Skarga na samotność – brak odbiorców jego poezji
Kłopoty z tworzywem poetyckim jakim jest język: „język kłamie głosowi, a głos myślom kłamie”
Demonstracja własnych zdolności poetyckich
Poczucie własnej wielkości: „Ja mistrz, ja czuję nieśmiertelność, nieśmiertelność tworzę, cóż ty większego mogłeś zrobić Boże?”
Występowanie przeciw autorytetom i pogarda wobec innych: „Depcę was wszyscy poeci, mędrce i proroki, których wielbił świat szeroki”
Poczucie siły i wyjątkowości chwili: „Tak! Czuły jestem, silny jestem i rozumny; Tam dojdę gdzie graniczą Stwórca i natura”
Podejmowanie działań z miłości do narodu: „Ja kocham cały naród, objąłem w ramiona wszystkie przyszłe i przeszłe jego pokolenia ”
Stawianie się na równi z Bogiem; „Stamtąd przyszły siły moje, skąd do Ciebie przyszły twoje”
Rządza władzy, pogarda wobec nieposłusznych: „co ja zachcę niech wnet zgarną spełnią tym się uszczęśliwią a jeżeli się sprzeciwią niechaj cierpią i przepadną”
Żądanie „rządu duszy” – „daj mi rząd dusz, ja chce mieć władzę jaką ty posiadasz, ja chcę duszami władać, jak ty nimi władasz”
Zarzut wobec Boga dotyczący braku miłości i obojętności wobec Polaków „Kłamca kto Cię nazywa miłością, ty jesteś tylko mądrością”
Wyzwanie rzucone Bogu „ja wydam tobie krwawszą bitwę niźli Szatan, on walczył na rozumy, ja wyzwę na serca”
Utożsamienie się z narodem wcielanie się w los zbiorowości „Ja i ojczyzna to jedno. Nazywam się Milijon bo za miliony kocham i cierpię katusze”
Bunt przeciwko Bogu „zawsze rządzisz zawsze sądzisz i mówią że ty nie błądzisz”
Obrona Konrada przed wiecznym potępieniem przez Anioły które nie zezwalają mu na dopowiedzenie bluźnierstwa „Krzyknę żeś ty nie ojcem świata ale … Carem [głos diabła]”