Życie codzienne Majów:
Domy:
- zdecydowana większość Majów mieszkała w chatach o ścianach wyplatanych z gałęzi, i drewnianym wiązaniu dachowym krytym strzechą z palmowej słomy. Chaty takie budowane były na planie prostokąta, lub owalu. Wznoszono je zwykle na niskich platformach z ubitej ziemi, lub nawet kamieni, co izolowało skutecznie od podłoża. Pod owymi platformami, na których budowano chaty chowano często zmarłych, by byli oni nadal częścią społeczności. Zasadniczo chaty były jednoizbowe. Rodzina mogła zamieszkiwać jedną, lub kilka chat. Chaty zamieszkiwane przez kilka rodzin spokrewnionych ze sobą tworzyły kompleks budowli ze wspólnym placem/podwórzem - kompleks taki posiadał doły magazynowe, łaźnię parową, śmietnisko. Kilka takich kompleksów tworzyło zespół rezydencjalny, który zamieszkiwali ludzie złączeni więzami pokrewieństwa i powinowactwa. Zespól taki mógł mieć własne miejsce kultu i budowle użyteczności publicznej - chatę, czy domostwo w którym zbierała się starszyzna itd. Członkowie elity mieszkali często w kamiennych domostwach, które wraz z budynkami gospodarczymi tworzyły całe kompleksy rezydencjalne. Wyposażenie chat i domostw było skromne - maty słomiane („petate”), ewentualnie rzadziej hamaki, żarna kamienne („metate”), różnego typu gliniane naczynia, koszyki itd. W gruncie rzeczy wyposażenie domostw warstw wyższych było podobne.
Zajęcia:
- podstawą utrzymania było rolnictwo, a podstawową rośliną uprawną była kukurydza (uprawiano poza tym np. fasolę, bawełnę, tytoń itd…). Zasadniczo stosowano dwa typy uprawy - ugorowanie i uprawę intensywną. Ugorowanie polegało na przenoszeniu pól po krótkim okresie uprawy, by ziemia mogła odpocząć - wycinano przy tym wielkie połacie tropikalnej dżungli, w celu zapewnienia rotacji upraw, co z kolei, w połączeniu z masowym wycinaniem drzew w celu uzyskania drewna potrzebnego do wypalania wapna powodowało zaburzenie równowagi ekologicznej…Intensywną uprawę stosowano na niektórych tylko obszarach - były to pola tarasowe, licowane kamieniami, pola podwyższone itd. Stosowano sztuczne nawadnianie w postaci sieci kanałów. Uprawiano przydomowe ogrody warzywne, polowano, łowiono, a może i hodowano (w kanałach) ryby, zbierano jadalne, dziko rosnące rośliny…Ze zwierząt hodowlanych znano tylko psy i indyki, w niektórych regionach prawdopodobnie też pszczoły i kaczki. Zasadniczo wobec wysokiej gęstości zaludnienia wyżywienie ludności było poważnym problemem - najprawdopodobniej zbyt wielka liczba ludności w stosunku do zasobów żywności przyczyniła się do kryzysu, który doprowadził do upadku cywilizacji Majów okresu klasycznego.
W ośrodkach miejskich istniały już grupy ludności trudniące się już właściwie tylko wytwarzaniem różnych dóbr na potrzeby elity ( i po części na potrzeby własne). W ośrodkach podmiejskich rzemieślnicy byli również rolnikami i nie utrzymywali się z samego tylko rzemiosła. Odrębna grupę stanowili kupcy dostarczający towarów deficytowych w danym regionie, lub też pożądanych przez elitę, od której byli uzależnieni, podobnie jak wszyscy inni przedstawiciele niższych warstw społecznych.
Życie rodzinne:
- mężczyźni w wieku 20 lat mogli zawierać małżeństwa (w przypadku przedstawicieli elity często zawierali je znacznie wcześniej); w przypadku kobiet wiek ten był niższy o kilka lat. Małżeństwa aranżowali swaci ustalający z rodzinami potencjalnej żony wysokość „podarków” płaconych za dziewczynę i ilość lat (4-6 zazwyczaj) pracy pana młodego w gospodarstwie teścia - dopiero po upływie tych lat młody mężczyzna mógł założyć własny dom i w pełni się usamodzielniał. Małżeństwo można było rozwiązać gdy kobieta była bezpłodna lub gdy nie była dziewicą - w tym ostatnim przypadku zależało to od męża; nieślubne dzieci nie były przeszkodą do zawarcia małżeństwa, ważne było to, by mąż wiedział o nich…Niewierną żonę można było po prostu wypędzić. Tak wyglądało to przynajmniej na Jukatanie, ale można domniemywać, że również i wcześniej było podobnie