Agroturystyka

Wykład III 15.02.2013

PROCES KATEGORYZACJI:

I Etap: przygotowanie kwater

Kwaterodawcy zobowiązani są do poznania głównych atrakcji regionu, oraz odległości od miejsc odwiedzanych przez turystów (do 50 km)

• Jeziora, rzeki, lasy, morza, pasma górskiego, parku narodowego, krajobrazowego itp.

• Stacji kolejowej i przystanku autobusowego, drogi głównej,

• Zabytków

• Atrakcji turystycznych i wypożyczalni sprzętu sportowego,

• Urządzeń rekreacyjnych,

• Innych atrakcji regionu (np. nauki jazdy konnej, źródła wód mineralnych)

Agrokwaterodawca musi przygotować do wglądu dokumenty:

• Zaświadczenie o wpis do „Ewidencji innych obiektów hotelarskich”

• Zaświadczenie o wcześniej nadanej kategorii, jeśli kiedyś gospodarstwo było poddane kategoryzacji,

• Zdjęcia, ulotki, materiały informacyjne.

Często zdarza się, że brakuje w gospodarstwie np. apteczki, ogólnej infrastruktury p. poż., informatorów i przewodników turystycznych, oznakowania pokoi.

II Etap: procedura kategoryzacji

1. Przesłanie wniosku w formie elektronicznej z prośbą o przeprowadzenie kategoryzacji do PFTW „GG” oraz dokonanie opłaty

2. Zlecenie wykonania kategoryzacji przez Prezesa PFTW „GG” lub osobę upoważnioną, w terminie 10 dni od otrzymania wniosku i wpłynięciu na konto stosownej opłaty,

3. Wizyty inspektora w gospodarstwie, który przeprowadza kategoryzację obiektów, a następnie w terminie 15 dni przesyła wypełnione arkusze w wersji elektronicznej. Ocenie musi podlegać minimum 80% pokoi gościnnych,

4. Prezes PFTW „GG” lub upoważniona przez niego osoba w terminie do 15 dni od daty otrzymania kompletnej dokumentacji dokonuje analizy przesłanych przez inspektora dokumentów i przyznaje kategorię dla obiektu oraz poszczególnych pokoi,

5. Decyzje o przyznanej kategorii przekazana jest kwaterodawcy, Prezesowi Rodzimego Stowarzyszenia (w wypadku kwatero dawców zrzeszonych) oraz inspektoratowi,

6. Agro kwatero dawcy otrzymują certyfikat świadczący o przyznanej kategorii oraz tablice rekomendacyjną.

Podczas oceny obiektów na ostateczną kategorię wpływa:

• Ocena obiektu i oferowane usługi,

• Ocena rodzaju zakwaterowania w danym obiekcie (pokój gościnny, SJM, pokój grupowy)

• Ocena węzła higieniczno sanitarnego

Na początek kategorię przyznawane są poszczególnym pomieszczeniom (pokoje gościnne, SJM)

Najmniejsza przyznana kategoria jest kategorią całego obiektu.

Tablica jest własnością federacji i musi być zwrócona w przypadku upłynięcia terminu rekomendacji (4 lata), stwierdzenie w uchybień w czasie kontroli wyrywkowej lub na skutek skarg gości, a także w przypadku zmiany właściciela obiektu.

Wymogi kategoryzacyjne wiejskiej bazy noclegowej są zróżnicowane w zależności od typu zakwaterowania:

• Pokoje gościnne- wszystkie kategorie

• Samodzielne Jednostki Mieszkaniowe (SJM) (mieszkania i domy wakacyjne)- wszystkie kategorie

• Pozarolnicze pola namiotowe i miejsca na ustawienie przyczep mieszkalnych oraz miejsca do spania przygotowane przez gospodarzy w namiotach, przyczepach mieszkalnych i obiektach prowizorycznych- kategorie standard

PRZEDŁUŻENIE KATEGORYZACJI

• Wyłącznie raz na 2 lata,

• Tylko agrokwaterodawcy zrzeszeni w stowarzyszeniach należących do PFTW „GG”

ETAPY PRZEDŁUŻENIA WAŻNOŚCI KATEGORYZACJI

1. Kwaterodawca zgłasza wniosek o przedłużenie kategoryzacji w formie elektronicznej wraz z oświadczeniem o niepogorszeniu się standardu kwatery w stosunku do stanu z poprzedniej kategoryzacji,

2. Prezes PFTW „GG” lub osoba upoważniona przesyła wniosek do prezesa stowarzyszenia, do którego należy kwaterodawca z prośbą o poświadczenie danych zawartych we wniosku,

3. Po otrzymaniu poświadczenia zostaje przyznana kategoria lub następuje odmowa przyznania kategorii na kolejne 4 lata

Zmiana kategorii- ponownie przeprowadza się kategoryzację,

Po upływie ważności kategoryzacji- usunięcie tablicy rekomendacyjnej z obiektu

W przypadku bezprawnego posługiwania się tablicą rekomendacyją PFTW „GG” ma prawo nałożyć karę finansową- 1000 zł.

SYSTEMY KATEGORYZACJI WIEJSKIEJ BAZY NOCLEGOWEJ W EUROPIE

Wiejska Baza Noclegowa w europie jest różnorodna

• Pokoje gościnne (minimum nocleg i śniadanie B&B) jest to podstawowa forma zakwaterowania,

• Kompleksy mieszkalne tzw. mieszkania wakacyjne (Wielka Brytania, Irlandia, kwatery z samodzielnym wyżywieniem self- catering)

• Kwatery grupowe (np. w Wielkiej Brytanii to „stodoły Wiejskie” w Niemczech „Hotele na sianie” w dawnych obiektach gospodarczych,

• Wiejskie pensjonaty i hotele

Europejskie systemy oceny jakości usług agroturystycznych

• Standard wyposażenia technicznego obiektów,

• Ofertą (zwraca się uwagę na elementy oferty o wiejskim charakterze m.in. architektura, zagospodarowanie, otoczenie, czynne gospodarstwo rolne)

W europie system oceny oraz nadzór kwater wiejskich (w tym agroturystycznych) są zróżnicowane i można je podzielić na:

• Ujednolicenie dla wszystkich obiektów turystycznych w mieście i na wsi; wszystkie obiekty prowadzące działalność turystyczną muszą spełniać urzędowo określone wymogi w zakresie zakwaterowania i obsługi (np. Wielka Brytania, Irlandia, Islandia)

• Ustalone przez organizacje kwaterodawców wiejskich i dotyczące wyłącznie członków tych organizacji, przynależność do organizacji; przynależność do organizacji oraz decyzje o ocenie kwatery jest dobrowolne (np. Francja, Niemcy, Austria)

MODEL WSI AGROTURYSTYCZNEJ

(M. Drzewiecki 2002)

• Niewielka miejscowość (200-300 mieszkańców)

• Zabudowa niezbyt intensywna o cechach stylowych z dużą ilością zieleni,

• Położenie- w atrakcyjnym krajobrazie, ciekawe ukształtowanie powierzchni, zbiorniki wodne itp.)

Brak uciążliwych obiektów produkcyjno- usługowych oraz tras przelotowych

Śladków Mały to pierwsza w Polsce wioska agroturystyczna w której dzięki pomocy finansowej Unii Europejskiej 17 gospodarstw stało się gospodarstwami agroturystycznymi. Mieszkańcy odnowili i zmodernizowali swoje domy i gospodarstwa, wykonano ścieżkę rowerową (15 km) i spacerową (7 km) nad stawem urządzono plażę ze sprzętem rekreacyjnym.

OBIEKTY AGROTURYSTYCZNE to z reguły wiejskie budynki mieszkalne:

• Przed 1989 r. przeważnie miały charakter substandardowy (w różnym stopniu zmodernizowane tradycyjne chaty chłopskie)

• Obecnie dominują budynki współczesne (20 letnie i nowsze) o stosunkowo wysokim standardzie wyposażenia

Nowe budownictwo wiejskie choć często cechuje się zła architekturą to:

• Jest dobrze wyposażone w infrastrukturę sanitarną,

• Posiada dużą powierzchnie użytkową po 110 m²

Podstawową wadą obiektów wiejskich przeznaczonych na działalność agroturystyczną to nikły związek z:

• Wsią

• Rolnictwem

• Tradycyjną architekturą

• Tradycyjnym wyposażeniem i urządzeniem wnętrz

Istnieje sprzeczność pomiędzy wymaganiem przez turystów wysokiego standardu kwater agroturystycznych przy równoczesnym oczekiwaniu niskich cen.

ZABYTKOWA ZABUDOWA WIEJSKA

Architektura budynku z kwaterami agroturystycznym powinna mieć cechy regionalne i

typowo wiejskie. DOM KURPIOWSKI

CHAŁUPA PODHALAŃSKA

CHAŁUPA WIELKOPOLSKA DWOREK MAZOWIECKI

CHAŁUPA PODLASKA DOM KASZUBSKI

PRODUKT AGROTURYSTYCZNY

Produktem agroturystycznym nazywamy całość elementów towarzyszących „towar”

Kilka atrakcji typowych dla agroturystyki (J. Sikora 1999)

• Obserwacja prac gospodarskich

• Obserwacja zwierząt gospodarskich

• Uprawianie działki ogrodniczej przygotowanej dla gości

• Poznawanie produkcji i przetwórstwa rolno-spożywczego (wypiek chleba, pieczenie ciast, tworzenie soków i zapraw)

• Zbieranie owoców

• Degustacja produktów z gospodarstwa

• Zakup produktów z gospodarstwa

• Fotografowanie zwierząt i prac gospodarskich

Cechy agroturystyki jako formy turystyki korzystającej z przywilejów podatkowania w porównaniu z innymi formami turystyki wiejskiej,

Jeśli chodzi o współpracę gospodarstw rolnych to mają formalny i nie formalny charakter, gospodarstwa współpracują w ramach pracy organizacji samoorganizacji. Prawna forma tych organizacji to stowarzyszenia.

Międzynarodowa turystyka

Europejska Federacja Stowarzyszeń do Spraw Urlopu w Wiejskiej Zagrodzie i Turystyki na Terenie Wiejskim EUROGITES zrzesza 17 państw Europy

Najstarsza organizacja od 1955 r, z Francji „Gites de France” jakoś kwater to 1-5 kłosów

BARIERY DLA AGROTURYSTYKI

• Finansowa

• Niezbyt korzystny klimat

• Brak ładu przestrzennego

• Konkurencja innych form wypoczynku

• Słaba znajomość języków obcych wśród kwaterodawców

• Opory psychologiczne

• Niewielkie umiejętności marketingowe

• Niedoskonałe promocje

• Zbyt małe zainteresowanie władz samorządowych

• Niestabilność polityczno- ekonomiczna

CECHY AGROTURYSTYKI W POLSCE

• Niska podaż prawdziwych gospodarstw agroturystycznych

• Współpraca sąsiedzka

• Ukierunkowanie na turystów niemieckich

• Duże zróżnicowanie przestrzenne oferty agroturystycznej

• Zainfekowania architektura

• Niepełny produkt turystyczny

• Niedostatki działalności promocyjnej

• Systematyczny wzrost miejsc noclegowych

• Dominują stowarzyszenia