Chiny – informacje ogólne:

CHIŃSKA REPUBLIKA LUDOWA: państwo położone w Azji Wschodniej. Jego obszar obejmuje historyczne Chiny bez Tajwanu, Tybet i Azję Środkową, łącznie 9,5 mln km2. To 3 pod względem wielkości państwo świata. Stolica Pekin. To najludniejsze państwo świata o populacji przekraczającej 1,3 mld osób (z czego 30% stanowią mieszkańcy miast) W celu ograniczenia wzrostu populacji rząd wprowadził ogólnonarodową kontrolę urodzin, której zasady zezwalają rodzinie na posiadanie tylko jednego dziecka. Około 93% całej populacji stanowią Hanowie, a mniejszości narodowe stanowią jedynie 7%. Oficjalnie uznawanych jest 55 mniejszości narodowych, które zamieszkują najczęściej na terenach przygranicznych.

kraj podzielony jest na 21 prowincji i 5 regionów autonomicznych (Mongolia Wewnętrzna, Ningxia, Xinjiang, Tybet oraz Guangxi). Istnieją 4 specjalne okręgi miejskie, które bezpośrednio podlegają administracji centralnej stolicy. W ostatnich latach do Chin wrócił Hongkong oraz Makau.

Sąsiedzi:
Afganistan, Bhutan, Birma, Indie, Kazachstan, Kirgistan, Korea Północna, Laos, Mongolia, Nepal, Pakistan, Rosja, Tadżykistan, Wietnam

Od lat 70, za zgodą USA CHRL uważa się za reprezentatora narodu chińskiego w organizacjach międzynarodowych (Rep. Chińska na Tajwanie też się uważa).

Od 1949 roku władzę sprawuje Komunistyczna Partia Chin. ChRL jako państwo komunistyczne była przedmiotem ostracyzmu ze strony najważniejszych mocarstw zachodnich. Do końca lat 70 było to państwo totalitarne na wzór stalinowski, a w latach 60 nasiliły się tendencje izolacjonistyczne. Po śmierci Mao Zedonga i fiasku maoizmu, w latach 80. partia rozpoczęła reformy ekonomiczne, tj. odejście od gospodarki planowej i otwarcie na świat, a ustrój zaczął przesuwać się w stronę autorytaryzmu.
Złota myśl Deng Xiaopinga, która otworzyła nową epokę, to: „Nieważne, czy kot jest czarny, czy biały, byle łowił myszy". W okresie od 1978 do 1989 był faktycznym przywódcą Chińskiej Republiki Ludowej. To inicjator reform społeczno-gospodarczych oraz otwarcia Chin na świat. Jeden z najważniejszych polityków w XX-wiecznej historii Chin.

W 1964 roku stosunki dyplomatyczne z Chinami nawiązała Francja. W ślad za nią Włochy (1970), RFN (1972), Wspólnoty Europejskie (1975).

Lata 80 i 90 to liberalizacja życia społecznego i kulturalnego (wolność podróżowania, dzięki czemu ze wsi do miast przeniosło się blisko ponad 150 mln mieszkańców).

USTRÓJ: Chiny to państwo socjalistyczne, ustrój polityczny określa się jako socjalizm o chińskich właściwościach, w praktyce jest to kapitalizm. bez charakterystycznych np. dla UE rozległych zabezpieczeń socjalnych, cechujący się lekkim zabarwieniem nomenklaturowym (sformalizowany ściśle system mianowań na stanowiska ) i dużym woluminem inwestycji zagranicznych oraz eksportu. Politycznie partia komunistyczna sprawuje autorytarne rządy odwołując się do nacjonalizmu, tępiąc ruchy opozycyjne i próbując budować gospodarkę opartą na wiedzy na wzór krajów sąsiednich m.in. Japonii, Korei Płd., a także Singapuru.

KULTURA: Chiny jeden z najstarszych ośrodków cywilizacyjnych świata, o odrębnej i bogatej tradycji muzycznej, teatralnej, literackiej, filozoficznej oraz historycznej, a także naukowej. Po zakończeniu rewolucji kulturalnej (1966 – 1976) chińska kultura stopniowo się odradza, chociaż zdaniem krytyków szkody wyrządzone za rządów Mao Zedonga są zbyt wielkie, aby możliwe było jej pełne odrodzenie. Bezprecedensowe w dzisiejszych Chinach jest również obecne otwarcie tego kraju na świat i jego szybka okcydentalizacja (europeizacja).

WOJSKO: Łączna liczba chińskich żołnierzy to 3 030 000 osób. Służba obowiązkowa w wojskach lądowych trwa 3 lata, a w marynarce i lotnictwie 4. Siły rezerwowe liczą 1 200 000 żołnierzy. W 2005 roku wydano na armię 90 miliardów USD, co stanowi 5% PKB Chin. Chińskie wojsko nadzoruje również program kosmiczny Państwa Środka.