Politechnika Wrocławska

Wydział Informatyki i Zarządzania

k. Zarządzanie

Kurs ZMZ000001C – rok akademicki 2012-13, semestr letni

Przygotowanie do egzaminu licencjackiego

Prowadzący: prof. nadzw. dr hab. Zofia Zymonik

s. 310a D1, godz. 9:15- 11:00.

Zagadnienia - Treści podstawowe

Michał Olszański 170914

13. Struktura organizacyjna – uwarunkowania i kierunki ewolucji.

Struktura organizacji – całokształt stosunków między jej elementami: ludźmi i składnikami

rzeczowymi. Sposób uporządkowania elementów organizacji.

Funkcję spełniane przez strukturę:

• scalenie składników organizacji

• zapewnienie względnej równowagi, która zapobiega destrukcji organizacji

• zapewnienie synchronizacji realizowanych w organizacji procesów

• zmniejszenie niepewności wynikającej z probabilistycznego charakteru organizacji

• adaptacja do zmiennego otoczenia organizacji

Powstawanie struktury organizacyjnej:

• Po przez podział pracy między uczestników organizacji – podział poziomy (im bardziej złożone zadania/procesy tym większa ilość ludzi przy nich pracująca)

• Po przez podział władzy – podział pionowy (im większa organizacja tym większa rozpiętość ilość szczebli)

• Po przez integrację elementów organizacji – budowanie więzi między elementami organizacji adekwatnych do relacji między nimi istniejącymi.

Formalna struktura organizacji – określa normatywny porządek, na którym opiera się proces zarządzania. Struktura formalna nie wyczerpuje jednak pełnego zakresu relacji zachodzących między ludźmi w procesie funkcjonowania organizacji.

Stopień sformalizowania struktury organizacyjnej należy rozumieć jako relacje struktury formalnej do struktury rzeczywistej, obejmujące wszelkie stosunki zachodzące między elementami organizacji.

Podstawowe typ struktur organizacyjnych:

• Organiczna - bezpośrednie podporządkowanie kierownikom naczelnym, tworzenie zespołów zadaniowych do poszczególnych projektów;

• Funkcjonalna – podstawowe jednostki (piony) specjalizują się do określonych funkcji;

• Dywizjonalna/Odziałowa – podstawowe jednostki (dywizje) wyodrębniane są na podstawie przedmiotowego kryterium podziału pracy (np. według: klientów, regionów geograficznych, wyrobów)

• Macierzowa – połączenie dywizjonalnej i funkcjonalnej.

Ewolucja struktury organizacji:

1 – faza wzrostu przez kreatywność – s. Organiczna

a – kryzys przywództwa – za duża rozpiętość kierowania

2 – faza wzrostu przez formalizację – s. Funkcjonalna

b – kryzys autonomii –organizacja zbyt sztywna

3 – faza wzrostu przez delegowanie uprawnień – s. dywizjonalna (nie pełna – część jednostek wspólna)

c – kryzys decentralizacji

4 – faza wzrostu przez koordynacje – s. dywizjonalna (pełna)

d – kryzys biurokratyczny

5 – faza wzrostu przez współdziałanie – s. macierzowa

Literatura:

Griffin R. W., Podstawy Zarządzania Organizacjami, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1998, s. 328-355.

Hopej M., Notatki z wykładu ,Podstawy zarządzania, Politechnika Wrocławska, rok akademicki 2009- 2010, Wrocław 2010.

Supernat J., Uwarunkowania struktury organizacyjnej, Uniwersytet Wrocławski, 15.03.12