Ad.5
Węgiel tworzy się w pokładach. Niektóre znajdują się tak głęboko, że do ich wydobycia potrzeba kopalni głębinowej. Gdy jednak węgiel jest blisko powierzchni wystarczy budowa kopalni odkrywkowej. Jej istota polega na dotarciu do surowca poprzez "odkrycie" przykrywającej go warstwy ziemi i skał. Sposób ten jest korzystny pod względem ekonomicznym, ale negatywnie wpływa na środowisko naturalne.
Kopalnia odkrywkowa węgla brunatnego wymaga użycia najcięższego sprzętu i najnowocześniejszej technologii. Kopalnia odkrywkowa jest olbrzymim wykopem około 3 km długim i 1 km szerokim. Węgiel leży na głębokości 40 do 100 m, więc ogromne objętości nadkładu muszą zostać usunięte zanim osiągnięte zostaną pokłady węgla. Osiąga się to przy użyciu koparek kołowych i jednonaczyniowych do wykonania wykopu o głębokości około 100 m na powierzchni 3 x 1 km. Nadkład jest usuwany przez koparki kołowe i jednonaczyniowe i transportowany systemem przenośników, rozściełaczy nadkładu, itp. na obszary poza wydobywcze kopalni gdzie jest składowany. Część wyposażenia obszaru odkrywkowego jest wykonana z biegnących po szynach mostów przenośnikowych, umożliwiając tym samym odkrycie pasa węgla o długości około 3 km. Węgiel leżący w pokładach o miąższości 12 m jest wydobywany przez koparki kołowe i jednonaczyniowe, i ładowany do wagonów kolejowych taśmociągami. Węgiel w wagonach jest transportowany do elektrowni lub urządzeń przeróbki węgla. Tej skali kopalnia odkrywkowa wymaga obniżenia poziomu wód gruntowych. Osiąga się to przez instalację studni w strefie wielu kilometrów wokół kopalni, wypompowywanie wód gruntowych i odprowadzanie ich na zewnątrz