I. WYMIENIALNOSC WALUT

Wymienialność - jest to prawne i faktycznie zagwarantowana możliwość wymiany pieniądza występującego w ramach danego państwowego systemu pieniężnego innych państw oraz możliwość wykorzystania wymienialnych środków zgodnie z celami wymiany

Rodzaje wymienialności

Wymienialność można podzielić w różny sposób w zależności od przyjętego kryterium podziału. Do najczęściej stosowanych rodzajów wymienialności zaliczamy wymienialności uporządkowane wg rodzajów dopuszczalnych ograniczeń dewizowych:

• Wymienialność zewnętrzną

• Wymienialność wg standardu MFW

• Wymienialność całkowita inaczej nazywana pełną

Największy zakres ograniczeń dotyczy waluty zewnętrznie wymienialnej:

1. Jedyną grupą płatności nie podlegającą restrykcjom są płatności nierezydentów wobec rezydentów danego kraju z tytułu transakcji bieżących

2. Władze danego kraju zobowiązują się wobec nierezydentów do zamiany swej waluty na inną o wyższym standardzie wymienialności

3. Waluta zewnętrznie wymienialna może być walutą fakturowania i płatności w transakcjach pomiędzy rezydentami i nierezydentami

4. Waluta wymienialna może być przedmiotem notowań na międzynarodowym rynku walutoym

Przykładem tej waluty były waluty 14 krajów zachodnioeuropejskich.

Waluty wymienialne wg standardu MFW (art.VII pkt 2, 3, 4 statutu MFW) dotyczą 181 krajów członkowskich MFW, ale kryteria te spełniło zaledwie do chwili obecnej 115 krajów. TZn. wymienialność tych walut była ograniczona do bieżących transakcji międzynarodowych i obejmowała:

• Wszelkie płatności z tytułu hz, innej bieżącej działalności handlowej i przemysłowej, z usługami włącznie oraz zwykłe kredyty krótkoterminowe

• Wszelkie płatności z tytułu odsetek od pożyczek i z tytułu dochodu netto osiąganego z innych lokat kapitału

• Płatności niewielkich kwot z tytułu umorzenia pożyczek lub amortyzacji inwestycji bezpośrednich

• Prekazy umiarkowanych kwot na wydatki związane z utrzymaniem rodziny

Powyższa wymienialność nie obejmuje płatności z tytułu operacji kapitałowych

Wymienialność może obejmować wszystkie walory finansowe w danym kraju (pełna) lub tylko ich część (ograniczona). Przy czym wymienialność ograniczona może odnosić się do pewnych obszrów płatniczych lub pewnych walut, do pewnych płatności lub do pewnej grupy rezydentów.

WYMIENIALNOSC

PELNA OGRANICZONA

(obejmuje wszystkie tr.

występujące w bilansie Wewnętrzna Zewnętrzna

płatniczym) /kryterium podziału: podmiot

uprawniony do wymiany walut/

wymienialność wbilansie

obrotów bieżących

wymienialność w bilansie

obrotów bieżących i

wymielnialnosc w odniesieniu do części transakcji występujących w bilansie obrotów kapitałowych /kryterium podziału: zakres transakcji objętych wymienialnością/

WYMIENIALNOSC PEŁNA - jest to zezwolenie osobom fizycznym i prawnym na kupowanie i sprzedawanie walut obcych po cenie rynkowej, oraz na zatrzymanie walut obcych zgodnie ze swym wyborem lub na przekazanie ich za granice tytułem wszelkich transakcji występujących w bilansie płatniczym.

Rezydent - jest to osoba fizyczna lub prawna mająca swoje miejsce zamieszkania /siedzibę/ w kraju.

Nierezydent - jest to osoba fizyczna lub prawna mająca miejsce zamieszkania /siedzibę/ za granica.

Bilans płatniczy - zestawienie wszelkich transakcji gospodarczych zrealizowanych w danym roku z zagranica /transakcje płatnicze, darowizny, pomoc towarowa/.

Około 40 krajów świata ma walutę w pełno wymienialna - USD, Euro, Funt brytyjski, Funt szwajcarski, itp.

Przyjmując jako kryterium podziału podmiot wymienialność ograsniczoną dzielimy na:

WYMIENIALNOSC WEWNETRZNA - w jej ramach prawo do wymiany pieniądza krajowego na waluty obce przysługuje tylko rezydentom. Osoby te mogą wymieniać pieniądz krajowy na waluty obce i transformować je za granice w celach dokonania dozwolonych prawem płatności /najczęściej płatności te dotyczą importu towarów i usług/.

1. Wpływy dewizowe są z reguły obowiązkowo odsprzedawane krajowym bankom dewizowym, ponieważ pozostawienie przez eksporterów oraz inne podmioty należnych walut obcych z zagranica oznaczałoby niedostatek rezerw dewizowych w kraju.

2. Posiadanie rachunków bankowych za granica wymaga zezwolenia. Bank Centralny wydaje takie zezwolenia jedynie nielicznym podmiotom /bani instytucje finansowe, oraz niektóre podmioty obsługujące transakcje handlu zagranicznego/.

3. Pieniądz krajowy nie jest wykorzystywany do płatności za granica a ponadto rozliczenie z zagranica z wszelkich tytułów występuje wyłącznie w walutach obcych.

WYMIENIALNOSC ZEWNETRZNA - występuje wtedy, kiedy prawo do wymiany pieniądza krajowego na waluty obce przysługuje wyłącznie nierezydentom. Osoby te mogły wejść w posiadanie pieniądza krajowego np. otrzymują w tym pieniądzu zapłatę od krajowych importerów.

1. Wymienialność zewnętrzna w praktyce stosowana jest bardzo rzadko, jest to pierwszy etap prowadzący do wymienialności pełnej.

2. Posiadanie przez nierezydentow zasoby pieniądza krajowego mogą być wykorzystane w następujący sposób:

• na nabycie walut obcych i przekazanie ich za granice,

• na zapłatę podmiotom krajowym zakupionego od nich towarów i usług,

• mogą być przekazane innej osobie zagranicznej mającej otwarty rachunek w banku krajowym.

W kraju danej waluty nie ma wolnego obrotu dewizowego, ponieważ swobodny dostęp do walut obcych maja tylko nierezydenci, natomiast osoby krajowe w każdym przypadku musza ubiegać się o zezwolenie na nabycie walut obcych.

Kraj wprowadzający wymienialność walutową powinien spełniać określone warunki ekonomiczne:

1. otwarcie gospodarki tego kraju wobec gospodarek narodowych innych krajów i rynku światowego

2. musi istnieć długofalowa równowaga wewnętrzna i zewnętrzna w gospodarce tego kraju (

3. musi istnieć równowaga bilansu płatniczego i kurs walutowy musi być ustalony na poziomie zapewniającym tę równowagę

Szukasz gotowej pracy ?

To pewna droga do poważnych kłopotów.

Plagiat jest przestępstwem !

Nie ryzykuj ! Nie warto !

Powierz swoje sprawy profesjonalistom.

---