TEMAT PRACY MAGISTERSKIEJ: Związki intertekstualne Andrzeja Stasiuka i Marka Hłaski

Wstęp: przedmiot badań, próby biograficzne i wprowadzenie do tematu pracy.

Rozdział I

Zjawisko inertekstualności. Teoretyczny szkic.

Rozdział II

Zestawienie powieści o najbardziej biograficznych cechach – „Piękni dwudziestoletni” M. Hłaski i „Jak zostałem pisarzem (próba autobiografii intelektualnej) A. Stasiuka.

Podrozdz. 2.1

Przemiany historyczne uchwycone w tychże powieściach i ich znaczenie.

Podrozdz. 2.2

Komunistyczne przesłanki zawarte w obu dziełach. Pochwała totalitarnej ideologii zapoczątkowana przez Marka Hłaskę, punktem wyjścia dla kpiny z ostatniego dziesięciolecia XX wieku w krytyce Andrzeja Stasiuka.

Rozdział III

Dekadencki wizerunek pisarzy widziany przez pryzmat socrealizmu.

Podrozdz. 3.1

Uciec, ale dokąd? Zdegenerowany kierowca, zatwardziały partyjniak i homoseksualista. Co łączy Ryszarda Lewandowskiego, Bronisława Szymaniaka i Wasyla Bandurkę?

Podrozdz. 3.2

Osnute mgłą tajemnicy i niedomówień losy bohaterów: „Sonaty Marymonckiej”, „Bazy Sokołowskiej” i „Białego kruka”. Na ile możemy uwierzyć w prawdziwość relacji narratorów?

Podrozdz. 3.3

Wszystko komplikują kobiety – jak poradzić sobie z ciężarem doświadczeń, kiedy w walkę twardych mężczyzn, o przetrwanie wkracza kobieta: „Ósmy dzień tygodnia” i „Następny do raju”.

Rozdział IV

Jestem kryminalistą. Więcej stracić nie mogłem, dużo zyskałem.

Podrozdz. 4.1

Wpływ kryminalnych doświadczeń na rozwój twórczości A. Stasiuka ukazany w: „Murach Hebronu” i „Jak zostałem pisarzem”.

Podrozdz. 4.2

A jeśli nie pisarz, to kto – „Piękni dwudziestoletni”

Rozdział V

Zamaskowana antyniemieckość Hłaskowera i outsidera polskiej prozy.

Podrozdz. 5.1

Pozostałości faszyzmu niemieckiego i zabiedzone kraje słowiańskie widziane oczami zwiedzającego europejczyka, za jakiego uważa się Stasiuk w: „Dojczland” i „ Dzienniku pisanym później”.

Podrozdz. 5.2

Siła męskiej przyjaźni podłożem izraelskiej powieści M. Hłaski „Wszyscy byli odwróceni”.

Zakończenie