nazwa leku | mechanizm działania | wskazania, zastosowanie | działania niepożądane | przeciwwskaz | interakcje | inne (np. zatrucie) |
---|---|---|---|---|---|---|
karbamazepina (pochodna iminostylbenu) |
blokuje napię-ciowozależne kanały Na+ też blokuje receptory adenozynowe (regulacja w górę tych recep), blok.wychwyt zwrotny NA (tak jak 3pierścien. leki p-depresyjne – (dlatego k. podnosi nastrój) |
napady częściowe proste i złożone, nap. wtórnie uogólnione, nap. uogólnione toniczno-kloniczne/// neuralgia nerwu trójdzielnego (przewlekły ból po 1 lub obu stronach twarzy), bóle neuropatyczne, profilaktyka napadów choroby afektywnej dwubiegunowej (i gdy jest oporna na leczenie solami litu), zapobieg. napadom w trakcie alkoholowego zespołu odstawiennego;; /// tez dział. przeciwdepresyjne oraz antydiuretyczne |
zmęczenie, brak apetytu, odruch wymiotny, nudności, inne zaburzenia ze strony pp,; bóle głowy, zaburzenia widzenia (po2), rzadko reakcje alergiczne czy leukopenia;; i senność, ataksja i inne objawy zahamowania OUN, anemia aplastyczna, wyłysienie, powiększenie węzłów chłonnych, obrzęki, hiponatremia |
blok przedsionkowo-komorowy, zaburzenia wątroby;; nadwrażliwość na 3pierścien. leki p-depresyjne |
k. pow.silną indukcję cyt. P450 (więc przyspiesza metabolizm= osłabia działanie): lamotrygina, fenytoina, topiramat, walproat, klonazepam, etosuksymid, tiagabina, doustne śr. antykoncep., glukokortykosteroidy, haloperidol, teofilina , warfaryna, antagoniści kanałów Ca, nasila toksyczne działanie litu metabolizm + pod wpływem fenobarbitalu, fenytoiny i primidonu, a - erytromycyna, cymetydyna, diltiazem, izoniazyd, fluoksetyna czy propoksyfen |
wydalana do aktywnego metabolitu- epoksydu karbamazepiny |
okskarbazepina (pochodna iminostylbenu) |
blokuje napięciowozależne kanały Na+ analog karbamazepiny |
napady częściowe i nap. wtórnie uogólnione | gł. ze strony OUN (zm., s., z. gł.), wysypki, przejściowa leukopenia, /// zaburzenia snu, widzenia, mniej Na w surowicy, parestezje, obrzęki, większa m ciała, u dzieci- agresja, też gorączka | blok przedsionkowo-komorowy, zaburzenia wątroby;; nadwrażliwość na 3pierścien. leki p-depresyjne |
mniejsze możliwości interakcji, (-) enzymy (i większe stężenie fenobarbitalu czy fenytoiny), ale (+) inne (więc mniejszy poziom felodypiny i doustnych środków antykoncepc.), NIE stosuj razem z moczopędnymi i NLPZ (nasilona hiponatremia) oraz z inhibitorami MAO | lepiej tolerowana od karbazepiny |
kwas walproinowy | blokuje kanały Na+ i kanały Ca typu T, też zwiększa syntezę GABA w szczelinie synaptycznej (bo hamuje GABA-transaminazę);; zmniejsza rozkład GABA, prawdop. zmniejsza syntezę kwasu glutaminowego różne mechanizmy działania =szerokie zastosowanie | najszerszy zakres działania: napady częściowe i wszystkie typy uogólnionych: pierwotnie uogólnione (typu grand mal czy absence), kontrola drgawek - młodzieńcza padaczka miokloniczna// choroba afektywna dwubiegunowa (alternatywa dla litu), napady paniki profilaktyka migreny |
zaburzenia ośrodkowe (senność, omamy, niepokój), dolegliwości żołądkowo-jelitowe, większa masa ciała, wypadanie włosów (odwracalne), drżenie rąk, zaburzenia krzepliwości (bo trombocytopenia, mniejsza agregacja płytek), zaburzenia funkcji wątroby (rzadko), obrzęki, szkodliwy dla płodu! – większe ryzyko rozszczepu kręgosłupa i innych wrodzonych wad | ciężkie choroby wątroby i trzustki, zaburzenia krzepliwości krwi, porfirie, nadwrażliwość, szczególna ostrożność przy jednoczes. stosowaniu leków wpływających na krzepnięcie | niektóre leki podwyższają wydalanie walproinianu, więc osłabiają jego f(x) [fenobarbital, fenytoina, primidon, karbamazepina]; kwas wal. zwiększa stęż. fenobarbitalu (oraz nadmierna sedacja), lamotryginy i primidonu, nasila toksyczność karbamazepiny, wypiera diazepam, jeśli stosowany w połączeniu z lekami przeciwzakrzepowymi czy kwasem acetylosalicylowym = wyższa skłonność krwawienia (a i kwas acetylosalicylowy zmniejsza wiązanie walproatu z białkami osocza) |
podczas 1szego półrocza zalecana kontrola płytek krwi i układu krzepnięcia co 2 tyg.) Nie wpływa na metabolizm doustnych środków antykoncep. |
zonisamid | niewyjaśniony, prawdop. działa na kanały Na+ i Ca2+ (prądy niskopogowe typu T), moduluje hamowanie w układzie GABA-ergicznym | napady częściowe bez i z wtórnym uogólnianiem się u dorosłych (jako lek pomocniczy) działanie neuroprotekcyjne (wymiata wolne rodniki) |
anoreksja, mniejsza m ciała, nudności, pobudzenie/ drażliwość, depresja, ataksja, zawroty i bóle głowy, po2 widzenie, zła pamięć, senność, ospałość, nadmierna sedacja, drżenie | nadwrażliwość | ||
fenytoina (pochodna hydantoiny) inne pochodne hydantoiny: fosfenytoina mefenytoina |
blokuje napięciowozależne kanały Na+, też hamuje przenikanie Ca2+ przez błony przy depolaryzacji, hamuje fosforylację Ca-kalmodulina, ma wpływ i na K+ hydroksylacja f. zależna od polimorfizmu genetycznego |
napady częściowe i uogólnione napady toniczno-kloniczne, nap. grand mal, wtórnie uogólnione napady grand mal, też nap. Jacksona i n. psychomotoryczne;; czasem inne- neuralgia n. trójdzielnego, zaburzenia rytmu serca z przedawkowania glikozydów naparstnicy różne postacie farmakologiczne mają różną biodostępność – dlatego nie należy zmieniać postaci leków u danego pacjenta może też być zróżnicowany poziom leków w surowicy – dlatego trzeba monitorować jego poziom |
przerost śluzówki jamy ustnej (hiperplazja dziąseł- nieodpow. kolagen), czasem i inne z pp, hirsutyzm-nadmier. owłosienie, alergie, anemia megaloblastyczna (bo zaburza metabol. folianów), uszkodzony szpik, odwapnienie kości, nawet osteoporoza i osteomalacja (zaburz. metab. wit.D i Ca) ; płodowy zespół hydantoinowy (wady serca, deformacje uszu, warg, podniebienia jamy ustnej, przegrody nosa, upośledzenie umys, mikrocefalia);; gdy przedawkowanie- ataksja chodu, zamazana mowa, zawroty głowy, oczopląs, inne objawy móżdżkowe, pobudzenie |
leukopenia, blok przedsionkowo-komorowy II i III stopnia, zaburzenie czynności węzła zatokowo-przedsionkow., bradykardia, nadwrażliwość//unikać u dzieci, raczej nie stosować w przypadku napadów absencyjnych | -f. zw toksyczność metotreksatu, -f. przyspiesza metab. (więc obniża poziom): leków p-padacz. [felbamat, lamotrygina, topiramat, karbamazepina, walproat]; digoksyny, kortykosteroidów, doustnych środków antykoncepcyjnych, dikumarolu, teofiliny, chloramfenikolu, chinidyny czy witaminy K (dlatego pacjentom podaje się wit. K aby zapobiec hipoprotrom-binemii i krwawieniom);; - zaś inne leki hamują rozkład f. i rośnie jej poziom: doustne leki zmniej. krzepliwość, dikumarol, cymetydyna, chloramfenikol, pochodne kumaryny, izoniazyd, sulfonamidy, sultiam, kwas walproinowy (bo hamują izoenzymy cytochromowe) --poziom f. obniża karbamazepina !!! nie powinno się stosować połączenia fenytoiny i fenobarbitalu |
f. nie powinna być podana domięśniow -bo b.wolne wchłanianie f. wykazuje kinetykę zależną od dawki, małe stężenia –kin. Irz., duże stęż.- kin. 0rz. mefenytoina ma większą toksyczność fosfenytoina to nowa postać leku, którą można podawac pozajelitow (bo mniejsza rozpuszczal. w wodzie) |
lamotrygina | blokuje kanały Na+ | monoterapia czy terapia dodana jako lek wspomagający– napady częściowe, też uogólnione toniczno-kloniczne, wtórnie uogólnione, atoniczne i absencyjne, zespół Lennoxa-Gastauta | bóle głowy, senność, ataksja, gorączka, zaburzenia funkcji móżdżku, nieostre i po2 widzenie, dolegliwości żołądkowo-jelitowe, alergie, wysypki skórne (mogą się rozwinąć nawet do zespołu Stevensa-Johnsona) | dzieci do 12 r.ż., osoby w wieku podeszłym, szczególna ostrożność u pacjentów z niewydolnościwątroby czy nerek; nadwrażliwość | kwas walproinowy hamuje biotransformację l. (więc rośnie poziom l.), zaś rozkład l. przyspieszają (obniż.jej stęż.): karbamazepina, fenobarbital, fenytoina, primidon l. obn. stęż. walproatu, zwiększa tok sycz. karbamazepiny gdy połączenie lamotryginy i walproatu = zespół Stevensa-Johnsona [[ciężki rumień wielopost., zmiany na skórze i błonach śluz., zapal., krwawienia oczne, z pp, serca, nerek, płuc]] |
l. ma dobrą biodostępn. Nie wpływa na metabolizm doustnych środków antykoncep. |
fenobarbital barbituran |
nasila zależny od GABA przepływ jonów chlorkowych Cl- (allosteryczne oddziaływanie w rec. GABA-A;; przedłuża otwarcie Cl-, a to prowadzi do hyperpolaryzacji błony) | nap. częściowe i uogólnione toniczno-kloniczne oporny na leczenie stan padaczkowy |
ataksja, zawroty głowy, senność, sedacja, zaburzenie f(x) poznawczych czy pamięci, uzależnienie od leku, wysypka- nawet objawy skórne z.Stevensa-Johnsona), dzieci- agresja, bezsenność, zabur. ruchowe;; gdy nadmierne dawki- depresja ośrodka oddechowego | nadwrażliwość, porfiria, depresja ośrodka oddech, stan szoku, stan astmatyczny, ciężkie schorzenia wątroby, serca czy nerek, ostre zatrucia środkami o ośrodkowym działaniu hamującym | kwas walproinowy podnosi jego poziom f. przyspiesza metabolizm swój, ale i innych leków: niektóre antybiotyki, steroidy, doustne środki antykoncepcyjne |
|
primidon barbiturany |
blokowanie kanałów Na+ (zapobiega depolaryzacji błony), nasila przekaźnictwo GABA (bo tworzy fenobarbital), też zwiększa zależny od GABA przepływ Cl- | nap. częściowe oraz uogólnione toniczno-kloniczne (oporne na inne leki) napady miokloniczne czy psychomotoryczne |
takie same jak przy fenobarbitalu + na początku terapii – istotne działania niepożądane, przypominają upojenie alkoholowe (subiektywne objawy zatrucia lekiem) |
nadwrażliwość | izoniazyd hamuje metabolizm p. do czynnych metabolitów (czyli wyższy poziom p.) kwas walproinowy także podnosi poziom pr. fenobarbital – obniża |
ma 2 aktywne metabolity- fenobarbital i kwas PEMA (jeśli zbyt długo stosowany p.- ulegają kumulacji) |
benzodiazepiny –klonazepam i inne bz - np. diazepam, lorazepam, klobazepam, nitrazepam |
zwiększa zależny od GABA przepływ jonów Cl- | napady absencyjne, miokloniczne i atoniczne stan padaczkowy klonazepam też zapobiega uogólnianiu się napadu! benodiazepiny: przerwanie stanu padaczkowego, niewyrównana padaczka, przejściowe zastąpienie innych leków p-padaczkowych (np. w razie alergii) |
sedacja, zawroty głowy, zaburz. rytmu serca, depresja OUN, uzależnienie od leku, hipotensja, umiarkowana depresja ośrodka oddechowego;; niemowlęta i dzieci: ryzyko utraty drożności dróg oddechowych (nadmierne wydz. śliny oraz śluzu), paradok. agresja | ostra jaskra z zamkniętym kątem przesączania, nadwrażliwość, ciężkie choroby wątroby | nadwrażliwość | Klobazam –zapob. nap. seryjnym, okresy ryzyka (np. miesiączka) Nitrazepam- u dzieci oporne nap. nieświadom nieś i nap. mioklonicz. Diazepam – stan padacz., zapobiega drgawkom gorączkow. |
klorazepat (podobnie jak z diazepamem) |
prolek, przekształcany do diazepamu; zwiększa zależny od GABA przepływ Cl- |
zaburzenia lękowe, wspomaga terapię napadów częściowych | senność, apatia, splątanie, jak się długo stosuje- tolerancja na lek rozwinięta | nie stosować u dzieci poniżej 9 r.ż. | nadwrażliwość | |
wigabatryna | nieodwracalny inhibitor aminotransferazy kwasu GABA (GABA-T – rozkład GABA w mózgu) – więc zwiększa stęż. GABA w szczelnie synaptycznej (a to hamuje napady) | monoterapia- napady typu zgięciowego (salaam), terapia dodana (add-on)- napady częściowe proste i złożone u dorosłych, zespół Lennoxa-Gastauta |
zmęczenie, senność, zawroty głowy, zaburzenia pamięci czasem też żołądko-jelitowe, większa m ciała, nieostre widzenie,zaburzone poznawanie barwy niebieskiej i żółtej, pogorszenie widzenia (szczeg. zawężenie pola widz.), ból oczu, zaburz. hemopoezy, rzadko nasilenie drgawek, agresja czy pobudzenie | nadwrażliwość, szczególna ostrożność przy upośledzeniu funkcji nerek, przebyty epizod psychotyczny, hiperkinezy, zaburzenia hormonalne, nie stosować u kobiet w ciąży i w okresie karmienia | rzadkie | Nie ma zalezności między dział. p-drgawkow. a stęż. leku w surowicy Nie wpływa na metabolizm doustnych środków antykoncep. |
tiagabina | blokuje wychwyt zwrotny GABA (bo łączy się ze swoistymi mscami białek transportujących) – podnosi poziom GABA w synapsie | terapia dodana – napady częściowe i wtórnie uogólnione toniczno-kloniczne | zawroty głowy, ospałość, nudności, astenia, nerwowość, bóle brzucha, rzadko problemy z koncentracją i skupieniem uwagi, labilność emocjonalna (zmiany nastroju), drżenia mięśniowe, biegunki, drobne wybroczyny skórne (ekchymozy) | nadwrażliwość, ciężkie zaburzenia wątroby | biotransformację t. przyspieszają: karbamazepina, fenytoina | |
gabapentyna | zwiększa uwalnianie GABA z neuron. ośrodkowych;;; hamuje przekaźnictwo glutaminergiczne i blokuje ośrodkowe kanały Ca typu L |
wszystkie postaci napadów drgawkowych częściowych, czasem i monoterapia środek rezerwowy czasem też bóle neuropatyczne |
minimalne- zaburz. ośrodkowe: ataksja, senność, zawroty głowy, oczopląs;; drżenie, nudności i wymioty, /// większa masa ciała, obrzęki, zaburzenia zachowania (np. drażliwość) | nadwrażliwość, ostre zapalenie trzustki | g. gorzej wchłaniana gdy równocześnie poda się środki przeciw nadkwasocie zawierające magnez czy aluminium | Nie wpływa na metabolizm doustnych środków antykoncep. |
pregabalina | zmniejsza przepływ Ca2+ (bo wiąże się z miejscem alfa2-delta na dodatkowej podjednostce kanałów Ca2+) | p-drgawkowe – szczeg. napady cześciowe, dział. p-bólowe ból neuropatyczny (związany z cukrzycą) neuralgia postherpetyczna (po półpaścu) zespół lęku uogólnionego fibromialgia (uogólniony ból w układzie ruchu) |
większy apetyt i masa ciała, euforia, splątanie, drażliw., zab. chodu, bóle głowy, upojenie, senność, zamrocz., wymioty, suchość w ustach, wzdęcia, zaparcia, rozbicie, obrzęki obwodowe, osłabione libido, ale i gorsza erekcja | nie zaobserwowano, bo pregabalina nie jest u człowieka prawie w ogóle metabolizowana | ||
topiramat | blokuje kanały Na+, nasila aktywację rec. GABA-A przez GABA, blokuje 2 typy receptorów glutaminowych: rec. kainowe oraz rec. AMPA; słabe dział. plejo-tropowe (blokada anhydrazy węgl.) | drgawki oporne na leczenie – wspomagający w napadach częściowych, też skuteczny w mono-terapii i w napadach uogólnionych | ataksja, zawroty głowy, zmęczenie, senność, oczopląs, parestezje, zmniejszenie masy ciała, zaburzenia psychomotoryczne nasilone tworzenie kamieni nerkowych (gdy stosow. razem z triamterenem) |
nadwrażliwość, ale też ostrożnie w czasie ciąży, laktacji czy chorób wątroby lub nerek | stęż. t. obniżają: fenytoina i karbamazepina t. obniża poziom doustnych środków antykoncepcyjnych, ale zwiększa poziom fenytoiny nie należy go łączyć z innymi lekami (szczeg. lekami indukującymi cytochrom P450) |
|
felbamat | blokuje koaktywację receptora NMDA przez glicynę + zwiększa efekty GABA |
napady częściowe oporne na inne leki zespół Lennoxa-Gastauta (gdy brak innych możliwości terapeutycz.) |
anemia aplastyczna czy ostra niewydol. wątroby –{idiosynkrazja!} (konieczne kontrole obrazu krwi i trans-aminaz co 2 tyg.), zmęcz., zaburzenia snu, anoreksja, objawy ze strony pp, bóle głowy, ataksja | depresja szpiku kostnego, choroby wątroby, niewydolność nerek, nadwrażliwość, osoby powyżej 65 lat | f. obniża stęż.: karbamazepiny f. podnosi stęż.: fenytoiny, kwasu walproinowego, epoksydu karbamazepiny, stęż. f. obniżają: karbamazepina i fenytoina |
|
lewetiracetam | niewyjaśniony, hamuje aktywność negatywnych modulatorów zależnych od GABA i glicyny w neuronach | napady częściowe u dzieci potencjalna zdolność do wywołania napadów grand mal |
ospałość, astenia (osłab.), infekcje, zawroty głowy, przymroczenie, drżenia mm, anoreksja, biegunka, zaburz. psychiczne (depresja agresja, psychozy, lęk); wysypka | nadwrażliwość, nie zaleca się podczas ciąży i karmienia piersią | nie opisano | Dlatego Nie wpływa na metabolizm doustnych środków antykoncep. |
sultiam | (-) anhydrazę węglanową (przesunięcie równowagi pH w kierunku kwasowym) | lek p-padaczkowy bez działania nasenno-uspokajającego;; padaczka rolandyczna (wiek wczesnodziecięcy), nap. częściowe, też terapia skojarzona | zaburz. czuciowe (parestezje), ból głowy, senność, zaburzenia oddychania i dolegliwości żołądkowo-jelitowe | ostra porfiria, nadciśnienie tętnicze, nadczynność tarczycy | gdy łączony z fenytoiną- podnosi jej stęż. | |
imidy kwasu bursztynowego (suksymidy)- np. etosuksymid | hamuje kanały Ca typu T we wzgórzu | uogólnione napady absencyjne u dzieci napady nieświadomości (typowe i nietypowe) napady miokloniczne |
zawroty głowy, apatia, senność, zaburzenia żołąd., skórne r. alergiczne przedaw.- wahania nastroju, drażliwość pobudzenie |
nadwrażliwość | e. hamowany przez walproat haloperidol (lek p-psychotyczny) – może zmieniać rodzaj napadów drgawkowych |
długi okres T1/2,ale metabolity e. nie są p-drgawkowe,;; podawany doustnie |