego kruszywa

wyjasnij znaczenie granicznych krzywych przesiewu

jakim skladem charakteryzuje sie stos okruchowy kruszywa ktorego krzywa przesiewu wychodzi poza obszar

a gornej granicznej krzywej przesiewu

b dolnej granicznej krzywej przesiewu

38. Warunki dojrzewania betonu – warunki w których znajduje się beton od jego wykonania do 28 dni lub innego terminu określonego warunkami technologicznymi. Wyróżniamy:

- Laboratoryjne-18+-2C wilgotność powyżej 90%

- Naturalne – sred temperatura dobowa nie mniejsza niż 10st

- Obniżonej temp. Od 5 do 10

- Zimowe- temp poniżej 5C

- Podwyższonej temp- wystepuje w procesie przyspieszonego dojrzewania

32. Zagęszczanie przez próżniowanie polega na odciągnięciu części wody oraz powietrza z mieszanki pod wpływem podciśnienia wytworzonego pod deskowaniem aktywnym. Na powierzchniach poziomych (drogi, mosty, stropy) układa się elastyczne deskowanie aktywne (matę), składające się z następujących warstw:

- tkaniny filtracyjnej zapobiegającej odsysaniu cementu;

- gąbczastego tworzywa tworzącego komorę próżniową;

- szczelnej warstwy zewnętrznej umożliwiającej wytworzenie w komorze próżni.

Wytrzymałość betonu natychmiast po próżniowaniu jest rzędu do 3 MPa, co umożliwia chodzenie. Skurcz betonu maleje o 30 - 50%. Wytrzymałość końcowa betonu wzrasta o 15 do 40% (zależnie od ilości cementu). Poprawia się wodoszczelność i mrozoodporność oraz rośnie (do 25%) siła kotwiąca stal w betonie.

Betony wysokowartościowe są to betony których wytrzymałość na ściskanie jest większa niż 60 MPa. Betony te charakteryzują się dobra urabialnością przez okres około 1 godziny od wymieszania składników, a także dobrą szczelnością i odpornością na ścieranie. Mała nasiąkliwość, co zmniejsza ryzyko powstania wysadzin, a także mały skurcz. Są to najlepsze betony, o najwyższych klasach, dlatego są też bardzo szczelne, mrozoodporne, wodoszczelne i odporne na korozje chemiczne.Posiadają wysoką wczesną wytrzymałość ,oraz wytrzymałość końcową Technologia przewiduje uzyskanie mieszanki betonowej o jak najniższym współczynniku wodno-cementowym,zastosowanie cementów wyższych marek oraz kruszyw łamanych.Frakcja 2-4 nie więcej niż 4 %,mikrokrzemionka 10-25% wagi cementu.Zastosowanie w konstrukcjach wysokich , mostach,tunelach

9. Doświadczalne wyznaczenie wodożądności kruszywa

Wykonuje się w tym celu mieszankę kruszywa o masie K z cementem o masie w przybliżonej spodziewanej końcowej proporcji K:C jaka będzie w betonie i do tej mieszanki dolewa się wody W, aż do uzyskania żadnej konsystencji. W przedstawionej metodzie nie potrzeba znać analizy sitowej kruszywa, co bardzo upraszcza oznaczenie wodożądności a obliczenie Wk opiera na przekształconym wzorze Wk=(W-C*Wc)/K

2.Proces wiązania cementu jest typową reakcją egzotermiczną tzn. przebiega z wydzieleniem ciepła. Wielkość tego wydatku jest uzależniona od składu mineralnego cementu, jego klasy oraz zawartości dodatków (np. popiołu lub żużla). Znajomość ciepła hydratacji jest istotna przy wykonywaniu dużych masywów betonowych. Powstające na skutek różnicy temperatur pomiędzy rdzeniem betonu, a jego powierzchnią naprężenia, mogą być powodem spękań lub zarysowań, obniżając tym samym trwałość betonu.

4Pucolany są to materiały naturalne lub przemysłowe, odpowiednio przygotowane (rozdrobnione), krzemionkowe, glinokrzemianowe lub mieszanina obydwu, składające się głównie z reaktywnego dwutlenku krzemu i tlenku glinu, a także tlenku żelaza i innych metali, przy czym ilość reaktywnego tlenku wapnia nie jest istotna. Pucolany nie twardnieją samodzielnie po zmieszaniu z wodą, lecz drobno zmielone i w obecności wody reagują w temperaturze otoczenia z rozpuszczonym wodorotlenkiem wapnia (produkt hydratacji głównych minerałów klinkieru portlandzkiego), tworząc mieszaninę krzemianów i glinianów wapnia o rosnącej wytrzymałości.

5.) SPOSOBY DOBORU OPYTMALNEGO UZIARNIENIA STOSU OKRUCHOWEGO KRUSZYWA.

Sposoby doboru uziarnienia kruszywa do betonów.

Kruszywo do betonów powinno charakteryzować się uziarnieniem, które powinno być tak dobrane, aby po zmieszaniu z cementem i wodą można je było szczelnie ułożyć, przy użyciu najmniejszej ilości wody, a więc możliwie najmniejszej wodożądności kruszywa (wk). Przepełnienie jam kruszywa przez zaczyn cementowy powinno wynosić około 1,1 ¸ 1,3 objętości zaczynu w stosunku do objętości jam w kruszywie. Tak więc aby zużycie zaczynu (cementu) było możliwie niskie kruszywo powinno posiadać możliwie niską ziarnistość. Warunek optymalnego uziarnienia kruszywa będzie więc spełniony wówczas gdy suma wodożądności kruszywa (wk) i jamistości kruszywa (jk) będzie możliwie najmniejsza tzn.:

Dla zapewnienia powyższego wyróżnia się dwa zasadnicze sposoby komponowania kruszywa, a mianowicie:

I. Według granic krzywych uziarnienia

II. Metodą kolejnych przybliżeń.

Dobór kruszywa wg granic krzywych przesiewu.

Polska norma PN—88/B—06250 „Beton zwykły” podaje na podstawie doświadczeń granice krzywych uziarnienia dla poszczególnych typów kruszyw.

Granice krzywych oznaczają, że jeśli dowolne kruszywo charakteryzuje się uziarnieniem, którego krzywa przesiewu znajduje się pomiędzy podanymi granicami, to kruszywo to spełnia warunek dobrego uziarnienia i może być stosowane do betonu.

Po wykonaniu analizy sitowej kruszywa drobnego i grubego ustala się punkty piaskowe tych kruszyw

Po sporządzeniu mieszanki kruszywa K1 i K2 należy sprawdzić

czy krzywa uziarnienia mieści się pomiędzy normowymi krzywymi granicznymi. Jeśli uzyskane kruszywo mieści się w granicach prawidłowego uziarnienia jest kruszywem spełniającym wymogi normowe. W przypadku niezgodności należy wymienione grupy frakcji odpowiednio uzupełnić.

Dobór uziarnienia metodą kolejnych przybliżeń (iteracji).

a) przypadek kruszywa o uziarnieniu ciągłym.

Mając dwa kruszywa o różnym uziarnieniu (np. kruszywo drobne i kruszywo grube) miesza się je kolejno w różnych proporcjach, określając każdorazowo szczelność mieszanki lub jej jamistość. Za najlepszą uważa się tę proporcję, przy której mieszanka kruszywa posiada najwyższą gęstość i jednocześnie zawiera najmniej drobnych ziarn.

Dla bardziej precyzyjnego określenia proporcji prowadzi się analizę wielkości sumy objętości jam w kruszywie (jk) i objętości wody (wk) równej wodożądności kruszywa. Sposób polega na mieszaniu ze sobą dwóch różnych zestawów kruszyw w zmniejszających się kolejno proporcjach i obliczaniu dla każdej proporcji jamistości stosu (jk), jego wodożądności (wk) oraz sumy tych wartości (jw + wk). Zestaw o najmniejszej wartości (jw + wk) oznacza najlepsze kruszywo.

b) przypadek kruszywa frakcjonowanego o uziarnieniu nieciągłym.

Do betonów wyższych klas, począwszy od klasy B — 30 niejednokrotnie zachodzi konieczność komponowania optymalnego uziarnienia z kruszywa podzielonego na frakcje lub kilka grup frakcji. Z reguły dąży się w tym przypadku do skomponowania uziarnienia nieciągłego, które daje stos szczelniejszy niż kruszywo ciągłe. Chodzi tu mianowicie o to, żeby ziarna mniejszej frakcji kruszywa mieściły się w jamach kruszywa grubszego bez rozpychania tych ziarn.

Do betonów o wyższych wytrzymałościach stosuje się z reguły kruszywo tylko do 16 mm, z pominięciem frakcji do 0,125 mm, a czasem nawet do 0,25 mm. Kruszywa tych drobnych frakcji mają dużą wodożądność, co jest niekorzystne. Ostatecznie zatem wybiera się spośród frakcji od 0,125 do 16 mm trzy lub cztery frakcje i drogą kolejnych przybliżeń ustala się ich optymalne proporcje, tj. prowadzące do najszczelniejszego stosu przy minimalnej ilości frakcji najdrobniejszych. Sposób postępowania jest następujący:

Mając już ustalone frakcje (lub grupy frakcji) kruszywa z jakich komponować będziemy stos okruchowy, najpierw z dwóch najdrobniejszych frakcji komponuje się możliwie najszczelniejszy zestaw. Traktując ten zestaw już jako jedno kruszywo dodaje się do niego partiami następną z kolei frakcję, aż do uzyskania znów najbardziej szczelnego stosu

i tak kolejno do wyczerpania wszystkich wybranych frakcji. Zakładając, że do dyspozycji są cztery zestawy kruszywo różnych wielkościach ziarn, a mianowicie począwszy od drobnych do grubszych K1, K2, K3, K4, postępowanie jest następujące: kruszywa K1 i K2 miesza się ze sobą w różnych proporcjach określając szczelność stosu sk (wystarczy tylko oznaczać gęstość nasypową rnk). Najszczelniejsze przyjmuje się za najlepsze. Oznaczając przez K12 kruszywo o najkorzystniejszej proporcji miesza się go z kolei w odpowiednim stosunku z kruszywem K3, a kruszywo wypadkowe z tego stosunku oznaczone jest jako K123. To kruszywo znów miesza się z kruszywem K4. Ostateczne kruszywo jako najszczelniejsze oznaczono przez K1234.

odpowiedź na pytanie :

8. jakim składem charakteryzuje się stos okruchowy kruszywa, którego krzywa przesiewu wychodzi poza obszar :

a) górnej granicznej krzywej uziarnienia- > skład kruszywa za drobny

b) dolnej granicznej krzywej uziarnienia-- > skład kruszywa za gruby

7. Granice krzywych (górne i dolne) oznaczają, że jeśli dowolne kruszywo chrakteryzuje sie uziarnieniem , którego krzywa przesiewu znajduje sie pomiędzy podanymi granicami, to kruszywo to spełnia warunek zalecanego , choc nieoptymalnego uziarnienia i może byc zastosowane do betonu.

6. jakimi właściwościami powinno charakteryzować się optymalne uziarnienie stosu okruchowego kruszywa

kryteria projektownania stosu okruchowego:

(max szczelnosc, min. jamistość, min.wodożądność)=ciągłość uziarnienia

Optymalnym kruszywem jest to o najmniejszej ilości jam pomiędzy ziarnami stosu, przy czym stos zawiera jednoczesnie możliwie jak najgrubsze ziarna.

Im mniej jam w stosie tym mniej trzeba cementu, do wypełnienia tych jam. Im grubsze kruszywo w stosie tym mniej trzeba użyć wody zarobowej. Jamistość stosu okresla wzór :

jk=(ps-pnk)/ps *100% gdzie: ps-gestośc (ro) objetosciowa kruszywa , pnk-gestosc (ro) nasypowa stosu kruszywa\

Najmniejszej jamistości odpowiada najwieksza szczelnosc stosu okruchowego (sk)

sk=(1-jk)*100%

10. podaj zależność pomiędzy wytrzymałością średnią a wytrzymałością gwarantowaną (charakterystyczną)

w 95% wytrzymałość gwarantowana wyniesie:

fck=fcm-1,64σ σ- jest to odchylenie standardowe wyników

Im większy rozrzut wyników wytrzymałości betonu, to dla zapewnienia wytzrymałości gwarantowanej trzeba uzyskać wyższą średnią wytrzymałość.

Zgodnie z normą europejską PN-B-19701:1997 cementy powszechnego użytku dzielą się na cztery rodzaje:

CEM I – cement portlandzki,

CEM II – cement portlandzki z dodatkami (”mieszany”),

CEM III – cement hutniczy,

CEM IV – cement pucolanowy.

Rozróżnia się następujące klasy wynikające z 28-dniowej wytrzymałości na ściskanie w MPa normowych próbek z zaprawy: 32,5, 42,5, 52,5, 32,5 R, 42,5 R, 52,5 R.

Litera R oznacza cement o wysokiej wytrzymałości wczesnej (po 2 lub 7 dniach), tym samym cement wysoko kaloryczny. Do niektórych cementów stosuje się symbol NA niskoalkaliczny.

3.metody obniżania ciepła hydratacji

Przykładem jest beton hydrotechniczny którego właściwości charakterystyczne to :niskie ciepło hydratacji i mrozoodporność.

Domieszki opóźniające wiązanie , napowietrzające , Dodatki : mączki kamienne.

Cement(hutniczy32,5 lub pucolanowy 32,5.)kruszywo otoczkowate.

1. Klasy i rodzaje cementow powszechnego uzytku

Cementy powszechnego uzytku

CemI portlandzki

CemII wielkosladnikowy : zuzlowy krzemionkowy lupkowy wapienny popiolowy pucolanowy

CemIII hutniczy

Cem IV pucolanowy

Cem V wieloskladnikowy

ze wzgledu na wytrzymalosc na sciskanie 32 .5 N i R 42 .5 N i R 52.5 N i R

2.Co to jest cieplo hydratacji ( zagrozenia dla betonu)

Proces wiązania cementu jest typową reakcją egzotermiczną tzn. przebiega z wydzieleniem ciepła. Wielkość tego wydatku jest uzależniona od składu mineralnego cementu, jego klasy oraz zawartości dodatków (np. popiołu lub żużla). Znajomość ciepła hydratacji jest istotna przy wykonywaniu dużych masywów betonowych. Powstające na skutek różnicy temperatur pomiędzy rdzeniem betonu, a jego powierzchnią naprężenia, mogą być powodem spękań lub zarysowań, obniżając tym samym trwałość betonu.

3.Metody obnizania ciepla hydratacji

Przykładem jest beton hydrotechniczny którego właściwości charakterystyczne to niskie ciepło hydratacji i mrozoodporność.

Domieszki opóźniające wiązanie , napowietrzające , Dodatki : mączki kamienne.

Cement(hutniczy32,5 lub pucolanowy 32,5.)kruszywo otoczkowate.

4.Na czym polega reakcja pucolanowa

Pucolany są to materiały naturalne lub przemysłowe, odpowiednio przygotowane (rozdrobnione), krzemionkowe, glinokrzemianowe lub mieszanina obydwu, składające się głównie z reaktywnego dwutlenku krzemu i tlenku glinu, a także tlenku żelaza i innych metali, przy czym ilość reaktywnego tlenku wapnia nie jest istotna. Pucolany nie twardnieją samodzielnie po zmieszaniu z wodą, lecz drobno zmielone i w obecności wody reagują w temperaturze otoczenia z rozpuszczonym wodorotlenkiem wapnia (produkt hydratacji głównych minerałów klinkieru portlandzkiego), tworząc mieszaninę krzemianów i glinianów wapnia o rosnącej wytrzymałości.

5. Sposoby doboru optymalnego uziarnienia stosu okruchowego kruszywa

Sposoby doboru uziarnienia kruszywa do betonów.

Kruszywo do betonów powinno charakteryzować się uziarnieniem, które powinno być tak dobrane, aby po zmieszaniu z cementem i wodą można je było szczelnie ułożyć, przy użyciu najmniejszej ilości wody, a więc możliwie najmniejszej wodożądności kruszywa (wk). Przepełnienie jam kruszywa przez zaczyn cementowy powinno wynosić około 1,1 ¸ 1,3 objętości zaczynu w stosunku do objętości jam w kruszywie. Tak więc aby zużycie zaczynu (cementu) było możliwie niskie kruszywo powinno posiadać możliwie niską ziarnistość. Warunek optymalnego uziarnienia kruszywa będzie więc spełniony wówczas gdy suma wodożądności kruszywa (wk) i jamistości kruszywa (jk) będzie możliwie najmniejsza tzn.:

Dla zapewnienia powyższego wyróżnia się dwa zasadnicze sposoby komponowania kruszywa, a mianowicie:

I. Według granic krzywych uziarnienia

II Metodą kolejnych przybliżeń.

6.jakimi właściwościami powinno charakteryzować się optymalne uziarnienie stosu okruchowego kruszywa

kryteria projektownania stosu okruchowego:

(max szczelnosc, min. jamistość, min.wodożądność)=ciągłość uziarnienia

Optymalnym kruszywem jest to o najmniejszej ilości jam pomiędzy ziarnami stosu, przy czym stos zawiera jednoczesnie możliwie jak najgrubsze ziarna.

Im mniej jam w stosie tym mniej trzeba cementu, do wypełnienia tych jam. Im grubsze kruszywo w stosie tym mniej trzeba użyć wody zarobowej. Jamistość stosu okresla wzór :

jk=(ps-pnk)/ps *100% gdzie: ps-gestośc (ro) objetosciowa kruszywa , pnk-gestosc (ro) nasypowa stosu kruszywa\

Najmniejszej jamistości odpowiada najwieksza szczelnosc stosu okruchowego (sk)

sk=(1-jk)*100%

7.Wyjasnij znaczenie granicznych krzywych przesiewu

Granice krzywych (górne i dolne) oznaczają, że jeśli dowolne kruszywo chrakteryzuje sie uziarnieniem , którego krzywa przesiewu znajduje sie pomiędzy podanymi granicami, to kruszywo to spełnia warunek zalecanego , choc nieoptymalnego uziarnienia i może byc zastosowane do betonu.

8.

Jakim składem charakteryzuje się stos okruchowy kruszywa, którego krzywa przesiewu wychodzi poza obszar :

a) górnej granicznej krzywej uziarnienia- > skład kruszywa za drobny

b) dolnej granicznej krzywej uziarnienia-- > skład kruszywa za gruby

9.Metody ustalania wodozadnosci skladnikow betonu

Doświadczalne wyznaczenie wodożądności kruszywa

Wykonuje się w tym celu mieszankę kruszywa o masie K z cementem o masie w przybliżonej spodziewanej końcowej proporcji K:C jaka będzie w betonie i do tej mieszanki dolewa się wody W, aż do uzyskania żadnej konsystencji. W przedstawionej metodzie nie potrzeba znać analizy sitowej kruszywa, co bardzo upraszcza oznaczenie wodożądności a obliczenie Wk opiera na przekształconym wzorze Wk=(W-C*Wc)/K

10. Podaj zaleznosc pomiedzy wytrzymaloscia srednia a gwarantowana

w 95% wytrzymałość gwarantowana wyniesie:

fck=fcm-1,64σ σ- jest to odchylenie standardowe wyników

Im większy rozrzut wyników wytrzymałości betonu, to dla zapewnienia wytzrymałości gwarantowanej trzeba uzyskać wyższą średnią wytrzymałość.

11.

13. Metody badania wytrzymalosci betonu na sciskanie

Metoda młotka Schmidta nieniszczące określenie wytrzymalosci betonu na ściskanie na podstawie pomiaru twardości powierzchniowej. Młotek uderza w beton z określoną energią. Jego odbicie zależy od twardości betonu i jest mierzone za pomocą przyrządu testowego.Można określić wytrzymałość

na ściskanie na podstawie liczby odbicia.

Skalowanie próbnikiem ultradźwiękowego polega na emitowaniu fal utra. Fala wnika w beton i głowica z drugiej strony liczy odstęp czasu.

Za pomocą prasy

Metoda Pull-off polega na wykonanie otworu w betonie, osadzenie kotwy oraz jej wyrwanie.

14 . Na czym polega efekt sciany

Istota efektu ściany

Efekt ściany – wpływ na struktury betonu wszelkich powierzchni ograniczających objętość betonu. Jest to wzrost jamistości spowodowany punktowym opadaniem ziaren. Przy deskowaniu jamistość dochodzi do 100%. Po zdjęciu deskowania występują ubytki zaprawy. Minimalizacja efektu – zmniejszenie max wymiaru ziarna; zwiększenie ilości zaczynu lub zaprawy aby gęstość wzrosła z 1,1 do 1,2 lub 1,3.

15. Metody badania konsystencji mieszanki betonowej

Metody badania konsystencji mieszanki betonowej

Metoda opadu stożka

Badanie polega na umieszczeniu mieszanki w formie w kształcie stożka (Abramsa), a następnie zdjęciu tej formy. Różnica wysokości formy i opadłej mieszanki jest miarą konsystencji.

Ve-be

polega na ustaleniu czasu w s. koniecznego do rozpłynięcia się mieszanki do określonego stopnia w wyniku poddania jej drganiom w aparacie Ve-Be

Stolik rozpływowi

Obliczamy pomiar jej rozpływu na płaskiej płycie poddawanej wstrząsom.

Metoda stopnia zageszczenia walec o wys 40 wypelniony mieszanka betnowa umieszczony na wstrzasarce i utrzasany az objetosc zmiejszy sie i nie bedzie juz spadac

16. Porowatosc mieszanki betonowej

Beton jest porowaty kiedy jest napowietrzony. Nazywa sie taki beton pianobetonem. Mniejsza wytrzymalosc ale za to lepsze warunki izolacyjne

Wpływają bezpośrednio na wytrzymałość betonu, czym więcej porów tym mniejsza wytrzymałość

17. Podaj ogolna charakterystyke betonow wysokowartosciowych

Beton o wytrzymałości na ściskanie min 60 MPa. Do jego produkcji używany jest cement o wysokiej wytrzymałości (klasy 52,5) oraz kruszyw łamanych ze skał o dużej wytrzymałości (np. granit, bazalt, sjenit) Charakteryzuje się dobrą urabialnością, wysoką mrozoodpornością, niską przepuszczalnością cieczy i gazów, wysoką trwałością i odpornością na ścieranie. Projektowanie: celem jest osiągniecie kompozytu o niższej porowatości i o porach możliwie najmniejszej wielkości oraz dążenie do całkowicie równomiernego przestrzennego rozkładu ziarn kruszywa, dodatków mieneralnych, cementu i jego hydratów i porówwykonać beton o minimalnej ilości wody pozostajacej w strukturze i doskonałym zagęszczeniu mieszanki. W związku z niskim W/C należy stosować superplastyfikatory np. pył krzemionkowy.

Klasyfikacja betonów, a tym samym zaliczenie do danej grupy normowej, jest najczęściej oparta na uzyskanej wytrzymałości na ściskanie choć coraz częściej odchodzi się od tego typu klasyfikowania, uwzględniając inne cechy betonu: urabialność, szczelność oraz trwałość. Za beton wysokiej wytrzymałości uznaje się kompozyt cementowo-kruszywowyowo-kruszywowy osiągający RbG? 60 Mpa. Górną granicę wytrzymałości betonu osiagnieto na poziomie 200MPa, choć badania dowodza ze zaczyny cementowo-krzemionkowe mogą przekraczac te wartości.Betony wysokiej wytrzymałości mają większą wczesną oraz końcową wytrzymałość na ściskanie w porównaniu z wytrzymałością betonów zwykłych. Charakteryzują się niższą ścieralnością ? w niektórych wypadkach porównywalną ze ścieralnością granitu.

18. Co to sa dodatki pucolanowe

cement pucolanowy cem IV/A32.5 R Dodatek pucolanowy do cementu zmiejsza skurcz i pelzanie a takze cieplo twardnienia. Sa to korzystne wlasciwosci gdyz samoogrzewanie sie betonu ma szkodliwy wplyw na wytrzymalosc betonu po 28 dniach twardnienia. Betony sa wykonane z uzyciem cementow z dodatkiem popiolow wykazuja wyzszy stopien odpornosci na czynniki agresywne. Cement ten ma bowiem bardzo dobry wplyw na szczelnosc betonu jak rowniez poprawia urabialnosc mieszanki betonowej.

19. podzial domieszek uplastyczniajacych

środki uplastyczniające (redukujące ilość wody), czyli plastyfikatory, pozwalające na zmniejszenie ilości wody zarobowej w granicach 5–12%,

środki upłynniające (znacznie redukujące ilość wody), tzw. superplastyfikatory, pozwalające na zmniejszenie ilości wody o więcej niż 12% (domieszki nowej generacji – nawet powyżej 30%).

20. Mechanizm dzialania domieszek napowietrzajacych

Domieszki te wytwarzaja duza ilosc mikropecherzykow w swiezej mieszance betonowej. Mikropecherzyki te zmniejszaja nasiakliwosc i podwyzszaja mrozoodpornosc betonu. Powoduje to utrudnienie podciagania kapilarnego wody i zmniejszaja nasiakliwosc betonu rowniez jest wieksza trwalosc oraz odpornosc na czynniki atmosferyczne i agresywne srodowisko

21. Dodatki do betonu mirkowypelniacze

Domieszki te, wytwarzają dużą ilość mikropęcherzyków w świeżej mieszance betonowej. Mikropęcherzyki te, zmniejszają nasiąkliwość i podwyższają mrozoodporność betonu. Powoduje to utrudnienie podciągania kapilarnego wody i zmniejszają nasiąkliwość betonu.

22. Metody podwyzszania mrozoodpornosci betonu

domieszki przeciwmrozowe pozwalaja na prowadzenie robot budowlanych w warunkach obnizonych temperatur nawet do -10 stopni

Umozliwiaja przebieg reakcji cementu z woda w temperaturze ponizej zera , obnizenie ilosci wody zarobowej co pozwala wykonywac beton w nizszym stosunku cementowo wodnym c/w , przespieszenie hydratacji cementu i wydzielenie sie ciepla hydratacji

23. Skurcz betonu

Skurcz betonu – zmiana objętości betonu, niezależna od naprężeń, zachodzi w suchym środowisku.

Rozróżniamy skurcz autogeniczny i skurcz spowodowany wysychaniem. Skurcz autogeniczny jest kilkakrotnie mniejszy od skurczu wywołanego wysychaniem. Najważniejszymi czynnikami wpływającymi na skurcz betonu są: klasa betonu, wilgotność środowiska RH, rodzaj cementu.

Badanie skurczu betonu polega na określeniu różnicy pomiędzy długością próbki zmierzonej bezpośrednio po rozformowaniu a długością, jaką ma ta próbka w następstwie wysychania w okresie jej przechowywania.

Badanie przeprowadza się w Aparacie Amslera.

24. Jakie czynniki wplywaja na wytrzymalosc betonu na sciskanie

wytrzymalosc stwardnialego zaczynu -> mialkosc i sklad chemiczny -> wspolczynik w/c stopien zageszczenia stopien hydratacji

Porowatosc stwardnialego zaczynu

wytrzymalosc skaly z ktorej pochodzi kruszywo

przyczepnosc zaczynu do kruszywa-> mechaniczne chemiczne kapilarne-> chropowatosc powierzchni ziaren skurcz zaczynu

25

26. Badania nieniszczace betonu

W przypadkach, w których nie ma możliwości przeprowadzenia pełnych badań niszczących, możemy stosować tzw. metody nieniszczące. Metody te są szczególnie przydatne w sytuacjach, gdy konieczna jest ocena stanu granicznego nośności istniejącej konstrukcji, o którym decydować może wytrzymałość betonu. W praktyce stosowane są najczęściej metody:

sklerometryczna - oparta na zależności pomiędzy powierzchniową twar¬dością betonu a jego wytrzymałością na ściskanie.

ultradźwiękowa - wykorzystująca relacje między prędkością rozchodzenia , się fali ultradźwiękowych w betonie a wytrzymałością betonu.

Badania nieniszczące poza oceną jakości oraz wytrzymałości betonu mogą mieć szersze zastosowanie. Stosując je można np. określić wilgotność i ciężar objętościowy betonu, a także cechy zbrojenia. Można wykrywać wady betonu – rysy i spękania. Pozwalają też kontrolować wypełnienie kanałów kabli w konstrukcjach z betonu sprężonego. Do tego służą takie metody, jak: rezonansowa, radiologiczna lub też metody elektryczne i magnetyczne

27. Na czym polega badania sprezystosci modulu betonu

Wyznacza sie go na probkach walcowych srednica 15 i wysokosc 30 cm mierzac odksztalcenia probki w zakresie naprezen od 0.5 mpa do 1/3 wytrzymalosci na sciskanie. Modul sprezystosci betonu zalezy od klasy betonu oraz od zawartosci w betonie kruszywa grubego i modulu sprezystosci sklady z ktorej wykonano kruszywo. Ze zwrostem zawartosci kruszywa grubego rosnie modul sprezystosci betonu.

28. Roznice miedzy betoniarkami wolnospadowymi i przeciwbieznymi o dzialaniu wymuszonym

Betoniarki wolnospadowe o poj 50-500 dm3 i napedzie elektrycznym do wytwarzania mieszanek betonowych o konsystencji glownie polcieklej i plastycznej a takze zapraw cementowo wapiennych. Bezpieczne w obsludze i latwe w montazu. Najpierw nalewamy 1/3 wody potem ccement + kruszywo i do konca nalezywa nalac wody.

Przecibiezne maja pojemnosc do 2m3. Sa przydatne do mieszanek wszystkich konsystencji. Najpierw dodajemy kruszywo + cement nastepnie nalewamy do pelna wody.. Os bebna jest pionowa a ruch bebna wokol osi odbywa sie w przeciwnym ruchu do mieszadla wewnetrznego.

29. Sposoby transportu mieszanki betonowej

Rozróżniamy transport bliski (odległość od placu budowy nie więcej niż 250 m) i transport daleki (nawet do kilkudziesięciu kilometrów)

Środki transportu bliskiego:

- taczki,

- wózki ręczne,

- koleby,

- transportery taśmowe

Środki transportu dalekiego:

- betoniarki na podwoziu samochodowym,

- wywrotki samochodowe z udoskonalonymi skrzyniami do transportu mieszanek betonowych,

- zwykłe wywrotki samochodowe.

Ponadto stosuje się transport pompowy (tylko na terenie budowy) oraz transport metodą rynnową.

30. Podstawowe zasady ukladania mieszanki betonowej

Mieszankę betonową można układać:

a) warstwami poziomymi ciągłymi - metoda ta polega na tym, że mieszankę układa się od razu na całej powierzchni betonowanego elementu. System ten jest bardzo korzystny, zwłaszcza przy elementach o niezbyt dużych wymiarach w rzucie poziomym. W zależności od wysokości elementu, można układać mieszankę od razu na pełną wysokość lub warstwami 20 do 30 cm. Grubsze warstwy można stosować przy betonach o konsystencji bardziej ciekłych. Okres pomiędzy ułożeniem jednej i drugiej warstwy nie powinien przekroczyć momentu rozpoczęcia wiązania cementu w mieszance betonowej.

b) warstwami poziomymi ze stopniami - stosuje się gdy szybkość układania nie pozwala na zachowanie warunków z metody a), wtedy należy rozpocząć układanie warstwy nadległej przed zakończeniem układania warstwy podległej. Czynności powinny być tak zsynchronizowane, aby nakładanie warstwy odpowiadało dopuszczalnym długościom okresów.

c)warstwami pochyłymi - stosuje się w przypadku elementów bardzo długich (np. fundamenty ławowe), betonowanych mieszanką o konsystencji plastycznej lub półciekłej. Mieszankę układa się wtedy na całą wysokość elementu, starając się, żeby rozpływała się ona po stoku mniej więcej 1:3.

31. Sposoby zageszczenia mieszanki betonowej

Podstawowe sposoby zagęszczania:

- dziobanie

- ubijanie

- wibrowanie

- prasowanie

- walcowanie

- utrząsanie

- wirowanie

- próżniowanie

-samozagęszczanie

- Ponadto stosuje się metody mieszane (np. wibroprasowanie, prasoodpowietrzanie, itd.)

32. Na czym polega zageszczenie mieszanki betonowej przez prozniowanie

Zagęszczanie przez próżniowanie polega na odciągnięciu części wody oraz powietrza z mieszanki pod wpływem podciśnienia wytworzonego pod deskowaniem aktywnym. Na powierzchniach poziomych (drogi, mosty, stropy) układa się elastyczne deskowanie aktywne (matę), składające się z następujących warstw:

- tkaniny filtracyjnej zapobiegającej odsysaniu cementu;

-gąbczastego tworzywa tworzącego komorę próżniową;

33. Na czym polega zageszczenie mieszanki betonowej wirowanie

Wirowanie-jest to zagęszczanie układanej mieszanki betonowej, spowodowane siłą odśrodkową, występującą w czasie szybkiego ruchu obrotowego formy.Ciśnienie prasujące wywołane siłą odśrodkową powoduje jednocześnie odprowadzanie części wody zarobowej z zawieszonymi w niej wysoko dyspersyjnymi cząstkami. Następuje wiec zmniejszenie stosunku w/c w trakcie zagęszczania. Metodę te stosuje się wyłącznie przy formowaniu elementów rurowych

34. Na czym polega zageszczenie mieszanki betonowej prasowanie

Prasowanie- polega na poddawaniu formy wypełnionej mieszanką betonową działaniu znacznego nacisku (statycznego lub występującego w ruchu). Działanie nacisku powoduje przemieszczenie cząstek mieszanki betonowej w celu zajęcia przez nie jak najmniejszej objętości w formie. Najlepsze rezultaty otrzymuje się przy prasowaniu mieszanek betonowych o niskim stosunku w/c i znacznym przepełnieniu zaprawą cementową stosu okruchowego grubszego wypełniacza.

35. Na czym polega zageszczenie mieszanki betonowej wibroprasowanie

Wibroprasowanie jest jedną z najnowocześniejszych metod zagęszczania mieszanek betonowych, która zapewnia wysoką szczelność betonu przy niskim współczynniku wodno-cementowym (mieszanki betonowe wymagają konsystencji wilgotnej). Uzyskanie właściwego stanu zagęszczenia mieszanki betonowej wymaga zastosowania odpowiednich drgań i obciążenia zagęszczającego. Obciążenia te powodują wypchnięcie z mieszanki betonowej nadmiaru powietrza, które jest zastąpione jej składnikami stałymi. Metoda wibroprasowania jest połączeniem dwóch procesów zagęszczania mieszanki betonowej – wibrowania i prasowania. Wibracja powoduje zmniejszenie tarcia wewnętrznego pomiędzy cząsteczkami i lepkości mieszanki betonowej. Dobór odpowiedniej częstotliwości oraz amplitudy drgań powoduje chwilowe kontrolowane upłynnienie zaprawy oraz pożądane zagęszczenie mieszanki betonowej. Natomiast prasowanie pokonuje tarcie wewnętrzne mieszanki przez przyłożenie wysokiego ciśnienia.

36. Czynniki ograniczajace czas transportu i wbudowania mieszanki betonowej

gestosc betonu , wysoka temperatura , niska temperatura , wilgotnosc powietrza

37. Rodzaje wibratorow

wibrator do betonu ma za zadanie zageszczenie masy betonowej do uzyskania przez nia pozadanej jednorodnosci i spoistosci. Uzyskuje sie to przez wyparcie spomiedzy ziaren kruszywa pecherzykow powietrza.

Wibratory powierzchniowe stosuje sie do elementow plytkich o duzych powierzchniach.

Wibratory przyczepne odzialywuja na mieszanke betenowa przez deskowanie

Wibratory wglebne stosowane sa do elementow o nieduzej glebokosci, glownie do mieszanek konsystencji polcieklej. Ze wzgledu na koncowke rozrozniamy: mieczowe iglowe bulawowe

38. Warunki dojrzewania betonu

Warunki dojrzewania betonu – warunki w których znajduje się beton od jego wykonania do 28 dni lub innego terminu określonego warunkami technologicznymi. Wyróżniamy:

Laboratoryjne-18+-2C wilgotność powyżej 90%

Naturalne – sred temperatura dobowa nie mniejsza niż 10st

Obniżonej temp. Od 5 do 10

Zimowe- temp poniżej 5C

Podwyższonej temp- wystepuje w procesie przyspieszonego dojrzewania

39 .Wyjasnij pojecie deskowanie aktywne

deskowanie aktywne umozliwia usowanie nadmiaru wody, w deskach wykonuje sie otwory, od strony betonu umieszcza sie np " wloknine aby mieszanka nie wyciekala otworami dzieki temu wlokniną przechodzi woda otworami na zewnatrz

40. Metody betonowania pod woda

metoda kontraktor – rura nieprzesowna ktora sie wznosi w miare postepu robot

podobna rura przesowna

dwuetapowego betonowania budowle masywne np : rozbrzeza, doki wprowadza sie kruszywo ulozone w deskowaniach grube

wprowadza sie zaczyn cementowy w szczelnych pojemnikach i po wprowadzeniu na dno otwiera sie pojemnik

pojemnik wylozony folia wprowadza sie bez kontaktu z woda

2. Problemy te wynikają z faktu, że dojrzewanie

betonu jest wynikiem hydratacji cementu, która stanowi proces egzotermiczny.

Orientacyjnie pełna hydratacja 1 kg zwykłego cementu portlandzkiego powoduje

wydzielenie się około 400 kJ ciepła. Wydzielające się ciepło hydratacji podnosi

temperaturę betonu tym bardziej, im trudniejsze jest odprowadzanie ciepła na zewnątrz. W

skrajnych przypadkach może to doprowadzić do zagotowania się dojrzewającej masy

betonowej, a powstające w betonie naprężenia termiczne mogą być przyczyną pęknięć

przebiegających przez cały przekrój betonowanego elementu. Ponieważ odprowadzanie

ciepła hydratacji jest tym trudniejsze, im większe są rozmiary betonowanego bloku, więc

niebezpieczeństwo uszkodzeń na skutek naprężeń termicznych jest tym większe, im bardziej

masywna jest konstrukcja. Dla konstrukcji o prostych kształtach masywność możemy

utożsamiać z jej grubością. Dla porównywania masywności konstrukcji o złożonych

kształtach można posłużyć się jedną z następujących miar.

to 11 do poprawki: bo jest wg starej normy.

wg nowej mamy klasy np. C20/25 C25/30 i tak w przypadku betonu C20/25 20 jest to wytrzymalosc na sciskanie charakterystyczna z 95% pewnoscia przez producenta na próbkach walcowych a 25 jest to wytrzymalosc na sciskanie charakterystyczna z 95% pewnoscia przez producenta na próbkach szesciennych o a=15cm.

11.) Co oznacza symbol literowo-liczbowy w oznaczeniu klasy betonu.Klasa betonu określenie jakości i typu betonu wyrażone symbolem Cxx/yy, gdzie:xx - wytrzymałość charakterystyczna w MPa przy ściskaniu próbki walcowej o średnicy 15 cm i wysokości 30 cmn yy -wytrzymałość charakterystyczna w MPa przy ściskaniu próbki sześciennej(15x15x15cm)

12) fc cube jak i fc cyl dotyczą wytrzymałości betonu na ściskanie, z tym że fc cyl oznaczana jest na próbkach walcowych, a fc cube na próbkach sześciennych