barok
1590 r. – Wyprawa plebańska ; w Drukarni Łazarzowej w Krakowie; literacki pogłos uchwał zjazdu łęczyckiego (20 IX 1589), podjętych w związku z najazdem tatarskim i groźby wojny z Turcją
1590 r. – Sebastian Grabowiecki, Rymy duchowne
Koniec XVI w. − Fraszki Jana z Kijan; Nowy Sowiźrzał albo raczej Nowyźrzał
1606 r. – Hieronim Morsztyn, Światowa rozkosz, drugie wydanie z przedmową w 1622 r.
1612 r., Januariusz Sowizralius (pseud.), Peregrynacyja Maćkowa,
1612 r., Kraków – Kasper Miaskowski, Zbiór rytmów
1614 r. – Szymon Szymonowic, Sielanki
1614 r., Kraków – Jan z Kijan, Fraszki Sowirzała Nowego
1615 r., Kraków – Jan z Kijan, Fraszki nowe Sowiźrzałowe
1617 r. – Kasper Twardowski, Lekcje Kupidynowe
1618 r. – Kasper Twardowski, Łódź młodzi z nawałności do brzegów płynąca
1618 r. Kraków, Drukarnia Franciszka Ksawerego – Piotr Kochanowski, Gofred abo Jeruzalem wyzwolona, tłumaczenie Jerozolimy wyzwolonej Torquato Tassa (1565-1575; następnie wydano zmienioną wersję – Jerozolima zdobyta – 1593 r.); dedykowany Janowi Tęczyńskiemu, 20 pieśni
1619-1620 r. – Maciej Kazimierz Sarbiewski, O poincie i dowcipie, poprawione w 1623 r.
1619-1626 r. – Maciej Kazimierz Sarbiewski, O poezji doskonałej, czyli Wergiliusz i Homer, cztery rozprawy; Sarbiewski często powołuje się na klasyczną renesansową poetykę Skaligera
1625 r., Kolonia – Maciej Kazimierz Sarbiewski, Liryki, powstawały w latach 1623-1625, drugie wydanie w 1628 r. (drukarnia akademicka Towarzystwa Jezusowego w Wilnie), trzecie w 1630 r. (Antwerpia, Jan Kudbaerr)
1637 r., Kraków – Piotr Baryka, Z chłopa król (utwór powstał w 1629 r., po raz pierwszy wystawiony na scenie w 1633 r.)
1647 r. – Jan Andrzej Morsztyn, Kanikuła albo Psia Gwiazda
1647, r. Kraków, drukarnia Wojciecha Goreckiego – Wespazjan Kochowski, Epigramata polskie po naszemu fraszki
1647-1652 r. – Jan Andrzej Morsztyn, Pokuta w kwartanie
1650 r., Leszno – Krzysztof Opaliński, Satyry albo Przestrogi do naprawy rządu i obyczajów w Polszcze należące…
1652 r. – Łukasz Opaliński, Coś nowego
1654 r. – Szymon Zimorowic, Roksolanki, to jest Ruskie panny
1655 r., Kraków – Samuel ze Skrzypny Twardowski, Nadobna Paskwalina z hiszpańskiego świeżo w polski przemieniona ubiór, dedykowana mecenasowi pisarza, Krzysztofowi Opalińskiemu; swobodny przekład nieodkrytego do dziś hiszpańskiego pierwowzoru
1657-1659 r. – Zbigniew Morsztyn, Votum, utwór stanowiący rozwinięcie „poematu szepielowskiego”, pisany strofą saficką (czterowersową)
Lata 60. XVII w. – Zbigniew Morsztyn, Myśl ludzka
ok. 1661 r. – Łukasz Opaliński, Poeta nowy
1661 r. – Jan Andrzej Morsztyn, Lutnia
1663 r., Kraków – Józef Bartłomiej Zimorowic, Sielanki nowe ruskie, (powst. 1647-1656)
1670 r., 31 grudnia, Wacław Potocki, Transakcyja wojny chocimskiej (drugie wydanie, z 1675 r., zawierało dedykację dla zięcia poety, Jana Lipiskiego)
1671 r. – Zbigniew Morsztyn, Pieśń w ucisku (Nota jako Psalmu LV), powstała w latach 60. XVII w.; cytat-motto z Psalmu 55 Jana Kochanowskiego
1674 r. – Zbigniew Morsztyn, Tren żałosny… poświęcony Krystynie z Lubieńca Morsztynowej (zmarła 28 kwietnia 1674 r.)
1674 r., 6 października, Kraków, drukarnia Wojciecha Goreckiego – Wespazjan Kochowski, Niepróżnujące próżnowanie ojczystym rymem na liryka i epigramata polskie rozdzielone
1675 r. – Zbigniew Morsztyn, Treny żałosne, dedykowane Zofii z Szpanowa Morsztynowej (pisane jak gdyby z jej perspektywy), powstały po śmierci siostry Zofii, Anny z Szpanowa Błędowskiej, 12 trenów
1675-1680 r. – Zbigniew Morsztyn, Emblemata, 113 utworów, poświęcone Katarzynie z Sobieskich Radziwiłłowej – siostrze Jana III Sobieskiego i żonie Michała Kazimierza Radziwiłła
1677- 1695 r. (brak jednej konkretnej daty wydania) Wacław Potocki, Ogród, ale nie plewiony (zbiór fraszek)
1683 r. – Stanisław Herakliusz Lubomirski, Rozmowy Artaksesa i Ewandra, 13 rozmów; powstawały od 1676 r.
1683 r. – Stanisław Herakliusz Lubomirski, Tobiasz wyzwolony, wydany pod inicjałami S. L., następne wydania: 1691, 1706, 1731 r.; 12 pieśni
1683 r. – Zbigniew Morsztyn, Treny żałosne jej mości paniej Konstancyjej Słuszczanki Denhoffowej… napisane po śmierci jej męża Władysława Denhoffa, wojewody pomorskiego, który poległ w bitwie pod Parkanami 7.10.1683 r. (Tren III)
1688 r. – Stanisław Herakliusz Lubomirski, Adverbia moralia; następne wydanie w 1691 r., miedzioryty wykonał Tylman z Gameren
1688 r. – Wacław Potocki, Moralia, cz. 1 – łacińskie i polskie przypowieści, pierwsza część jest przekładem z greckiego Erazma z Rotterdamu
1695 r., 25 października – Wacław Potocki, Moralia, cz. 2
1695 r., drukarnia Jasnej Góry Częstochowskiej – Wespazjan Kochowski, Trybut należyty wdzięczności wszystkiego dobrego dawcy Panu i Bogu albo Psalmodia polska za dobrodziejstwa boskie dziękująca (utwór powstał w 1693 r.) – 36 psalmów
1696-1698 r. – Jan Andrzej Morsztyn, Psyche, przekład pieśni czwartej poematu mitologicznego Adone G. Marina (1623 r.); polska wersja powstała ok. 1661 r.; dedykowany stryjecznemu bratankowi poety – Stanisławowi Morsztynowi
1836 r. – Jan Chryzostom Pasek, Pamiętniki; spisywane były pod koniec życia autora, prawdopodobnie w latach 1690-1695. Rękopis został wydany dopiero w 1836 r. przez hrabiego Edwarda Raczyńskiego. Pamiętniki dzielą się na dwie części: 1655-1666 (przygody wojenne), 1667-1688 (życie ziemiańskie)
1840 r. – Jan Andrzej Morsztyn, Amintas, utwór, będący tłumaczeniem sielanki Torquato Tassa (1573 r.), powstał przed 1650 r.; dedykowany żonie A. Lubomirskiego, Helenie