Ekspresja emocjonalna

1) Badania nad rozpoznawaniem póz mimicznych:
- jako pierwszy Darwin; mimika opiera się na mechanizmach wrodzonych i jest zdeterminowana gatunkowo.
- Boring, Titchener; 360 wariantów wyrazów mimicznych; duża rozbieżność w rozpoznawaniu emocji przez badanych.
- Do badań używano najczęściej: schematów reakcji mimicznych (jak wyżej), pozowanych fotografii, fotografii autentycznych emocji.

2) Skala wyrazu mimicznego:
Skala Schlosherberga: ma charakter kolisty, obejmuje 6 głównych kategorii emocji (1. Miłość, radość, szczęście. 2. Zdziwienie. 3. Cierpienie, strach. 4. Zdecydowanie, gniew. 5. Niesmak. 6. Lekceważenie.); im większa odległość między pozycja na skali - tym mniejsze podobieństwo odpowiednich wyrazów mimicznych.
3) Ekspresja autentycznych emocji:
- Landis; brutalny eksperyment; stwierdzono, że każda osoba miała pewien charakterystyczny repertuar reakcji mimicznych powtarzających się w różnych sytuacjach; wyróżniono język mimiki, który służy do przekazywania informacji innym osobom oraz język mimiki, który odpowiada konkretnie jednej osobie.
- Na kształtowanie się wyrazu mimicznego mają wpływ: czynniki wrodzone, nabyte oraz indywidualne właściwości ekspresyjne.

- Odczytywanie emocji z ruchów rąk osiąga podobne wyniki jak w czasie badań z odczytywaniem z twarzy.
- W stanie pobudzenia emocjonalnego wzrasta natężenie głosu lub jego ściszenie.
- Ekspresja wokalna ma komponenty wrodzone, nabyte oraz indywidualne (tak samo jak mimika).
- W pantomimice udało się wydzielić jeden wyraźny schemat na bodziec silny, nagły - reakcja wstrząsu (startle pattern).