Pytania

8. UKŁADY ANESTETYCZNE + WENTYLACJA MECHANICZNA.- podrozdz 1-3.

1. Układy anestetyczne służą do dostarczenia gazów anestetycznych z aparatu do znieczulenia do rurki dotchawiczej lub maski.

A – tak

B- nie

Prawidłowa odpowiedź A Źródło :Larsen str. 434.

2.W skład układu anestetycznego NIE wchodzą:

1. źródła gazów,

2. rotametry (przepływomierze)

3. parowniki

4. worek oddechowy,

5. rury oddechowe,

6. pochłaniacz CO2,

7. laryngoskopy

Prawidłowa odpowiedź G Źródło- Larsen str. 434

3.Butla z TLENEM na kolor

A.- niebieski,

B.- czerwony,

C. pomarańczowy.

Prawidłowa odpowiedź- A. Źródło- Larsen str. 435

4. Przekształcenie anestetyku lotnego w pary odbywa się w:

A.- pochłaniaczu CO2,

B.- parowniku,

C.- rotametrze

Prawidłowa odpowiedź- B Żródło- Larsen str. 435

5. Układy anestetyczne dzielą się na :

otwarty, półotwarty, zamknięty, półzamknięty

1. tak

2. nie

Prawidłowa odpowiedź- A Żródło- Larsen str. 445

6. Oddech zwrotny istnieje w układzie:

1. otwartym

2. zamkniętym

Prawidłowa odpowiedź B. Żródło- Larsen 445.

7. Worek oddechowy NIE jest konieczny przy stosowaniu układu :

1. otwartego

2. półotwartego

3. półzamkniętego

4. zamkniętego

Odpowiedź prawidłowa- A Źródło- Larsen str. 445.

8.Wdechowe stężenie tlenu podczas znieczulenia nie powinno być mniejsze niż:

A.- 21 %

B.- 25%

1. 30 %

Prawidłowa odpowiedź- C Żródło- Larsen str. 449

9. INTUBACJA podrozdziały 1-7

1. Rurka intubacyjna udrażnia drogi oddechowe , chroni przed aspiracją do płuc i umożliwia podłączenie aparatu do znieczulenia lub respiratora.

   1. tak

   2. nie

Prawidłowa odpowiedź- A. Żródło- Larsen str.474

1. Operacyjne otwarcie tchawicy w przedniej części szyi nosi nazwę :

   1. – Intubacji

   2. .- tracheotomii

   3. . tracheostomii

Prawidłowa odpowiedź- B Żródło- Larsen str. 474

1. Uszkodzenie którego nerwu prowadzi do porażenia strun głosowych:

A.- krtaniowego górnego

B.- krtaniowego wstecznego

Prawidłowa odpowiedź- B Źródło- Larsen str. 477.

1. Do przeprowadzenia intubacji potrzebne są rurki i laryngoskopy

A. Tak

B.- nie

Prawidłowa odpowiedź- A. Żrodło - Larsen str. 479

5.Krtań. Najwęższe miejsce u dziecka znajduje się:

A.- na wysokości strun głosowych

B.- poniżej strun głosowych, w przestrzeni podgłośniowej.

Prawidłowa odpowiedź- B Żródło- Larsen str. 477

6.Skala Mallampatiego służy do określenia:

A.- warunków intubacji.

B- ruchomości szyjnego odcinka kręgosłupa

1. – długości tchawicy,

2. odległości między krtanią a brzegiem tchawicy

Prawidłowa odpowiedź- A Żródło- Larsen str. 487

7. Głowa do intubacji w pozycji wąchania ma na celu:

A. ustawienie w jednej linii osi jama ustna- gardło- krtań i tachawicy

2. przygięcie głowy

Prawidłowa odpowiedź A. Żródło- Larsen str. 490

8. Aby stwierdzić prawidłowe położenie rurki intubacyjnej należy:

1. osłuchać oba płuca w przedniej linii pachowej,

2. wykonać USG klatki piersiowej,

3. odessać rurkę intubacyjną

Prawidłowa odpowiedź -A Źródło- Larsen str 493.

Zakażenia wewnątrzszpitalne

1. W zapobieganiu zakażeniom pochodzącym od cewników wprowadzanych do żył centralnych jest istotne:

   1. Zachowanie zasad aseptyki w czasie ich zakładania

   2. Przestrzeganie zasad aseptyki przez personel obsługujący linię dożylną

   3. Czas pozostawania cewnika w naczyniu

   4. Wszystkie powyższe (Rybicki 119 - d)

2. Ryzyko zakażenia szpitalnego u chorych w oddziałach intensywnej terapii jest wyższe niż w innych oddziałach :

   1. 3-4 razy

   2. 10 razy

   3. 2 razy

   4. Jest takie samo (Rybicki 111 - a)

3. Oporność gronkowców na metycylinę w OIT na terenie Polski wynosi:

   1. 80-100%

   2. 1-10%

   3. 30%

   4. 43% (Rybicki 111 – a)

4. Selektywna dekontaminacja przewodu pokarmowego polega na:

   1. Eliminacji wszystkich bakterii z przewodu pokarmowego

   2. Usunięciu bakterii patogennych przy użyciu antyseptyków

   3. Zahamowaniu kolonizacji potencjalnie patogennych bakterii tlenowych z pozostawieniem nienaruszonej własnej flory beztlenowej

   4. Eliminacji flory beztlenowej z przewodu pokarmowego (Rybicki 115 – c)

5. Antybiotyki używane w selektywnej dekontaminacji powinny:

   1. Mieć działanie bakteriobójcze

   2. Być oporne na dezaktywację pod wpływem śliny, kwasu solnego i zawartości jelit

   3. Nie mogą ulegać wchłanianiu

   4. Wszystkie powyższe prawdziwe (Rybicki 114 – d)

6. Namnażanie w żołądku bakterii G(-) zwiększające ryzyko wystąpienia zapalenia płuc następuje przy pH:

   1. > 3.5-4

   2. < 3.5

   3. < 2

   4. >6 (Rybicki 116 – a)

7. U chorych leczonych w OIT profilaktyka krwawienia z przewodu pokarmowego (choroby wrzodowej) z zastosowaniem blokerów H2 i antyacida

   1. Nie ma wpływu na częstość szpitalnego zapalenia płuc

   2. Znacząco podnosi ryzyko wystąpienia szpitalnego zapalenia płuc

   3. Zwiększa prawdopodobieństwo szpitalnego zapalenia płuc bardziej niż stosowanie samego sulkralfatu

   4. Prawdziwe b i c (Rybicki 116 – d)

8. Prawdziwe w odniesieniu do zakażeń dróg moczowych w OIT jest stwierdzenie:

   1. Źródłem zakażenia dróg moczowych jest wnikanie bakterii pomiędzy cewnikiem a błoną śluzową cewki moczowej

   2. Asymptomatyczna bakteriuria nie wymaga leczenia ogólnego

   3. Wymiana cewnika nie musi się odbywać wg rutynowego schematu

   4. Utrzymanie dobrego przepływu moczu zmniejsza ryzyko zakażenia

   5. Wszystkie powyższe (Rybicki – 120 e)

9. W skład ogólnie przyjętych kryteriów rozpoznania szpitalnego zapalenia płuc nie wchodzi:

   1. Ropna wydzielina z drzewa tchawicy

   2. Objawy radiologiczne

   3. Gorączka, leukocytoza

   4. Dodatni posiew z krwi (Rybicki – 117 d)

10. Elementy z tworzyw sztucznych (protezy, kaniule dożylne, rurki intubacyjne, cewniki):

    1. Nigdy nie są kolonizowane przez potencjalnie patogenne bakterie

    2. Mogą być kolonizowane przez bakterie, które tworzą na powierzchni tworzywa glikokaliks

    3. Polichlorek winylu, z którego są wykonane, stanowi gładką powłokę uniemożliwiającą kolonizację bakterii (Rybicki 118 – b)

MONITOROWANIE I NADZÓR

1. Czy pulsoksymetr, konometr, monitor EKG należy do standardowego wyposażenia stanowiska znieczulenia podczas prostych i krótkich operacji?

   1. tak

   2. nie

Prawidłowa odpowiedź: A Larsen str. 659

1. Czy można na podstawie obrazu klinicznego ocenić głębokość znieczulenia?

   1. tak

   2. nie

Prawidłowa odpowiedź: A Larsen str. 661

1. Jak ustawione są gałko oczne w stadium znieczulenia chirurgicznego?

   1. w zezie rozbieżnym

   2. w zezie zbieżnym

   3. w pozycji pośredniej

Prawidłowa odpowiedź: C Larsen str. 663

1. Nagły spadek p et CO2 do zera może świadczyć o:

   1. hipowentylacji

   2. hiperwentylacji

   3. błędnym położeniu rurki intubacyjnej np. w przełyku

Prawidłowa odpowiedź: C Larsen str. 671

1. Krew do badania gazometrycznego w celu analizy wymiany gazowej w płucach pobieramy u ciężko chorego z:

   1. żyły

   2. tętnicy

   3. z płatka ucha

Prawidłowa odpowiedź: B Larsen str. 673

1. Kwasica (pH ↓ ) powoduje przesunięcie krzywej dysocjacji Hb w:

   1. prawo

   2. lewo

Prawidłowa odpowiedź: A Larsen str. 677

1. Czy u pacjenta ze stabilnym układem krążenia istnieje wskazanie do bezpośredniego pomiaru ciśnienia tętniczego krwi?

   1. tak

   2. nie

Prawidłowa odpowiedź: B Larsen str. 695

1. Prawidłowa wartość ps O2 (saturacja O2) wysycenie tlenem Hb krwi tętniczej wynosi:

   1. 98%

   2. 60%

   3. 125%

Prawidłowa odpowiedź: A Larsen str. 666

1. Czy hipotermia, hipotensja, ucisk tętnic, anemia mają wpływ na pomiary wysycenia Hb tlenem?

   1. tak

   2. nie

Prawidłowa odpowiedź: A Larsen str. 667

1. Test Allena służy do:

   1. oceny sprawności krążenia w obrębie ręki

   2. do kalibracji poziomu bezpośredniego ciśnienia krwi

Prawidłowa odpowiedź: A Larsen str. 696

1. Tętnicę kanalizuje się w celu:

   1. podawania leków

   2. pomiaru bezpośredniego ciśnienia krwi

Prawidłowa odpowiedź: B Larsen str. 696

12. Czy u pacjenta z ciężką hipowolemią wskazane jest monitorowanie ośrodkowego ciśnienia żylnego krwi?

1. tak

2. nie

Prawidłowa odpowiedź: A Larsen str. 701

13. Koniec cewnika do pomiaru ośrodkowego ciśnienia żylnego powinien znajdować się:

A. w żyle głównej górnej tuz nad prawym przedsionkiem

B. w prawym przedsionku

1. w tętnicy płucnej

2. w prawej komorze serca

Prawidłowa odpowiedź: A Larsen str. 703

14. Punktem odniesienia dla końcówki cewnika do pomiaru ośrodkowego ciśnienia krwi jest w zdjęciu radiologicznym:

1. ostroga tchawicy

2. rzut 4 kręgu szyjnego

3. wyrostek mieczykowaty

Prawidłowa odpowiedź: A. Larsen str. 703

15. Pozycja Trendelenburga ( z ułożona niżej głową) w czasie zakładania wkłuć centralnych (do dużych żył) chroni pacjenta przed:

1. spadkiem ciśnienia

2. zaburzeniami rytmu serca

3. zatorem powietrznym

Prawidłowa odpowiedź: C Larsen str. 710

16. Punktem odniesienia do pomiaru ośrodkowego ciśnienia żylnego (OCŻ) jest:

1. poziom morza

2. wysokość łóżka

3. środek klatki piersiowej

Prawidłowa odpowiedź: C Larsen str. 701

17. Cewnik Swan-Ganza służy do:

1. pomiaru diurezy godzinowej

2. pomiaru ciśnienia tętniczego krwi

3. pomiarów hemodynamicznych

Prawidłowa odpowiedź: C Larsen str. 712

18. Monitorowania diurezy godzinowej wymagają chorzy poddani operacjom:

1. do 30 min.

2. powyżej 2 godz.

3. Powyżej 6 godz.

Prawidłowa odpowiedź: B Larsen str. 721

19. Czy hipotermia, spadek znaczący tem. ciała w czasie operacji jest korzystny dla pacjenta?

1. tak

2. nie str. 719, 720

Prawidłowa odpowiedź: B Larsen str. 719, 720

URAZY MÓZGU I RDZENIA KRĘGOWEGO

1. Do oceny uszkodzenia mózgu używa się:

   1. 15 punktowej skali APACHE II

   2. 15 punktowej skali GLASGOW

   3. 10 punktowej skali APACHE II

   4. 10 punktowej skali GLASGOW

Odp. B Rybicki str. 474

1. Prawidłowa wartość przepływu krwi przez mózg wynosi:

   1. 20 ml/100g tkanki/min

   2. 30 ml/100g tkanki/min

   3. 40 ml/100g tkanki/min

   4. 50 ml/100g tkanki/min

Odp. D Rybicki str. 475

1. Nie uszkodzony mózg ma zdolność regulacji przepływu krwi w zakresie:

   1. 20 – 50 mmHg

   2. 50 – 100 mmHg

   3. 50 – 150 mmHg

   4. 70 – 150 mmHg

Odp. C Rybicki str. 473

1. Jedną z głównych przyczyn wtórnego uszkodzenia mózgu jest:

   1. krwawienie podpajęczynówkowe

   2. zaburzenia wodno-elektrolitowe

   3. pourazowe wodogłowie

   4. obrzęk mózgu

Odp. D Rybicki str. 473

1. Obrzęk mózgu możemy podzielić na:

   1. naczyniopochodny i cytotoksyczny

   2. naczyniopochodny i hipoksyczny

   3. cytotoksyczny i krwiopochodny

   4. żaden z powyższych

Odp. A Rybicki str 473

1. Ciśnienie śródczaszkowe zależy od:

   1. objętości mózgu, wewnątrzczaszkowej objętości krwi, objętości płynu mózgowo-rdzeniowego

   2. objętości mózgu, wewnątrzczaszkowej objętości płynu mózgowo-rdzeniowego, całkowitej objętości krwi,

   3. zależności pomiędzy objętością płynu mózgowo-rdzeniowego a wewnątrzczaszkową objętością krwi

   4. jest niezmienne i nie zależy od żadnego z powyższych

Odp. A Rybicki str. 480

1. Za ciśnienie perfuzyjne mózgu uważa się:

   1. różnicę pomiędzy ciśnieniem krwi tętniczej a ośrodkowym ciśnieniem żylnym

   2. różnicę pomiędzy skurczowym ciśnieniem tętniczym a ciśnieniem płynu mózgowo-rdzeniowego

   3. różnicę pomiędzy średnim ciśnieniem systemowym a ciśnieniem śródczaszkowym

   4. różnicę pomiędzy rozkurczowym ciśnieniem systemowym a ciśnieniem płynu mózgowo-rdzeniowego

Odp. C Rybicki str. 475

1. Uraz mózgu określa się jako ciężki, gdy:

   1. stan chorego ocenia się na 7 lub mniej punktów wg skali Glasgow

   2. stan chorego ocenia się na 7 lub mniej punktów wg skali APACHE II

   3. każdy uraz mózgu uważany jest jako ciężki

   4. stan neurologiczny chorego wymaga licznych konsultacji

Odp. A Rybicki 471

1. Prawidłowe wartości ciśnienia śródczaszkowego wynoszą:

   1. 1 – 5 mmHg

   2. 10 – 12 mmHg

   3. 5 – 13 mmHg

   4. 15 – 25 mmHg

Odp. C Rybicki str. 480

1. Uszkodzenie pnia mózgu charakteryzuje się:

   1. przejściową utratą przytomności, zaburzeniami oddechowymi, bólem głowy

   2. często nieodwracalną utratą świadomości oraz zaburzeniami: oddychania, krążenia, przemiany materii i napięcia mięśniowego

   3. utratą przytomności, nie reagującymi na bodźce źrenicami, zanikiem odruchów ścięgnistych

   4. utratą oddechu, zaburzeniami krążenia, istotnym ograniczeniem kontaktu z otoczeniem

Odp. B Rybicki str. 491

1. Uszkodzenia rdzenia kręgowego można podzielić na:

   1. całkowite oraz częściowe

   2. czuciowe oraz ruchowe

   3. górnego oraz dolnego odcinka rdzenia kręgowego

   4. lekkie i ciężkie

Odp. A Rybicki str. 492

1. Jedną z zasadniczych metod leczenia chorych po urazie rdzenia kręgowego w przebiegu złamania kręgosłupa jest:

   1. podanie metyloprednizolonu (Solu-Medrol)

   2. intensywna płynoterapia głównie preparatami krwi

   3. intubacja chorego i zastosowanie sztucznej wentylacji płuc

   4. wszystkie powyższe

Odp. A Rybicki str. 495

WSTRZĄS

1. Wstrząs to:

   1. jednostka chorobowa wynikająca ze spadku perfuzji tkankowej

   2. spadek perfuzji tkankowej skutkujący przekrwieniem ważnych dla życia narządów

   3. spadek perfuzji tkankowej skutkujący niedokrwieniem i niedotlenieniem organizmu związanym z centralizacją krążenia

   4. spadek ilości krwi krążącej

Odp. C slajd nr 2

1. Wstrząs dzielimy na:

   1. hypowolemiczny, krwiopochodny, septyczny

   2. hypowolemiczny, kardiogenny, septyczny

   3. hyperwolemiczny, kardiogenny, septyczny

   4. hyperwolemiczny, krwiopochodny, septyczny

Odp. B slajd nr 4

1. Prawidłowa objętość krwi krążącej wynosi:

   1. 7 – 8% masy ciała (kobiety 60 ml/kg mc., mężczyźni 70 ml/kg mc.)

   2. 5 – 6% masy ciała (kobiety 60 ml/kg mc., mężczyźni 60 ml/kg mc.)

   3. około 10% masy ciała (średnio 70 ml/kg mc.)

   4. 4 –

Odp. A slajd nr 7

1. Wspólną cechą wszystkich rodzajów wstrząsu jest:

   1. spadek ciśnienia tętniczego krwi, kwasica metaboliczna, zaburzenia krzepnięcia krwi

   2. spadek rzutu minutowego serca, objętości wyrzutowej lewej komory serca, ciśnienia tętniczego

   3. zaburzenie przepływu krwi przez tętnice obwodowe skutkujące niedotlenieniem komórek oraz zasadowicą metaboliczną

   4. źle dystrybuowany przepływ krwi przez kapilary ważnych dla życia narządów oraz narastający dług tlenowy tkanej prowadzący do zaburzeń metabolicznych w komórce

Odp D slajd 2

1. Jednym z objawów wstrząsu jest:

   1. oliguria, czyli spadek diurezy poniżej 2 litrów/dobę

   2. oliguria, czyli ograniczenie diurezy do 0,5 – 0,2 ml/kg mc/godz.

   3. oliguria, czyli spadek diurezy do zera

   4. oliguria, czyli ograniczenie wydalania mocznika i kreatyniny z moczem

Odp. B slajd 12,23

1. Jedną z zalecanych metod postępowania we wstrząsie krwotocznym jest:

   1. jak najszybsze zastosowanie wlewu ciągłego amin katecholowych

   2. wczesna pionizacja chorego

   3. ułożenie chorego w pozycji Trendelenburga

   4. ułożenie chorego w pozycji bocznej ustalonej

Odp. C slajd 14

1. Idealny roztwór krystaloidu:

   1. powinien być zbliżony składem do płynu śródmiąższowego i zawierać: 139 mmol/l Na, 5 mmol/ K, 108 mmol/l Cl oraz ph 7,4

   2. powinien być zbliżony składem elektrolitowym do krwi pełnej i zawierać 135-145 mmol/l Na, 3,5-4,5 mmol/l K, 105-110 mmol/l Cl, pH 7,35 – 7,45

   3. jest to 0,9% roztwór NaCl

   4. żadna odpowiedź nie jest właściwa

Odp. A slajd 19

1. Ogólne zasady płynoterapii we wstrząsie krwotocznym to:

   1. przetoczenie krystaloidów, koloidów oraz osocza świeżo mrożonego

   2. przetoczenie krystaloidów oraz krwi pełnej

   3. przetoczenie krystaloidów, koloidów oraz koncentratu krwinek czerwonych

   4. przetoczenie krystaloidów oraz koloidów

Odp. C slajd 21

1. Infekcja jest to:

   1. uogólniona reakcja zapalna na wtargnięcie bakterii do krwi

   2. uogólniona reakcja zapalna na krążące toksyny bakteryjne

   3. spadek ciśnienia tętniczego krwi wynikający z obecności krążących toksyn bakteryjnych

   4. zjawisko charakteryzujące się odpowiedzią zapaloną na obecność lub wtargnięcie mikroorganizmów do organizmu gospodarza

Odp. D slajd 34

1. Fazy wstrząsu septycznego to:

   1. infekcja i uogólnione zakażenie

   2. infekcja oraz niewydolność wielonarządowa

   3. hyperdynamiczna (ciepła) oraz hypodynamiczna (zimna)

   4. żadna z powyższych

Odp. C slajd 41,42

ŚRODKI ZNIECZULENIA MIEJSCOWEGO

1.Lidokaina jest środkiem znieczulającym miejscowo należącym do;

A- Aminoestrów

B- Aminoamidów

C- Depolaryzujących

D- Do żadnej z tych grup

Prawidłowa odp.B Źródło Larsen str.165

2.Za reakcje alergiczne związane ze stosowaniem aminoamidów odpowiedzialny jest:

A- środek konserwujący(metylo-4-hydoxybenzen) zawarty w preparacie

B- produkty rozpadu aminoestrów

C- preparaty aminoamidów nie powodują reakcji alergicznej

D- część lipofilna cząsteczki tego środka

Prawidłowa odp A Źródło Larsen str 165-166

.

3.Środki znieczulająco miejscowo blokują kanały sodowe w postaci;

A- zjonizowanego kationu

B- niezjonizowanej zasady

C- w obu formach

D- w żadnej z tych form

Prawidłowa odp.A Źródło Larsen str.166.

4.EMLA jest to:

A- rodzaj wentylacji wspomaganej

B- preparat używany do znieczulenia miejscowego

C- preparat używany do znieczulenia podpajęczynówkowego

D- żadna z odpowiedzi nie jest prawidłowa

Prawidłowa odp.B. Źródło Larsen str.186

5.Wyboru środka znieczulającego miejscowo dokonuje się w oparciu o:

A- rodzaj znieczulenia regionalnego

B- rodzaj i czas trwania operacji

C- rodzaj potrzebnej blokady

D- wszystkie prawidłowe

Prawidłowa odp.D. Źródło Larsen str.188.

6.Dodatek adrenaliny do środka znieczulającego miejscowo powoduje:

A- przedłużenie czasu działania anestetyku o prawie 100%

B- zmniejszenie toksyczności anestetyku

C- adrenaliny nie stosuje się jako dodatku do środków znieczulających miejscowo

D- A i B prawidłowe

Prawidłowa odp.D. źródło Larsen str 191.

7.Przeciwskazaniem do stosowania preparatów środków znieczulających miejscowo z dodatkiem adrenaliny jest:

A- nadciśnienie tętnicze.

B- stenoza mitralna

C- nadczynność tarczycy

D- wszystkie prawidłowe

Prawidłowa odp.D. Źródło Larsen str.191.

8.Najważniejsze objawy niepożądane adrenaliny stosowanej jako dodatek do śródków znieczulających miejscowo to:

A- tachykardia i hipertonia

B- metaliczny smak w ustach

C- drgawki

D- nudności i wymioty

Prawidłowa odp.A Źródło Larsen str,191.

9.O przenikaniu przez błony komórek nerwowych środka znieczulającego miejscowo decyduje:

A- niezjonizowana postać zasadowa

B- zjonizowana postać kationowa

C- obie formy

D-przenikanie przez błony fosfolipidowe nie zależy od form środka.

Prawidłowa odp.A Źródło Larsen str.166.

10.Dawka anestetyków lokalnych zależy od:

A- masy ciała

B- techniki znieczulenia lub miejsca iniekcji

C- A i B prawidłowe

D- żadne z powyższych

Prawidlowa odp B Źródło Larsen str.187.

ZNIECZULENIE PODPAJĘCZYNÓWKOWE

1.Po ustaleniu poziomu blokady w znieczuleniu podpajęczynówkowym blokada współczulna sięga:

1. 2 – 4 segmenty niżej niż blokada czuciowa

2. 2 - 4 segmenty powyżej blokady czuciowej

3. Blokada współczulna ustala się na tym samym poziomie co blokada czuciowa

4. Blokada współczulna ustala się na tym samym poziomie co blokada ruchowa

Prawidłowa odp B. Źródło: Larsen str.540.

2.Linia sutkowa odpowiada zasięgowi znieczulenia

A- Th 10

B-Th 6-8

C-Th 4-6

D- C7

Prawidłowa odp C. Źródło: Larsen str.545.

3.Przeciwskazaniem do znieczulenia podpajęczynowkowego są:

A- zaburzenia krzepnięcia krwi

B- choroba wieńcowa

C-brak zgody pacjenta

D- A i C prawidłowe

Prawidłowa odp.D. Źródło: Larsen str.546

4.Heparyny drobnocząsteczkowe mogą być stosowane:

A- 10-12 godzin przed znieczuleniem podpajęczynówkowym

B- 4-6 godzin przed znieczuleniem podpajęczynówkowym

C- 7 godzin przed znieczuleniem podpajęczynówkowym

D- 7 dni przed znieczuleniem podpajęczynówkowym

Prawidłowa odp A. Źródło:Larsen str 547.

5.Kolejność występowania blokady nerwów w znieczuleniu podpajęczynówkowym przebiega w następujący sposób:

A- czuciowe, ruchowe współczulne

B- ruchowe, współczulne, czuciowe

C- wszystkie rodzaje włókien nerwowych blokowane są jednocześnie

D- współczulne, czuciowe, ruchowe

Prawidłowa odp.D Źródło: Larsen str.540.

6.Aby uzyskać roztwór hiperbaryczny bupiwakainy dodaje się:

A- adrenalinę

B- fenylefrynę

C- 10% glukozę

D- dekstran

Prawidlowa odp C Źródło: Larsen str.550.

7.Linie łączące górne brzegi talerzy biodrowych przebiegają na wysokości

A- kręgu L1

B- Th 12

C- L4

D- L2

Prawidłowa odp.C Źródło: Lasren str.555.

8.Blok siodłowy jest to:

A- znieczulenie obejmujące segmenty S1-S5.

B- znieczulenie stosowane w operacji sromu

C- znieczulenie w którym rzadko pojawiają się objawy niepożądane

D- A i C prawidłowe

Prawidłowa odp.D. Źródło: Larsen str.559.

9.Wczesnymi objawami spadku ciśnienia tętniczego u pacjentów poddawanych zn. podpajęczynówkowemu są

A- bladość i ziewanie

B- nudności i wymioty

C- A i B prawidłowe

D-spadek ciśnienia tętniczego nigdy nie jest związany z żadnym z powyższych objawów

Prawidłowa odp.C Źródło: Larsen str.558

10.Kwas acetylosalicylowy w dawce 75 mg/dobę powinien być odstawiony;

A- 7 dni przed planowym zabiegiem zn.podpajęczynowkowego

B- nie jest przeciwwskazaniem do wykonania zn.podpajęczynówkowego

C- 12 godzin przed planowanym zn.podpajęczynówkowym

D- żadne z powyższych nie jest prawidłowe

Prawidłowa odp,B Larsen str.547.

ZNIECZULENIE ZEWNATRZOPONOWE

1.Zawartość przestrzeni zewnątrzoponowej stanowią między innymi:

A- naczynia krwionośne

B- korzenie nerwów rdzeniowych

C- płyn mózgowo-rdzeniowy

D- B i C prawidłowe

Prawidłowa odp.A Źródło: Larsen str.569.

2.Igła zewnątrzoponowa podczas wprowadzania z dostępu środkowego pokonuje następujące struktury:

A- skórę,tk.podskórną więzadło nadkolcowe, więzadło międzykolcowe,więzadło żółte

B- skórę,tk.podskórną,więzadło nadkolcowe,więzadło międzykolcowe,więzadło żółte,więzadło podłużne przednie.

C- skórę,tk.podskórną,więzadło żółte

D-skórę ,tk.podskórną,więzadło podłużne tylne

Prawidłowa odp.A Źródło: Larsen str.570

3.Identyfikacja przestrzeni zewnątrzoponowej opiera się na

A- zaniku oporu

B- metodzie wiszącej kropli

C- pojawieniu się płynu mózgowo-rdzeniowego

D A i B prawidłowe

Prawidłowa odp.D Źródło: Larsen str 570

4.Znieczulenie porodu fizjologicznego uzyskuje się stosując:

A- znieczulenie odcinkowe dożylne

B- znieczulenie podpajęczynówkowe

C- znieczulenie zewnątrzoponowe

D- znieczulenie ogólne.

Prawidłowa odp.C. Źródło: Larsen str.577.

5.Ponowne włączenie profilaktyki heparyną drobnocząsteczkową może być zastosowane najwcześniej:

A- 12 godzin po założenie lub usunięciu cewnika zewnątrzoponowego

B- 4 godziny po założeniu lub usunięciu cewnika zewnątrzoponowego

C- nie należy stosować profilaktyki u pacjentów z założonym cewnikiem zewnątrzoponowym

D- bezpośrednio po założeniu cewnika

Prawidłowa odp.B Źródło: Larsen str.579

6.W przypadku planowego znieczulenia zewnątrzoponowego u pacjentów leczonych pochodnymi kumaryny

A- nie ma konieczności odstawienia tych preparatów

B- należy odstawić pochodne kumaryny kilka dni przed planowym znieczuleniem

C- należy odstawić pochodne 12 godzin przed znieczuleniem

D- żadna z odpowiedzi nie jest prawidłowa

Prawidłowa odp.B Źródło: Larsen str.579.

7.Igła Tuohy jest to:

A- igła do znieczulenia podpajęczynówkowego

B- igła do znieczulenia splotowego

C- igła do znieczulenia zewnątrzoponowego

D- igła do wykonania drenażu klatki piersiowej

Prawidłowa odp.C Źródło: Larsen str.580,

8.Cewnik w przestrzeni zewątrzoponowej może pozostawać bezpiecznie przez:

A- 1 tydzień

B- 1 miesiąc

C- 1 dzień

D –cewnik należy usunąć natychmiast po zakończeniu operacji.

Prawidłowa odp.A Źródło: Larsen str.588,

9.Znieczulenie zewnątrzoponowe można wykonać w odcinku :

A- lędźwiowym kręgosłupa

B- piersiowym kręgosłupa

C- lędźwiowym i krzyżowym kręgosłupa

D- każdym kręgosłupa

Prawidłowa odp. D Źródło: Larsen str.568

10.Przestrzeń zewnątrzoponowa jest najszersza w odcinku kręgosłupa

A- lędźwiowym

B- piersiowym

C- szyjnym

D- krzyżowym

Prawidłowa odp.A Źródło:.Larsen str.568.

Ocena przedoperacyjna

1. o tym, czy chory nadaje się do znieczulenia decyduje:

   1. lekarz rodzinny

   2. chirurg

   3. konsultant internista

   4. anestezjolog

Prawidłowa odpowiedź: d. Larsen str. 314

1. przy wyborze metody znieczulenia anestezjolog powinien uwzględnić życzenie:

   1. chirurga

   2. pacjenta

   3. konsultującego internisty

   4. administracji szpitala

Prawidłowa odpowiedź: b. Larsen str. 327

1. stwierdzenie, że: „każdy chory powinien być oceniony przez anestezjologa w przededniu operacji” :

   1. nie jest uzasadnione ze ściśle medycznego punktu widzenia

   2. jest obligatoryjne dla zabiegów w trybie planowym

   3. jest obligatoryjne dla wszelkich zabiegów przeprowadzanych w znieczuleniu ogólnym

   4. wszystkie powyższe odpowiedzi są prawidłowe

Prawidłowa odpowiedź: a. Larsen str. 314

1. najpoważniejszym niebezpieczeństwem związanym z przewlekłym stosowaniem leków ß-adrenolitycznych w okresie okołooperacyjnym jest :

   1. bradykardia

   2. niewydolność lewej komory serca

   3. zaostrzenie choroby wieńcowej w przypadku ich odstawienia przed operacją

   4. skurcz oskrzeli

Prawidłowa odpowiedź: c. Larsen str. 317

1. stężenie hemoglobiny poniżej 9 g/dl należy skorygować przed operacją

   1. u wszystkich chorych ze stwierdzoną anemią tej wielkości

   2. u cukrzyków

   3. u pacjentów z chorobą wieńcową lub niewydolnością krążenia mózgowego

   4. u chorych z przewlekłą niewydolnością nerek

Prawidłowa odpowiedź: c. Larsen str. 319

1. do zestawu rutynowo wykonywanych przed znieczuleniem badań dodatkowych należą:

   1. morfologia, elektrolity, próby wątrobowe

   2. EKG i zdjęcie rtg klatki piersiowej

   3. oba powyższe

   4. zestaw takich badań nie jest zdefiniowany

Prawidłowa odpowiedź: d. Larsen str. 318

1. u pacjentów poniżej 40 roku życia bez widocznych chorób układu krążenia w ramach rutynowej oceny przedoperacyjnej wykonywano EKG. Jakichkolwiek nieprawidłowości w EKG można oczekiwać u:

   1. jednego na stu sześćdziesięciu

   2. jednego na pięciu

   3. jednego na dziesięć tysięcy

   4. jednego na pięćdziesiąt tysięcy

Prawidłowa odpowiedź: a. Larsen str. 321

1. najistotniejszą chorobą współistniejącą, która powinna być wykryta przy ocenie przedoperacyjnej chorego jest:

   1. nadciśnienie tętnicze

   2. przewlekła choroba oskrzelowo płucna

   3. cukrzyca

   4. świeży zawał serca

Prawidłowa odpowiedź: d. Larsen str. 321

1. wynik rutynowo wykonanego przed operacją zdjęcia rtg klatki piersiowej może wpłynąć na modyfikację postępowania anestezjologicznego w postaci:

   1. zmiany środka użytego do dożylnej indukcji znieczulenia

   2. zmiany środka użytego do wziewnego podtrzymywania znieczulenia

   3. zmiany środka zwiotczającego

   4. najprawdopodobniej nie zmieni postępowania zaplanowanego na podstawie wywiadu i badania fizykalnego

Prawidłowa odpowiedź: d. Larsen str. 322

1. używana do określenia stopnia ryzyka znieczulenia skala ASA jest oceną:

   1. prawdopodobieństwa, że chory będzie znieczulany

   2. prawdopodobieństwa wszelkich powikłań związanych przyczynowo ze znieczuleniem

   3. prawdopodobieństwa zgonu związanego z całokształtem leczenia operacyjnego

   4. stanu zdrowia pacjenta w okresie przedoperacyjnym

Prawidłowa odpowiedź: d. Larsen str. 324

1. piąty stopień w skali ASA oznacza, że zdaniem oceniającego lekarza chory umrze w ciągu 24 godzin niezależnie od wykonania operacji. Rzeczywista umieralność w tej grupie chorych wynosi w przybliżeniu:

   1. 90%

   2. 75%

   3. 50%

   4. 25%

Prawidłowa odpowiedź: c. Larsen str. 324

1. dziecko z pourazowym ostrym brzuchem musi być poddane laparotomii w trybie pilnym. Rodzice będący Świadkami Jehowy nie wyrażają zgody na przetoczenie dziecku krwi. Należy:

   1. uszanować wolę rodziców nawet kosztem życia dziecka

   2. w przypadku konieczności przetoczyć dziecku krew wbrew woli rodziców

   3. odmówić leczenia operacyjnego

   4. wystąpić do odpowiednich władz o czasowe ograniczenie władzy rodzicielskiej

Prawidłowa odpowiedź: d. Larsen str. 326

1. podstawowym lękiem dorosłych chorych poddawanych znieczuleniu ogólnemu jest obawa:

   1. wykorzystania seksualnego w czasie znieczulenia

   2. niewybudzenia się z narkozy

   3. wyznania osobistych tajemnic podczas snu

   4. odczuwania bólu w czasie operacji

Prawidłowa odpowiedź: b. Larsen str. 327

1. ostatni posiłek przed znieczuleniem może być spożyty:

   1. pół godziny przed znieczuleniem

   2. 6 – 8 godzin przed znieczuleniem

   3. 3 godziny przed znieczuleniem

   4. 24 godziny przed znieczuleniem

Prawidłowa odpowiedź: b. Larsen str. 327

1. w postępowaniu wyjaśniającym zgon pacjenta poddawanego operacji w znieczuleniu ogólnym jednoznacznie orzeczono błąd anestezjologa. Najprawdopodobniej śmierć chorego wynikała z:

   1. hipoksji (uduszenia)

   2. ostrej niewydolności rdzenia nadnerczy

   3. zawału serca

   4. udaru mózgu

Prawidłowa odpowiedź: a. Larsen str. 325

1. choroby współistniejące najbardziej zwiększające ryzyko powikłań okołooperacyjnych to:

   1. przewlekła choroba oskrzelowo płucna

   2. niestabilna choroba wieńcowa i zdekompensowana niewydolność krążenia

   3. nadciśnienie tętnicze

   4. cukrzyca

Prawidłowa odpowiedź: b. Larsen str. 325

Niewydolność oddechowa

1. Niewydolność oddechowa to

   1. stan patologiczny, w którym występuje znaczne upośledzenie wymiany gazowej w płucach

   2. jednostka chorobowa powodująca upośledzenie wymiany gazowej w płucach

   3. wzrost prężności dwutlenku węgla we krwi tętniczej

   4. wszystkie powyższe odpowiedzi są prawidłowe

Prawidłowa odpowiedź: a. Rybicki str. 331

1. Który z wymienionych niżej chorób nie wiąże się z niewydolnością oddechową:

   1. zatrucie narkotykami

   2. zespół Guillaine – Barre

   3. ARDS

   4. zatrucie tlenkiem węgla

Prawidłowa odpowiedź: d. Rybicki str. 331

1. Hipoksemia wynikająca z przecieku nieutlenowanej krwi przez płuca może być wyrównana tlenoterapią bierną, o ile przeciek płucny nie przekracza:

   1. 2 – 6 %

   2. 30%

   3. 80%

   4. 100%

Prawidłowa odpowiedź: b. Rybicki str. 332

1. Ciśnienie parcjalne pary wodnej w poszczególnych odcinkach dolnych dróg oddechowych:

   1. jest stałe

   2. jest zmienne i zależy od wilgotności wdychanego powietrza

   3. jest zmienne i zależy od ciśnienia w drogach oddechowych

   4. jest zmienne i zależy od fazy cyklu oddechowego

Prawidłowa odpowiedź: a. Rybicki str. 332

1. Najlepszym wykładnikiem wentylacji pęcherzykowej jest:

   1. objętość wentylacji minutowej

   2. objętość pojedynczego wdechu

   3. prężność dwutlenku węgla we krwi tętniczej

   4. liczba oddechów

Prawidłowa odpowiedź: c. Rybicki str. 332

1. Pacjent A wykonuje 15 oddechów na minutę z objętością 500 ml. Pacjent B oddycha z częstością 30 oddechów po 250 ml. Wentylacja pęcherzykowa:

   1. jest większa u pacjenta B

   2. jest większa u pacjenta A

   3. jest taka sama u obu chorych

   4. żadna z powyższych odpowiedzi nie jest uzasadniona

Prawidłowa odpowiedź: b. Rybicki str. 333

1. Pacjent jest niewydolny oddechowo z powodu zapalenia płuc. Po kilku dniach alkalozy oddechowej pojawia się hiperkarbia. Najprawdopodobniejszą przyczyną retencji dwutlenku węgla jest:

   1. zmniejszenie stężenia tlenu w powietrzu oddechowym

   2. podłączenie pacjenta do respiratora

   3. zatorowość płucna

   4. zmęczenie chorego

Prawidłowa odpowiedź: d. Rybicki str. 333

1. Przyczyną niewydolności oddechowej mogą być:

   1. choroby ośrodkowego układu nerwowego

   2. choroby kończyn dolnych

   3. choroby płuc

   4. wszystkie wymienione

Prawidłowa odpowiedź: d. Rybicki str. 331

1. Wzrost prężności tlenu we krwi tętniczej da największy przyrost saturacji u pacjentów:

   1. z wysokim stężeniem hemoglobiny

   2. z wyjściową prężnością tlenu poniżej Hg

   3. niewydolnych oddechowo z powodu przecieku płucnego

   4. leczonych tlenoterapią bierną

Prawidłowa odpowiedź: b. Rybicki str. 342

1. Skrót FRC oznacza:

   1. czynnościową pojemność zalegającą

   2. emulsje fluorowe stosowane w wentylacji cieczowej

   3. tryb wentylacji wysoką częstotliwością

   4. żadne z powyższych

Prawidłowa odpowiedź: a. Rybicki str. 344

1. Za początek nowoczesnej wentylacji zastępczej uważa się:

   1. utrzymanie przy życiu zwiotczonej kurarą oślicy Wouralii przez Charlesa Watertona w 1825 r.

   2. zastosowanie wentylacji u ludzi zwiotczanych kurarą przez Artura Laewena w 1912 r

   3. epidemię poliomielitis w Danii w 1952 r.

   4. upowszechnienie barbituranów i falę samobójstw w Szwecji w latach sześćdziesiątych XX wieku

Prawidłowa odpowiedź: c. Rybicki str. 346

1. Respirator (lub tryb wentylacji), który przechodzi w fazę wydechu po wydmuchaniu nastawionej objętości nazywamy:

   1. ciśnieniowo zmiennym

   2. czasowo zmiennym

   3. objętościowo zmiennym

   4. oscylatorem Hayeka

Prawidłowa odpowiedź: c. Rybicki str. 348

1. Skrót PEEP oznacza:

   1. technikę diagnostyczną polegającą na wykrywaniu zatorowości płucnej przez zastosowaniu potencjałów wywołanych

   2. końcowo wydechowe ciśnienie dodatnie

   3. usuwanie endotoksyny bakteryjnej za pomocą ultra-selektywnej plazmaferezy

   4. dodatnie ciśnienie w środkowej fazie wdechu

Prawidłowa odpowiedź: b. Rybicki str. 351

1. Włączenie wentylacji zastępczej z wykorzystaniem PEEP powoduje:

   1. wzrost FRC

   2. likwidację pułapek powietrznych

   3. hipowolemię

   4. wszystkie powyższe

Prawidłowa odpowiedź: d. Rybicki str. 352 - 3

1. Niezależna wentylacja płuc:

   1. to nowoczesny tryb wentylacji zastępczej polegający na selektywnym rozdęciu tylnych partii płuc najczęściej objętych naciekiem zapalnym

   2. jest szczególnym trybem wentylacji stosowanym u dawców narządów

   3. jest prowadzona za pomocą dwu respiratorów u jednego pacjenta

   4. wszystkie powyższe odpowiedzi są prawidłowe

Prawidłowa odpowiedź: c. Rybicki str. 362

Premedykacja

1. Benzodwuazepiny nie mają działania:

   1. uspokajającego

   2. nasennego

   3. zwiotczającego mięśnie

   4. przeciwbólowego

Prawidłowa odpowiedź: d. Larsen str. 422

1. Benzodwuazepiny nie powinny być zastosowane w premedykacji:

   1. cukrzyka

   2. miastenika

   3. schizofrenika

   4. żadnego z powyższych

Prawidłowa odpowiedź: b. Larsen str. 422

1. W premedykacji chorego z porfirią nie należy stosować:

   1. benzodwuazepin

   2. barbituranów

   3. neuroleptyków

   4. narkotyków

Prawidłowa odpowiedź: b. Larsen str. 422

1. Pacjentka w wieku 39 lat zakwalifikowana do wyłuszczenia mięśniaków macicy. Ryzyko znieczulenia ocenione na ASA 1. Wybór leków zastosowanych w premedykacji zależy od:

   1. sposobu operacji (laparoskopowa czy klasyczna)

   2. obecności i nasilenia chorób współistniejących

   3. pory dnia operacji

   4. upodobania i przyzwyczajenia anestezjologa

Prawidłowa odpowiedź: d. Larsen str. 422

1. Która z benzodwuazepin nie ma zastosowania w premedykacji:

   1. diazepam

   2. flunitrazepam

   3. lorazepam

   4. klonazepam

Prawidłowa odpowiedź: d. Larsen str. 422 – 4

1. Wybierz najistotniejsze z punktu widzenia lekarza praktyka stwierdzenie tyczące droperidolu:

   1. jest neuroleptykiem z grupy butyrofenonów mającym silne działanie przeciwwymiotne

   2. w połączeniu z fentanylem stanowi składnik neuroleptoanalgezji drugiej

   3. może spowodować objawy depersonalizacji połączone ze znacznym niepokojem

   4. w roku 2001 został wycofany z produkcji z powodu podejrzenia wywoływania torsade du pointes

Prawidłowa odpowiedź: d. Larsen str. 425

1. Stwierdzenie, że atropina stanowi obowiązkowy składnik premedykacji:

   1. wynika z profilaktyki odruchowego zatrzymania krążenia przy intubacji dotchawiczej

   2. wynika ze zmniejszenia przez atropinę wydzielania oskrzelowego

   3. jest reliktem okresu eterowego znieczulenia ogólnego

   4. wszystkie powyższe odpowiedzi są prawdziwe

Prawidłowa odpowiedź: d. Larsen str. 426

1. W powieściach Alistaira MacLeana (Działa Nawarony, Tylko dla Orłów itp.) skopolamina stosowana była przez faszystów w celu uzyskania prawdziwych zeznań. Lek ten, podobnie jak atropina jest środkiem antycholinergicznym. W premedykacji ma obecnie zastosowanie:

   1. w chirurgii naczyń, ze względu na częstą dysymulację i kłopoty w zebraniu wiarygodnej anamnezy lekarskiej

   2. w chirurgii naczyń wieńcowych, ze względu na najmniejsze przyśpieszenie częstości akcji serca

   3. w neurochirurgii, ze względu na odhamowanie neuronalne i możliwość szybkiej oceny efektów operacji w bezpośrednim okresie pooperacyjnym

   4. w krótkich zabiegach ginekologicznych, z pewnych, innych względów

Prawidłowa odpowiedź: b. Larsen str. 426

1. Opiody w premedykacji:

   1. nie mogą być stosowane u chorych z jaskrą

   2. powinny być stosowane tylko u chorych odczuwających ból

   3. powinny być stosowane w każdym przypadku

   4. nie mogą być stosowane u chorych z nadciśnieniem

Prawidłowa odpowiedź: b. Larsen str. 425

1. Lekiem antyemetycznym blokującym receptory serotoninowe jest :

   1. ondansetron

   2. zofran

   3. atossa

   4. wszystkie odpowiedzi są prawidłowe

Prawidłowa odpowiedź: d. Larsen str. 430

1. Podstawową formą działania anksjolitycznego w okresie przedoperacyjnym jest:

   1. podanie benzodwuazepin triazolowych

   2. podanie diazepamu

   3. podanie narkotyku w połączeniu z neuroleptykiem

   4. rozmowa z lekarzem

Prawidłowa odpowiedź: d. Larsen str. 431