DUMPING I POSTĘPOWANIE ANTYDUMPINGOWE

Slajd 2 K

(treść inna xD)

Zgodnie z postanowieniami art. 1.2 rozporządzenia dumping występuje, gdy cena eksportowa produktu sprzedawanego do Unii Europejskiej jest niższa od ceny takiego samego lub podobnego produktu na rynku krajowym. Tak więc dla ustalenia, czy w konkretnym przypadku mamy do czynienia z praktykami dumpingowymi należy porównać cenę tego samego (podobnego) produktu kierowanego na rynek krajowy i unijny. Przedmiotowa regulacja zawiera wskazówki co do powyższych działań. Porównanie powinno być dokonane w sposób uczciwy, należy uwzględniać sprzedaż dokonywaną na tym samym szczeblu produkcji oraz możliwie w tym samym czasie. Szczegółowo uregulowane są kwestie obliczania krajowej ceny produktu (w zależności od stanu faktycznego może to być cena normalna lub wartość konstruowana), procedury porównywania oraz ewentualnych korekt.

Slajd 3M

Jednakże dla wprowadzenia środków antydumpingowych nie jest wystarczające jedynie stwierdzenie zaistnienia dumpingu. Spełnione bowiem muszą być łącznie dalsze warunki, tj.:

• przemysł Wspólnoty musi ponieść szkodę, co zgodnie z postanowieniami art. 3.1 rozporządzenia obejmuje zarówno szkodę rzeczywistą, jak i groźbę wyrządzenia szkody oraz negatywny wpływ na powstanie gałęzi wspólnotowego przemysłu,

• istnieje związek przyczynowy między importem po cenach dumpingowych a szkodą, a contrario czy istnieją inne czynniki wpływające na powstanie uszczerbku poza przedmiotową sprzedażą,

• nałożenie środków antydumpingowych musi leżeć w interesie Wspólnoty (w odniesieniu zarówno do producentów, jak i konsumentów).

Slajd 4 i 5K

Określenie DUMPINGU zawierają:

Artykuł VI GATT/WTO

Produkt jest przedmiotem dumpingu (tzn. wprowadzony do handu w drugim kraju po cenie niższej od jego wartości normalnej) jeśli cena eksportowa produktu esportowanego z jednego kraju do drugiego jest niższa od ceny porównywalnej stosowanej w normalnym obrocie handlowym za podobny produkt przeznaczony do konsumpcji w kraju eksportującym.

+ Jeżeli w kraju eksportująym nie ma w sprzedaży tego produktu to cenę porównuje się z ceną porównywalną podobnego produktu eksportowanego do jakiegokolwiek kraju trzeciego

+ albo porównuje się ją z kosztami produkcji w kraju pochodzenia, powiększonymi o uzasadnioną wysokość kosztów administracyjnych sprzedaży i wszytskich innych kosztów oraz zysku

Artykuł 2 Kodeksu Antydumpingowego

Dumping składa się z dwóch elementów:

1. sprzedaż towaru do kraju drugiego po cenie niższej od ceny określonej w postanowieniach Kodeksu

2. wystąpienie, w wyniku takiej sprzedaży, szkody w kraju importującym

W odróżnieniu od subwencji, które finansuje rząd, dumping stosują przedsiębiorstwa na własny rachunek.

Slajd 6M

Główny cel dumpingu – zdobycie lub utrzymanie rynku kraju importera poprzez obniżkę ceny eksportowej i pokonanie konkurentów.

Dumping może występować stale lub okresowo/sporadycznie. Okresowo – najczęściej stosowany w celu zdobycia nowego rynku zagranicznego albo zlikwidowania obcej konkurencji na rynku zagranicznym.

Na rynku międzynarodowym dumping traktowany jest jako postępowanie nie fair, niszczy bowiem konkurentów nie przez zwiększanie efektywności produkcji, polepszanie jakości, lepszy marketing, lecz przez przenoszenie części kosztów związanych z produkcją i sprzedażą na konsumentów krajowych. Towarzyszy mu na ogół podnoszenie ceny wewnętrznej esportowanego towaru.

Slajd 7K

Dumping może też wywołać negatywne skutki dla kraju importującego:

• gdy przedmiotem są dobra konkurencyjne dla produkcji miejscowej - utrudnienie rozwoju produkcji miejscowej lub jej eliminację, co skutkować może wzrostem bezrobocia

• niekorzystne przesunięcia w strukturze popytu globalnego

Slajd 8M

Co może zrobić państwo importujące?

• przebić ceny na rynku wewnętrznym poprzez wprowadzenie jeszcze niższych cen

• ustalić cła w takiej wysokości, która zneutralizuje te ceny – skutkuje to wzrostem dobrobytu z pobierania opłat celnych

Slajd 9-13 z kompa czytać!!!! K

Slajd 14 STOSOWANIE ŚRODKÓW ANTYDUMPINGOWYCHM

Slajd 15K

Ustalenie szkody w postępowaniu antydumpingowym

Istotnym elementem postępowania antydumpingowego jest ustalenie, czy sprzedaż towarów przywiezionych na polski obszar celny wyrządziła szkodę przemysłowi krajowemu. Szkodę ustala się po wcześniejszym zebraniu materiału dowodowego. W tym celu ocenie podlega wielkość przywozu na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych oraz jego wpływ na poziom cen towarów podobnych na rynku krajowym, a także wpływ przywozu owych towarów na przemysł krajowy. Ocenie podlega również stopień wzrostu przywozu towaru w wielkościach bezwzględnych bądź w stosunku do wielkości produkcji lub konsumpcji na polskim obszarze celnym. Ustalając wpływ przywozu na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych na ceny towarów podobnych na rynku krajowym jest konieczne zbadanie, czy ceny tych towarów są znacznie niższe od cen krajowych towarów podobnych, lub czy przywóz towarów i ich sprzedaż na polskim obszarze celnym po cenach dumpingowych nie powoduje znacznego spadku cen krajowych towarów podobnych, albo czy nie hamuje wzrostu tych cen. Analizując procedurę ustalania szkody wynikającej ze sprzedaży towarów przywiezionych na polski obszar celny po cenach dumpingowych trzeba zwrócić uwagę, iż w tej procedurze dużą rolę odgrywa porównywanie cen i oddziaływanie cen towarów przywiezionych z zagranicy na ceny podobnych towarów krajowych. Zauważyć trzeba, że kształtowanie się poziomu cen podobnych towarów krajowych może być wywołane różnymi czynnikami.

Zagrożenie wyrządzenia szkody przemysłowi krajowemu może być stwierdzone na podstawie faktów bądź przewidywania wysokiego prawdopodobieństwa wystąpienia istotnej szkody w bliskim czasie. W celu stwierdzenia zagrożenia wyrządzenia szkody konieczne jest zbadanie w szczególności następujących zjawisk:

Slajd 16 i 17M

1. wpływu znaczącej stopy wzrostu przywozu na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych na prawdopodobieństwo znacznego wzrostu przywozu w przyszłości,

2. dysponowania przez eksportera wystarczającymi rezerwami mocy produkcyjnych bądź istotnego, bliskiego w czasie zwiększania przez niego mocy produkcyjnych stwarzającego prawdopodobieństwo znaczącego wzrostu przywozu na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych, z uwzględnieniem dostępności innych rynków eksportowych mogących wchłonąć dodatkowy przywóz,

3. możliwości przywozu na polski obszar celny towarów sprzedawanych po cenach wywołujących obniżenie cen na rynku krajowym bądź przeciwdziałających ich wzrostowi, który miałby miejsce, zwiększając w ten sposób prawdopodobieństwo dalszego wzrostu popytu na przywóz towarów,

4. stanu zapasów towarów objętych postępowaniem antydumpingowym,

5. ograniczenia sprzedaży towarów objętych postępowaniem antydumpingowym na skutek zastosowania ograniczeń przywozu towarów, w wyniku wprowadzenia ograniczeń przywozu zastosowanych przez kraje trzecie

Slajd 18K

Badanie tych okoliczności prowadzi do określonych ustaleń w postaci rozstrzygnięcia, czy dalszy przywóz towaru objętego postępowaniem antydumpingowym jest wysoce prawdopodobny oraz bliski w czasie oraz, czy w razie niezastosowania środków antydumpingowych wyrządzi ów przywóz istotną szkodę przemysłowi krajowemu. Jeżeli dalszy przywóz towarów, w świetle tych ustaleń, może takie efekty przynieść, to owe ustalenia stanowią wystarczającą podstawę do sformułowania uzasadnionych przewidywań dotyczących powstania szkody w przyszłości

Slajd 19 Podstawy prawne postępowania antydumpingowego: komputer M

Slajd 20 Wszczęcie postępowania antydumpingowego K

Mechanizm postępowania antydumpingowego wymaga właściwego jego uruchomienia. Postępowanie antydumpingowe wszczyna się na wniosek określonych osób lub z urzędu; owo postępowanie jest wszczynane zawsze przez ministra właściwego do spraw gospodarki. Z wnioskiem pisemnym o wszczęcie postępowania antydumpingowego może wystąpić osoba fizyczna, prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej; ów wniosek powinien być złożony w imieniu lub na rzecz przemysłu krajowego. Wszczynanie postępowania antydumpingowego na wniosek określonych osób oraz w imieniu lub na rzecz przemysłu polskiego można określić zwykłym i częściej uruchamianym postępowaniem. Jest ono w pełni uzasadnione, bowiem przywóz towarów sprzedawanych po cenach dumpingowych godzi w dobro producentów wytwarzających towar podobny na terytorium państwa polskiego; owi producenci winni być więc w pierwszej kolejności zainteresowani podjęciem działań zmierzających do zaprzestania tego rodzaju praktyk i stosowania odpowiednich narzędzi w związku z tego typu działaniami. Złożenie wniosku o wszczęcie postępowania antydumpingowego jest poddane określonemu wstępnemu wymogowi. Nieodzowne jest poparcie takiego wniosku przez producentów krajowych reprezentujących co najmniej 25% całej produkcji krajowego towaru podobnego; ich produkcja powinna stanowić ponad 50% produkcji krajowych producentów wyrażających pisemnie swoje stanowisko wobec wniosku. Charakterystyczne jest, że wyrażenie tego stanowiska wcale nie musi pozytywne. Ważne jest wyłącznie kryterium zaprezentowania stanowiska bez względu na to czy jest to stanowisko popierające wniosek, czy wyrażające dezaprobatę.

Slajd 21 ZAWARTOŚC WNIOSKU M

Wniosek sformułowany w celu wszczęcia postępowania antydumpingowego powinien zawierać ściśle określone przepisami prawnymi informacje i dane. W przeciwnym wypadku nie spełni niezbędnych wymogów i nie spowoduje uruchomienia postępowania antydumpingowego.

- wniosek powinien zawierać ściśle określone przepisami prawnymi informacje i dane.
- w treści wniosku muszą być podane dane dotyczące: wnioskodawcy, nazwy towaru, którego dotyczy postępowanie, producentów, eksporterów i importerów towaru, wielkości produkcji i sprzedaży krajowego towaru podobnego, wielkości importu z rozbiciem na import z krajów pochodzenia towaru podobnego i import z krajów wysyłki, wielkość

importu z kraju z kraju, z którego przywozi zarzuca się stosowanie dumpingu, wartości normalnej i ceny eksportowej towaru, cenowego efektu dumpingu, sytuacji przemysłu krajowego, szkody wyrządzonej przez praktykę dumpingu przemysłowi krajowemu, związku przyczynowego między dumpingiem a szkodą.
Szczegółowe dane wniosku o wszczęcie postępowania antydumpingowego, minimalny okres, z którego mają pochodzić dane w nim zawarte, a także sposób przekazywania przez wnioskodawcę danych prawnie chronionych określa rozporządzenie . Podkreślić trzeba, że dane i informacje zawarte we wniosku powinny pochodzić z co najmniej trzech

pełnych lat kalendarzowych poprzedzających rok, w którym składa się wniosek. Ponadto winny być podane informacje i dane z roku bieżącego. Wniosek składa się w wersji jawnej albo w wersji jawnej i niejawnej.

Jeżeli wniosek nie spełnia wymogów ustawowych lub przedstawione dane okażą się niewystarczające, minister właściwy do spraw gospodarki zawiadamia wnioskodawcę ( w terminie nie później niż 45 dni od dnia wpłynięcia wniosku ) o tym fakcie i wzywa go, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia, do usunięcia braków w terminie nie krótszym niż 30 dni od dnia wezwania.

Slajd 22K

Jeżeli wniosek nie spełnia wymogów ustawowych lub przedstawione dane okażą się niewystarczające, minister właściwy do spraw gospodarki zawiadamia wnioskodawcę ( w terminie nie później niż 45 dni od dnia wpłynięcia wniosku ) o tym fakcie i wzywa go, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia, do usunięcia braków w terminie nie krótszym niż 30 dni od dnia wezwania.

Slajd 23 rysM

Slajd 24K Środki antydumpingowe obowiązujące w polskim imporcie: Od dnia 1 maja 2004 r. obowiązują w imporcie do Polski unijne cła antydumpingowe.  Informację, czy dany towar jest objęty cłem antydumpingowym można sprawdzić w TARIC-u, wpisując kod 10-cyfrowy. Informacja o postępowaniach antydumpingowych oraz listę unijnych postępowań i środków  ochronnych (w jęz. angielskim). Slajd 25M Truskawki pod ochroną 5 grudnia 2005 r. Unia Polskiego Przemysłu Chłodniczego złożyła skargę w Komisji Europejskiej w imieniu producentów truskawek. Skarga zawiera zarzut dumpingu w przywozie mrożonych truskawek pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej, który powoduje istotną szkodę dla przemysłu wspólnotowego. 19 stycznia 2006 roku Komisja Europejska w ramach postępowania antydumpingowego, wszczęła dochodzenie w celu ustalenia, czy produkt objęty postępowaniem (truskawki mrożone) jest sprzedawany po cenach dumpingowych i czy dumping ten spowodował szkody. W wyniku postępowania, rozporządzenie Komisji (WE) nr 1551/2006 nałożyło tymczasowe cło antydumpingowe na przywóz niektórych mrożonych truskawek pochodzących z Chin. 18 kwietnia 2007 r. weszło w życie rozporządzenie Rady (WE) nr 407/2007, które nałożyło ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych rodzajów mrożonych truskawek z Chińskiej Republiki Ludowej a jednocześnie uchyliło obowiązujące dotychczas w tej kwestii rozporządzenie Komisji (WE) nr 1551/2006. Slajd 26K Ogólne informacje o postępowaniu i środkach antydumpingowych. Przepisy antydumpingowe UE pozwalają nałożyć cła antydumpingowe wobec importu z kraju trzeciego, gdy w wyniku przeprowadzonego postępowania (może trwać 15 miesięcy) zostanie wykazane, że zostały spełnione łącznie cztery następujące warunki: miał miejsce import po cenach dumpingowych (sytuacja taka występuje wtedy, gdy zagraniczny producent sprzedaje towar za granicę po cenie niższej niż u siebie w kraju), unijni producenci podobnego towaru ponieśli rzeczywistą szkodę lub zagraża im wyrządzenie takiej szkody, bądź też istotnie może być opóźniony rozwój danego sektora w UE, istnieje związek przyczynowo-skutkowy między tymi dwoma zjawiskami, nałożenie środków antydumpingowych jest w interesie Wspólnoty (pod tym pojęciem rozumie się interes producentów wnoszących skargę, producentów-użytkowników importowanego towaru oraz konsumentów). Slajd 27M Kodeks Antydumpingowy jest rezultatem wielostronnych rokowań handlowych w ramach GATT/WTO w 1967. W czasie Rundy Tokijskiej GATT w 1979 roku został on zmodyfikowany (by zwiększyć przejrzystość jego postanowień i dostosować je do Kodeksu w Sprawie Subsudiów i Ceł Wyrównawczych. Kodeks wiąże wszystkie kraje uczestniczące w GATT oraz kraje Wspólnoty Europejskiej ustala między innymi jednolitą procedurę czasową prowadzonych działań antydumpingowych, określa maksymalny czas trwania postępowania, terminy jego faz, nieprzekraczalny czas obowiązywania ceł antydumpingowych i zobowiązań cenowych określa „szkodę” jako niezbędny element w przypadku dumpingu (jest to szkoda dla przemysły krajowego lub istotne opóźnienie w tworzeniu takiego przemysłu) Slajd 28K Wzrost znaczenia środków antydumpingowych: w wyniku coraz powszechniej wprowadzanych i stosowanych legislacji antydumpingowych poszczególnych krajów w wyniku znacznych redukcji taryf celnych osiąganych w czasie wielostronnych negocjacji handlowych Slajd 29 M Postępowanie antydumpingowe w prawie unii europejskiej Podstawą prawną dla postępowania antydumpingowego w Unii Europejskiej są przepisy Rozporządzenia Rady nr 384/96 z późniejszymi zmianami. Zgodnie z nimi dumping występuje, gdy cena eksportowa produktu sprzedawanego do Unii Europejskiej jest niższa od ceny takiego samego lub podobnego produktu na rynku krajowym. dla ustalenia, czy w konkretnym przypadku mamy do czynienia z praktykami dumpingowymi należy porównać cenę tego samego (podobnego) produktu kierowanego na rynek krajowy i unijny dla wprowadzenia środków antydumpingowych nie jest wystarczające jedynie stwierdzenie zaistnienia dumpingu. Spełnione bowiem muszą być łącznie dalsze warunki, tj.: - przemysł Wspólnoty musi ponieść szkodę, co obejmuje zarówno szkodę rzeczywistą, jak i groźbę wyrządzenia szkody oraz negatywny wpływ na powstanie gałęzi wspólnotowego przemysłu, - istnieje związek przyczynowy między importem po cenach dumpingowych a szkodą, - nałożenie środków antydumpingowych musi leżeć w interesie Wspólnoty (w odniesieniu zarówno do producentów, jak i konsumentów). Po złożeniu skargi przez przemysł wspólnoty (lub jego przedstawicieli) komisja ma 45 dni na podjęcie decyzji o wszczęciu postępowania. W przypadku, gdy wszczęcie postępowania jest uzasadnione, Komisja Europejska po konsultacji z Komitetem Doradczym rozpoczyna postępowanie antydumpingowe. Całe postępowanie powinno być zakończone w terminie jednego roku, w żadnym razie nie może przekroczyć 15 miesięcy . Komisja zbiera niezbędne informacje i ustala czy zaistniał import po cenach dumpingowych, w wyniku czego przemysł Wspólnoty poniósł szkodę, oraz, czy w interesie Wspólnoty leży nałożenie ceł tymczasowych. Komisja Europejska, po konsultacjach z państwami członkowskimi (za pośrednictwem Komitetu Doradczego) może podjąć decyzję o ich nałożeniu. Cło nie jest pobierane bezpośrednio, lecz przybiera formę zabezpieczenia płatności. Nakładane jest zasadniczo na 6 miesięcy, z możliwością ewentualnego przedłużenia o dalsze trzy miesiące (w pewnych sytuacjach dopuszczalne jest również z góry ustanowienie ceł tymczasowych na okres 9 miesięcy). eksporterzy mogą w toku postępowania przedstawiać Komisji Europejskiej zobowiązania cenowe. Ich przedmiotem jest zobowiązanie do nieeksportowania towarów do Unii Europejskiej poniżej określonej ceny. W sytuacji, gdy zobowiązanie jest przez Komisję zaakceptowane postępowanie co do zasady jest zakończone. Jeśli w toku postępowania potwierdzone zostaną wcześniejsze ustalenia Komisji Europejskiej w przedmiocie dumpingu oraz poniesionej przez przemysł Unii Europejskiej szkody Rada UE na wniosek Komisji może w trybie rozporządzenia nałożyć ostateczne cła antydumpingowe. Cła ostateczne mogą być nakładane do wysokości zapewniającej zlikwidowanie szkody. Górną granicą wymiaru cła jest obliczona w toku postępowania marża dumpingu. Cła powinny obowiązywać tak długo jak jest to konieczne dla przeciwdziałania szkodzie spowodowanej przez import po cenach dumpingowych. Rozporządzenie dopuszcza maksymalne stosowanie ceł antydumpingowych przez okres 5 lat. Jeśli Komisja Europejska uzna to za stosowne, może ustalić indywidualne cła antydumpingowe dla wybranych podmiotów. Zgodnie z postanowieniami rozporządzenia eksporterom, importerom oraz producentom unijnym przysługuje prawo do złożenia wniosku o wszczęcie postępowania rewizyjnego. Ponadto przysługuje im prawo odwołania na drodze sądowej w trybie art. 173 Traktatu o utworzeniu Wspólnoty Europejskiej do Sądu Pierwszej Instancji (apelacja do Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości). Slajd 30K Cło antydumpingowe nakłada się na przyszły eksport danego eksportera lub z danego kraju na podstawie działań, uznanych za nieuczciwą konkurencję (dumping) w przeszłości, tj. w okresie sprzed złożenia wniosku przez producentów Wspólnoty (tzw. okres badany). Slajd 31M Tymczasowe cło antydumpingowe (provisional duties)  W celu ograniczenia importu, jeszcze w trakcie trwania postępowania antydumpingowego, Komisja Europejska może nałożyć tymczasowe cło antydumpingowe. W takim przypadku dopuszczenie towaru importowanego do rynku UE jest uzależnione od złożenia w banku przez importera zabezpieczenia równego sumie cła tymczasowego. Jest ono pobierane, jeśli w rezultacie postępowania końcowego Komisja stwierdzi, że w badanym okresie wystąpił dumping i szkoda oraz że interes Wspólnoty wymaga natychmiastowej interwencji. Cło tymczasowe nie może być nałożone wcześniej niż 60 dni od rozpoczęcia postępowania i nie później niż w ciągu 9 miesięcy od daty wszczęcia postępowania. Obowiązuje ono zazwyczaj sześć miesięcy. Slajd 32K Ostateczne cło antydumpingowe (definitive anti-dumping duties)  Jeżeli w dochodzeniu końcowym zostanie stwierdzone wystąpienie dumpingu i szkody oraz związek między tymi zjawiskami, Rada Unii Europejskiej (na ogół akceptując propozycje Komisji Europejskiej) może nałożyć ostateczne cło antydumpingowe (decyzja musi zyskać akceptację większości państw członkowskich). Nałożenie cła musi leżeć w interesie Wspólnoty. Cło antydumpingowe nakłada się na cały import określonego towaru z danego kraju (nie dotyczy ono tylko eksporterów, którzy złożyli tzw. zobowiązania cenowe).  Cło antydumpingowe na towar pochodzący od określonego dostawcy lub z określonego kraju ( w przypadku cła jednolitego, o czym dalej) obowiązuje w imporcie do wszystkich państwa Unii Europejskiej w tej samej wysokości. Slajd 33M Wysokość cła antydumpingowego  Cło antydumpingowe (zarówno tymczasowe, jak i ostateczne) ustanawia się w UE zgodnie z tzw. zasadą mniejszego cła (lesser duty rule), tzn. albo na podstawie marży (marginesu) dumpingu (jest to różnica między ceną w eksporcie do UE a ceną, po której eksporter sprzedaje towar podobny w swym kraju) albo marży szkody (różnica między ceną importowanego towaru powiększoną o obciążenia graniczne np. cło, a ceną podobnego towaru produkcji unijnej, która nie jest jednak ceną rzeczywistą, lecz ceną "życzeniową" (target price), tj. taką, która zapewniłaby producentom unijnym rozsądny zysk).  Marżę dumpingu ustala się indywidualnie dla każdego eksportera (w przypadku bardzo dużej liczby eksporterów stosuje się metodę badania reprezentantów). Ustalanie indywidualnych ceł antydumpingowych jest możliwe w przypadku firm znanych Komisji i z nią współpracujących. Import pochodzący od pozostałych dostawców podlega tzw. cłu rezydualnemu, zazwyczaj ustalanemu w wysokości równej najwyższej stawce indywidualnej.  W przypadku krajów o gospodarce nierynkowej (głównie kraje b. ZSRR, bez Rosji i krajów bałtyckich) cło antydumpingowe ustalane jest w zasadzie w postaci cła jednolitego (zasada "jeden kraj - jedna stawka celna"). Slajd 34K Forma cła  Cło antydumpingowe może przyjąć formę: cła ad valorem (najczęściej), tj. procentu od wartości celnej towaru, cła specyficznego (wyrażonego w euro za jednostkę, np. za tonę, za sztukę) cła zmiennego, równego różnicy pomiędzy ceną importową (przed naliczeniem cła) a ceną minimalną ustaloną przez Komisję, cła mieszanego (kombinacja elementów ww. rodzajów cła). Pobór cła należy do kompetencji państw członkowskich. Cła antydumpingowe zasilają budżet Wspólnoty. Slajd 35M Okres obowiązywania cła antydumpingowego  Cło antydumpingowe ustala się normalnie na okres pięciu lat. Może on być przedłużony w wyniku postępowania weryfikacyjnego (expiry review lub inaczej sunset review), na następne pięć lat. Z inicjatywą w tej sprawie występują zazwyczaj producenci unijni (Komisja nie korzysta w zasadzie z prawa do wszczęcia takiego postępowania). Mogą oni wystąpić z takim wnioskiem najpóźniej na trzy miesiące przed wygaśnięciem cła (Komisja na pół roku przed wygaśnięciem cła publikuje obwieszczenie o dacie wygaśnięcia cła). Rada UE może albo je znieść albo utrzymać w tej samej wysokości. Postępowanie takie może trwać maksymalnie 12 miesięcy. W tym czasie cło antydumpingowe nadal obowiązuje.  Po roku od daty nałożenia cła antydumpingowego zagraniczni eksporterzy, a także unijni importerzy i producenci mają prawo wystąpić o postępowanie przeglądowe (interim review) w sprawie dumpingu bądź szkody. Postępowanie takie może być także wszczęte w każdym momencie z inicjatywy państwa członkowskiego lub Komisji Europejskiej, która czasami korzysta z tego prawa. W wyniku postępowania przeglądowego, w którym ponownie bada się dumping i szkodę, wysokość cła antydumpingowego może ulec zmianie lub pozostać niezmieniona (na okres kolejnych pięciu lat lub krótszy) bądź cło może zostać uchylone. Slajd 36K Zawieszenie cła  Cło antydumpingowe można zawiesić. Komisja Europejska ma prawo je zawiesić na okres dziewięciu miesięcy (po zasięgnięciu opinii Komitetu Doradczego). Na wniosek Komisji, Rada UE może przedłużyć ten okres o dodatkowe 12 miesięcy. Decyzję tę Rada podejmuje zwykłą większością głosów. Okres zawieszenia nie wpływa na datę wygaśnięcia środka antydumpingowego. Dlatego też eksporterzy - przy pomocy importerów unijnych - powinni śledzić sytuację rynkową w UE, aby w razie stwierdzenia niedostatecznej podaży wystąpić do Komisji o zawieszenie cła. Slajd 37K Zwrot cła  Importerzy mogą wystąpić do Komisji Europejskiej (za pośrednictwem odpowiedniego urzędu w kraju) o zwrot zapłaconego cła, jeśli z przedłożonych dowodów wynika, że margines dumpingu w transakcjach importowych towaru podlegającemu cłu antydumpingowemu zmniejszył się lub, że dumping już nie występuje. Procedura ta trwa jednak dość długo. Zgodnie z aktualnymi przepisami, importer powinien otrzymać pieniądze najpóźniej po 21 miesiącach (decyzja o zwrocie powinna nastąpić w ciągu roku, najpóźniej w ciągu 18 miesięcy, a wypłata w ciągu 90 dni od wydania tej decyzji). Slajd 38M Zobowiązanie cenowe (price undertaking)  W pewnych przypadkach alternatywą dla cła antydumpingowego może być tzw. zobowiązanie cenowe. W toku postępowania antydumpingowego eksporter oskarżony o dumping może złożyć zobowiązanie dotyczące przestrzegania uzgodnionego z Komisją poziomu ceny (zobowiązanie cenowe). Z ofertą taką może on wystąpić dopiero po wstępnym stwierdzeniu dumpingu i szkody. Komisja akceptuje zobowiązania cenowe tylko tych eksporterów, którzy współpracowali z nią w trakcie postępowania. Slajd 39K Bierze ona także pod uwagę, czy dany eksporter wywiązywał się ze złożonych zobowiązań w przeszłości (dotyczy to firm wcześniej objętych postępowaniem antydumpingowym). Warunkiem przyjęcia zobowiązania jest możliwość prowadzenia skutecznego nadzoru. Komisja Europejska może również przyjąć zobowiązanie zbiorowe złożone przez rząd kraju eksportera lub upoważnioną organizację państwową.  Podwyżka ceny jest ograniczona do wysokości marży dumpingu. Zobowiązanie dotyczy nie tylko sprzedaży po określonej cenie, ale również składania raportów odnośnie do wielkości i kierunków sprzedaży oraz uzyskanych cen. Raporty składa się co pół roku lub co kwartał. Komisja porównuje informacje cenowe przedkładane przez eksporterów z cenami CIF uzyskanymi z bazy Eurostatu. Ponadto okresowo bada rzetelność raportów podczas wizyt u eksporterów. Niedotrzymanie warunków zobowiązania powoduje nałożenie cła antydumpingowego w wysokości marginesu dumpingu ustalonego podczas postępowania antydumpingowego. Jeśli sytuacja ta wystąpiła jeszcze przed końcowym stwierdzeniem dumpingu i szkody, Komisja może nałożyć cło tymczasowe w wysokości ustalonej na podstawie "najlepszej dostępnej informacji". W obu przypadkach eksporter ma prawo wcześniejszego ustosunkowania się do zarzutów. Zobowiązania cenowe, podobnie jak cła antydumpingowe, ustala się na okres pięciu lat, który może być przedłużony w wyniku postępowania weryfikacyjnego na następne pięć lat.

Slajd 40 Zakończenie M

W dzisiejszych czasach, kiedy Polska uczestniczy w wymianie towarowej z zagranicą i pojawiają się coraz to nowe jednostki konkurencyjne rzeczą niezbędną jest zapewnienie ochrony przed nieuczciwą konkurencją. W polskim obszarze celnym najbardziej narażonymi na tego typu praktyki są polscy przedsiębiorcy. Idąc dalej są to miejsca pracy, które przecież są tak ważne w obecnym okresie. Postępowania ochronne służą ochronie polskiej gospodarki przed wyrządzeniem szkody napływem towarów zagranicznych. Służą temu dwa typy postępowania: postępowanie antydumpingowe i postępowanie antysubsydyjne. Istotną rzeczą jest to, iż postępowania ochronne można uruchomić nawet wtedy, gdy producenci zagraniczni i importerzy postępują zgodnie z zasadami uczciwej konkurencji. Dotyczy to między innymi postępowania ochronnego przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny chroniąc w ten sposób polską gospodarkę.