1.OKO MIAROWE – Jak promienie wpadają przez soczewkę to załamują się w taki sposób ,że trafiająca plamkę żółtą( są w niej same czopki, które odpowiadają za widzenie dzienne i barw) . Plamka żółta odbiera bodźce z bardzo dużą rozdzielczością bo 1 czopek= 1 nerw= 1 miejsce w mózgu(potylicy)= duża rozdzielczość.
Człowiek odbiera fale świetlne w granicach 400 do 700 nanometrów. Promienie świetlne docierające do oka przechodzą kolejno przez :
Rogówkę gdzie ulega załamaniu
Przednia komorę oka i znajdującą się na jej końcu źrenicę,
Soczewkę, gdzie ulegają skupieniu,
Ciało szkliste
Ostatecznie docierają do siatkówki, tworząc na niej obraz obiektu rzeczywisty, odwrócony, pomniejszony.
2. UCHO – Błona bębenkowa jest 40 razy większa od otworu owalnego ( gdyby było inaczej słyszelibyśmy aż za dużo, np. jak poruszają się pyłki- czyli w rzeczywistości cały czas taki szum). Młoteczek jest o 1,4 raza większy niż kowadełko. Strzemiączko jest najmniejsze. Ślimak ma 2 i ¾ zwoja ( czyli zakręca się prawie 3 razy).
Jak jest duże ciśnienie w uchu to płyn w ślimaku przechodzi przez osklepek ( taką szparę na zakręcie ślimaka).
Ślimak ( przekrój z boku) : błonę podstawną , błonę przykrywkową i aparat Cortiego.
Jak płyn w ślimaku się przesuwa to wywiera opór na błonę podstawną, na której jest aparat Cortiego , który drażni błonę przykrywkową i cały kanał wpada w rezonans (drgania). Kilka takich tonów daje 1 dźwięk
Rozkład dźwięków na tony to ANALIZA HARMONICZNA.
Jednostka w jakiej się mierzy to Bel lub decybel dB. Bel= log I/Io (i odniesienia)
Zakres słyszalności dźwięku od 10-12.
0dB - próg czułości słuchu (ciśnienie 20uPa przy 2kHz)
10dB - szelest liści na wietrze, cichy oddech
30dB - poziom głośności w spokojnym pokoju, w ciągu dnia
40dB - poziom głośności spokojnej rozmowy z odległości 1 metra
60dB - typowy telewizor z odległości 1 metra
80dB - komunikacja miejska
90dB - ruchliwa ulica z odległości 10 metrów
100dB - młot pneumatyczny z odległości 1 metra
120dB - startujący odrzutowiec , próg bólu
Zakres częstotliwości- Oficjalnie, ludzie słyszą dźwięki z przedziału 20Hz - 20kHz (1kHz = 1000Hz). Wg. innych źródeł słyszymy nie od 20Hz tylko od 16Hz. Jednakże górnej granicy nikt tak dokładnie nie definiuje. Uznaje się że 20kHz a nie np. 16kHz. Dlaczego 4Hz robi różnicę, a 4kHz nie? patrz niżej.
W praktyce, “20-20″ oznacza albo osobę obarzoną wyjątkowym słuchem, albo po prostu dziecko, którego słuch nie został jeszcze “stępiony”. Wraz z wiekiem słyszymy coraz węższy przedział. Dla przykładu (różne źródła podają oczywiście różne wartości, chodzi mi tylko o ukazanie pewnej skali):
Osoba w wieku “-nastu” lat słyszy dźwięki z przedziału około 30Hz - 18kHz.
Osoba w wieku “-dziestu” lat słyszy około 40Hz - 16kHz lub czasem 60Hz-14kHz.
Osoba w wieku “-dziesięciu” lat słyszy jedynie około 100Hz - 8kHz, potem zakres ten może się zawęzić nawet do 200Hz - 4kHz.
PRAWO WEBERA- odnosi się do różnych rzeczy np. ciężaru lub częstotliwości. Np. jeśli jest hałas to nie usłyszymy nie usłyszymy w nim szeptu. Lub np.: jak ktoś niesie ciężki 50 kg plecak to nie odczuje zmiany jak dołoży mu się 2 kg.
3. STĘŻENIE POTASU W KOMÓRCE NERWOWEJ
O to aby komórka była w dostatecznym stopniu nasycona wodą zabiega potas. We wnętrzu komórki stężenie potasu osiąga wartość blisko 6 g na litr, przewyższając tym samym 30 -krotnie jego stężenie w surowicy krwi. Jest to bardzo istotna sprawa, ponieważ wzajemna relacja stężeń potasu wewnątrz i na zewnątrz komórki decyduje o ładunku i napięciu elektrycznym warunkującym wsysanie substancji oczyszczających do wnętrza komórki. Jeśli płyn opływający komórki zawiera zbyt wiele potasu, napięcie spada powodując osłabienie przepływu substancji oczyszczających lub bodźców nerwowych. Wtedy bardzo szybko daje o sobie znać serce albo pojawiają się dolegliwości nerwowe.
W komórkach mózgowych potas spełnia jeszcze jedną bardzo ważną funkcję. W odróżnieniu od pozostałych komórek organizmu, komórki mózgowe przyjmują, a następnie utleniają wyłącznie glukozę. Glukoza musi być dostarczona drogą krwi na miejsce spalania. Przy transporcie glukozy ściśle współpracują z sobą potas i fosfor.
Braki i niedobór potasu:
- znużenie i bóle głowy;
- nerwowość i problemy ze snem;
- zakłócenia rytmu serca;
- dolegliwości mięśniowe;
- zaparcie, skurcze jelit;
- suchość skóry, trądzik;
- wydłużony czas gojenia ran;
- omdlenia.
Potas w produktach spożywczych:
- awokado, banany;
- brokuły, seler, ziemniaki, kapusta, sałata, szparagi, groch i fasola;
- chleb pełnoziarnisty i mleko.
Na co wpływa potas:
- gospodarka wodna organizmu;
- funkcjonowanie i zaopatrzenie komórek;
- nastrój i przenoszenie bodźców nerwowych;
- działanie mięśni.
4.POMPA SODOWO-POTASOWA W KOMÓRCE NERWOWEJ
Związana jest z depolaryzacją błony ( czyli zmianą znaku –polaryzacji błony).
Jak zostaje przekroczona wartość progowa np. ukłucie (mocny bodziec- tzw nadprogowy) to otwiera się pompa sodowa, do środka kom wpływa Na+ . zamyka się. Później otwiera się pompa potasowa i jony K+ wypływaja na zew kom i to jest właśnie ta depolaryzacja.
5. NEURON PRZEWODZI IMPULS ZAWSZE OD CIAŁA KOMÓRKI CZYLI od dendrytów do synaps.
6.REFRAKCJA KOMÓRKI NERWOWEJ:
Bezwzględna- jest to czas po depolaryzacji w którym komórka nie może przewodzić impulsu tzw czas niewrażliwości . zabezpiecza to komórkę kurczliwą przed przedwczesnym ponownym pobudzeniem oraz zapewnia jego odpowiednie wygaszenie..
Względna- tylko kilka milisekund przed tym jak zacznie iść fala depolaryzacyjna( czyli kilka milisekund w których jeszcze nie czujemy bólu)- możliwość przewodzenia bardzo dużych impulsów.
7. PRAWO BERNOULLEGO- im mniejsze przewężenie tym większe ciśnienie i to możemy odnieść do krwii w żyłach. Jak cholesterol odkłada się w żyłach to zwężając światło żyły. Czyli krew musi płynąć z większym ciśnieniem ,żeby pracować i wykonywać taką sama pracę jak wcześniej.
Wzór w notatkach
Ze wzoru -prawo to zależy od: szybkości przepływu
8.MIKROFALE - skąd on to wziął nic o tym nie mówił na lekcjach?
Co ogrzewa się najszybciej mięso, woda czy tłuszcz?
Mikrofale to rodzaj promieniowania elektromagnetycznego o długości fali pomiędzy podczerwienią i falami ultrakrótkimi, zaliczane są do fal radiowych. W różnych opracowaniach spotyka się różne zakresy promieniowania uznawanego za promieniowanie mikrofalowe np: 1 mm (częstotliwość 300 GHz) do 30 cm (1 GHz)[1], częstotliwość = 3·109 - 3·1012 Hz, a długości λ = 10-4 - 0,1 m [2]. W elektronice stosowanie sygnałów o częstotliwościach mikrofalowych oznacza, że rozmiary urządzenia (w najprostszym przypadku falowodu) są zbliżone do długości fali przenoszonego sygnału i opis obwodu przy pomocy elementów o stałych skupionych nie jest wystarczająco dokładny.
9.LUSTRA W LASERZE
Nieprzepuszczalne czyli weneckie
Półprzepuszczalne
Jak chcemy zwiększyć moc lasera to smarujemy lustro weneckie i wtedy dla fal o małej mocy staje się nieprzepuszczalne . Przepuszcza tylko fale o dużej mocy.
10. DŁUGOŚC WNĘKI REZONATORA- czyli długość między lustrami w laserze
Od czego zależy czyli potrzebny jest wzór – ja nie mogę go znaleźć?
L-długość, nie wiem co to n i Z
L= n* długość fali/Z
11. SURFAKTANT- Zmniejsza napięcie powierzchniowe w pęcherzykach płucnych. Siły sprężystości białek i surfaktantów pomagają pęcherzykom równo się napełniać. Przy wydechu działają siły sprężystości , zmniejsza się napięcie powierzchniowe i to zapobiega zapadnięciu płuc. Kiedy nie oddychamy to ciśnienie jest równe ciśnieniu atmosferycznemu.
12. ZMIANA OBJĘTOŚCI PŁUC- spowodowana ciśnieniem w opłucnej. W opłucnej jest płyn i to on wywiera podciśnienie na płuca.
13. ŚCIANY PĘCHERZYKÓW PŁUCNYCH składają się z 1 warstwy i surfaktantu
Pęcherzyki płucne mają ścianę zbudowaną z płaskich komórek nabłonkowych noszących nazwę nabłonka oddechowego oraz komórek ziarnistych, produkujących i wydzielających tzw. czynnik powierzchniowy pęcherzyka płucnego (surfaktant), który w postaci cienkiej błonki pokrywa warstwę płynu surowiczego wyściełającego wnętrze pęcherzyków płucnych. Surfaktant jest specyficznym rodzajem detergentu ułatwiającym proces rozprężania pęcherzyków płucnych podczas wdechu. Od zewnątrz ściana pęcherzyków jest opleciona gęstą siecią naczyń krwionośnych włosowatych (włośniczek płucnych). Pomiędzy powietrzem w pęcherzyku a krwią włośniczki istnieje błonka. Nosi ona nazwę błony pęcherzykowo-włośniczkowej. Przez nią odbywa się wymiana gazów, czyli dyfuzja (tlenu, dwutlenku węgla) pomiędzy powietrzem pęcherzyków a krwią włośniczek płucnych.
14.PRAWO WOLFA- jeśli na kość działają siły ( obciążenie) to kość przebudowywuje się w taki sposób aby nie uległa złamaniu. Beleczki kostne układają /dostosowują się do kierunku naprężeń głównych.
Jak jest belka to z góry działają na nią siły NAPRĘŻAJĄCE , u dołu siły ROZCIAGAJĄCE, a wzdłuż kości brak jest naprężeń.
Prof. Kiwerski ostatnio tłumaczył to tak – jak dziecko ma skoliozę i nie koryguje postawy to może się nabawić skoliozy wtórnej gdyż strona kręgów obciążanych ( ściskanych) słabo się rozwija, a cześć kręgów po stronie przeciwnej jest odciążona i rozwija się szybko. Dziecko jest w czasie wzrostu i szybkiego rozwoju i jeśli nie skorygujemy tej wady to może się ona stać bardzo szybko poważną wtórną wadą.
15.W PRÓŻNI FALA SIĘ NIE ROZCHODZI - zawsze niesie ze sobą energię, nigdy masę.
16. CZĘSTOTLIOWŚĆ INFRADŹWIĘKÓW
Infradźwiękami nazywamy drgania ośrodka gazowego lub ciekłego o częstotliwościach poniżej słyszalnej. Zwykle przyjmuje się umownie jako zakres infradźwięków pasmo częstotliwości 0,1 – 20 Hz. Fale infradźwiękowe działają na cały organizm ludzki.
Wywołują one drgania rezonansowe klatki piersiowej, przepony brzusznej i organów trawienia. Powoduje to zaburzenia systemu oddychania, a przy dłuższym działaniu prowadzi do chorób układu trawienia. Infradźwięki mogą też powodować zakłócenia organu równowagi i zmniejszenie ostrości widzenia. Istnieje pewna analogia i addytywność działania infradźwięków, objawiająca się zmniejszeniem reakcji nerwowych.
Granicę bólu i próg odczuwania wrażeń pochodzących od infradźwięków określa się podobnie, jak dla dźwięków słyszalnych. Im niższa częstotliwość, tym bardziej te dwie granice do siebie się zbliżają, Ogólnie można rozróżnić następujące zakresy oddziaływania infradźwięków na organizm ludzki.
Poniżej 120 dB. W tym zakresie krótkie działanie infradźwięków nie wywołuje wrażeń przykrych i nie jest szkodliwe. Przy dłuższym działaniu wystąpić mogą jeszcze mało zbadane ujemne skutki infradźwięków.
Między 120 – 140 dB. Przebywanie w polu infradźwiękowym powodować może lekkie zakłócenie procesów fizjologicznych i uczucie nadmiernego zmęczenia.
Między 140 – 160 dB. Już przy krótkim działaniu ( 2 min.) działaniu infradźwięki powodują nieprzyjemne objawy fizjologiczne ( zakłócenie zmysłu równowagi, wymioty) Dłuższe działanie spowodować może trwałe uszkodzenie organiczne.
Powyżej 170 dB. Stwierdzono na zwierzętach śmiertelne dzianie infradźwięków, spowodowane przeważnie przekrwieniem płuc.
17. SKŁAD KOŚCI- wchodzą dwa rodzaje związków chemicznych:
• Osseina-substancja organiczna, która nadaje kościom sprężystość;
• Sole mineralne(głównie węglany i fosforany wapnia), które nadają kości twardość i wytrzymałość.
Fosforan wapnia [Ca3 PO4]3
ZŁAMANIE :
Tłukące- dotyczy osób starszych bo mają mniej kolagenu
Gałązkowe- dotyczy częściej osób młodych
18. NARKOZA AZOTOWA to zaburzenia psychofizyczne wywołane narkotycznym działaniem azotu na większych głębokościach podczas nurkowania. Narkotyczne właściwości azotu ujawniają się przy wzroście ciśnienia parcjalnego tego gazu. Ogólnie przyjęto granicę 30 metrów jako głębokość, po której przekroczeniu ryzyko narkozy azotowej wyraźnie wzrasta - ciśnienie parcjalne azotu na tej głębokości wynosi 3,12 ATA. Pomimo, iż mniejsze głębokości mają raczej znaczenie marginalne przy występowaniu narkozy azotowej, w zależności od predyspozycji organizmu nurka obserwowano jej występowanie u pojedynczych osób na mniejszych głębokościach. Stan narkozy azotowej jest podobny objawowo do stanu upojenia alkoholowego. Na mniejszych głębokościach jest to euforia oraz nadmierna pewność siebie, głębiej objawia się to zaburzeniami koordynacji ruchów co może prowadzić do śmierci. Osoby pod wpływem narkozy azotowej charakteryzują się zanikami pamięci oraz mniejszą sprawnością umysłową np. przy obliczeniach.
19. INWERSJA OBSADZEŃ- w celu zwiększenia emisji wymuszonej dajemy więcej elektronów na wyższy poziom tzw wzbudzony (żeby potem spadały i wydzielały energię)
Pompowanie optyczne- sama czynność przenoszenia elektronów na wyższy/wzbudzony poziom.