Role kierownicze (Henry Minztzberg)

INTERPERSONALNE a) reprezentujący

a)rzecznik INFORMACYJNE b)przywódca

b)monitorujący DECYZYJNE c)łącznik

c)rozpowszechniający a)przedsiębiorca

informacje b)negocjator

c)usuwający zakłócenia

d)przydzielający zasoby

Skuteczność kierowników (ogólne umiejętności)

• Umiejętności koncepcyjne zdolność analizowania i diagnozowania, podejmowanie trafnych decyzji

• Umiejętności interpersonalne zdolność współpracy z ludźmi

• Umiejętności techniczne praktyczne stosowanie wyspecjalizowanej wiedzy

• Umiejętności polityczne budowanie własnej pozycji władzy, nawiązywanie odpowiednich stosunków

Konkretne umiejętności

• Sprawność kontroli nad otoczeniem firmy i jej zasobami

• Organizowanie i koordynowanie

• Posługiwanie się informacją

• Troska o osobisty rozwój i doskonalenie

• Motywowanie pracowników i zajmowanie się konfliktami

• Strategiczne rozwiązywanie problemów

Przywództwo skuteczność zależy od umiejętności zachęcania członków zespołu do aktywnego angażowania się w osiąganie wspólnych celów

Władza:

• TRADYCYJNA oparta na tradycyjnym przekonaniu, że przełożony ma uprawnienia do sprawowania władzy

• FORMALNAwynikająca z formalnych reguł i przepisów danej organizacji

• CHARYZMATYCZNA wynikająca z cech osobistych kierującego

Autorytet: FORMALNY KIEROWNIK

FUNKCJONALNY MENADŻER

OSOBISTY PRZYWÓDCA

Style kierowania

Względnie trwały sposób oddziaływania kierownika na podwładnych utrwalony w technikach i metodach jego pracy, który jest stosowany dla pobudzenia i koordynacji działań pracowników zmierzających do realizacji celów organizacji.

LUDZIE SPOSOBY TECHNIKI I METODY

DZIAŁANIE ŚWIADOME I CELOWE

Klasyczna teoria stylów kierowania wg. Lipitta i White’a

• STYL AUTOKRATYCZNY kierownik sam podejmuje decyzje, ustala cele, sposób wykonywania, podział zadań, oddziałuje głównie przez polecenia i kary, utrzymuje dystans w stosunkach do członków grupy, nie uczestniczy w jej pracach

• STYL DEMOKRATYCZNY kierownik zasięga opinii pracowników przed podjęciem decyzji, zachęca zespół do podejmowania decyzji w zakresie celów, zadań, ich rozdziału, często kontaktuje się z pracownikami i uczestniczy w pracach zespołu

• STYL NIEINGERUJĄCY (BIERNY) kierownik pozostawia członkom grupy dużą swobodę w planowaniu i organizowaniu działań, sam nie podejmuje żadnych decyzji, nie uczestniczy w pracach zespołu

Skutki stosowania różnych stylów:

• W zespołach kierowanych przez przełożonych autokratów obserwowane jest nastawienie „na ilość” kosztem jakości i oryginalności produkowanych wyrobów

• Skutkiem kierowania demokratycznego jest przeważnie mniejsza ilość wyprodukowanych wyrobów, ale o wyższej jakości i o wyższym stopniu oryginalności

• Efektem stylu biernego jest niewielka ilość i zła jakoś wykonanej pracy

Kryteria wyodrębniania stylów

• Sposób motywowania pracowników

• Udział pracowników w podejmowaniu decyzji

• Nasilenie kontroli

• Stopień zainteresowania sprawami pracowniczymi

• Sposób stawiania zadań

• Stwarzanie warunków realizacji zadań