Kinesio Taping- niekonwencjonalne metody w praktyce fizjoterapeutycznej
-Kinesio taping jest metodą stworzoną w 1973 w Japonii przez dr.Kenzo Kase
-Bazuje na kinezjologii i istniejącym w organizmie procesie samoleczenia
-Projekt plastra wraz z unikalną techniką aplikacji składa się na metodę Kinesio Terapią
-Kinesia Taping jest coraz powszechniej stosowaną metodą rehabilitacji która oddziaływuje na bardzo szerokim polu w tym także przynosi doskonałe rezultaty w zmniejszaniu dolegliwości bólowych.
-Kliniczne zastosowanie metody K.T. jest systematycznym stosowaniem różnych technik tej metody gdzie każda z tych metod ma swoja specyficzną funkcję
-Początkowo zadaniem terapeuty jest: ocena stanu i kondycji pacjenta, określenie które z mięśni potrzebują leczenia
-Następnie terapeuta decyduje o wyborze techniki
-Kiedy mięśnie są już plastrowane fizjoterapeuta musi zastosować kliniczną technikę korekcyjną aby wspierała ona proces poprawy stanu pacjenta
-Sukces metody K.T. zależy od 2 czynników:
1.właściwy dobór techniki która pozwala na wybór właściwej tkanki
poddawanej terapii
2.właściwa aplikacja plastra
-Jednym ze skutków przyklejania plastra Kinesio Tex jest:
1.uniesienie i pofałdowanie naskórka i skóry właściwej co w efekcie daje łatwiejszy przepływ krwi i chłonki od włośniczek aż do naczyń krwionośnych
-Kolejnym atutem przyklejenia plastrów jest: powodowanie nacisku na skórę, która produkuje bodźce sensoryczne, wywołanie ucisku zapewnia głębszy bodziec mechanoreceptorom, które z kolei mają wpływ na głębsze pokłady tkanki.
-K.T. wpływa dodatnio na mięśnie, ścięgna, więzadła, stawy a także ukł. Limniczny i nerwowy
-odbieranie bodźców reagowanie i zapamiętywanie to główne zajęcia OUN
-OUN działając adekwatnie do bodźca powoduje: normalizację nap. Nerw., pobudzenie procesów regeneracyjnych
-W konsekwencji poprawę motoryki oraz zmniejszenia odczuwanych dolegliwości bólowych
-Plaster Kinesio Tex był wielokrotnie modyfikowany od początku swego powstania
-Podstawowym założeniem było to że miał on naśladować ruchy i własciowości skóry człowieka
-Plaster K. Tex został zaprojektowany w taki sposób aby mógł rozciągać się do 140% swej pierwotnej dł.
-Ten stopień rozciągania jest zbliżony do elastycznych właściwości ludzkiej skóry
-Plaster ten nie może rozciągać się w szerz
-Elastyczne właściwości plastra działają przez ok. 5 dni
-Grubość plastra jest mniej więcej taka sama jak grubość naskórka ok. 1/10 mm
Plaster Kinesio Tex
Plaster został zaprojektowany tak,by nie wywoływać żadnych bodźców sensorycznych.. Składa się z polimero elastycznego pasma pokrytego włóknami 100% bawełny. Włókna bawełniane pozwalają na parowanie wilgoci ciała a po ewentualnej kąpieli pacjenta pozwala na szybkie wyschnięcie plastra.
SZEROKOŚCI PLASTRA
5 cm- uniwersalny, najbardziej popularny
7,5 cm- dla sportowców i u pacj. o większych gabarytach
1 cm- kantuzja palca i doleg. neurolog.
3,75 cm- na kostki, drobniejsi pacjenci
KOLORY
czerwony - kolor ciemniejszy, absorbuje więcej światła podnosząc temp. pod plastrem
niebieski - najjaśniejszy, odbija więcej światła i obniża temp pod powierzchnią plastra
beżowy - kolor skóry
Jeśli wskazane jest podniesienie temp leczonego mm należy wybrac czerwony, a obniżenie (zapalenie ścięgna) to niebieski.
Pacjenci mogą mieć preferencje co do koloru i w przypadku wyboru koloru niezgodnego z ich upodobaniami może to mieć wpływ na ocenę efektywności tej metody.
Podczas konwencjonalnego plastrowania sportowego mówi się,że najlepsze rezultaty uzyskujemy wykorzystując maksymalny możliwy naciąg plastra.
ZASADA
Stosując max napięcie plastra ograniczamy ruch i chronimy pacjenta przed kontuzją lub tez jej odnową.
TECHNIKI APLIKACJI PLASTRA
1)mechaniczna- wykorzystuje właściwości rozciągające plastrów dla zapewnienia bodźców nadawczych przez skórę; poziom bodźców determinowany jest poziomem rozciągnięcia plastra podczas zastosowania oraz mocą jego ucisku
2)powięziowa- zbiera tk. powięziową aby ją ukształtować w pożądanej przez reh pozycji; napięcie plastra ma podtrzymywać lub pomagać w utrzymaniu mm w pożadanej pozycji
3)miejscowa- aplikowana tylko i wyłącznie na miejsca zmienione z procesem zapalnym, opuchlizn, obrzękiem a także na miejsce dotknięte bólem
4)więzadłowo-ścięgnowa- wywołuje zwiększone bodźce na obszarze więzadeł i ścięgien, w rezultacie powoduje to większą stymulację mechanoreceptorów i podwyższone torowanie prioprocep, które powinno normalizować napięcie więzadeł i ścięgien
5)funkcjonalna -stosowana w przypadku: ogr ruchomości i niewłaściwym usytuowaniu poszczególnych segmentów
6)limfatyczna- profilaktyka i terapia obrzęków limf.; wspiera kierowania wysięków w str kanałów limfatycznych
ZASADY APLIKACJI
1.właściwe przygotowanie skóry
2.oderwanie papierowej bazy plastra
3. wybór szerokości plastra
4.napięcie tkancki
5. naciąg plastra
6.kierunek układania plastra
7.usuwanie plastra
TYPY ROZCIĄGANIA PLASTRA
Plastry można ciąć na dowolnie wybraną dł i szerokość, nadawać mu odpowiedni kształt w zależności od wskazań i anatomicznych warunków.
5 TECHNIK ROZCIĄGANIA
Y- stosowana najczęściej na mm i więzadła
I- po zabiegach chirurgicznych, miejscowych dolegliwościach bólowych mm, korekcji funkcjonalnej
X- na mm o wielobrzuśćcowej budowie, przebiegu i oddziaływaniu na 2 stawy
„Fan”- technika zbliżona do Y ale z większą liczbą rozcięć (4,5), stosowana głównie w aplikacjach wykorzystywanych w terapii obrzęków limfatycznych
„Web” (sieć)- zmodyfikowany typ „fan”, rozciągnięcie ma 2 bazy między którymi tworzona jest siatka wąskich pasków w liczbie 4,5,6, miejscowo na obrzęki i stłuczenia
KIERUNKI APLIKACJI PLASTRA
1)od przyczepów do źródła przy terapii mm przeciążonych lub naciągniętych
2)od źródła do przyczepów w terapii mm osłabionych gdzie pożądanym efektem jest zwiększony skurcz mm
OGRANICZENIA
1)pewna gr pacjentów- pewne nadmierne owłosienie
2)potrzeba 20-30 min do przylgnięcia plastra do skóry, po upływie tego czasu pacjent może wrócić do normalnej aktywności fizycznej, jeżeli nie zostanie zachowany ten odstęp czasowy plaster może się odkleić
3)jeżeli plaster aplikowany jest w czasie aktywności fiz trzeba użyć preparat ułatwiający przyklejenie (spray); może on jednak utrudniać późniejsze usunięcie plastra
4)brak zrozumienia założeń tej techniki
5)żeby plaster zadziałał musi być noszony kilka dni
6)można się z plastrem kąpać, po zamoczeniu trzeba usunąć nadmiar wilgoci i pozwolić mu swobodnie wyschnąć