Labry (heraldyka)
Z Wikipedii
Herb Górnego Śląska z zółto-niebieskimi labrami, hełmem heraldycznym, koroną rangową oraz klejnotem herbowym.
Labry - części zewnętrzne tarczy herbowej, mające kształt wielkich liści wyszczerbionych, otaczających hełm i tarczę. Mają one być symbolem płaszcza, albo peleryny, w których występowano na paradach turniejowych ([za:] S. Orgelbrand, "Encyklopedia powszechna"). Jednakże Alfred Znamierowski ("Insygnia, symbole i herby polskie, 2003) pisze, że symbolizują one chusty, którymi rycerz przykrywał hełm, by chronić go przed przegrzaniem. Rycerze polscy takiego zwyczaju nie mieli, ale w heraldyce przyjęto symbolikę zachodnią. Opisy polskich herbów nie zawsze zawierają opis barw i kształtu labr.
Słowo pochodzi od niemieckiego labwerk, oznaczającego ornament roślinny. Nazwy łacińskie na określenie labr: lista, lusca, fascia.
