KLASA EKSPOZYCJI-charakteryzuje środowisko w jakim ma znaleźć się dany element(decyduje o min ilości cem;min klasie wytrzymałości ;stanu napowietrzenia;stosunku W/C)Wyróżniamy środowiska :brak agresji,karbonatyzacja,korozja chlorkowa,oddziaływanie mrozu,chemiczna.URABIALNOŚĆ-zdolność do łatwego i szczelnego wypełnienia formy z jednoczesnym zachowaniem jednorodności mieszanki betonowej.MIESZANKA BETONOWA-mieszanina cementu wody kruszywa drobnego,grubego oraz domieszek i dodatków która jest w stanie umożliwiającym ułożenie jej w formie. KONSYSTENCJA –stopień ciekłości mieszanki betonowej określany klasami konsystencji[S1 10-40,S2 50-90,S3 100-150,S4 160-210,S5 210-N] w zależności od metody badania wpływ:stosunek C/W,skład ziarnowy kruszywa, ilość i rodzaj domieszek.WODOŻĄDNOŚĆ-ilość wody jaką należy użyć w celu uzyskania zakładanej klasy konsystencji ,jest uzależniona od stopnia ciekłości ;składu ziarnowego kruszywa,wzrasta ze wzrostem kruszywa drobnego.OPTYMALNE UZIARNIENIE-umożliwia uzyskanie założonych właściwości oraz szczelnej mieszanki o wymaganej klasie konsystencji przy możliwie jak najmniejszym zużyciu cem i wody,powinien mieć min jamistość przy jak największych ziarnach kruszywa.ZAPRAWA-przygotowana w odpowiednim stosunku mieszanina spoiwa ,kruszywa drobnego ,wody,domieszek dodatków,wyróżniemy:C,CW,W,G,GW.PUNKT PIASKOWY-procentowa zawartość masy ziaren od 0,063 do 2 mm.GĘSTOŚĆ NASYPOWA-iloraz niezagęszczonej masy suchego kruszywa wypełniającego określony pojemnik do objętości tego pojemnika.JAMISTOŚĆ-wypełnione powietrzem przestrzenie pomiędzy ziarnami kruszywa znajdującego się w pojemniku.NASIĄKLIWOŚĆ-zwiększenie masy próbki kruszywa wysuszonego w suszarce spowodowane penetracją wody do dostępnych dla niej pustych przestrzeni.KLASA KRUSZYWA-symbol liczbowy określający jakość kruszywa gwarantujący uzyskanie betonu klasy wytrzymałościowej nie mniejszej niż klasa kruszywa. DOMIESZKI NAPOWIETRZAJĄCE-sybstancje które powodują wytworzenie dużej ilości mikropęcherzyków powietrza w mieszance betonowej które są równomiernie rozłożone i zwiekszają mrozoodporność. Wytrzymałość charakterystyczna (fek) to wartość wytrzymałości, poniżej której może się znaleźć 5% populacji wszystkich oznaczeń wytrzymałości dla danej objętości betonu. Wytrzymałość charakterystyczną określa się po 28 dniach dojrzewania betonu.SPECYFIFIKACJA BET-końcowe zestawienie wymagań tech dotyczących wykonania lub składu betonu, wymagania podtswowe:kl wytrzy ekspoz zawar chlor gęstości konsystencji , max kruszywo ; + dodatkowe radzaj/klasa cem kruszywa , zawartość pow w świeżej mieszance , tempo rozwoju wytrzym , ciepło hydratacji, wodoszczelnoiść

GĘSTOŚĆ NASYPOWA I JAMISTOŚĆ 3próbki wysuszone w temp. 110 +/-5 do stałej masy. Masa próbki powinna stanowić 120-150% objętości pojemnika. Zważyć suchy pusty pojemnik m1. Pojemnik napełnić kruszywem bez zagęszczania z nadmiarem. Usunąć nadmiar i wyrównać powierzchnie zgarniakiem. Zważyć pojemnik m2. Oznaczenie wykonać dla 3 próbek. Pb=(m2-m1)/V J=(Pp-Pb)/PP*100% PP(gęstość cząstek wysuszonych w suszarce) OZNACZENIE SKŁADU ZIARNOWEGO próbkę analityczną wysuszyć do stałej masy i zważyć m1. Próbkę umieścić w pojemniku i całkowicie zalać wodą i wymieszać. Następnie zawartość pojemnika przelać przez sito 0,063mm z zastosowaniem sita ochronnego 1lub2mm do czasu aż przepływająca woda będzie klarowna. Pozostałość na sicie 0,063 wysuszyć do stałej masy w temp 110 +/-5. Następnie materiał przesiewamy przez zestaw sit wstrząsając ręcznie lub mechanicznie 31,5;16;8;4;2;1;0,5;0,25;0,125;0,063.Po zakończeniu przesiewania ważymy materiał z każdego sita. %zawartość pyłu f=((m1-m2)+P)/m1*100%. KONSYSTENCJA ŚWIERZEJ ZAPRAWY STOLIK ROZPŁYWOWY próbka w ilości 1,5 l przed badaniem przemieszana w ciągu 5-10s. Tarcze oraz wewnętrzną część formy smarujemy olejem mineralnym. Następnie forme umieszczamy centralnie na tarczy oraz napełniamy ją zaprawą w dwóch warstwach każdą uprzednio zagęszczając ubijakiem 10-krotnie. Nadmiar zaprawy usunąć zgarniakiem. Po 15s formę podnieść pionowo do góry oraz zaprawę poddać 15 wstrząsnąć w ciągu 15s, zmierzyć średnicę powstałego placka w dwukrotnie prostopadłych kierunkach z dokładnością 1mm i z tych wyników wyciągamy średnią oraz klasyfikujemy konsystencje zaprawy za pomocą tabeli.BAD KONSYS NA STOLIKU ROZ BET-zwilżoną formę ustawić centralnie na stoliku,napełnić 2 warstwami każdą ubić 10 razy drążkiem, wyrównać bet, po 30s formę podnieść do góry(3-6s),górną płyte umieść do ograniczników i swobodnie opuścić (15 razy każdy po około 2-5s),zmierzyć max rozpływ w dwóch kierunkach d1 i d2 f=d1+d2/2.

OCENA WYDAJNOŚCI OBJĘTOŚCIOWEJ przygotowanie zaprawy: do mieszanki wlać wodę i dodać spoiwo mieszać 60s. dodać kruszywa i mięszać 120s aż do osiągnięcia jednolitej konsystencji. Próbny zarób umieszczamy w cylindrze. Opuścić tarczę dociskową ze skalą aby dotykała powierzchni zaprawy. Odczytać uzyskaną objętość z dokładnością do 0,1dm3. Obliczyć masy składników przypadających na 1m3 zaprawy M=m1*1000/V m1-masa danego składnika V-uzyskana obj zaprawy. WYTRZYMAŁOŚĆ NA ZGINANIE I ŚCISKANIE STWARDNIAŁEJ ZAPRAWY przygotowywanie i przechowywanie próbek: przygotować odpowiednią ilość składników do wykonania zaprawy. Przed ułożeniem w formie zaprawę wymieszać ręcznie w ciągu 5-10s następnie układać w formie w dwóch warstwach każdą zagęszczając 25 uderzeniami ubijaka a nadmiar zgarnąć, formę umieścić w szczelnych workach na 7 dni a kolejne 21 bez. Wytrzymałość na zginanie beleczki po 28dniach umieścić w maszynie do badania powierzchniami mającymi styk z formą tak aby stykały się z podporami. Ustawić przyrost obciążenia 10-50 N/s dobierane tak aby zniszczenie nastąpiło po 30-90s. Rozpocząć badanie i odczytać siłę niszczącą F[N]. f=(1,5*F*l)/b*d² . Wytrzymałość na ściskanie przeprowadzamy na połówkach poprzednich próbek. Beleczki umieścić w maszynie symetrycznie, prędkość obciążenia 50-500N/s dobierane tak aby zniszczenie nastąpiło po 30-90s. siłe max odnotować. fc=F/A. BADANIE KONSYSTENCJI METODĄ STOŻKA OPADOWEGO formę zwilżamy od wewnątrz oraz ustawiamy na poziomej płycie. Napełniamy 3-ma warstwami każdą zagęszczając 25krotnie prętem. Następnie nadmiar usuwamy. Po ok. 5-10s podnosimy formę pionowo do góry i mierzymy opad stożka czyli różnicę wys formy i najwyższego punktu mieszanki. BADANIE KONSYSTENCJI METODĄ OZNACZENIA STOPNIA ZAGĘSZCZALNOŚCI pojemnik oczyścić i zwilżyć wewnętrzna powierzchnię następnie wypełnić pojemnik z nadmiarem bez zagęszczania, usunąć nadmiar mieszanki następnie zagęścić na stole wibracyjnym. Kolejno wykonujemy pomiary czterech odległości mieszanki od górnej krawędzi pojemnika. c=h1/(h1-s) h1-wys wewnętrzna pojemnika s-średnia wysokość odległości.BADANIE VEBE-formę wstawić do cylindra na stoliku wibracyjnym, umieścić lej wsypowy i napełnić trzema warstwami (25 uderzeń pręta na warstwe),po ułożeniu ostatniej warstwy usuwa się lej wsypowy, wyrównujemy warstwę bet, podnosimy stożek w ciągu 5-10s,na górze mieszanki umieszczamy przeźroczysty krążek i uruchamiamy wibrator wraz ze stoperem,wyłączamy stoper gdy cała płytka zetknie się z bet, wynik to czas z dokł do 1 s, na podstawie czasu przyjmujemy z tabeli klasę konsystencji