Liczba miejsc postojowych dla samochod贸w osobowych w decyzji o warunkach zabudowy
2008-08-04
Jakub Mazurkiewicz
Pytanie pochodzi z publikacji Serwis Budowlany
Czy jest mo偶liwe umieszczenie zapisu w decyzji o warunkach zabudowy dla budowy budynku mieszkalno-us艂ugowego: "liczba miejsc postojowych na samochody osobowe na przedmiotowej dzia艂ce - 10"?
Je艣li tak, to jaki przepis prawny to okre艣la?
We wniosku o wydanie warunk贸w zabudowy inwestor okre艣li艂 liczb臋 miejsc postojowych - 4.
Odpowied藕:
Umieszczenie zapisu okre艣laj膮cego liczb臋 miejsc parkingowych jest mo偶liwe i tego rodzaju zapisy s膮 prawnie uzasadnione og贸ln膮 zasad膮 kszta艂towania 艂adu przestrzennego zawart膮 w ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym z dnia 27 marca 2003 r. (Dz. U. z 2003 r. Nr 80, poz. 717, z p贸藕n. zm.).
Uzasadnienie:
Uprawnienie organu do okre艣lenia ilo艣ci miejsc parkingowych nie wynika bezpo艣rednio z ustawy o planowaniu. Przepis art. 61 ust. 1 ustawy stanowi jedynie, 偶e wydanie decyzji o warunkach zabudowy mo偶liwe jest jedynie w przypadku kumulatywnego spe艂nienia nast臋puj膮cych warunk贸w:
1) co najmniej jedna dzia艂ka s膮siednia, dost臋pna z tej samej drogi publicznej, jest zabudowana w spos贸b pozwalaj膮cy na okre艣lenie wymaga艅 dotycz膮cych nowej zabudowy w zakresie kontynuacji funkcji, parametr贸w, cech i wska藕nik贸w kszta艂towania zabudowy oraz zagospodarowania terenu, w tym gabaryt贸w i formy architektonicznej obiekt贸w budowlanych, linii zabudowy oraz intensywno艣ci wykorzystania terenu;
2) teren ma dost臋p do drogi publicznej;
3) istniej膮ce lub projektowane uzbrojenie terenu, z uwzgl臋dnieniem ust. 5 (umowa ju偶 zawarta przez inwestora z w艂a艣ciw膮 jednostk膮), jest wystarczaj膮ce dla zamierzenia budowlanego;
4) teren nie wymaga uzyskania zgody na zmian臋 przeznaczenia grunt贸w rolnych i le艣nych na cele nierolnicze i niele艣ne albo jest obj臋ty zgod膮 uzyskan膮 przy sporz膮dzaniu miejscowych.
Jednak偶e w art. 54 ustawy, kt贸ry zgodnie z art. 64 ust. 1 stosuje si臋 odpowiednio do decyzji o warunkach zabudowy, wynika, 偶e decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu okre艣la:
1) rodzaj inwestycji;
2) warunki i szczeg贸艂owe zasady zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy wynikaj膮ce z przepis贸w odr臋bnych, a w szczeg贸lno艣ci w zakresie:
a) warunk贸w i wymaga艅 ochrony i kszta艂towania 艂adu przestrzennego,
b) ochrony 艣rodowiska i zdrowia ludzi oraz dziedzictwa kulturowego i zabytk贸w oraz d贸br kultury wsp贸艂czesnej,
c) obs艂ugi w zakresie infrastruktury technicznej i komunikacji,
d) wymaga艅 dotycz膮cych ochrony interes贸w os贸b trzecich,
e) ochrony obiekt贸w budowlanych na terenach g贸rniczych;
3) linie rozgraniczaj膮ce teren inwestycji, wyznaczone na mapie w odpowiedniej skali, z zastrze偶eniem art. 52 ust. 2 pkt 1.
Szczeg贸ln膮 uwag臋 nale偶y w tym przypadku zwr贸ci膰 na tre艣膰 punktu 2 lit. a) i c). Mowa w nich jest o okre艣leniu warunk贸w zagospodarowania terenu w zakresie kszta艂towania 艂adu przestrzennego oraz komunikacji. W tych 2 unormowaniach nale偶y dopatrywa膰 si臋 legitymacji organu do okre艣lenia ilo艣ci miejsc parkingowych w budynku.
Jednocze艣nie nale偶y wspomnie膰 o wyroku z dnia 5 marca 2007 r. wojew贸dzkiego s膮du administracyjnego w Warszawie (IV SA/Wa 2210/06), kt贸ry stwierdzi艂, 偶e nieuzasadnionym jest twierdzenie, 偶e "organ przy wydawaniu decyzji o warunkach zabudowy dla przedmiotowej inwestycji winien by艂 uwzgl臋dni膰 i zabezpieczy膰 miejsca parkingowe w trybie art. 61 ust. 1 pkt 3 w zw. z ust. 5 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym". Jednak stanie faktycznym omawianym w powo艂anym wyroku w decyzji o warunkach zabudowy uzale偶niono dopuszczalno艣膰 realizacji planowanej inwestycji od uprzedniego zapewnienia mo偶liwo艣ci urz膮dzenia parkingu na jednej z s膮siednich dzia艂ek.
Stosownie do powy偶szego nale偶y s膮dzi膰, 偶e uprawnienie do okre艣lania ilo艣ci miejsc parkingowych wynika z og贸lnej klauzuli o obowi膮zku kszta艂towania 艂adu przestrzennego, kt贸rym - zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy - jest takie ukszta艂towanie przestrzeni, kt贸re tworzy harmonijn膮 ca艂o艣膰 oraz uwzgl臋dnia w uporz膮dkowanych relacjach wszelkie uwarunkowania i wymagania funkcjonalne, spo艂eczno-gospodarcze, 艣rodowiskowe, kulturowe oraz kompozycyjno-estetyczne.