1. W eksperymencie Dijksterhuis i in. Z wykorzystaniem reprezentacji top modelki i profesora wyniki wykazały, że:

1. osoby, u których zaktywizowano reprezentację typowej topmodelki odpowiedziały poprawnie na więcej pytań niż osoby, u których zaktywizowano reprezentację profesora

2. osoby, u których zaktywizowano reprezentację ekstremalnej topmodelki odpowiedziały poprawnie na mniej pytań niż osoby, u których zaktywizowano reprezentację profesora

3. osoby, u których zaktywizowano reprezentację ekstremalnej topmodelki odpowiedziały poprawnie na więcej pytań niż osoby, u których zaktywizowano reprezentację profesora

4. nie zobserwowano istotnych różnic między grupami

1. Zgodnie z modelem wyczerpania poznawczego negatywne konsekwencje powinny pojawiać się w sytuacjach:

1. złożonych i niewymagających poznawczo

2. złożonych i wymagających poznawczo

3. prostych i wymagających poznawczo

4. prostych i niewymagających poznawczo

1. Trzy główne komponenty pamięci roboczej wg. Baddeley’a to:

1. pętla fonologiczna, zapis wzrokowo-przestrzenny , peryferyczny ośrodek wykonawczy

2. pętla fonologiczna, zapis wzrokowo-przestrzenny, centralny ośrodek wykonawczy

3. pętla fonologiczna, odtwarzanie wzrokowo-przestrzenne, peryferyczny ośrodek wykonawczy

4. pętla fonologiczna, odtwarzanie wzrokowo-przestrzenne, centralny ośrodek wykonawczy

1. W badaniu mającym sprawdzić, czy osoby dysforyczne różnią się od osób niedepresyjnych w rodzaju konstruowanych reprezentacji umysłowych:

1. stwierdzono, że soby dysforyczne gorzej tworzą reprezentacje umysłowe w formie modeli sytuacyjnych w stosunku do osób niedepresyjnych

2. stwierdzono, że soby dysforyczne lepiej tworzą reprezentacje umysłowe w formie modeli sytuacyjnych w stosunku do osób niedepresyjnych

3. nie stwierdzono różnic między osobami dysfotycznymi a niedepresyjnymi w tworzeniu reprezentacji umysłowych w formie modeli sytuacyjnych

4. stwierdzono, że depresyjność osób badanych nie ma wpływu na rodzaj konstruowanych przez nie reprezentacji umysłowych

1. Jedną z 3 klas efektów związanych z tłumieniem myśli wg. Wenzlaff’a i Wegner’a nie jest:

1. wzrastanie dostępność tłumionych treści podczas tłumienia

2. wzmożona dostępność tłumionych treści po zakończeniu okresu tłumienia

3. osłabiona dostępność tłumionych treści po zakończeniu okresu tłumienia

4. przedzieranie się tłumionych treści do świadomości podczas tłumienia