Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia laboratoryjnego było określenie wpływu emisji antropogenicznych zanieczyszczeń atmosfery na wymywanie metali ciężkich z gleby, na przykładzie żelaza.
Opis doświadczenia
Ćwiczenie składa się z 4 etapów :
przygotowanie wody potrzebnej do doświadczenia
przygotowanie próbek
przemywanie próbek
wykonanie oznaczeń
ETAP 1
Polegał na przygotowaniu dwóch słoików, do których wlewamy ok 1,5 dm3 wody destylowanej. Kolejnym krokiem było zmierzenie pH wody za pomocą pH-metru.
W pierwszym słoiku mieszamy wodę aż do uzyskania pH ok 5,3, natomiast do drugiego słoika wkładamy elektrodę pH-metru i mieszając nią wodę dodajemy powoli po jednej kropli roztworu H2SO4 1+49 do momentu aż uzyskamy pH ok 3,5.
Uzyskana została woda o następującym pH:
Tab.1. Uzyskane wartości pH przygotowanej wody
Woda | pH |
---|---|
I słoik | 5,4 |
II słoik | 3,56 |
ETAP II
Drugi etap polegał na przygotowaniu ośmiu słoików o pojemności 1 dm3, do których dodajemy odpowiednie ilości składników oraz dawkujemy roztwory zgodnie z poniższą tabelką.
Tab.2. Oznaczenie i sposób przygotowania słoików
Nr próbki | Gleba | Popiół | (NH4)2Fe(SO4)2 x 6H2O |
---|---|---|---|
1 | 25g |
- | - |
2 | 25g |
3, 2g |
- |
3 | 25g |
- | - |
4 | 25g |
3, 2g |
- |
5 | 25g |
- | Fe |
6 | 25g |
3, 2g |
Fe |
7 | 25g |
- | Fe |
8 | 25g |
3, 2g |
Fe |
Do próbek 5, 6, 7, 8 dodawaliśmy odważony wcześniej na wadze analitycznej siarczan amonu i żelaza (II) [(NH4)2Fe(SO4)2 * 6H2O] 2,0 w ilości podanej w tabeli 3.
Tab.3. Odważony siarczan amonu i żelaza (II)
Oznaczenie tygla | 1B | 2B | 3B | 4B |
---|---|---|---|---|
Odważka [g] | 0,1846 | 0,1804 | 0,1818 | 0,1871 |
Nr próbki | 5 | 6 | 7 | 8 |
ETAP III
Do przygotowanych w słoikach próbek wlewamy po 300 cm3 przygotowanych wód:
Tab.4. Zestawienie pH wody
Nr próbki | pH przygotowanej wody |
---|---|
Słoik 1 (gleba) | pH 3,56 |
Słoik 2 (gleba + popiół) | pH 3,56 |
Słoik 3 (gleba) | pH 5,4 |
Słoik 4 (gleba + popiół) | pH 5,4 |
Słoik 5 (gleba + Fe) | pH 3,56 |
Słoik 6 (gleba + popiół + Fe) | pH 3,56 |
Słoik 7 (gleba + Fe) | pH 5,4 |
Słoik 8 (gleba + popiół + Fe) | pH 5,4 |
Po wlaniu wody do słoików, przez okres 45 minut co pewien czas mieszaliśmy ich zawartość przy użyciu szklanych pręcików. Podczas gdy zachodził proces wymywania przygotowaliśmy zestawy do sączenia (duże lejki i kolbki Erlenmajera).
Po 45 minutach przesączyliśmy zawartość zlewek przez sączki o średnicy 18,5 cm.
ETAP IV
Czwarty etap polegał na oznaczeniu żelaza oraz pH dla poszczególnych prób.
Oznaczenie żelaza:
Przygotowaliśmy 16 kolbek stożkowych opisanych według numerów 1-8 oraz 1R-8R. Do każdej kolbki wlano po 50 cm3 przesączu ze słoików o takich samych numerach. Osobno została wykonana ślepa próba dla całej grupy. Do kolbki dodano wode destylowaną w ilości 50 cm3.
Do wszystkich kolbek dodaliśmy 5 cm3 roztworu kwasu solnego HCl 1+1 oraz 1/8 płaskiej łyżeczki nadsiarczanu amonu i wymieszaliśmy.
Po 5 minutach do kolbek 1R – 8R oraz do ślepej próby dodaliśmy 1 cm3 50% roztworu rodanku amonowego.
Po 2 minutach odczytaliśmy absorbancję na spektofotometrze o długości fali 480 nm i kuwecie 4 cm.
Dane podstawiono do wzoru:
$$c = 0,2 \bullet E \bullet \frac{1000}{V}\ \left\lbrack \frac{\text{mgFe}}{\text{dm}^{3}} \right\rbrack$$
gdzie:
E – absorbancja,
V- objętość badanej próbki, użytej do oznaczenia, [cm3].
Wyniki
Przy użyciu pH-metru zostało odczytane pH przesączu:
Tab.5. Wyniki pH po odsączaniu próbek i ich objętość
Nr próbki | pH przesączu | Objętość przesączu [cm3] |
---|---|---|
1 | 6, 67 |
177 |
2 | 7, 0 |
178 |
3 | 6, 73 |
190 |
4 | 7, 02 |
176 |
5 | 6, 50 |
177 |
6 | 6, 80 |
175 |
7 | 6, 49 |
185 |
8 | 6, 77 |
180 |
Tab.6. Odczytana absorbancja próbek bez kompleksów żelaza (bez rodanku, kompensacyjnych)
nr próbki | absorbancja na spektrofotometrze E | objętość cieczy V [cm3] | C [mgFe/dm3] |
---|---|---|---|
1 | 0,265 | 50 | 1,06 |
2 | 0,173 | 50 | 0,692 |
3 | 0,443 | 50 | 1,772 |
4 | 0,227 | 50 | 0,908 |
5 | 0,185 | 50 | 0,74 |
6 | 0,056 | 50 | 0,224 |
7 | 0,158 | 50 | 0,632 |
8 | 0,056 | 50 | 0,224 |
Tab.7. Odczytana absorbancja próbek z kompleksami żelaza (z rodankiem)
nr próbki | absorbancja na spektrofotometrze Er | objętość cieczy V [cm3] | C [mgFe/dm3] |
---|---|---|---|
1R | 0,401 | 50 | 1,604 |
2R | 0,176 | 50 | 0,704 |
3R | 0,487 | 50 | 1,948 |
4R | 0,241 | 50 | 0,964 |
5R | 0,262 | 50 | 1,048 |
6R | 0,127 | 50 | 0,508 |
7R | 0,274 | 50 | 1,096 |
8R | 0,124 | 50 | 0,496 |
Tab.8 Obliczenia zawartości żelaza w próbach
nr próbki | Absorbancja (Er – E) | C [mgFe/dm3] | Objętość przesączu [cm3] | Ilość żelaza [μg] |
---|---|---|---|---|
1 | 0,136 | 0,544 | 177 | 96,288 |
2 | 0,003 | 0,012 | 178 | 2,136 |
3 | 0,044 | 0,176 | 190 | 33,44 |
4 | 0,014 | 0,056 | 176 | 9,856 |
5 | 0,077 | 0,308 | 177 | 54,516 |
6 | 0,071 | 0,284 | 175 | 49,7 |
7 | 0,116 | 0,464 | 185 | 85,84 |
8 | 0,068 | 0,272 | 180 | 48,96 |
Dane podstawiono do wzoru:
$c = 0,2*(E_{r} - E)*\frac{1000}{V}\ \lbrack\frac{\text{mg}\ \text{Fe}}{\text{dm}^{3}}\rbrack$
V – objętość badanej próbki – 50 cm3
Wnioski
Zauważyć można, że stężenia żelaza w przesączu zmieniają się wraz pH gleby a także dodatkiem mineralnego popiołu. W naszym ćwiczeniu ilość żelaza oznaczaliśmy metodą spektrofotometryczną z rodankiem amonu, z którym żelazo (III) tworzy rdzawoczerwone kompleksy.