Gleba płowa
1. Pozycja w systematyce:
Dział: autogeniczne
Rząd: gleby brunatno ziemne
Typ: gleby płowe
2. Morfologia:
Poziomy genetyczne: O-A-Eet-Bt-C
O – p. organiczny
A – p. próchniczny
Eet – p. wymywania (et – frakcji ilastej)
Bt – p. wzbogacania (t – iluwialna akumulacja frakcji ilastych)
C – skała macierzysta
Poziomy diagnostyczne: E (Luvic) i Bt (Agillic)
3. Geneza gleby:
Skała macierzysta: lessy, gliny zwałowe, pyły
Naturalna roślinność: lasy liściaste
Procesy glebotwórcze: procesy lessiważu
4. Właściwości gleby:
Uziarnienie: pyły, gliny, iły, pisaki gliniaste
Zawartość materii organicznej: poziom A (10-20cm) – zawiera ok. 2-4% próchnicy
Odczyn: kwaśny, w C(ca) – pH rośnie
Obecność węglanów: węglany są wymywane, śladowe ilości poziomie Bt, w C(ca) – może być kilka %
5. Występowanie w Polsce:
Areał: 51,5% - wraz z glebami brunatnymi
Często spotykana gleba na terenach Polski np.: Wysoczyzna Dobrzyńska, Wyżyna Lubelska, południe Polski
6. Użytkowanie:
Gleba adoptowana pod użytki rolne, główne gleby uprawne w Polsce