Władca Pierścieni: Powrót Króla

I nadszedł czas

"Ash nazg thrakatulk, ash nazg gimbadul,

Ash nazg durbatuluk, agh burzum-ishi krimpatul."

"Jeden, by wszystkimi rządzić, jeden by wszystkie odnaleźć, jeden, by wszystkie zgromadzić i w ciemności związać w Krainie Mordor gdzie zaległy cienie”

Wbrew pozorom są to te same fragmenty wstępu do "Władcy Pierścieni" J.R.R. Tolkiena, tylko że pierwszy jest w mowie Mordoru, a drugi po polsku (o ile nie przekręciłam słów...). Również ich położenie w tej recenzji nie jest przypadkowe, chciałbym bowiem podzielić się moimi wrażeniami z ostatniej części trylogii "Władca Pierścieni" Petera Jacksona, a mianowicie z "Powrotu Króla". Początkowe minuty filmu ukazują historie Smeagola(Andy Serkis) i Deagola (Thomas Robins) dwóch według Gandalfa ( Ian McKellen) hobbitopodobnych stworzeń, którzy w głębinach rzeki Anduiny odnajdują pierścień, który jak później okazuje się tym jedynym, przez zazdrość Smeagola wywołała bójkę w której, ginie Deagol pada na ziemie i zostaje uduszony przez Smeagola, później Smeagol zostaje wygnany przez swoich pobratymców, udaje się w Góry Mgliste i tam za sprawą pierścienie przemienia się w potwora później zwanego przez je go „glum, glum” Gollum. Po tych kilkunastych minutach film pokazuje wędrówkę Froda Bagginsa (Elijah Wood) i Samwise Gamgee (Sean Astin ) przez dolinę Morgul siedzibę czarnych jeźdźców zwanych Nazgulami, według mnie wędrówka jest bardzo trudna obraz ukazuje zmęczenie i wyczęczenie hobbitow którzy trzymali się na chlebie elfów (Lembasach) pod przewodnictwem Golluma który szykował zasadzkę na hobbitów. Gdy w tym samym czasie trzej przyjaciele krasnolud Gimili (John Rhys- Davies), elf Legolas ( Orlando Bloom ) i człowiek strażnik z północy Dunedain Aragorn zwany Obieżyświatem ( Viggo Mortensen ) wraz z jeźdźcami Rohanu i Królem Theodenem (Bernard Hill), przygotowują odsiecz dla Gondoru, którzy resztkami sił pod dowództwem Gandalfa Białego i jego pomocnika hobbita Peregrina Tuka (Billy Boyd) sceny oblężenia ukazują potęgę orków i ich sojuszników którzy sieją strach i zniszczenie pod przywództwem czarnoksiężnika z Angmaru. Efekty specjalne są fantastyczne szczególnie ukazują się w minutach oblężenia również muzyka Howarda Shore jest miła dla ucha przez cały film i trylogie, owa muzyka jest „widoczna” przez cały film doskonale obrazujące akcję filmu. Później przez spryt i chytrość Golluma Frodo nakazuje Samowi udać się do domu sceny te są smutne dla mnie ponieważ oglądając całą trylogie uważałem Sama za bardzo oddanego Frodowi, udaje się sam z Gollumem wchodzą do tunelu w, którym poznajemy strasznego potwora Szelobę gdy ją ujrzałem poczułem mały dreszczyk strachu gdyż była naprawdę straszna, lecz w ostatniej chwili z pomocą nadchodzi Sam, który wyczuł niebezpieczeństwo jakie grozi Frodowi, mocno rani pająka i wypędza go lecz przez jego nie znajomość „ Dużego Świata” uważa Froda ranionego żądłem pająka jako umarłego bierze pierścień, kiedy nagle nadchodzą orkowie który zaciągają do wieży Cirith Ungol, z tym czasem ludzie pod przewodnictwem Aragorna udają się pod Czarną Bramę aby ułatwić Frodowi i Samowi drogę przez Krainę Cienia kiedy stają pod bramą wychodzi im naprzeciw straszny sługa Saurona był on dla mnie najstraszniejszym potworem z całego filmu, jednocześnie śmiesznego bo jego zęby tak duże jak tygrysa sablozębnego robiły wrażenie jakby się przez cały czas uśmiechał wtedy również naprzeciw ludziom wyszły dziesiątki tysięcy orków którzy czyhali na ich życie. W tym miejscu miała się odbyć największa bitwa Trzeciej Ery według kalendarza Śródziemia. Kiedy Frodo i Sam przebyli i znaleźli się pod Górą Przeznaczenia byli już ukresu sił smutne były słowa Froda, który nie pamiętał swojego rodzinnego domu i Shire’ u lecz w końcu udaje się przy nieświadomej pomocy i poświęcenia Golluma zniszczyć Jedyny Pierścień u pokonać Mordor. Końcowe sceny ukazują szczęśliwą już parę kochanków Arwene (Liv Tyler) i Aragorna, powrót hobbitów do domu i w końcu pożegnanie się z Frodem, Gandalfem, Galadrielą (Cate Blanchett) i Celebornem (Marton Csokas ), a także rodzinę Sama.

Moim zdaniem ten film jest godny uwagi każdego fana nie tylko książek Tolkiena ale i wszystkich fanów filmów fantasy z dobrymi efektami, ciekawą obsadą, miłą dla uch muzyką. Film ten według mojej opinii film lecz wersja pełna z wszystkim wyciętymi scenami jest adaptacją wierną choć kilku elementów brakło nie tylko w tym filmie lecz w całej trylogii, lecz mimo to uważam ten film za arcydzieło, któremu żaden dzisiejszy film fantasy nie sprosta, Peter Jackson podejmując się tej pracy wiedział doskonale na co się porywa i efektem jego pracy był ten film myślę że można uznać go za hit a całą trylogie jako Superprodukcje.