Dla celów klinicznych UTI mogą być klasyfikowane według różnych kategorii

1. Bakteriomocz asymptomatyczny

2. Ostre bezpowikłaniowe zakażenie UTI u kobiet

3. Powtarzające się wypadki ostrego bezpowiklaniowego zakażenia UTI

4. Ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek, bezpowikłaniowe

5. Powikłaniowe zakażenie UTI lub UTI u kobiet

OBJAWY I DIAGNOZOWANIE

Dysuria, częstość i gwałtowność są typowymi objawami zapalenia pęcherza, czasami towarzyszy im hematuria. Wysoka gorączka i ból w boku wskazują na odmiedniczkowe zapalenie nerek, a jednocześnie pacjent może mieć lub nie objawy w dolnym odcinku dróg moczowych. U dzieci i osób starszych objawy mogą być niejednoznaczne. Krótkotrwała bakteremia, która często występuje w następstwie instrumentacji dróg moczowych lub chwilowego zastoju powoduje dreszcze i drgawki. Ostremu odmiedniczkowemu zapaleniu nerek może towarzyszyć 'septicaemia' i pacjent może mieć obniżone ciśnienie krwi oraz obniżone wydalanie moczu.

Próbkę moczu pobiera się normalnie ze świeżo oddanego moczu, ale w zależności od sytuacji klinicznej alternatywą jest pobranie próbki za pomocą punkcji pęcherza, cewnika moczowego, cewnika przetoki miedniczkowej (pielostomia) itp. Jeśli jest podejrzenie o bakteremię, to powinno się zawsze pobrać próbkę krwi do badania. Zakażony mocz zawiera zwykle powyżej 10 leukocytów w mm",

Wynik 10/5 był kiedyś uważany za wskazujący na wyrażne zakażenie UTI, ale wykazano, że nawet 10/2 drobnoustrojów przy obecności pyurii może wskazywać na

UTI. r .

Proteina C-reaktywna' (CRP)jest najlepszym pojedynczym testem laboratoryjnym do określania poziomu i ostrości zakażenia. Przy zapaleniu pęcherza nie jest to poziom podwyższony, najwyżej lekko podwyższony, ale przy odmiedniczkowym zapaleniu nerek poziom jest wyraźnie podwyższony. Jest to ponadto najprostszy test do monitorowania wyników leczenia. W przypadku ostrego zakażenia UTI stężenie kreatyniny w surowicy może być podwyższone, a zdolność utrzymania stężenia w nerkach obniżona. Może także wystąpić niewielka proteinuria.

LECZENIE

Bakteriomocz asymptomatyczny

Bakteriomocz asymptomatyczny wymaga leczenia, jeśli występują czynniki komplikacji, które mogą sprzyjać rozwojowi infekcji w stan niebezpieczny lub symptomatyczny. Leczenie jest na ogół zalecane u pacjentów w następującym stanie:

- niemowlęta

- kobiety w ciąży

- przy cukrzycy

49